پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
در حاشیه پنجمین همایش بانکداری الکترونیک و نظام‌های پرداخت تیم راه پرداخت با حمایت دبیرخانه همایش فضایی برای انجام گفت‌وگوهای ویدئویی در اختیار داشت که تلاش شد در این دو روز از شرکت‌های مختلف و سازمان‌های مختلف با فعالان و صاحب‌نظران گفت‌وگوهای ویدئویی کوتاهی در خصوص موضوعات مختلف انجام شود.
آنچه در ادامه آمده بخشی است از گفت‌وگو با عبدالحمید منصوری مدیرعامل شرکت سامانه‌های یکپارچه بزرگ فردا درباره فضای پسا تحریم صنعت فناوری اطلاعات بانکی و پرداخت کشور. این گفت‌وگو از سری «گفت‌وگوهای ویدئویی راه پرداخت در همایش پنجم» است.
نگاه شما به فضای پساتحریم چگونه است؟ آیا آن را یک فرصت می‌بینید یا یک چالش؟
این فضا، هم فرصت است و هم چالش. 30 سال فضای فناوری اطلاعات کشور ما در تحریم بوده و این تحریم خاص موضوع هسته‌ای نبوده است. بعد از انقلاب ورود تجهیزات و نرم‌افزارها به کشور مشکل پیدا کرد و همه از طریق بازارهای سیاه و دسته دوم وارد کشور شدند. با این تحریم‌ها، ما به یک رفتار عدم ارتباط مستقیم عادت کردیم و بسیاری از قوانین و استانداردهای بین‌المللی را رعایت نکردیم، برای مثال قانون کپی رایت.
حالا وقتی تحریم‌ها برداشته می‌شود، باید با استانداردها و قوانین بین‌المللی کار کنیم و بتوانیم حق امتیاز نرم‌افزارها را پرداخت کنیم. درنتیجه با قیمت‌های واقعی نرم‌افزار مواجه می‌شویم. تاکنون این قیمت‌ها در سیستم‌های کاربردی که ما تولید می‌کردیم، لحاظ نمی‌شد و این باعث می‌شد که در کاربردهای تولیدشده بر این بسترها نمی‌توانستند ارزش واقعی خودشان را پیدا کنند. در فضای پساتحریم با پرداخت قیمت‌های واقعی این حق امتیازها، قیمت کاربردهای ما ارزش پیدا می‌کنند. بین 50 میلیون تومان تا یک میلیارد تومان خیلی فرق است. فرضا وقتی یک سیستم‌عامل را به جای یک میلیارد تومان با قیمیت 50 میلیون به مشتری می‌دهید، آن وقت چه کاربردی روی آن بدهیم که بتوانیم با قیمت 500 میلیون بفروشیم؟ خب از لحاظ منطقی برای مشتری قابل درک نیست که سیستم عامل 50 میلیون باشد ولی یک کاربرد رویش 500 میلیون.
بنابراین با اصلاح این روند، ما در فضای استاندارد بین‌المللی کار تولید می‌کنیم و نسخه‌هایی هم که می‌نویسیم کپی‌رایت خواهند شد. ورود شرکت‌های خارجی در ایران فرصت است و می‌توانیم با تعامل با آن‌ها کمبودهای خود را جبران کنیم. تا قبل از این اگر یک مشکلی در سیستم‌عامل داشتیم نمی‌توانستیم مستقیما با شرکت‌های آن‌ها تعامل کنیم برای پیدا کردن مشکل. علاوه بر این، شرکت‌ها می‌توانند در بازار ایران سرمایه‌گذاری کنند چراکه اینجا بازار خوبی است. اما یکی از چالش‌های ما این است که آیا بودجه این کار را دیده‌ایم؟ تا پیش از این سازمان‌های ما فقط برای سخت‌افزار بودجه می‌دیدند و حالا باید یک بودجه قابل توجه هم برای نرم‌افزار و لایسنس‌های آن ببینند.
فضایی که برای شرکت‌های ایرانی در خارج از ایران باز می‌شود چطور است؟
اگر ما بتوانیم با شرکت‌های خارجی مشارکت داشته باشیم، می‌توانیم یک فضای تولید مشترک محصولاتی که قابل‌عرضه در بازار بین‌الملل باشد را داشته باشیم. بازاریابی در بازار بین‌الملل هزینه سنگینی دارد و جلب اعتماد این بازار کمی طول خواهد کشید، مخصوصا اینکه شرایط کشور ما دچار یک جذر و مدهایی است. پس ما به تنهایی نمی‌توانیم این کار را بکنیم. مخصوصا در کشورهای همسایه و فارسی زبان و حتی در بازارهای بانکداری اسلامی با مشارکت با شرکت‌های خارجی می توانیم وارد بازار شویم.
ممنون، اگر نکته دیگری دارید بفرمایید.
درهرصورت ما باید مواظب باشیم. برچیده شدن تحریم‌ها راه ورود به بازار را برای حضور شرکت‌های خارجی باز می‌کنند. من از تمام دست‌اندرکاران می‌خواهم که به یک تعامل برد-برد فکر کنند.