راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

زنجیره بلوک کوانتومی: پدیده‌ای حیرت‌انگیز برای تراکنش‌های ایمن

نوع جدیدی از زنجیره بلوک کوانتومی وجود دارد که می‌تواند آینده تراکنش‌های ایمن و رمزگذاری شده را دستخوش تغییرات سازنده کند.

به گزارش زومیت، فناوری زنجیره بلوک در سال‌های اخیر پیشرفت بسیار گسترده‌ای در دنیا داشته و راهی برای معاملات ناشناس بین افراد بوده است. زنجیره بلوک اکنون بسیار امن است؛ ولی امکان دارد باگذشت زمان راه‌های دسترسی و نفوذ به آن پیدا شود.

رایانش کوانتومی راهی جدید برای برخی از هکرها باز می‌کند؛ ولی ماهیت حساس درهم تنیدگی کوانتومی می‌تواند با دسترسی به اطلاعات گذشته و پاک کردن سوابق خود، راه‌حلی برای حفاظت از داده‌ها فراهم کند.

دو پژوهشگر از دانشگاه ویکتوریای ولینگتون نیوزیلند طرحی مفهومی برای زنجیره بلوک کوانتومی پیشنهاد دادند که از نظر تئوری، از دسترسی مخفیانه افراد به دفتر کل الکترونیک شما جلوگیری می‌کند.

شهرت فناوری زنجیره بلوک بیشتر به خاطر اهمیت آن در سیستم‌های اقتصادی یا همان ارزهای رمز پایه است.

هر جا که بین پول‌های سنتی با یک سیستم بانکداری دولتی ارتباطی وجود داشته باشد، روش‌های پرداخت، مثلاً بیت‌کوین، به یک شبکه غیرمتمرکز از معاملات رمزی وابسته خواهد بود.

مزیت این شیوه معاملاتی عمومی، دوری هرگونه قدرت انسانی از سیستم آن است؛ درواقع مجموعه‌ای از الگوریتم‌ها برحسب برچسب زمان و ارزیابی هر مبادله ارزی در مجموعه‌ای از کامپیوترهای متصل به اینترنت، عمل کنترل را بر عهده دارند.

فناوری زنجیره بلوک به‌دلیل همین تصمیم‌گیری توزیع‌شده، برای تمامی فرآیندهای دموکراتیک، از یک سیستم بانکداری عمومی گرفته تا ساخت شرکت‌هایی که مدیرعامل ندارند، کاملاً مناسب است؛ اما این سیستم به یک شفافیت نسبی برای عموم نیاز دارد. همین شفافیت آن را در مقابل سوءاستفاده آسیب‌پذیر می‌کند.

در حال حاضر معاملات با رمزگذاری‌های سنگینی قفل می‌شوند که حتی سریع‌ترین ابررایانه‌ها برای کرک آن‌ها نیازمند مقادیر زیادی زمان هستند. مشکل این است که ظهور رایانش کوانتومی می‌تواند تمامی سیستم و زیرساخت‌های زنجیره بلوک را تغییر دهد.

کامپیوترها می‌توانند با استفاده از الگوریتم‌های وابسته به حدس‌های درهم از حالت‌های کوانتومی نامعلوم، بدون صرف زمان، قالب‌های سنتی رمزگذاری را پردازش کنند.

غول‌های فناوری مثل گوگل و IBM گام بلندی به‌سوی کامپیوترهای کوانتومی برداشته‌اند که از یک طرف هیجان‌انگیز است و از طرف دیگر دنیایی پر از خطر به وجود می‌آورد. خوشبختانه مسئله‌ای مشابه همین فناوری، راه خوبی برای ایمن کردن پیام‌ها در اختیار ما می‌گذارد.

تا زمانی که ما خواص کوانتومی یک ذره را از نظر فنی در یک حالت تعریف‌شده اندازه‌گیری نکنیم، آن ذره اصلاً وجود نخواهد داشت؛ این امر شبیه به داشتن یک دستکش بوکس است؛ تا زمانی که از آن استفاده نشود، نمی‌توان گفت دستکش برای دست چپ است یا راست.

عجیب‌تر اینکه اگر ذره با ذره دیگری در برخی از جهات در زمان رابطه داشته باشد (مثلاً یک جفت دستکش خارج‌شده از یک جیب) مشاهده یک دستکش، فوراً وضعیت دستکش دیگر را به شما می‌گوید و اینکه تا چه اندازه دو دستکش از هم دور باشند مهم نیست.

یک ذره بعد از دیده شدن، روی یک حالت قرار می‌گیرد و همتای آن ذره باید نسبت به آن در حالت مشخص قرار بگیرد؛ چنین موردی تمامی اطلاعات آن‌ها برای انتقال را افشا می‌کند. این حالت که به آن درهم‌تنیدگی کوانتومی گفته می‌شود، در حال حاضر برای اضافه کردن علامت‌هایی به ارتباطات برای هشدار دادن به کاربران در خصوص نفوذ یک بیگانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

البته این دفعه اولی نیست که از پدیده‌های کوانتومی در زنجیره بلوک استفاده می‌شود. سال گذشته پژوهشگرانی از مرکز کوانتومی روسی راهی برای جایگزین کردن یک قالب کوانتومی به‌جای رمزگذاری‌های سنتی، ایجاد و تست کردند؛ اما راه‌های بیشتری برای آزمایش گربه شرودینگر وجود دارد و روند درهم‌تنیدگی تنها بر اساس فواصل فضایی کار نمی‌کند. پژوهشگران نوشتند:

شاید عجیب‌تر اینکه، روند رمزگذاری کردن ما می‌تواند به‌عنوان یک مورد غیر کلاسیک بر گذشته تأثیر بگذارد؛ بنابراین، زنجیره بلوک کوانتومی غیرمتمرکز می‌تواند به‌عنوان یک ماشین زمان شبکه‌ای کوانتومی در نظر گرفته شود.

همین روند زمانی باعث قوی شدن آن برای ساخت زنجیره بلوک می‌شود و این‌گونه نیست که صرفاً بیت‌ها را در یک محیط رمزگذاری شده قرار دهد.

دخالت در سوابق فعلی در دفتر کل‌های دیجیتال زنجیره بلوک کوانتومی به هر صورتی می‌تواند بر سابقه خودش تأثیر بگذارد و ورودی‌های ثبت‌شده قبلی را که سوابق مربوطه در یک روند قفل‌گذاری دیجیتال را باطل می‌کرد، تغییر دهد.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.