پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
چرا ایبی ۵۰ میلیون دلار روی شیپ سرمایهگذاری کرد؟
در سال ۲۰۱۳ یک فروشنده موفق محصولاتی مشابه شرکت ایبی، به دنبال چارهای برای مشکلات حملونقل سفارشهای کوچک افتاد. به میزانی که فروش بخش او بیشتر میشد، سختیهای بستهبندی و فرستادن محصولات برای مشتری بیشتر سر برمیآوردند.
کوین گیبون دریافت که زمانی که آنها صرف بستهبندی مناسب محصول و پیگیری سفارشها برای رسیدن به دست مشتری میکنند، فعالیتی طولانی و طاقت فرساست، درحالیکه تمرکز اصلی کار آنها هم نیست و اینگونه بود که این فروشنده خلاق استارتآپ Shyp را راهاندازی کرد؛ کسبوکاری که دیگر کاری به خریدوفروش محصولات نداشت، بلکه میخواست آنها را به بهترین شکل ممکن و با مناسبترین قیمت به دست مشتری برساند.
.
آغاز ساده استارتآپ خدماتی
ایده اولیه این کسبوکار که مبنای سادهای دارد، میگوید حملونقل مرسولات باید به اندازه گرفتن یک عکس ساده باشد. این شرکت خدماترسانی تمام مراحل ارسال محصول را عهدهدار شده است. کارمندان شیپ، محصولات زیر ۵۰ پوند را درب خانه و شرکت ارسالکننده تحویل میگیرند، آنها را متناسب با ارزششان بیمه میکنند، محصول بستهبندیشده و با هزینه ارزانی به گیرنده ارسال میشود. این روند ساده ارسال یک محصول است و در نگاه اول شاید نیازی به راهاندازی یک استارتآپ برای چنین ایدهای چندان هم خلاق به نظر نرسد.
گیبون درباره چرایی پیگیری این ایده میگوید: «ایده ساده است، اما روند اجرایی آن نه. پروسه بستهبندیکردن محصول به شکلی که آسیبی به آن نرسد و در همان شکل و شمایلتر و تمیز به دست گیرنده برسد، برای همه کار راحتی نیست. این فکر را از ذهنتان بیرون کنید که همه شرکتها کارمندان مجربی مثل آمازون و ایبی دارند که کارشان فقط بستهبندی محصول است.»
به نظر میرسد در این چهار سالی که از عمر شیپ میگذرد و علیرغم استقبال زیادی که در آمریکا از آن شده است، صدای شرکتهای حملونقل و ارسال محصولات درنیامده است؛ چراکه شیپ تمرکز خود را بر ارسال محصولات کوچک و جزئی و با وزن کم گذاشته است و باور دارد حتی به نفع شرکتهای پستی کار میکند، دیگر لازم نیست آنها نگران خردهریزههای بیارزش بار خود باشند.
گیبون میگوید: «اساس کار شیپ، افزایش کارآمدی و به صرفه کردن یک فرآیند است؛ همان اساسی که اکثر کسبوکارهای خدماتی بر مبنای آن راهاندازی میشوند.»
شرکت برای رفتن در خانه مشتری، تحویل گرفتن سفارش و بستهبندی آن تنها ۵ دلار دریافت میکند و بعد هزینه ارسال به مقصد تخمین زده میشود. هرچه فاصله بیشتر باشد، هزینه ارسال کمتر و بهصرفهتر میشود.
.
نقطه عطف سرگذشت شیپ
شاید این سؤال پیش بیاید که طراحی اپلیکیشن به چه کار این استارتآپ آمده؟ Shyp به گونهای طراحی شده که مشتری با مراجعه به اپ میتواند نوع محصول، وزن تقریبی و مقصد گیرنده را بهعنوان اطلاعات کلی در آن وارد کند. پیغام به شرکت فرستاده شده و متناسب با محصول موردنظر کارمندان به درب خانه مشتری روانه میشوند. مشتریان شیپ میتوانند در تمام مدت مسیر محصول خود را ردیابی کنند و از رسیدن به موقع آن مطمئن باشند.
شیپ که ۴ سال پیش کارش را از سانفرانسیسکو آغاز کرد، بعد از اولین معرفی خود در تککرانچ توانست سرمایهگذاری ۱۰ میلیون دلاری را جذب کرده و فعالیتش را به میامی و نیویورک گسترش دهد. همه این ماجراها میتوانند سرگذشت عادی شکلگیری و پیشرفت یک استارتآپ نوپا باشند، اما به نظر میرسد نقطه عطفی که حیات شیپ را به کلی عوض کرد و شاید مهر تأیید بر موفقیت آن شد، قرارداد شرکت ایبی با آن باشد؛ قراردادی که سرمایه این شرکت جوان را به ۵۰ میلیون دلار رساند.
ایبی طی یک همکاری مشترک با شیپ، دو اپلیکیشن هر دو شرکت را به هم متصل کرد و اکنون فروشندگانی که میخواهند محصول خود را از طریق ایبی به فروش برسانند، میتوانند با خدمات شیپ آن را به خریدار تحویل دهند.
حالا پیکهای شرکت شیپ چه رانندگان خودرو و چه دوچرخه و موتورسواران با نام «قهرمانان شیپ» یاد میشوند. آنها دیگر در تمام شهرهای آمریکا فعالیت میکنند و محصولات پستی کوچک و باارزش را به دست مشتریان میرسانند. هرچند شیپ جوانتر از آن است که بتوان با موفقیتهای تازه و قرارداد ایبی حیات همیشگی آن را تضمین کرد، اما به نظر میرسد مثل بسیاری از استارتآپهای خدماترسانی خلاق و ساده، شیپ هم بتواند راه خود را در دنیای کسبوکارهای فناورانه باز کند.