پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
ماهنامه پیوست؛ ملیحه آگاهی / وقتی قدم به داخل رمیس می‌گذارید باورش سخت است که با یک شرکت ۱۵ ساله روبه‌رو هستید. از درودیوار شرکت جوانی و پویایی می‌بارد.
رمیس در حقیقت یکی از شرکت‌های حوزه شبکه و تجهیزات است که هرچند سابقه آن به بیش از یک دهه و نیم می‌رسد، اما مدیران آن بسیار جوان هستند و فضای شرکت هم رنگ و بوی شاد و جوانانه‌ای دارد که نشان‌دهنده روحیه مؤسسان آن است. در سال‌های اخیر رمیس دست به تغییر لوگو و نماد خود زده و رنگی برای نام تجاری انتخاب کرده است که نوآورانه و شجاعانه به‌حساب می‌آید و می‌تواند نام شرکت را به‌راحتی به خاطر آورد.
این شرکت جاه‌طلب که تلاش می‌کند راه‌حل‌های فناورانه کامل ارائه کند و مشغول یک محصول صرف نشود، از کنار موضوعی چون آموزش هم به‌راحتی گذر نکرده و مدیران آن می‌گویند دغدغه آن‌ها این است که در رمیس تمام فعالیت‌های قدیمی و نو به‌صورت کاملاً نوآورانه انجام می‌شود، از سخت‌افزار و شبکه گرفته تا آموزش و حتی بانک و فین‌تک‌ها، خود ما از قدم زدن و گپ زدن در این شرکت واقعاً لذت بردیم و امیدواریم شما هم در این لذت بردن با ما همراه باشید.
رمیس در یک ساختمان اصیل در مرکز شهر مستقر است، ساختمانی که انگار در سال‌های گذشته یک خانه بسیار بزرگ بوده است. وقتی در ایستگاه اول با مدیرعامل خوش‌اخلاق شرکت، احسان پورمند، حرف می‌زنیم از اتاق کناری صدای خنده بلند می‌شود.
خود پورمند هم از این صدای خنده‌ها خنده‌اش می‌گیرد و می‌گوید: «دوستانمان شاد هستند!» وقتی درباره نحوه مدیریتش بیشتر از او می‌پرسیم از فرهنگ سازمانی رمیس می‌گوید که توسط همه بخش‌های سازمان پذیرفته شده و مدیران سازمان تلاش می‌کنند تا جای ممکن از آن پیروی کنند.
جدی‌تر که می‌پرسیم نقش رمیس در بازار و صنعت آی‌تی ایران چیست، پورمند تأکید می‌کند که مدیران این مجموعه در رابطه با آن بسیار شفاف هستند.رمیس در سند مأموریت خود متعهد شده کارایی و اثربخشی فرایندهای کسب‌وکاری مشتریانش را ارتقا دهد.
مدیرعامل این شرکت می‌گوید: «این جمله هرچند یک جمله ساده است، اما اگر در گذر زمان بخواهیم آن را تفسیر کنیم، به پیچیدگی‌های زیادی برمی‌خوریم. این پیچیدگی شاید ریشه در سرعت تحول و تغییر فناوری در طول دو یا سه دهه گذشته داشته باشد، این تحول نیاز مشتریان و فروشندگان کالا و خدمات را آن‌قدر با تغییر مواجه کرده که اکنون دیگر تقریباً هیچ شباهتی در کسب‌وکار گذشته و کنونی وجود ندارد.»
در ابتدای دهه ۸۰ سازمان‌ها به دنبال این بودند که کاغذ را از سیستم خود حذف کنند و داده‌هایشان را به دست کامپیوترها بسپارند. چند سال بعد دستگاه‌های کامپیوتر برای اتصال به یکدیگر و سپس پردازش آن نیاز به شبکه داشتند.تا ابتدای دهه ۹۰ مرکز داده‌ها و مراکز ارتباطی بخش پیشرو و مهم صنعت به‌حساب می‌آمدند.
این گرایش هرسال در حال تغییر است و طبیعتاً رمیس هم مانند شرکت‌های دیگر ماهیت کار خود را با این تغییرات بازتعریف می‌کند.
مدیرعامل این شرکت می‌گوید: «یک افق دید به‌عنوان دیدگاه ۲۰۲۰ وجود دارد که این شرکت برنامه‌های آینده خود را بر مبنای آن تدوین می‌کند: «این دیدگاه ترسیم شده و شفاف است، اما سؤال اینجاست که برای رسیدن به این ویژه چه باید کرد و در داخل شرکت چه نیازهایی برای رسیدن به آن وجود دارد.»
سیر تکنولوژی و ترندهای جهانی آن درست به همان شکل در کشور تکرار نمی‌شوند و این موج همیشه یکسان کشور را در برنمی‌گیرد. برای شرکتی مانند رمیس که وظیفه دارد گام بعدی را حدس بزند و زودتر به آن بپردازد، این موضوع گاهی یک چالش به شمار می‌آید.
وقتی برای یک نقطه زمانی در سال‌های آینده تصمیم‌گیری می‌شود نداشتن گام بعدی در یک بازه زمانی کوتاه‌تر می‌تواند کار را دشوار کند و دردسر پایبند بودن به برنامه بلندمدت را افزایش دهد. بخشی از ماجرا این است که سیاست‌گذاری‌های کشور تا حدودی روند را مشخص می‌کنند که این مسئله هم نیازمند ثبات مدیریتی است.
بخش دیگر به استراتژی خود شرکت‌ها برمی‌گردد و بستگی به پویایی شرکت و حساس بودن آن به رویداد جهانی حوزه دارد. رمیس همیشه تلاش می‌کند در رویدادهای بزرگ جهانی به‌عنوان بخش خصوصی -که محدودیت‌های بخش دولتی را ندارد- حضور داشته باشد. این شرکت چند سالی است در حوزه پرداخت نیز فعالیت می‌کند، اما اگر از بیرون به رمیس نگاه کنید تنها دو سال سابقه این کار را می‌بینید، درصورتی‌که از دید خود راهبران شرکت واقعیت این است که این شرکت از سال‌ها قبل در رویدادهای این حوزه حضور داشته و رخدادهای آن را دنبال کرده است و همیشه مترصد فرصت‌های بازار بوده است. شرکت سعی کرده در این رویدادها نقش خود را پیدا کند و بازار آن را بسنجد.
بسیاری از مخاطبان پیوست احتمالاً رمیس را به سبب فعالیت‌هایش در حوزه مراکز داده می‌شناسند، اما در حقیقت این شرکت هرگز از بررسی و پیش‌بینی روندهای فناوری ایران سیر نشده و همواره بر لبه بعدی راه‌حل‌های کلان سرمایه‌گذاری کرده است.
پورمند می‌گوید: «این راه بی‌دردسر هم نبوده است، درراه توسعه و در طول سال‌ها با شکست‌ها و مشکلات مواجه شدیم. این‌طور نیست که بگوییم تابه‌حال در هر کاری که به آن دست زده‌ایم موفق بوده‌ایم، اما اکنون به این اعتقاد رسیده‌ایم که باید سندهای بالادستی و برنامه‌های بلندمدتی داشته باشیم که بر مبنای آن برنامه‌ریزی کنیم. امروز خودمان را در جایگاهی می‌بینیم که باکسانی که تصمیم‌گیرنده هستند صحبت کنیم و به آن‌ها بگوییم گرایش تکنولوژی چیست و ما باید به چه سمت و سویی برویم؛ مثلاً در حوزه پرداخت موبایلی راه‌حل‌هایی آماده داریم، این راه‌حل‌ها را از شرکتی گرفته‌ایم که در نمایشگاه بارسلون به‌عنوان بهترین راه‌حل پرداخت بانکی شناخته شد. در حال مذاکره برای استفاده از این سیستم در کشوریم، اما چندان به دنبال برند ساختن نیستیم، چون خودمان را به‌عنوان تأمین‌کننده تکنولوژی برای ارائه‌دهندگان خدمات تعریف کرده‌ایم نه یکی از بازیگران.»
نحوه فعالیت رمیس و عطش آن برای ارائه تکنولوژی‌های جدید و به‌روز و همچنین فعالیت در بازارهای تثبیت‌شده به‌صورت موازی موجب می‌شود نوع و زمینه فعالیت آن را محدود به یکی از این دو حوزه نکنیم. این شرکت دست به فعالیت‌های متنوعی می‌زند، شاید علتش این است که رمیس واقعاً خصوصی ساخته شده و توسعه پیدا کرده تا به‌عنوان یک بخش کاملاً خصوصی از صنعت درگیر دخل‌وخرج باشد.
رمیس را جوانانی تأسیس کرده‌اند که توانسته‌اند سرمایه‌ای گرد هم آورند و فعالیت خود را با پروژه‌های کوچک و بزرگ آغاز کرده‌اند.این شرکت در طول حیاتش به این نتیجه رسیده است که اگر کار تجاری انجام می‌دهد سود حاصله از آن را مجدداً در فناوری سرمایه‌گذاری کند.
به‌عنوان‌مثال رمیس انبار بزرگ و پیشرفته‌ای دارد که یکی از مزیت‌های رقابتی آن به‌حساب می‌آید و اگر از دید تجاری به آن نگاه کنیم کار شرکت را به‌عنوان یک تأمین‌کننده تجهیزات بسیار پررنگ می‌کند؛ اما همین کار واردات هم به شیوه یک شرکت نوآور فناوری انجام می‌شود و تمام سیستم با ERP بومی‌شده یکپارچه شده است، مدیران شرکت نیز اعتقاد دارند این ماهیت دوگانه مسئله‌ای است که ناگزیر به وجود آمده و شرکت ناچار است از جایی پول درآورد و درجایی که موردعلاقه و هدف شرکت است هزینه کند.
زمانی برای دوستی
رمیس یک بازوی آموزشی هم دارد: آموزشگاهی بانام ارژنگ. پورمند می‌گوید تلاش شده فضای آموزشی دوستانه‌ای به وجود بیاید که فارغ از فضای کار و محیط خشک به دانشجویان کمک کند بر دانش خود بیفزایند.
او می‌گوید: «رمیس مانند یک خانواده اداره می‌شود، ما و بسیاری از همکاران سال‌هاست با یکدیگر همکاری داریم. واقعیت این است که نمی‌توان از یک محیط خشک و رسمی توقع پویایی را داشت. در مورد آموزش نیز همین‌طور است؛ ما از ابتدا به‌صورت جدی به آموزش نگاه کرده‌ایم و وقتی شما وظیفه خود بدانید که کارکنانتان را آموزش دهید و دنبال آموزش مشتری‌ها باشید، حتماً موضوع آموزش را طور دیگری نگاه می‌کنید. در این آموزشگاه اتفاقات جالبی افتاده است و قرار گرفتن مدیران و کارمندان دو شرکت رقیب پشت میز کلاس درس باعث رخ دادن اتفاقات جالبی شده که انتظار آن را نداشتیم. غیر از علاقه‌مندی ما، این آموزشگاه سودآور هم هست، هرچند سود آن صرف توسعه سرویس‌های الکترونیکی می‌شود. بسیاری از این امور را ما به‌عنوان بخشی از صنعت و جامعه وظیفه خود می‌دانیم و درواقع سؤال این است که اگر ما این کار را انجام ندهیم، چه کسی انجام می‌دهد؟»
مازیار نوربخش، رئیس هیئت‌مدیره رمیس که یکی از مؤسسان آن است، می‌گوید رمیس توسط او و دو دوست دیگرش که با یکدیگر همکار بودند تأسیس شد و در ابتدا تنها به کار PC و شبکه می‌پرداخت که از طریق مناقصه‌ها پروژه می‌گرفت.
در آن زمان شرکت‌های توانایی وجود داشتند که رقابت با آن‌ها اصلاً آسان نبود اما اتفاقی که افتاد این بود که در یک دوره تصمیم شرکت برای رفتن به سمت محصولات و نیازهای جدید، پیش‌ازاینکه آن‌ها در بازار کشور مطرح شوند، باعث شد تحول رخ دهد.
رمیس از همان سال‌های ابتدایی هرگاه طول عمر یک فناوری یا خدمات پایان‌یافته آن را رها کرده و به سراغ فناوری جدید رفته است. این مسئله آسان به نظر می‌آید، اما وقتی یک شرکت نوپا را تصور کنید که مشتریان خود را به خاطر اینکه تقاضای فناوری قدیمی دارند کنار می‌گذارد، به‌دشواری این موضوع پی خواهید برد.
بااین‌حال به نظر می‌رسد تصمیم‌های درست شرکت در مورد عوض کردن زمینه کار یکی از نقاط قوت خط و مشی شرکت به‌حساب می‌آید.رمیس آشکارا تلاش می‌کند در فرایندها و استراتژی‌های خود به‌روز باشد و سیر مثبت خود را به‌طور مداوم پی بگیرد، هرچند در رزومه و سابقه کار و مشتریان شرکت به یک نقطه عطف یا تحول شدید و ناگهانی برنمی‌خوریم.
بدین ترتیب به نظر می‌آید رمیس به ثبات اهمیت زیادی می‌دهد و تلاش می‌کند ازآنچه نوربخش آن را ریسک‌های عجیب‌وغریب می‌داند دوری کند. مدیران شرکت بامطالعه کار شرکت‌های بزرگ به این نتیجه رسیدند زمانی که شرکت‌ها دست به کارهایی می‌زنند که خیلی بزرگ‌تر از ظرفیت‌ها و توان آن‌هاست، با مشکلات بزرگ مواجه می‌شوند.
این پیشنهادهای بزرگ به رمیس هم داده می‌شود اما مدیران آن فکر می‌کنند نباید به سراغ پروژه‌های بزرگی رفت که عوامل کنترل‌نشده روی آن تأثیر می‌گذارند و می‌توانند شرکت را زمین بزنند. تلاش بر این است که بین پروژه‌ها و گام‌های شرکت و پتانسیل آن تناسب وجود داشته باشد و به همین دلیل نقطه عطف یا سیر صعودی ناگهانی در شرکتی که موفق هم به نظر می‌رسد ظاهراً دیده نمی‌شود.
هرچند نوربخش می‌گوید مجموعه قصد دارد این احتیاط را تا حدودی کنار بگذارد و این کار با رفتن به سمت حوزه پرداخت کلید خورده است: «فکر می‌کنم در حوزه پرداخت باید به نحو دیگری وارد بازار شویم و بازار کمی اشباع شده است. صادقانه بگویم الآن برای اینکه با شرکت‌های پرداخت وارد رقابت شویم کمی دیر است.
ترجیح می‌دهیم چیزی عرضه کنیم که در بازار نیست و به همین دلیل موبایل پلتفرم را مدنظر قرار می‌دهیم. همیشه به انتقال تکنولوژی فکر می‌کنیم و به دنبال دوباره‌کاری نیستیم، اما لازم است برای بقای این کار درآمدهای مستمری داشته باشیم و بتوانیم در کنار آن راه‌حل‌های جدید را هم جا بیندازیم.»
مرکز داده‌های آشنا
چسبندگی رمیس به کسب‌وکار مرکز داده به دلیل موفقیتی که در این حوزه کسب کرده زیاد است، اما همچنان این سازمان به تجربه‌ها و سیاست اصلی خود پایبند است و اعتقاد دارد اگر بازار به‌جایی برسد که هرکسی وارد آن شود و با هر کیفیتی محصول و خدمات ارائه کند از آن دست خواهد کشید. رمیس از همین حالا به فکر فناوری‌ها و محصولات جدیدی است که جایگزین خدمات کنونی شوند و اینکه چقدر در این راه موفق باشند بستگی به همین انتخاب‌های امروز دارد.
نوربخش اضافه می‌کند رمیس همیشه به دنبال این است که از علم روز دنیا در حوزه‌های مربوط بی‌بهره نماند. این علم روز در مباحث تدوین استراتژی و مدل تجاری بسیار موردتوجه قرار گرفته و الگوهای شناخته‌شده و موفق دنیا را در لایه‌های مختلف با صرف هزینه اعمال کرده‌اند. الگو قرار دادن شرکت‌های بزرگ دنیا و تزهای مدیریتی که همه مدیران خود را درگیر کرد باعث شد تغییرات مهمی در الگوی تجاری و مدیریتی مجموعه به وجود بیاید و تأثیرات محیطی بر شرکت نیز بررسی شود.
رمیس در سال ۹۵ بیش از ۱۸۰۰ قلم کالا و حدود ۵۴ هزار کالای مربوط به صنعت آی‌تی را وارد و روانه بازار کرده است که عدد بسیار بزرگی به نظر می‌رسد.
مدیریت این مقدار کالا و در دست داشتن اطلاعات کامل از وضعیت آن‌ها کار ساده‌ای نیست. این شرکت برای مدیریت تمام مجموعه ازجمله انبار و فرایند ورود و فروش کالا از یک نرم‌افزار ERP استفاده می‌کند که محصول یک شرکت آلمانی به نام آباس است اما توسط تیم نرم‌افزار رمیس شخصی‌سازی شده و مدام در حال بهبود است. ماژول‌هایی که روی این نرم‌افزار قرار گرفته‌اند روی نرم‌افزار اصلی وجود ندارند، اما چون رمیس نمایندگی این شرکت را دارد توانسته تغییرات لازم را اعمال کند.
از همان ابتدای درخواست یک کالا تمام مراحل روی همین سیستم ثبت می‌شود و بدون هیچ ارتباط ایمیلی یا کاغذی بین قسمت‌های فروش و زنجیره تأمین مراحل انجام می‌شود.
بعد از اعلام قیمت و محاسبه پارامترهای تأثیرگذار روی قیمت تمام‌شده، بخش فروش قیمت نهایی را تعیین می‌کند؛ اما در این میان ریسک‌هایی وجود دارد که قابل پیش‌بینی یا کنترل نیست، به‌خصوص اگر قرار باشد محصول در ماه‌های آینده خریداری شود.
تمام مراحل در این سیستم قابل‌ردیابی است و اجناس شماره سریال خود را ثبت می‌کنند و خارج می‌شوند، این کار این امکان را به وجود می‌آورد که کالا و وضعیت آن قابل‌پیگیری باشد، این مسئله زمانی از اهمیت بیشتری برخوردار است که مشکلی برای یک محصول به وجود بیاید و موجب شود محصول به شرکت برگردد و زمان زیادی از خروج کالا گذشته باشد. این سوابق و نگهداری قیمت‌ها و آمار کالاها می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های آینده نیز مؤثر واقع شود.
استفاده از ERP در همه بخش‌های شرکت و ملزم کردن کارمندان به استفاده از آن می‌تواند دشوار و زمان‌بر باشد، به‌خصوص اگر بخش‌هایی مانند انبار را هم به آن اضافه کنیم. چالش کاربرد این نرم‌افزار ایجاد تعهد فردی در نیروها برای استفاده از آن است، اینکه افراد کارها را بدون استفاده از تماس تلفنی و لزوم ملاقات باهمکارانشان و همچنین بدون ردوبدل کردن حتی یک ایمیل انجام دهند برای همه به یک اندازه آسان نیست و بسیاری اصلاً لزوم به‌کارگیری این سیستم را درک نمی‌کنند.
این مشکل در کشورهای دیگر و شرکت‌های بزرگ‌تر هم وجود دارد، اما نیروی محرکه این کار الزام مدیریت به انجام آن است، درواقع مدیران ناچارند مقاومت و پایمردی زیادی درراه انجام این کار از خود نشان دهند. ممکن است در ابتدا حتی فرایندها با مشکل مواجه و قراردادها با اشکالات جزئی که مشمول صرف زمان می‌شوند درگیر شوند، اما این کار بزرگ اراده زیادی هم احتیاج دارد.
اما درنهایت به دلیل مزایای زیاد این سیستم، مزد این زحمات پرداخت می‌شود و نتیجه آن به‌طوری نمایان می‌شود که پس از مدتی دیگر بدون این سیستم کارها ممکن نیست. یکی از مسائلی که استفاده از ERP خارجی دارد این است که سال مالی این نرم‌افزارها با تقویم میلادی تدوین شده است.
فهیم یزدان‌پناه، مدیر زنجیره تأمین رمیس، می‌گوید: «یکی از دلایلی که شرکت‌های ایرانی را از استفاده از ERP خارجی بر حذر می‌دارد این است که این نرم‌افزار تقویم شمسی ندارد و سال مالی آن میلادی است، اما این مسئله آن‌قدر برای مدیران ما اهمیت داشته که آغاز و پایان سال مالی را ۱۰ دی‌ماه معین کنند تا بتوانیم از این نرم‌افزار استفاده کنیم. هرچند ما این زحمت را هم تقبل کرده‌ایم اما شرکت سازنده نرم‌افزار به ما اطلاع داده که از سال آینده سال مالی این نرم‌افزار را نیز انعطاف‌پذیر خواهد کرد. البته خود ما هم هر کاری می‌توانستیم در جهت بومی‌سازی این محصول انجام دادیم و الفبا و دایره واژگان آن را فارسی کردیم و برای شرکت فرستادیم. گرچه شکل و شمایل نرم‌افزار ممکن است به‌اندازه محصولات دیگر رنگارنگ نباشد اما کاملاً مناسب و کاربردی است.»
راز و رمز پرداخت
رمیس سال‌هاست پیگیر فناوری‌های حوزه پرداخت است، اما از ابتدای سال گذشته بخش جدیدی نیز راه‌اندازی کرده. یکی از علت‌های پرداختن به این حوزه نوع مشتریان شرکت بوده است. رمیس تقریباً باهمه بانک‌ها همکاری کرده و این سابقه همکاری باعث شده مشتریان برخی خدمات نرم‌افزاری و خدمات پرداخت را نیز از رمیس بخواهند.
بخش راه‌حل‌های نوآورانه پرداخت به‌عنوان یک واحد تجاری به وجود آمده تا در صورت موفقیت در آینده به یک شرکت مستقل تبدیل شود.
البته کاری که شرکت در این حوزه انجام می‌دهد به‌عنوان ارائه راه‌حل‌های پرداخت تعریف شده و ممکن است سخت‌افزار هم کنار خدمات و نرم‌افزار ارائه شود؛ اما وحید محمودیان مدیر این بخش می‌گوید: «اصراری بر راه‌حل جامع وجود ندارد بلکه بیشتر تلاش می‌شود به‌اصطلاح کار مشتری راه بیفتد و مشکلش حل شود. این رویکرد و در نظر داشتن حل مسئله ایجاب می‌کند سخت‌افزار وارد شود و روی آن کار صورت گیرد، اما ترجیح شرکت این است که به سمت راه‌حل‌های پرداخت و نرم‌افزار حرکت کند.»
این بخش پرداختی و بانکی برای این به رمیس اضافه شده که با استفاده از پتانسیل رمیس در این حوزه بتواند محصولات متنوع برای بیزینس‌های متفاوت ارائه کند.
یکی از محصولاتی که رمیس روی آن کار می‌کند اپلیکیشنی به نام پلاک ۲۱ است که درواقع به‌عنوان یک استارت‌آپ کار خود را شروع کرده و سامانه‌ای برای مدیریت مجتمع‌هاست.
برای این سامانه خدماتی جای خالی زیادی در بازار وجود داشته است. این استارت‌آپ ماهیت مستقل خود را حذف کرده و بخشی از شرکت نشده است، اما ازلحاظ مالی فنی و تجاری توسط شرکت حمایت می‌شود. سرویس دیگری به نام قبض یار هم وجود دارد که به‌صورت پایلوت در حال کار است، اما هنوز تا رسیدن به سطح موردنظر مجموعه فاصله دارد و باید کارهایی روی آن انجام گیرد.
دو محصول بزرگ هم وارد دستور کار شده که کل کار را تحت تأثیر قرار داده‌اند، یکی از این محصولات -که صرفاً بانکی بوده- cxp شرکت BACKBASE است.
رمیس نمایندگی این شرکت را گرفته تا بتواند با بانک‌های مختلف کار کند. این شرکت پیش‌ازاین هم در ایران تجربه‌های موفقی داشته است اما رمیس تلاش می‌کند فروشنده صرف نباشد و به‌عنوان SYSTEM INTEGRATOR نیز ایفای نقش کند و خدمات فنی و پشتیبانی به بانک‌ها ارائه دهد تا در شرایط نامساعد مشکلی برای مشتریان پیش نیاید.
محصول بزرگ دیگری که شرکت آن را به ایران آورده پلتفرم جامع پرداخت موبایلی شرکت MAHINDRA است که طبق آمار نزدیک به ۳۰ درصد از تراکنش‌های موبایلی بانک‌های تمام دنیا روی این پلتفرم انجام می‌گیرد.
کل این پلتفرم موبایلی وارد ایران شده و قرار است تمام مسائل فرایند پرداخت را از صفر تا صد در بر بگیرد و به‌طور ماژولار در اختیار شرکت‌ها قرار دهد. محمودیان درباره این محصول می‌گوید: «واقعیت این است که دیگر مجموعه‌هایی که می‌خواهند در این حوزه کار جدی انجام دهند لازم نیست وقت خود را صرف توسعه و تست یا سعی و خطا در حوزه‌های تجاری کنند، این محصول کاملاً بالغ با تمام مستندات فنی و نام تجاری شرکت‌ها قابل‌استفاده است. همچنین شرکت‌ها می‌توانند این محصول را به‌نحوی‌که نیاز دارند توسعه دهند؛ لازم نیست به‌اصطلاح چرخ را دوباره اختراع کنیم.»
این دو محصول بزرگ و ریشه‌ای به‌عنوان فریم‌ورک و پلتفرم ارائه می‌شوند، چیزی که بازیگران بزرگ بازار هم از آن بهره‌مند نیستند، چراکه این مفهوم یک مفهوم جدید به شمار می‌آید.
هرچند رمیس به‌عنوان یک شرکت نرم‌افزاری تعریف نشده اما سال‌ها پیش‌تر شرکتی داشت بانام سیتکو که مسئول راه‌اندازی ERP بود. در آن زمان نرم‌افزار بلوغ لازم برای ورود به بازار را نداشت، محصول شرکت آلمانی آباس وارد شد، این محصول اکنون هم در این شرکت در حال استفاده است.
عباس ناصری، مدیر سیستم‌های ERP و CRM شرکت، می‌گوید: «در ابتدای کار این تفکر وجود داشته که از نرم‌افزار ایرانی استفاده شود، اما مسائلی که برای شرکت مهم بوده در این نرم‌افزارهای ایرانی وجود نداشته‌اند: «در داخل شرکت این بحث مطرح بود که از نرم‌افزار ایرانی استفاده کنیم. ما سیستم‌های مختلفی را که اتفاقاً ظاهر رنگارنگ و زیبایی هم داشتند بررسی کردیم، اما درنهایت هیچ‌یک پذیرفته نشدند. به‌طورکلی ERP یک مسئله دشوار به‌حساب می‌آید و درجاهایی هم موفق نبوده است. لازم است مدیریت محکمی پشت این پروژه وجود داشته باشد و درواقع مدیریت باید آن‌قدر به این نرم‌افزار اعتقاد داشته باشد که در مواقع لزوم حتی ۲۰ درصد شرکت را هم اخراج کند.»
ناصری معتقد است دیدن این محصول به چشم یک نرم‌افزار صرف اشتباه است و باید این محصول را عاملی در نظر گرفت که می‌تواند شرکت را به لحاظ مدیریتی دگرگون کند و ممکن است همه افراد نتوانند با این دگرگونی کنار بیایند.
این محصول با خود فرهنگی می‌آورد که مخصوص سازمان‌های بزرگ است. درواقع این بیزینس‌ها هستند که نرم‌افزارها را می‌سازند و محصولات متناسب با سازمان‌ها رشد می‌کنند. نرم‌افزاری که حاصل می‌شود درنهایت مخصوص سازمان‌های بزرگ است. درواقع این بیزینس‌ها هستند که نرم‌افزارها را می‌سازند و محصولات متناسب با سازمان‌ها رشد می‌کنند.
نرم‌افزاری از نوع ERP در فضای تجاری بزرگ رشد بیشتری دارد و شاید به دلیل وجود همین تفکر است که مدیران رمیس به این نتیجه رسیده‌اند که دست‌کم در مورد این محصول باید از نمونه خارجی آن استفاده کنند.
رمیس توانسته در یکی دو سال گذشته تا حدودی به جایگاهی که برای خود تعریف کرده دست پیدا کند، جایگاهی که SYSTEM INTEGRATOR و SOLUTION PROVIDER خوانده می‌شود. ماهیت این عنوان ایجاب می‌کند که شرکت بتواند کارهای مختلف حوزه ازجمله بازرگانی، فنی و مشاوره را انجام دهد و در یک سازمان سیاست‌های کلان را به زبان آی‌تی ترجمه کند.
بعد از انجام این کارها کار فنی آغاز خواهد شد. در سال‌های تحریم به دلیل حضور نداشتن شرکت‌های بزرگ خارجی یا دسترسی نداشتن به آن‌ها نقش SYSTEM INTTEGRATOR به‌خوبی ایفا نمی‌شد. چیزی که رمیس را از دیگران جدا می‌کند این است که رمیس فعالیت خود را روی یک بخش متمرکز نمی‌کند و تلاش دارد از سیاست‌های کلان به جزئیات کاری که قرار است انجام شود برسد و درواقع نهایتاً یک سازمان را به نیازمندی‌های آن برساند.
این مسیر رسیدن شرکت به نیازهایی که دارد ممکن است مسائل فنی خدمات مشاوره یا سخت‌افزار را هم شامل شود که شرکت باید همه آن‌ها را پوشش دهد.
رمیس یکی از تفاوت‌های دیگرش را در متدولوژی خود می‌داند که در دنیا استانداردهای مختلفی برای آن وجود دارد، اما چون در کشور شاخص‌های فرهنگی متفاوتی نسبت به سایر کشورها وجود دارد طبیعی است که این استانداردها نیاز به شخصی‌سازی زیادی دارند. رمیس چندین سال این متدها را به‌صورت عملی تجربه کرده و درواقع نوع ایرانی آن را شناخته است.
به همین دلیل اکنون متد مشخص و بومی‌سازی شده‌ای وجود دارد که برای پروژه‌های مختلف متفاوت است. درواقع همین تجربه نیز به‌نوعی مزیت رمیس به‌حساب می‌آید، چراکه در سال‌های گذشته به دلیل ارتباط کمی که شرکت‌های ایرانی با شرکت‌های اصلی داشته‌اند دسترسی آن‌ها به اطلاعات ضعیف بوده و ازاین‌رو تجربه نقش مهمی را ایفا می‌کند.
حضور این مجموعه در حوزه‌های مختلف باعث شده بالا و پایین‌های بازار را ببیند و بتواند با مشتریان به‌خوبی تعامل کند. این تعامل و رفع نیاز به وجود یک اعتماد عمیق احتیاج دارد، اما در مورد بسیاری از مجموعه‌های بزرگ این اعتماد به‌راحتی به وجود نمی‌آید.
مسعود مقیمی، مدیر فنی شرکت، دراین‌باره می‌گوید: «دو مسئله وجود دارد که ما روی آن‌ها تمرکز داریم، یکی تجربه‌هایی است که در پروژه‌های بزرگ داشته‌ایم. در بخش بانکی بیمه و دولتی پروژه‌های بزرگی داشته‌ایم که می‌توانم از آن جمله پروژه کارت هوشمند ملی را نام ببرم. وجود این پروژه در رزومه ما می‌تواند در مشتری اعتماد لازم را به وجود آورد. نکته دومی که برای مجاب کردن مشتری از آن بهره می‌بریم ارتباط ما با مشتریان قبلی است، در جلسات هم این موضوع را مطرح می‌کنیم تا طرف مذاکره بتواند در صورت نیاز با مشتری قبلی ارتباط داشته باشد و نظر او را جویا شود. این امر نیاز به مشتری راضی زیاد دارد که در مورد ما خوشبختانه این مشتریان راضی کم نیستند.»
در شرکت‌های دانش‌بنیان مانند رمیس به‌خصوص در بخش‌های فنی نیروی انسانی یک موضوع اساسی به شمار می‌آید. در رمیس هر چهار ماه یک‌بار مدیران گزارش عملکردی ارائه می‌دهند و برای بازه‌های سه‌ماهه، یک‌ساله و چهارساله برنامه تدوین می‌کنند. یکی از موضوعاتی که در تمام جلسات مطرح می‌شود مسئله سرمایه‌گذاری نیرو است و تک‌تک مدیران موظف‌اند برای سرمایه‌گذاری روی نیروها برنامه بدهند.
در بخش فنی برنامه‌ریزی به شکل مدون انجام می‌گیرد و روش کار هم به این صورت است که ابتدا بازار پیش‌بینی و برای سرمایه‌گذاری روی نیروها تصمیم‌گیری می‌شود. ممکن است نیروها نیاز به گذراندن دوره‌های آموزشی داشته باشند یا نیاز باشد که در پروژه‌ها شرکت کنند و کار را به‌صورت عملی یاد بگیرند.
شاید همین رشد نیروها باعث می‌شود ریزش نیروها در رمیس کم باشد، البته مقیمی کسب تجربه و تنوع کار و همچنین فضای کار دوستانه را عوامل دیگری می‌داند که باعث ماندن نیروها در شرکت می‌شود.
واحد فروش رمیس با تنوعی که در محصولات و خدمات وجود دارد به‌صورت تجمیع‌شده مدیریت می‌شود، اما درگذشته سه دپارتمان مجزا وجود داشتند که هر یک از مدیریت فروش جداگانه‌ای بهره می‌بردند. از سال ۸۶ رمیس به این نتیجه رسید که با فروش سخت‌افزار نمی‌تواند کار خود را ادامه دهد و به سمت فروش راه‌حل با محصولاتی که وارد می‌کرد رفت.
علت این کار این بود که مجموعه‌ها معمولاً یک خلأ مهندسی در خود احساس می‌کردند که باوجود تجهیزات خریداری‌شده راه استفاده درست از آن‌ها را نمی‌دانستند؛ اما رفتن به سمت بازار ارائه راه‌حل دردسرهای خود را داشت و درواقع «پول پیچیده» ای به‌حساب می‌آید و بدتر اینکه کسب درآمد از آن زمان‌بر است. متنوع شدن محصولات و تبدیل‌شدن محصولات شرکت به راه‌حل موجب شد بخش‌های فروش به‌عنوان جزیره‌های مجزا کار کنند و داده‌های مشترک نداشته باشند.
درنهایت پس از چند سال رمیس به این نتیجه رسید که بخش‌های فروش باید باهم هماهنگ شوند و به‌صورت یک بخش واحد کار کنند. این کار منجر به این شد که مشتریان بین مدیران فروش و بخش‌های مختلف سرگردان نشوند و ارتباط مجموعه با مشتریان یکپارچه و بهینه شود.
چالش اصلی این کار این است که ارائه راه‌حل برای مشتری نیازمند طراحی کل فرایند برای مشتری است و از سوی دیگر بازار هم باید به بلوغ لازم رسیده باشد. رمیس علاقه‌ای ندارد در کاری که در آن تخصص ندارد وارد شود و اگر لازم باشد از همکاران دیگر نیز در ارائه راه‌حل استفاده می‌کند.
مجید علی‌مرادپور، مدیر فروش شرکت، می‌گوید: «یکی از دلایل حرکت ما به سمت راه‌حل این است که کالا به‌تنهایی سود کافی ندارد، زیرا کالای بی‌کیفیت به‌وفور یافت می‌شود و مشتری باید برای خرید خود ارزش‌افزوده‌ای ببیند؛ یعنی یک راه‌حل را به خاطر نام رمیس بخرد و بداند که خرید از ما به معنی برخورداری از خدمات و پشتیبانی و همه مواردی است که او مدنظر خود دارد. وگرنه محصولات ما نایاب نیستند و ما هم ادعا نداریم ارزان‌ترین هستیم ولی ادعا می‌کنیم که بهترین خدمات را در کمترین زمان ممکن به مشتری می‌دهیم.»
دغدغه آموزش
بازوی آموزشی رمیس که به‌عنوان یک بخش مجزا در فاصله‌ای نزدیک نسبت به ساختمان اصلی فعالیت می‌کند یک آموزشگاه بانام ارژنگ است. این آموزشگاه از چهار سال پیش به‌صورت مجزا فعالیت آموزشی رمیس را که پیش از آن‌هم وجود داشته در قالب یک بخش بر‌عهده گرفته است. درگذشته این بخش در رمیس به‌عنوان یک بخش کوچک مشغول فعالیت بوده و به خاطر اینکه پتانسیل توسعه آن وجود داشته دست‌به‌کار جداگانه زده است.
رمیس با خریدن سهام یک واحد آموزش آزاد ارژنگ را تأسیس کرده و بخش آموزش برای مشتریان را به‌صورت جدی‌تری پی می‌گیرد. انگیزه اصلی رمیس آموزش مشتریان بوده است و مدیران شرکت احساس کرده‌اند ضعف آموزش در بازار آی‌تی به توسعه این صنعت آسیب می‌زند.
جدا شدن این آموزشگاه و درک اینکه بازار پتانسیل کار در این حوزه را به‌خوبی دارد سبب شده ارژنگ به یک رقیب جدی در بازار آموزش تبدیل شود و بخش آموزش بسیاری از پروژه‌هایی که رمیس موفق به گرفتن آن‌ها نمی‌شود، بر عهده ارژنگ قرار گیرد. در این آموزشگاه حدود ۴۰ نفر استاد به تدریس مشغول‌اند که برخی از نیروهای خود رمیس و حتی رقبای آن هستند و سایر استادان نیز از میان داوطلبانی گزینش می‌شوند که دانش و توانایی لازم را داشته باشند.
یکی از کارهای جالب برون‌مرزی ارژنگ برگزاری کلاس برای شرکت زیرساخت مخابرات ترکیه در ماه‌های گذشته است.
آرش دهقان، مدیر ارژنگ، دراین‌باره می‌گوید: «برگزاری این کلاس‌ها بسیار موفق بوده است و ما برنامه داریم که کار در خارج ایران را گسترش دهیم. اصولاً افرادی که ما در این صنعت در ایران داریم بسیار موفق و توانا هستند و واقعاً پتانسیل خوبی وجود دارد. کلاس‌هایی که ما برگزار کردیم برای یک بخش مهم یعنی زیرساخت ترکیه بود و میزان رضایت آن‌ها از تصور ما خارج بود. در این زمینه خاص به‌جرئت می‌توانم بگویم توانایی خوبی برای صادرات آموزش داریم، به‌علاوه اینکه بازده مالی خوبی هم وجود دارد.»