پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
مشکلات و محدودیتهای زنجیره بلوک
با اینکه ایده زنجیره بلوک در اصل برای بیتکوین طراحی شده است، در واقع پایگاه دادهای است که در بین شبکه منتشر شده است و در حال حاضر موردتوجه کسبوکارهای متعددی حتی در میان کسبوکارهای سنتی قرار گرفته است.
زنجیره بلوک امکان ارائه مزایای متعددی ازجمله امنیت بالایی که در ساختار آن طراحی شده و همچنین مقاومت بالا در برابر ویرایش اطلاعات را فراهم میآورد. سوابق یا در اینجا بلوکها، میتوانند با دقت بالایی شناسایی و تأیید شوند؛ و این بزرگترین علتی است که موسسههای مالی و سازمانهایی که دادههای بزرگی را نگهداری میکنند و حتی سازمانهای سلامتی که در آنها نگهداری و تأیید سوابق ضروری ست، به زنجیره بلوک علاقهمند هستند.
با وجود تمام مزایای استفاده از زنجیره بلوک جای تعجب است که چرا تعداد انگشتشماری از شرکتهای بزرگ به سراغ آن رفتهاند؛ البته چندان هم جای تعجب نیست؛ وقتیکه به برخی از معایب این تکنولوژی نگاهی بیندازیم متوجه میشویم که مشکلات مهمی در پیادهسازی زنجیره بلوک وجود دارد که موجب این شده تا شرکتهای بزرگ همچنان در مراحل اولیهٔ مطالعه آن باقی بمانند.
.
محیط زنجیره بلوک ناقص است
بزرگترین مزیت زنجیره بلوک در صورت پیادهسازی صحیح، این است که میتواند جلوی تقلب در یک پایگاه دادهٔ مشخص را بگیرد. هرچند که برای رسیدن به چنین هدفی، زنجیره بلوک در طراحی خود حجم غیرقابلباوری انرژی و پردازش کامپیوتری استفاده میکند.
در زنجیره بلوکهای بزرگ دیجیارزها، هر تراکنش نزدیک به انرژی موردنیاز یک و نیم خانه را جهت تأیید مصرف میکند. اگر زنجیره بلوک اصل شکل دیتابیس بخش اعظمی از کسبوکارهای موجود را مدیریت میکرد، مطمئن باشید که انرژی موجود بر روی کرده زمین و کل پردازش کامپیوتری موجود، امکان همپایی با آن را نداشت. هرچند که اصالتاً زنجیره بلوک برای فائق آمدن بر همه پایگاههای داده ساخته نشده؛ اما جالب است که دقت کنیم جلوگیری پیشرفته از تقلب به این حجم زحمت و انرژی احتیاج دارد.
.
زنجیره بلوک بزرگتر، زمان تأیید طولانیتر
در سال 2016، تراکنشها در شبکه بیتکوین بهطور متوسط حدود 43 دقیقه زمان برای تأیید شدن لازم داشتند. در قیاس این موضوع میبینیم که دستگاههای خودپرداز، پرداخت را حدوداً در لحظه انجام میدهند و کل فرآیند ثبت آن در شبکههای بانکی در چند ثانیه انجام میشود.
وقتیکه زنجیره بلوکی رشد کند، تأیید تراکنشها طولانیتر خواهد شد و همانطور که قبلاً اشاره شد، این به معنی مصرف انرژی و پردازش کامپیوتری بیشتر برای تراکنشهای کوچکتر است.
شبکههای جوانتر یا به عبارتی زنجیره بلوکهای کوچکتر چنین مشکلی را ندارند؛ اما نمیتوان از این محدودیت بزرگ چشمپوشی کرد.
با این دو نکته واضح است که مشکل اصلی زنجیره بلوک چیست. این فناوری در طراحی خود به نحوی شکل گرفته که ازنظر اقتصادی و بعضاً ازنظر عملی تقلب غیرممکن باشد و مسلماً نمیتوان انکار کرد که با رشد شبکه، تقلب حقیقتاً غیرممکن میشود؛ اما متأسفانه این درعینحال یعنی کل زنجیره ازنظر نیاز پردازشی بسیار سنگین و گران خواهد شد. این موضوع دلیل اصلی محدودیتهایی ست که باعث میشود زنجیره بلوک بهصورت گسترده مورداستفاده قرار بگیرد.
در حالی که بانکها و موسسههای بزرگ نیاز شدیدی به پیادهسازی این تکنولوژی برای خود دارند تابهحال نمونهای قوی از این موضوع وجود نداشته است.
مسلم است که زنجیره بلوک در آینده بازار مالی و بانکها و سایر مؤسساتی که نگهداری و ثبت اطلاعات برایشان حیاتی است نقش مهمی خواهد داشت؛ اما در حال حاضر ریسکها و مشکلات این فناوری موجب آن شده تا هنوز آنطور که باید، در میان جهانیان جا نیفتد.
این مقاله توسط Bill McCabe متخصص آینده پژوهی اینترنت اشیا شرکت IBM نوشته شده است.
منبع: کوین ایران