تکنولوژی بلاکچین می‌تواند شفافیت را در صنعت بیمه افزایش دهد

بیمه، قدمتی چند صد ساله دارد و مسیر رشد خود را پیدا کرده است، با این‌حال، ورود تکنولوژی بلاکچین در صنعت بیمه می‌تواند مزایای شایان توجهی برای این صنعت به همراه داشته باشد…

خلاصه‌ای از تاریخچه‌ی صنعت بیمه

بیش از 330 سال پیش، شخصی به نام ادوارد لیود (Edward Lloyd) با راه‌اندازی شرکتی به نام خودش، تجاری سازی صنعت بیمه را آغاز کرد؛ با این‌حال، مفهوم اساسی توزیع ریسک، قدمتی طولانی‌تر دارد. صدها سال پیش از تأسیس لیودز، بازرگانان چینی، محموله‌های دریایی ارزشمندشان را به شکلی مساوی، در بین چند کشتی مختلف پخش می‌کردند. بدین ترتیب، اگر یکی از کشتی‌ها دچار حادثه می‌شد، خسارت فاجعه‌باری به بار نمی‌آمد.

یکی دیگر از مزایای توزیع ریسک، آن بود که هیچ کدام از بارزگانان به فکر سرقت کشتی و فرار کردن از همکاری مجدد با سایر معامله‌گران، نمی‌افتادند؛ زیرا می‌دانستند که با انجام چنین کاری، متحمل ضرر و زیان زیادی خواهند شد. به بیان دیگر، همگی بازرگانان در این بازی سهم داشتند و یکی از هوشمندانه‌ترین اصول امور مالی مدرن نیز همین است. سال‌ها بعد و در تاریخ 1686 میلادی، لیودز در قهوه‌خانه‌ی لندن متولد شد. صنعت جهانی بیمه، کسب‌وکاری بود که بیش‌ترین حد اعتماد را در مردم ایجاد می‌کرد و به همین علت، تا به امروز پابرجا مانده است.

مزایا و لزوم ورود تکنولوژی بلاکچین به صنعت بیمه

در دنیای امروز، تکنولوژی بلاکچین همانند یک موتور اعتماد عمل می‌کند و پتانسیل ایجاد تغییرات بنیادی در صنعت بیمه را دارد. تقویت شفافیت در کل زنجیره‌ی ارزش، راهکار بلاکچین برای اعمال این تغییرات است. مشتاقان ورود تکنولوژی بلاکچین در صنعت بیمه ادعا می‌کنند که نیازی به واسطه زدایی نیست و واسطه‌ها به جای بیرون رانده شدن از این صنعت، می‌توانند به پذیرندگان زودهنگام این تکنولوژی تبدیل شوند.

همگی ما قبول داریم که اعمال تغییرات در این صنعت یکپارچه و قدیمی، بسیار دشوار بوده و مستلزم ایجاد شفافیت و اصلاح قیمت در مدل‌های کسب‌وکار است.

بنابراین پیاده‌سازی تغییرات در چنین بخش‌هایی از صنعت بیمه که کمترین دگرگونی‌ها را تجربه کرده، سخت‌تر خواهد بود. با این‌حال، این قبیل از خدمات پیشنهاد کالا می‌تواند راهی را برای نوآوری و زنده ماندن پیدا کند.

بلاکچین مزایای فراوانی را برای جهان به ارمغان خواهد آورد. این تکنولوژی، همانند اینترنت در اوایل دهه‌ی 1990 به یک فناوری بنیادی بدل خواهد شد. ظهور این قبیل از نوآوری‌ها، همواره یک جنگ جهانی استاندارد (global standards war) را به دنبال داشته است. این جنگ همانند هر جنگ استاندارد دیگر، از یک تکنولوژی قدرتمند و جدید که در اختیار بخشی از سازمان‌های صنعتی قرار دارد، پرده‌برداری می‌کند. شورای جهانی کسب‌وکار بلاکچین، نمونه‌ای از همین سازمان‌های صنعتی است.

رهبران جسوری که ورود تکنولوژی بلاکچین در صنعت بیمه را نه به عنوان یک تهدید، بلکه به شکل منبعی از مزایای رقابتی، بهره‌وری و امنیت می‌بینند، بیش‌ترین نفع را از آن خواهند برد.

زمانی که ما یک بیمه‌نامه را در سطح خانوادگی و یا در سطح یک کسب‌وکار و پروژه‌ی بزرگ خریداری می‌کنیم، چیزی که به معامله‌ی ما رسمیت می‌بخشد، عبارت است از: تعدادی کاغذ و تعهدنامه. بیمه‌نامه‌ها و بلیت‌های قرعه‌کشی، دارای ویژگی‌های پرداختی مشابهی هستند؛ با این تفاوت که شرط پرداخت اولی، خبرهای بد و رویدادهای نامطلوب و شرط پرداخت دومی، برنده شدن در قرعه‌کشی و شادمانی است. هر دوی این موارد به شانس متکی هستند و امیدها، آرزوها، خطرات و پول در آن‌ نقش دارند.

هنگامی‌که شخص بیمه‌گذار (بیمه‌ی عمر) از دنیا می‌رود، بیمه‌ی او باطل می‌شود و وارثان او قادرند هر زمان که به پول احتیاج داشتند، نسبت به دریافت آن از بیمه‌گر، اقدام کنند. بدون وجود اعتماد عمومی به صنعت بیمه که به کندی در طی چند سال گذشته ایجاد شده، این صنعت جهانی با نابودی مواجه می‌شد؛

ولی امروز، ارزش کل حق بیمه در سطح جهان، به بیش از 5 تریلیون دلار می‌رسد.

بااین‌حال، هنوز هم سطح اعتماد به مؤسسات تجاری و مخصوصاً بخش خدمات مالی، پایین است. بانک‌های بزرگ، در مرکز این خلأ اطمینان قرار دارند و جریان‌ پایدار رسوایی‌ها، به این مسئله دامن زده است. رسوایی اخیر ولز فارگو (Wells Fargo)، یکی از همین موارد است. نابودی تدریجی اعتماد به ضرر همه خواهد بود و حس بی‌علاقگی را در بین عموم گسترش خواهد داد. ایجاد شکاف بین شرکت‌های بیمه‌گر (یا همان جاذبان ریسک) و مشتریان (یا همان سازندگان ریسک)، از عواقب خطرناک فقدان اعتماد است.

واسطه‌ها بر بازار فوق سنگین حق‌الزحمه‌ی بیمه تسلط دارند و از وجود ابهام و استانداردهای عملیاتی پیچیده سود می‌برند؛ این کارگزاران، عواملی هستند که شکاف اعتمادی موجود بین بیمه‌گذار و بیمه‌گر را بزرگ‌تر کرده و به جدایی کامل می‌رسانند. طبیعتاً این مسئله مشکل ساز است؛ ما در شرایط کنونی، با خطرات پیچیده‌ای روبرو هستیم و در رابطه‌ی بین مشتری و بیمه‌گذار، نیاز به اعتماد، سرعت عمل و امنیت داریم.

ورود تکنولوژی بلاکچین در صنعت بیمه می‌تواند نقشی فراتر از یک تسریع کننده‌ی تصمیم‌گیری‌ها داشته باشد و از جنبه‌های زیادی بر روند بیمه تاثیر بگذارد.

10 کارگذار برتر در ایالات متحده‌ی آمریکا، کنترل بخش اعظمی از درآمد ناشی از اخذ و تنظیم بیمه را به دست دارند. این فرآیند، بار مضاعف فرسایشی، فشارهای مقرراتی و مشکلات نمایندگی را موجب می‌شود. راه‌حل موضوع، مدرنیزه شدن به کمک پیاده‌سازی تکنولوژی بلاکچین در صنعت بیمه است. شرکت‌هایی نظیر آون (Aon)، مارش (Marsh) و ویلیام تاور واتسون (Willis Towers Watson)، در رده‌های برتر فهرست قرار دارند و 32 میلیارد دلار از درآمد جهانی را به خود اختصاص داده‌اند. این درآمد از طریق بیمه‌های واسطه و خدمات مربوط به آن به دست می‌آید. فاکتور اندازه در فرآیند انتقال خطر نقشی ندارد. این سه بازیگر برتر، در سال 2015 میلادی و در بین 50 کارگزار برتر آمریکا، 48 درصد از درآمد را به خود اختصاص دادند.

واضح است که کسب سهم خوب در درآمد این صنعت، از خدمات و حرص فراوان ناشی می‌شود؛ زمانی که ما نور را در سطح حقیقی زنجیره‌ی ارزش انتقال ریسک (پروسه‌ای که آغاز بیمه، قیمت‌گذاری، صدور بیمه‌نامه، طرح ادعا و تمدید بیمه را در برمی‌گیرد) می‌تابانیم، می‌بینیم که از ضریب درک بزرگ و کمبود اعتماد، رنج می‌برد. همین امر، می‌تواند به فرصتی تحول‌آفرین در ورود بلاکچین به صنعت بیمه تبدیل شود. کاهش روند فرسایشی، در کنار تقویت سطح اعتماد، مشکل بیمه نبودن افراد و عدم اطمینان آن‌ها به بیمه را حل‌ می‌کند.

روند فرسایشی و کمبود اعتماد، در مقیاس‌ بزرگ، به کاهش افراد تحت پوشش بیمه می‌انجامد و از آن بدتر، بسیاری از ریسک‌ها را خارج از زیرمجموعه‌ی خدمات بیمه نگه می‌دارد. این در حالی است که هزینه‌ی آن توسط آژانس‌هایی مثل فما (FEMA) از مالیات دهندگان کسر می‌شود. به عنوان نمونه، در کالیفرنیا، به رغم وجود خطر آشکار، تنها 17 درصد از خانوارها، بیمه‌گذار بیمه‌ی زلزله هستند؛ این در حالی است که اغلب شهروندان ایالات متحده، پس‌انداز کافی ندارند و به شکل پی‌چک به پی‌چک (paycheck-to-paycheck) زندگی می‌کنند. علت این نفوذ اندک عبارت است از: تصورات اشتباه مشتری در رابطه با احتمال بروز حادثه‌ی مصیبت بار، هزینه‌های فوق‌العاده بالا و مدل تحویل ناکارآمد خدمات در صنعت بیمه.

بیمه‌ی سیل و طوفان، یک مثال دیگر در این حوزه است. در این نوع از موقعیت‌ها، پیچیدگی شرایط، مانند مخاطرات اخلاقی (پذیرش ریسک بدون تحمل عواقب آن)، عدم شفافیت بیمه‌گر و کارگزار و تبانی برای قیمت‌گذاری نادرست، عواقب نامطلوب را برای مشتری، بیمه‌گر و حتی دولت (که تمایل به طرفداری از صنعت بیمه دارد) به همراه خواهد داشت. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که رشد 1 درصدی در پذیرش بیمه، کاهش 22 درصدی را در بار مالیات پرداختی مربوط به خسارات بیمه نشده به همراه دارد.

با پیاده‌سازی بلاک‌چین، صنعت بیمه از یک فرصت بی‌همتا برای بازنگری در کل زنجیره‌ی ارزش خود که وابستگی شدیدی به وفاداری و اعتماد دارد، بهره‌مند خواهد شد. به‌عنوان‌مثال، در ایالات متحده، حدود 7.4 میلیارد دلار پول بیمه‌ی عمر پرداخت‌نشده وجود دارد و وارثان بیمه‌گذار فوت شده، قادر به دریافت آن پول نیستند. یک دفتر ثبت توزیع شده، مبتنی بر بلاکچین، می‌تواند همراه با تقویت امنیت، به حل‌وفصل این چالش کمک کند. علت بخشی از این وجوه پرداخت نشده، ریسک طولانی بودن عمر است. بدین ترتیب که افرادی که طول عمر بیش‌تری دارند، حافظه‌ی خود را از دست می‌دهند و محل نگهداری اسناد فیزیکی بیمه‌نامه را فراموش می‌کنند. یک دفتر کل عمومی مبتنی بر بلاکچین، به جای این‌که تهدیدی برای صنعت بیمه باشد، زمینه‌ی پرداخت وجوه متقاضیان ذی‌حق را مهیا می‌کند و از فروش این سرمایه در بازار ثانویه و یا راکد ماندن آن، جلوگیری به عمل می‌آورد.

زمینه‌ی دیگری که ورود تکنولوژی بلاکچین در صنعت بیمه می‌تواند بسیار سودمند باشد، ایجاد یک موتور اعتبارسنجی است. کاربرد ویژه‌ی این موتور، در بازارهای پیچیده‌ی جهانی است. یکی از دلایل احتیاط بیمه‌گران در مقابله با بیمه‌ی دارائی‌های مشهود در بازارهای درحال‌توسعه، ترس از تقلب و تلفاتی است که قابل اعتبارسنجی نیستند. در این موارد، اقدام بیمه به تعیین جانشین و یا استفاده از سایر دارائی‌ها با هدف جبران خسارات، کاری غیرقابل انجام است. پیاده سازی شبکه‌ی اعتبارسنجی تکنولوژی بلاکچین در صنعت بیمه می‌تواند ابزاری باشد که با ثبت شرایط فیزیکی دارائی‌های بیمه شده در یک دفتر کل نیمه عمومی، از تمامی جوانب به این صنعت کمک کند و به نوبه‌ی خود، نفوذ بیمه و نرخ پذیرش آن‌ را در بازارهای نوظهور و درحال‌توسعه افزایش دهد.

بیمه، صنعتی است که مفهوم تعامل و همکاری را ابداع کرد و به‌غایت می‌تواند از تکنولوژی بنیادین بلاکچین سود ببرد. عدم انجام این همکاری، بسیاری از بازیگران بزرگ را با کمبود اعتماد و یا حتی مشکلات بیشتر مواجه می‌کند.

منبع: hbr.org