راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

جادوی رابط‌های برنامه‌نویسی باز

طناز سارائی / بحث رابط‌های برنامه‌نویسی باز در میان بانک‌های اروپایی بسیار داغ است. بحث‌های بیشتر در مورد رابط‌های برنامه‌نویسی باز فرصت‌هایی را که این پدیده درزمینهٔ‌های بانکداری، بیزینس و مشتریان ایجاد می‌کند را بیشتر و بیشتر در معرض دید قرار می‌دهد و روشن می‌سازد. رابط‌های برنامه‌نویسی باز در مرکز بانکداری باز هستند که با دسترسی فعال به داده‌ها برای همه شرکت‌کنندگان مرتبط بازار همراه است. درحالی‌که دسترسی به اطلاعات بانکی شخص مشتریان را قادر خواهد ساخت تا انتخاب‌های بهتری از محصولات اقتصادی داشته باشند و بهترین دوره برای استارت‌آپ‌های نسبتاً جوان را تضمین می‌کند، فرصت ساخت محصولات و سرویس‌های بهتر را نیز فراهم خواهد کرد.

اما از همه مهم‌تر برای مؤسسات مالی این است که داده‌های بانکداری باز به بانک‌ها اجازه خواهد داد که فعالیت‌های خود را با مشتریان خود راحت‌تر و ساده‌تر کنند و به آن‌ها کمک خواهد کرد که کارآمدی‌ها را کشف کنند، خدمات‌رسانی به مشتری را ارتقا دهند و مشتریان بیشتری جذب کنند.

در گزارشی که Competition and Markets Authority در مورد بانکداری خرده‌فروشی در سه‌شنبه منتشر کرد رابط‌های برنامه‌نویسی باز با دادن امکان به اشتراک‌گذاری اطلاعات، برای مثال اطلاعات مکانی، برای میلیون‌ها نفر زندگی را ساده‌تر می‌کنند. آن‌ها نیروی تکنولوژیکی بسیاری از برنامه‌ها ازجمله فیس‌بوک، گوگل مپس و اوبر هستند.

بریتانیا به‌عنوان یکی از فعال‌ترین دولت‌ها درزمینهٔ توانمندسازی رویکردهای خلاقانه در بانکداری و مخصوصاً بانکداری باز، باور دارد که رابط‌های برنامه‌نویسی باز می‌توانند بخش خدمات مالی را در بسیاری از بخش‌ها دگرگون کنند و سرعت توسعه و معرفی محصولات جدیدی که از تکنولوژی موجود استفاده می‌کنند را به طرز قابل‌توجهی افزایش دهد.

مسئولان باور دارند که توسعه و پیاده‌سازی یک استاندارد رابط برنامه‌نویسی باز برای بانکداری «به واسط‌های مجوز داده شده اجازه خواهد داد تا به اطلاعات سرویس‌ها (خدمات) بانکی، قیمت‌ها و کیفیت سرویس و طریقه استفاده مشتری دسترسی پیدا کنند. با انجام این کار، سرویس‌های جدیدی که برای نیازهای خاص مشتری تهیه شده‌اند امکان دسترسی داشتن را خواهند داشت و به دست مشتری خواهند رسید.»

.

چه سرویس‌هایی توسط رابط‌های برنامه‌نویسی باز بهتر خواهند شد؟

  1. به مشتریان توسط یک برنامه توانایی مدیریت حساب‌هایی که در اختیار چندین ارائه‌دهنده هستند را می‌دهد.
  2. به مشتریان توانایی اجازه دادن برای انتقال پول بین حساب جاری و حساب پس‌انداز را می‌دهد و از هزینه‌های غیر لازم جلوگیری می‌کند و امکان بهره‌مندی از سود بیشتر را فراهم می‌کند.
  3. به مشتریان اجازه می‌دهد به صورت امن و ساده و قابل‌اطمینان بین قیمت‌ها و کیفیت خدمات بر اساس الگوی مصرف خود مقایسه انجام دهد.
  4. حساب جاری را مدیریت می‌کند و گردش مالی مشتری را پیش‌بینی می‌کند و به جلوگیری از هزینه‌های اوردرفت کمک می‌کند.
  5. با استفاده از تاریخچه گردش مالی یک بیزینس کوچک به متقاضیان ممکن اجازه می‌دهد که با اعتمادی که به سیستم دارند ارزش بیزینس موردنظر را بسنجند و پیشنهادهای بهتری را برای معامله ارائه دهند. پیشنهادهایی که بدون کمک این سیستم و اطلاعات آن نمی‌شد ارائه شود.

اگرچه رابط‌های برنامه‌نویسی باز می‌توانند کیفیت خدمات مالی را افزایش دهند و رضایت مشتری را بیشتر کنند، یک نگرانی همیشگی درباره حریم خصوصی و امنیت وجود خواهد داشت. این نگرانی از آنجا می‌آید که اطلاعات و داده‌ها با یک طرف سوم هم به اشتراک گذاشته می‌شود. در خوش‌بینانه‌ترین رویکرد (که دولت‌های اروپایی به آن اعتقاد دارند) رابط‌های برنامه‌نویسی باز می‌توانند به مشتریان این قدرت را بدهند که تصمیم بگیرند چه داده‌هایی را و با چه کسانی بعد از اطمینان یافتن از اینکه تدابیر امنیتی لازم اتخاذ شده به اشتراک بگذارند.

opap-way2pay-95-09-01

با این حال، این سؤال که آیا مشتری از توانایی لازم برای استفاده از سیستم برخوردار است و آیا قوانین را قبل از شریک کردن یک طرف سوم به خوبی می‌داند همچنان باقی خواهد ماند.

.

آیا بانک‌ها به وسیله رابط‌های برنامه‌نویسی باز گور خود را می‌کنند؟!

قبلاً در مورد یک تشابه جالب که ریسکی که مشتریان با در اختیار گذاشتن اطلاعات بانکی خود با پلتفرم‌های تکنولوژی مالی متحمل می‌شوند به تصویر می‌کشید صحبت کردیم.

اگر شما به‌عنوان یک مشتری اطلاعات خود را به این روش در اختیار کسی قرار دهید، مثل این است که به وسیله یک آژانس مسافرتی برای تعطیلات خود برنامه می‌ریزید و سپس آژانس مسافرتی را به سیستم بانکداری الکترونیک خود وصل می‌کنید و سپس محل را ترک می‌کنید و بدون هیچ ضمانتی به آژانس مسافرتی اعتماد می‌کنید که فقط همان مقدار که پول باید بردارد را برمی‌دارد و پس از آن سریعاً از حساب شما خارج می‌شود. هر کارمند کمی کنجکاو ممکن است یک نگاهی هم به میزان درامد شما بیندازد و اگر قصد بدی داشته باشد می‌تواند با استفاده از حساب شما تمام هزینه سفر خودش را هم پرداخت کند.

علاوه بر خطر جعل هویت، دانشگاهی که این تحقیق را انجام داده حتی بیان می‌کند که خطر از دست دادن کنترل روی داده‌های بانکی وجود دارد. در موقعیت‌هایی که حجم عظیمی از اطلاعات و دسترسی‌ها در یک حوضه استحفاظیه خاص در یک کشور دیگر با قوانین و سیستم‌های امنیتی متفاوت پردازش می‌شود، مشتریان متحمل این ریسک می‌شوند که کنترل بسیار کم یا حتی هیچ کنترلی بر روی اتفاقی که دارد بر روی اطلاعات شخصی آن‌ها می‌افتد ندارند.

به‌عنوان یک راه حل برای ریسک مطرح شده، دولت بریتانیا معتقد است که دسترسی به اطلاعات شخصی برای طرف سوم باید به صورت مرحله‌ای باشد که مرحله اول آن (تا مارس 2017) فراهم کردن اطلاعات با کم‌ترین حساسیت ممکن (نظیر قیمت‌ها، شرایط و مقررات و محل شعبه و…) باشد و سپس تمام بخش‌های بانکداری باز در اوایل سال 2018 شروع به کار کنند.

علاوه بر این، بانک‌ها مستلزم این هستند که شاخص‌های اصلی کیفیت خدمات بر اساس خواست مشتری برای پیشنهاد بانک موردنظر به دوستان، خانواده یا همکاران را منتشر کنند. همچنین بانک‌ها موظف هستند که معیارهای اضافه بر سازمان را در خصوص کیفیت جمع‌آوری و منتشر کنند. آن‌ها این اطلاعات را از طریق رابط‌های متن باز منتشر می‌کنند که واسط‌ها بتوانند از آن‌ها برای مشاوره دادن و مقایسه خدمات استفاده کنند. به نظر می‌رسد استانداردهای بانکداری باز مستلزمات و وظایف بسیاری را بر دوش بانک‌ها قرار می‌دهد. این‌طور نیست؟!

علاوه بر التزام به انتشار اطلاعات بسیار زیاد که باعث شود مشتری حتماً قبل از تغییر ارائه‌دهنده خدمات مالی خود در این زمینه به اندازه کافی فکر کرده است، شرایط حتی ممکن است کمی سخت‌تر هم شود چرا که بانک‌ها باید هر چند وقت یک‌بار به مشتریان خود یادآوری کنند توافق‌نامه بانکی خود را مرور کنند. درمجموع اگر بانک‌ها بخواهند نسبت به مشتریان خود عادل باشند باید آن‌ها را تشویق به بررسی گزینه‌ها کنند.

منبع: وبلاگ شتابدهنده فارابی

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.