پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
از سه‌شنبه هفته گذشته بود که اولین توئیت در راستای راه‌اندازی کمپینی علیه پزشکانی که در مطبشان دستگاه کارتخوان ندارند شروع شد و این توئیت چرخید و چرخید و خیلی‌ها هم به جرگه این معترضین پیوستند. علت ناراحتی معترضین این است که این کار پزشکان به‌خاطر عدم پرداخت مالیات بوده و پزشکان هم با جمع کردن این ابزار پرداخت از روی میز منشی‌هایشان، مهر تاییدی بر ناراحتی معترضین زده‌اند.
هرچند که خیلی‌ها این کار پزشکان را یک برداشت غلط و یک‌سویه و اشتباه می‌دانند که نه‌تنها ربطی به پرداخت مالیات ندارد، بلکه با حذف این دستگاه بیمار به زحمت بیشتر می‌افتد و وقتی با برخی مدیران عامل شرکت‌های پی‌اس‌پی درباره این موضوع صحبت کردیم همه متفق‌القول می‌گفتند که استفاده از دستگاه کارتخوان هیچ ارتباطی به پرداخت مالیات ندارد و سازمان امور مالیاتی اگر بخواهد موردی را بررسی کند، به‌سراغ بانک و گردش حساب آن فرد می‌رود و می‌تواند تمام اطلاعات را از بانک دریافت کند.
سازمان امور مالیاتی هم در رابطه با این مسئله گفت که یک پزشک باید بداند که با عدم استفاده از دستگاه کارتخوان، تراکنشی ثبت نمی‌شود، اما پول درنهایت به حساب او می‌رود و سازمان امور مالیاتی به تراکنش‌های بانکی دسترسی دارد. این سازمان روش‌های مختلفی دارد برای اینکه بداند آیا یک پزشک فرار مالیاتی دارد یا خیر؟
به گفته سازمان مالیاتی این موضوع باید بیشتر از سوی پزشکان و نظام پزشکی بررسی شود و ما هم به سراغ سازمان نظام پزشکی رفتیم تا جواب آنها را در این باره بدانیم اما گویا این سازمان سرش را بدجوری در برف فرو کرده است.
ماجرا از چه قرار بود؟
حدودا از ساعت یازده‌ونیم صبح دیروز اولین تماس را با سازمان نظام پزشکی گرفتیم و از اپراتور خواستیم که ما را به بخش روابط عمومی وصل کند. بعد از بوق‌های ممتد، هیچ کسی تلفن را برنداشت و ما هم به خیال اینکه شاید وقت ناهار و نمازشان باشد، تماس مجدد را به حدود یک ساعت و نیم بعد موکول کردیم.
بعد از اینکه مجددا با روابط عمومی سازمان تماس گرفتیم، بالاخره یک نفر تلفن را بداشت و بعد از اینکه به او توضیح دادیم که می‌خواهیم درباره موضوع پیش‌آمده با یک نفر که مسئول است صحبت کنیم و چند سوال بپرسیم، پاسخ این بود که باید با بخش نظارت و برنامه‌ریزی سازمان تماس بگیرید و از آن قسمت پیگیری کنید. با قسمت نظارت و برنامه‌ریزی تماس گرفتیم و باز ما را به یک شماره داخلی دیگر ارجاع دادند.
با دکتر رهنما در سازمان نظام پزشکی صحبت و موضوع را مطرح کردیم و او یک شماره داخلی دیگر داد که شماره خانم کارکردی بود. با خانم کارکردی هم تماس گرفتیم و برای بار چندم موضوع را توضیح دادیم و خواستیم تا اگر خودشان می‌توانند پاسخگو باشند و اگر نه فردی که می‌تواند در این زمینه صحبت کند را به ما معرفی کند که او مجددا ما را به بخش روابط عمومی و آقای میلانی‌فر مدیر روابط عمومی سازمان نظام پزشکی پاس دادند و باز ما با بخش روابط عمومی تماس گرفتیم و از آنجایی که حین این تلفن‌بازی‌ها ساعت کاری هم به پایان رسیده بود، کسی پاسخگو نبود و مجبور شدیم ادامه ماجرا را امروز اول وقت پیگیری کنیم.
برگشتیم سر خان اول
امروز تقریبا اول وقت بود که با شماره دفتر آقای میلانی‌فر تماس گرفتیم و فردی تلفن را برداشت و گفت که جناب دکتر امروز تشریف ندارند و شاید فردا بیایند! مدیر روابط عمومی! آن هم در این شرایط که بعید می‌دانم کسی در آن سازمان از این ماجراها و ناراحتی‌ها و اعتراضاتی که در شبکه‌های اجتماعی پیش آمده بی‌خبر باشد!
فردی که تلفن را برداشته بود گفت که شما می‌توانید با فلان داخلی و با آقای محمدزاده دراین‌باره صحبت کنید و ما با آقای محمدزاده هم تماس گرفتیم و وقتی که داشتیم موضوع را برای بار هزارم توضیح می‌دادیم متوجه شدیم که ایشان همان نفر اولی هستند که دیروز تلفنی صحبت کرده بودیم و موضوع را برایشان شرح داده بودیم. بالاخره بعد از گرفتن شماره‌های پی‌درپی و وصل شدن به داخلی‌های مختلف باز برگشته بودیم به نقطه اولمان و جوابی هم که الان به ما می‌دادند این بود که یا «من نمی‌توانم کمکی به شما بکنم» و یا نهایتا اینکه «درخواستتان را روی سربرگ برای مدیر روابط عمومی ما بفرستید تا پیگیری کنند».
البته منظور ایشان از درخواست، حداکثر دو سوالی بود که پشت تلفن هم به‌راحتی می‌شد پاسخ داد و پیگیری از طریق مدیر روابط عمومی که درحال حاضر در دفترش نبود و شاید فردا می‌آمد، یعنی چندین روز علافی صرفا برای شنیدن پاسخ به دو سوال.
