پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
مدتی است در شبکه‌های اجتماعی هشتگ‌هایی با عنوان #پزشک_فراری_از_مالیات و #پزشک_فراری_از_کارتخوان در بین کاربران طرفدار پیدا کرده است و هرکسی درباره تجربه‌اش در این زمینه یا از دیده‌ها و شنیده‌هایش می‌گوید.
اینکه پزشکان کارت‌خوان‌هایشان را از مطب‌ها جمع کرده‌اند و به همان شیوه سنتی پول نقد روی آورده‌اند بهانه‌ای شده برای اینکه مالیات پزشکان و طفره رفتن آن‌ها از پرداخت مالیات به سر زبان‌ها بیفتند. حق ویزیت پزشکان به‌خصوص دندان‌پزشکان هم چیزی نیست که بتوان با پول نقد پرداخت کرد. رقم‌های بالای ویزیت را نمی‌توان از خودپردازها گرفت و با یک دسته اسکناس وارد مطب پزشک شد.
داستان از اینجا شروع شد که توئیتی منتشر شده بود که دنبال راهی برای راه انداختن کمپینی درباره کارتخوان نداشتن مطب‌ها و مالیات گرفتن از آن‌ها می‌گشت.
این شد که این توئیت پخش شد و تعداد کسانی که آن را دوباره منتشر می‌کردند یا درباره آن می‌نوشتند، زیاد شد.
از گوشه و کنار توئیت‌ها به گوش رسید اداره مالیات با دسترسی به اطلاعات کارت‌خوان‌ها می‌تواند به میزان درآمدها دسترسی پیدا کند و طبق آن مالیات بگیرد. حالا اینکه اصلا اداره مالیات می‌تواند به اطلاعات حساب‌ها دسترسی پیدا کند یا نه و اینکه میزان پول جابه‌جا شده از طریق کارت‌خوان‌ها می‌تواند مرجع مناسبی برای تعیین میزان مالیات باشد یا نه موضوع دیگری است که بعضی از کاربران به آن اشاره کرده‌اند.
بعضی‌هایی هم که اطلاع درستی از شیوه کار کردن کارت‌خوان‌ها و نحوه دسترسی به اطلاعات آن را نداشتند متن‌هایی با این مضمون نوشتند که همه حساب‌های مرتبط به کارت‌خوان‌ها توسط اداره مالیات کنترل می‌شود. یکی از کاربران گفته بود: «وسط این هشتک پزشک فراری از کارتخوان یک سری هم نقش عالمانه گرفتند که نخیر کارتخوان ربطی به مالیات ندارد و این هشتک از سر ناآگاهی است و.. جهت اطلاع این دوستان تمام حساب‌های مرتبط به کارتخوان و درگاه اینترنتی می‌تواند توسط اداره مالیات برای سنجش صحت ادعای مؤدی بررسی شود.»
البته خیلی زود هم جواب‌هایی دریافت کردند که نشان می‌داد راه را کج رفته‌اند.
رضا قربانی در پاسخ نوشت: «بنده یکی از همین‌هایی هستم که احتمالا نقش عالمانه گرفتم در برابر یک رفتار غلط برای درست کردن یک رفتار غلط. هر که می‌تواند بندی از آن قانونی که اجازه دسترسی و سرکشی مالیات و هر سازمان دیگری به حساب‌های متصل به کارتخوان و غیر کارتخوان، اینترنتی و غیر اینترنتی را می‌دهد به من بگوید.»
مهدی عبادی هم عنوان کرده بود: «#پزشک_فراری_از_کارتخوان و #پزشک_فراری_از_مالیات هشتگ‌هایی از روي ناآگاهی است كه توسط باور غلط يك فعال اجتماعی و سياسی بدون مشورت با كارشناسان حوزه ايجاد شده و داره ترند ميشه. ديگه كيفيت ترندهای توييتر هم داره پايين مياد. پ ن: كارتخوان هيچ ارتباطي به ماليات نداره.»
مثلا وحید رواقی درباره این هشتک گفته بود: «کمپین رسوا کردن پزشکان بدون کارتخوان مثل آن است که شما عکس رانندگان متخلف را به درودیوار بچسبانی اما از خودت نپرسی راستی چرا این شهر چراغ قرمز نداشت.»
اینکه این روزها بیشتر کسب وکارها حتی فروشنده‌های مترو هم کارتخوان دارند، ولی پزشکان با چنین درآمدهایی کارتخوان ندارند هم از موضوعاتی که بین کاربران پرطرفدار شده است.
یکی از کاربران هم مطرح کرده بود: «یه سوال دارم، کجای دنیا از رو تراکنش مالی انجام شده به وسیله کارتخوان مالیات رو تعیین می‌کنن؟ و دیگه کجای قانون نوشته وجود کارتخوان در محل کسب اجباریه؟»
البته جامعه از پزشکان انتظار ویژه‌ای دارد. از قشری که قسم خورده کمک‌حال جامعه باشد و قرار است دردها را درمان کند انتظار نمی‌رود تا این اندازه به فکر پر کردن جیبش باشد و برای پرداخت حق ویزیتش با پول نقد بیمار را از مطب راهی کوچه و خیابان کند. پس وظیفه اخلاقی و انسانی‌مان کجا رفته؟
بیشترین ناراحتی هم این است که از آنجایی که کارگران و کارمندان درآمدشان مستقیم از زیردست دولت می‌گذرد، قبل از اینکه به جیبشان برسد مالیاتش کسر می‌شود اما پزشکان با درآمدهایی به‌مراتب بالاتر از کارمندان و کارگرها به‌راحتی از مالیات دادن طفره می‌روند.
خیلی‌ها هم به این نکته اشاره کرده‌اند که کارت‌خوان‌هایی که در مطب پزشکان با آن ویزیت‌شان را داده‌اند به نام بوتیک، میوه‌فروشی و سوپرمارکت بوده است. البته این موضوع بهانه‌ای هم شده تا همه اعتراض‌های مربوط به وضعیت نامناسب بعضی از مطب‌ها و رفتار پزشکان سر باز کند.
مشکل ما از ناداری است pos خوان داشتن پزشک و غیر پزشک بهانه ای است . به اشاره می گوییم تا مسئولان بدانند جایگاه ما در زندگی کردن و یا زنده ماندن کجاست.