پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
رسول قربانی؛ ماهنامه پیوست / قبل از نوشتن این گزارش یک کمپین رسانه‌ای که ریشه‌های آن هم نسبتاً معلوم است، راه افتاده که ابلاغیه فروردین‌ماه شاپرک لغو شده و به زودی به‌صورت رسمی اعلام می‌شود؛ از بانک مرکزی پیگیری کردیم اعلام کردند قطعاً تغییر موردنظر بانک مرکزی از ابتدای مهرماه اعمال می‌شود. اکنون که این گزارش را می‌خوانید شاید مسائلی اتفاق افتاده باشد که مسیر یو‌اِس‌اِس‌دی (USSD) را تغییر دهد اما اگر اتفاق خاصی رخ نداده باشد، ابتدای مهرماه را باید زمان خداحافظی با یو‌اِس‌اِس‌دی بدانیم. روشی با تجربه کاربری پایین و البته کاربردپذیری بالا. یو‌اِس‌اِس‌دی دقیقاً همان کاری را انجام می‌دهد که باید انجام دهد و دقت کنید که بانک‌ها که از هیچ فرصتی برای تبلیغ نمی‌گذرند در کانال یو‌اِس‌اِس‌دی فرصت تبلیغ نیافته‌اند و وقتی کسی از کدهای یو‌اِس‌اِس‌دی استفاده می‌کند هیچ پیام اضافه‌ای نمی‌بیند. این سادگی را مقایسه کنید با صفحه‌های اینترنتی شلوغ و شلخته بیشتر بانک‌های ایرانی که پر از پیام‌های گوناگون است.
یو‌اِس‌اِس‌دی هم در این سال‌ها از همان بیماری‌ای در رنج و عذاب بود که بیشتر کانال‌های مدرن بانکداری و پرداخت ایرانی از آن در رنج و عذاب هستند: کارمزد. یو‌اِس‌اِس‌دی رایگان بود و این طنز روزگار است که بانک‌ها در یک چشم و هم‌چشمی وحشتناک هزینه فراوانی را صرف توسعه روشی نسبتاً قدیمی کردند که برنده واقعی آن، اپراتورهای مخابراتی بودند و بیشترین کاربرد آن هم فروش شارژ برای همین اپراتورها بود. در تاریخ وقتی به قراردادهای گلستان و ترکمانچای اشاره می‌شود حتماً باید به قراردادهای ظالمانه اپراتورهای تلفن همراه با شرکت‌های پرداخت الکترونیکی نیز اشاره کرد که نفس بانک‌ها و شرکت‌ها را گرفته بود. شاید به دلیل همین قراردادهای یک‌طرفه بود که کمتر در بانک‌ها شاهد اعتراض به ایجاد محدودیت برای یو‌اِس‌اِس‌دی بودیم و حداقل در این روزها شاهد تکاپوی تمام‌نشدنی شرکت‌های مخابراتی هستیم.
دیگر همه می‌دانند مشکلی که باعث شده رگولاتور مالی به خاطرش روی یو‌اِس‌اِس‌دی حساس شود، امنیت است و همه نیز می‌دانند که تاکنون حتی یک مورد تخلف از طریق یو‌اِس‌اِس‌دی رخ نداده است که ویژگی‌هایی که درباره ناامن بودن آن گفته می‌شود عملی شده باشد. درباره این قصه حرف زیاد زده شده و خیلی چیزها گفته شده و همین انبوه مطالب باعث می‌شود گاهی تشخیص واقعیت سخت و مشکل شود. اول برویم سراغ شروع یو‌اِس‌اِس‌دی. قصه از کجا شروع شد؟
.
اولین بار چه زمانی یو‌اِس‌اِس‌دی وارد دایره واژگان ما شد؟
سید محمود احمدی دبیر کل بانک مرکزی که زمانی او را به افتتاح پشت سر هم طرح‌های کلان فناوری اطلاعات بانک مرکزی می‌شناختیم، در تابستان ۹۴ کتابی نوشته با عنوان «نظام‌های پرداخت و بانکداری الکترونیک در ایران» که در صفحه ۵۴ آن می‌خوانیم: «یو‌اِس‌اِس‌دی یک مکانیسم انتقال اطلاعات بر بستر شبکه GSM موبایل است. یو‌اِس‌اِس‌دی یک ارتباط REAL-TIME در شبکه را در اختیار قرار می‌دهد. یک پیام یو‌اِس‌اِس‌دی می‌تواند در حدود ۱۸۲ کاراکتر باشد. با استفاده از یو‌اِس‌اِس‌دی می‌توان بین نرم‌افزارهای نوشته‌شده برای موبایل و شبکه اپراتور موبایل ارتباط برقرار کرد. پیام‌ها به‌صورت دیجیتالی و با استفاده از کلیدواژه‌های * و # ارسال می‌شوند و به کاربر اجازه می‌دهد که به سادگی اطلاعاتی را به شبکه ارسال یا دریافت کند. در حال حاضر از طریق این بستر ارتباطی می‌توان انتقال وجه، اعلام موجودی، خرید شارژ، پرداخت قبوض، کمک‌های خیرخواهانه و… را انجام داد. ویژگی‌هایی چون سهولت استفاده، هزینه کم (رایگان)، بی‌نیازی به نرم‌افزار یا مدل گوشی خاص، امنیت بالا، سرعت و… باعث رشد روزافزون آن در بین سایر سرویس‌ها و خدمات تلفن همراه شده است.»
احمدی در ادامه حتی ۲۳ مورد از کدهای یو‌اِس‌اِس‌دی بانک‌ها را که در کشور وجود دارد، معرفی می‌کند اما هیچ جایی به امنیت پایین این روش اشاره نمی‌کند. همان‌طور که دیدید حتی جایی در متن به امنیت بالای آن نیز اشاره می‌کنند که البته امنیت پایین یکی از ویژگی‌های این روش است. قبول کنیم حتی بانک مرکزی هم تا یک سال پیش تصور نمی‌کرد که فروردین‌ماه ۹۵ نامه محکومیت این روش نسبتاً محبوب نزد عامه مردم را صادر خواهد کرد.
یکی از قدیمی‌ترین کتاب‌های قابل‌ذکری که در صنعت بانکداری و پرداخت الکترونیکی منتشر شده، کتاب فرنود حسنی است با عنوان «مدیریت بانکداری الکترونیکی» که با همکاری سهیلا سلطانی و فرشته ضرابیه نوشته است. این کتاب نیز در بهمن ۸۷ منتشر شده ولی حتی در این کتاب که هنوز هفت سال از عمرش نمی‌گذرد اشاره‌ای به یو‌اِس‌اِس‌دی نشده است.
اعتراف می‌کنم من و همکارانم در زمستان ۹۳ که کتاب «دانشنامه پرداخت و بانکداری الکترونیکی» را منتشر کردیم، اهمیت این کدهای ستاره مربع را دست‌کم گرفته بودیم و در ۷۷۲ صفحه کتاب فقط سه بار به یو‌اِس‌اِس‌دی اشاره کردیم. البته همان زمان هم شاهد رشد افسارگسیخته این روش بودیم. در همین کتاب ضعف‌های جدی یو‌اِس‌اِس‌دی را نوشتیم: «در روش USSD Card Payment از طریق یک کد خاص که در کانال یو‌اِس‌اِس‌دی شماره‌گیری می‌شود، مشتری با طی مسیر در منوهای تودرتو خدمت موردنظر خود را انتخاب نموده، مشخصات کارت را وارد نموده و پرداخت انجام می‌شود. این روش به مقدار کافی ایمن نیست، خصوصاً اینکه از کانال سیگنالینگ پیامک استفاده می‌کند که امنیت در آن بسیار شکننده است. علی‌رغم ایمن نبودن به مقدار کافی به‌طور گسترده‌ای توسط شرکت‌های پرداخت الکترونیکی در ایران مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ همچنین به دلیل طی مسیرهای تودرتوی زیاد، روش آسانی نیز به شمار نمی‌رود. دلیل استقبال بی‌اندازه از آن در ایران، بیشتر به این دلیل است که این روش تنها روشی است که از سوی اپراتورها ارائه می‌شود. در مقابل اشتیاق بسیار زیاد مردم خصوصاً نسل جوان به استفاده از ابزار موبایل در همه جوانب زندگی، ارائه این سرویس به همراه تبلیغات گسترده باعث گردیده که هر روزه شاهد ثبت رکوردهای جدیدی در مورد تعداد و مبلغ تراکنش‌های انجام‌شده در این روش باشیم. تا زمانی که بخش اعظم زیرساخت شبکه موبایل اپراتورهای ایرانی جی‌اس‌ام و یا نسل‌های مشابه باشد، ارائه سرویس‌های پیچیده‌تر البته به راحتی مقدور نیست.
در ایران، تقریباً تمامی شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات پرداخت از طریق قرارداد همکاری با اپراتورهای تلفن همراه، دارای یک کد خاص برای ارائه این سرویس هستند. این کدها همگی با ۷ شروع می‌شود. اولین کد اختصاص داده‌شده در این سرویس ۷۲۴ بود که به شرکت پرداخت الکترونیک سامان تعلق گرفت، کد ۷۲۴ اشاره به اصطلاح ۷*۲۴ دارد که نشان‌دهنده سرویس‌دهی ۲۴ ساعته در هفت روز هفته است. کدهای دیگر نظیر ۷۳۳ دارای تفسیر و تعبیر مشخصی نیستند. رتبه اول ارائه این سرویس در ایران متعلق به شرکت پرشین سوئیچ (آسان پرداخت) است. امروزه شرکت‌های پرداخت الکترونیک اقدام به عقد قرارداد و تخصیص زیرکد (Sub Code) به سازمان‌های همکار خود می‌نمایند؛ مثلاً *عدد*۴۴۳۳# اختصاص به رستورانی دارد که از طریق این کد می‌توان خوراک سفارش داد. لازم به ذکر است که تراکنش‌های قابل انجام روی این بستر محدود هستند و به‌طور مشخص خرید شارژ موبایل، پرداخت قبض و پرداخت کمک به خیریه حجم اصلی تراکنش‌ها روی این کانال را مشخص می‌کنند.»
.
پشت و روی سکه
دیگر همه می‌دانند که این روش دارای نقاط ضعف جدی است. اول اینکه امنیت آن پایین است و پیام‌ها به‌صورت رمزنشده ارسال می‌شوند. دوم، هزینه آن خصوصاً هزینه راه‌اندازی و خرید کد خاص کانال یو‌اِس‌اِس‌دی بالاست و سوم اینکه هزینه راهبری و پشتیبانی این سرویس برای موبایل اپراتور زیاد است؛ اما از مزیت‌های این روش آن است که در نظام یو‌اِس‌اِس‌دی می‌توان به کاربر یکسری منوهای تودرتو نمایش داد و برای دستیابی به هدف او را راهنمایی کرد.
.
همین چهار سال پیش
وقتی مطالب مربوط به یو‌اِس‌اِس‌دی را مرور می‌کنیم سرعت بالای تغییر در سال‌های اخیر را درک می‌کنیم. تقریباً چهار سال پیش در همین زمان‌ها بود که با ابراهیم حسینی‌نژاد که اکنون مدیرعامل شرکت سامان‌پرداخت (سپ) است، درباره یو‌اِس‌اِس‌دی گفتگو کردیم. آن زمان هنوز این ستاره مربع‌ها در میان مردم شناخته‌شده نبودند و هنوز آن بلایی که سر یو‌اِس‌اِس‌دی آمد، بر سرش نیامده بود و برای استفاده از یو‌اِس‌اِس‌دی مسیر درستی باید طی می‌شد؛ یعنی هر کاربر برای استفاده از این بستر باید یک بار به شکل اینترنتی شماره همراهش را به همراه برخی از اطلاعات کارت بانکی همچون شماره کارت ثبت می‌کرد.
یو‌اِس‌اِس‌دی در ایران از سال ۹۰ با «همراه ۲۴» که توسط شرکت پرداخت الکترونیک سامان و با همکاری شرکت TKC ارائه شد، راهش را آغاز کرد. آن زمان سپ تنها پی‌اِس‌پی (PSP) ارائه‌دهنده خدمات پرداخت موبایلی بر بستر یو‌اِس‌اِس‌دی بود. خالی از لطف نیست که بخشی از صحبت‌های چهار سال پیش حسینی‌نژاد درباره تاریخچه بانکداری و پرداخت همراه در ایران را مرور کنیم: «سابقه این موضوع به سال ۸۵ برمی‌گردد که بانک‌های مختلف هر کدام با رویکردی متفاوت در این زمینه شروع به کار کردند. از همان سال سپ نیز فعالیت‌های خود را در این زمینه آغاز کرد و با وجود راه‌اندازی سیستم پرداخت از بستر SMS با استفاده از نصب نرم‌افزار روی گوشی تلفن همراه به علت ناامنی و ناپایداری این خدمت هیچ گاه به‌صورت عمومی اعلام نشد و به دنبال روشی امن، پایدار، سهل‌الوصول و منطبق با استانداردهای موردقبول بانک مرکزی برای همه کاربران بودیم. تعداد اندکی از بانک‌ها از همان سال نرم‌افزار موبایل بانک خود را در این زمینه به‌صورت عمومی ارائه کردند. دو اپراتور تلفن همراه نیز با همکاری کارشناسان بانکی بررسی‌های خود را در این زمینه آغاز کردند که این فعالیت‌ها در همراه اول به جیرینگ ختم شد و ما هم با تحقیقات مفصل و طراحی مدل‌های مختلف به همراه ۲۴ رسیدیم. در حال حاضر نیز تقریباً همه بانک‌ها خدمات موبایل بانک خود را از طریق نرم‌افزار ارائه می‌کنند و شرکت پرداخت الکترونیک سامان تنها پی‌اِس‌پی ارائه‌دهنده خدمات موبایل پرداخت است که این خدمات را بر بستر یو‌اِس‌اِس‌دی ارائه می‌دهد. در برخی کشورهای توسعه‌یافته به دلیل دسترسی پیوسته و پرسرعت به اینترنت، از اپلیکیشن و مدل‌های خاص جهت پرداخت با تلفن همراه استفاده نمی‌کنند و از همان بستر اینترنت به درگاه‌های بانکی متصل می‌شوند. در ایران به دلیل سرعت پایین اینترنت و مشکلات زیرساختی امکان استفاده از این بستر برای پرداخت از طریق موبایل با مشکل همراه است و به همین دلیل سایر روش‌ها توجیه‌پذیر می‌نمایند. لازم به ذکر است که هنوز در سراسر ایران این کسب‌وکار به یک استاندارد یکپارچه نرسیده و در ایران نیز مانند همه دنیا نگرش‌های مختلفی وجود دارد.»
.
آیا کنیا باید الگوی ما باشد؟
از این صحبت‌ها چهار سال گذشته است و در این مدت انحصار رایتل به اتمام رسیده و استفاده از اینترنت پرسرعت در تلفن‌های همراه فراگیر شده و بخش زیادی از مردم ایران این روزها به اینترنت پرسرعت ۳G دسترسی دارند و همین یک قلم استفاده از روشی مانند یو‌اِس‌اِس‌دی را ظاهراً باید منسوخ می‌کرد. مخابرات تا سال‌ها کشور کنیا را الگو قرار داده بود و موفقیت اِم‌پسا (MPESA) در این کشور را قابل پیاده‌سازی در ایران می‌دانست. اگرچه هر دو محصول بر بستر یو‌اِس‌اِس‌دی صورت می‌پذیرد ولی تفاوت‌های ماهوی با هم دارند. جیرینگ از مدل اِم‌پسا الگوبرداری شده که در یکی از کشورهای آفریقایی جواب داده است و در واقع در این مدل اپراتور خود نقش نگهداری حساب و پردازش را بر عهده دارد و این مدل البته به دلیل ساختار فرهنگی و اجتماعی قاره آفریقا یکی از تجربیات موفق در جهان به شمار می‌رود.
نفوذ بالای خدمات بانکی در ایران به ویژه پس از اجرای طرح یارانه‌ها در کنار کارمزدهای پایین خدمات بانکی- که در بیشتر خدمات نزدیک به صفر است- موجب شده جیرینگ نتواند رشد مورد انتظار را داشته باشد. جالب است بدانیم در حال حاضر نفوذ خدمات بانکی بالای ۹۸ درصد در ایران است در حالی‌که این عدد در کشورهای آفریقایی کمتر از ۲۰ درصد است و جالب‌تر اینکه بدانیم تعداد شعب برخی بانک‌های ایران بیش از بزرگ‌ترین بانک‌های بین‌المللی است و همین برای درک تفاوت‌های فضای اجتماعی و فرهنگی ایران و آفریقا کفایت می‌کند.
.
مقاومت‌های جیرینگ
شاید یکی از دلایلی که جیرینگ یا حتی کیف پول الکترونیکی نتوانست جایگاه خود را پیدا کند، این موضوع باشد که مردم با خود فکر می‌کنند چه نیازی هست وقتی پول در حسابشان است و می‌توانند از آن استفاده کنند، جای دیگری را شارژ کنند. اگر شما حساب جیرینگ‌تان را شارژ کنید و به هر دلیلی بخواهید پولتان را بردارید می‌بایست کارمزدی را بپردازید که این موضوع در مواجهه با خدمات تقریباً مجانی بانک‌ها غیرقابل‌پذیرش می‌نماید.
در واقع یکی از تفاوت‌های جیرینگ و همراه ۲۴ در این است که برای استفاده از جیرینگ اول باید حساب بسازید اما در همراه ۲۴ با حسابی که دارید می‌توانید از این سامانه استفاده کنید. همراه ۲۴ به بانک وصل است و به راحتی می‌تواند خدمات بانکی ارائه کند اما جیرینگ این‌گونه نیست و دو اکوسیستم کاملاً متفاوت هستند.
در همراه ۲۴ مدل مناسبی از خدمات بانکی و بستر اپراتور موبایل فراهم شده است. اپراتور در این مدل با دریافت و ارسال پیغام‌های یو‌اِس‌اِس‌دی و بدون هیچ پردازش و ثبت و نگهداری بستر خود را در اختیار قرار داده و البته منافعش را از دو طریق ایجاد ارزش‌افزوده برای کاربران و درآمد حاصل از کارمزد بین شبکه کسب می‌کند.
همراه اول در ابتدا تا مدت‌ها اصرار داشت روش خود را پیاده سازد و حاضر نبود با سپ به‌عنوان اولین شرکت پرداختی که پا به عرصه یو‌اِس‌اِس‌دی گذاشته، بر سر همراه ۲۴ همکاری کند. حسینی‌نژاد در بخش دیگری از همان گفت‌وگوی چهار سال پیش خود گفته بود: «در حال حاضر ۱۵۰ هزار کاربر فعال با ایرانسل و تالیا و TKC روی این سرویس داریم ولی متأسفانه در مسیر توسعه همراه ۲۴ تاکنون موفق به جلب نظر همراه اول نشده‌ایم. این در حالی است که همراه ۲۴ به‌هیچ‌وجه رقیب جیرینگ نیست.»
.
امنیت یو‌اِس‌اِس‌دی از ابتدا
همان زمان در همان گفت‌وگو از حسینی‌نژاد درباره امنیت پرسیدیم و او گفت: «امنیت امری نسبی است. وقتی مجوز سامانه همراه ۲۴ را گرفتیم بانک مرکزی موارد فراوانی را بازدید و بازرسی کرد. مواردی مانند اینکه اطلاعات کجا ذخیره می‌شود؛ اگرچه در هر حال این خدمت روی بستر GSM است و مشکلات خاص این حوزه را دارد ولی در یو‌اِس‌اِس‌دی و با در نظر گرفتن روال‌های مناسب این موضوع به بالاترین سطح خود می‌رسد.
از آنجا که ارتباط کاربر و اپراتور ارتباطی مستقیم است امکان از دست رفتن تراکنش وجود ندارد در حالی که این موضوع در SMS یا سایر روش‌ها وجود دارد. اپلیکیشن‌های موبایلی ممکن است برای خدمات بانکی از پیامک یا اینترنت استفاده کنند اما شیوه دیگر استفاده از یو‌اِس‌اِس‌دی است که هم مزایایی دارد و هم محدودیت‌هایی.
طراحی ساده و مؤثر همراه ۲۴ را می‌توان در مقایسه تعداد کاربران این سامانه با موبایل بانکینگ بانک‌های بزرگ متوجه شد و این برخلاف تبلیغات بسیار کم و محدود همراه ۲۴ است. خدمات همراه ۲۴ متمرکز بوده و نیاز به تجهیزات جانبی یا دانلود نرم‌افزار از سایت نیست و هرگونه تغییرات نیز به شکل متمرکز صورت می‌پذیرد و نیاز به بهروزرسانی توسط کاربر وجود ندارد. ما برخلاف مدل پرداخت الکترونیکی در ایران، حتی به ایرانسل بابت انجام تراکنش‌ها هزینه و کارمزد پرداخت می‌کنیم. اپراتور پول خودش را می‌گیرد و ما نیز کار خودمان را انجام می‌دهیم و مشتری و فروشنده به ارزش‌افزوده می‌رسند. این مدل شاید ساده باشد اما خرد بالایی می‌خواهد.»
.
مدل کسب‌وکاری یو‌اِس‌اِس‌دی
درآمد یک شرکتِ پرداخت روی بستر یو‌اِس‌اِس‌دی از کارمزدهای دریافتی است. از صاحب کارت کارمزدی گرفته نمی‌شود، بلکه از فروشنده کارمزد گرفته می‌شود. دو مدل وجود دارد: اولی وقتی کارت شارژی خریده می‌شود، کارمزد از اپراتور گرفته می‌شود چون در این حالت اپراتور Merchant شرکت پرداخت است. دومی وقتی برای ارائه سرویس یا خدمات بانکی از بستر شبکه اپراتور تلفن همراه استفاده می‌شود، کارمزد به اپراتور تعلق می‌گیرد.
به‌طور خلاصه کارمزد فروش از فروشنده گرفته می‌شود و در ارائه خدمات بانکی از بانک دریافت می‌شود و صاحب کارت هزینه‌ای نمی‌دهد. این مانند سخت‌افزار خودپردازی است که بانک بابت آن هزینه می‌کند تا به مشتری‌های خود سرویس دهد.
.
جیرینگ
در طول تمام این سال‌ها که یو‌اِس‌اِس‌دی راه توسعه خود را طی می‌کرد، جیرینگ همچنان در تلاش بود قواعد بازی را به نفع خودش تغییر دهد که با مقاومت‌های بانک مرکزی و مجلس مواجه شد.
سال ۹۰ مرکز پژوهش‌های مجلس گزارشی درباره روش‌های پرداخت همراه نوشت و گفت با توجه به وظایف بانک مرکزی، اجرای طرح جیرینگ همراه اول نوعی مداخله در سیستم بانکی است و علاوه بر افزایش حجم پول، سامانه بانکی‌ای خارج از نظارت بانک مرکزی ایجاد می‌کند. در آن گزارش نوشته شده بود بستر یو‌اِس‌اِس‌دی تنها روش مورد تأیید بانک مرکزی برای پرداخت با تلفن همراه است و عدم نیاز به نصب نرم‌افزار، امکان اتصال چندین کارت بانکی به تلفن همراه، رایگان بودن استفاده از سامانه، امنیت بالا و همیشه در دسترس بودن، ازجمله مزایای یو‌اِس‌اِس‌دی ذکرشده بود.
اواخر خرداد سال ۹۱ بود که جیرینگ هم سراغ یو‌اِس‌اِس‌دی رفت و با همبانک به‌عنوان محصول مشترک بانک سینا، شرکت توسن و جیرینگ وارد دوران جدیدی شد. اگر تا پیش‌ازاین فقط شرکت‌های پرداخت بر بستر یو‌اِس‌اِس‌دی خدمات ارائه می‌کردند، از این تاریخ بانک‌ها نیز وارد میدان شدند.
هم بانک سینا آن زمان این‌گونه معرفی شد: «هم بانک سینا بانکداری همراه مبتنی بر بستر یو‌اِس‌اِس‌دی است و بدون نیاز به نصب هرگونه نرم‌افزار روی تمامی گوشی‌های تلفن همراه و فقط با گرفتن کد *۷۲۷# قابل‌استفاده است و مشتریان می‌توانند با استفاده از این خدمت در هر زمان و مکان، حتی در خارج از ایران بدون هزینه رومینگ از خدمات انتقال وجه، پرداخت قبوض، خرید شارژ، دسترسی به اطلاعات حساب‌ها، مانده‌گیری، عملیات بین‌بانکی ساتنا و پایا، پرداخت اقساط تسهیلات و مدیریت چک و غیره بهره‌مند شوند.»
.
و داستان محدودیت‌ها
از اینجا به بعد یو‌اِس‌اِس‌دی به یک‌باره رشد قابل‌توجهی را تجربه کرد، در این دوره زمانی به‌صورت ناگهانی اکثر بانک‌ها و تقریباً تمام شرکت‌های پرداخت به دنبال راه‌اندازی خدمات بر بستر یو‌اِس‌اِس‌دی افتادند و کار به جایی رسید که بازار اشباع شد و حجم تراکنش‌های انجام‌شده روی این بستر افزایش چشمگیری یافت. اینجا بود که کم‌کم بانک مرکزی متوجه نابسامانی‌های موجود روی بستر یو‌اِس‌اِس‌دی شد. بانک مرکزی در اولین قدم ۲۰ خردادماه ۹۳ دریافت موجودی از طریق کدهای یو‌اِس‌اِس‌دی را منوط به پرداخت کارمزد ۱۲۰ تومانی از سوی کاربر نهایی کرد که سبب شد حجم تراکنش‌های اعلام موجودی روی این بستر به شکل چشمگیری کاهش پیدا کند.
در قدم دوم بانک مرکزی نیمه مهرماه ۹۴ اقدام به ممنوعیت ارائه سرویس اعلام موجودی و خرید بر بستر یو‌اِس‌اِس‌دی برای شرکت‌های پرداخت کرد و همزمان سقف حداکثر ۲۰۰ هزار تومان را برای پرداخت قبوض بر این بستر اعلام کرد.
همه این‌ها باعث شد دیگر هیچ سرویس بانکی‌ای روی این بستر ارائه نشود و تنها سرویس‌های پرداختی خرید شارژ و پرداخت قبوض بر این بستر ارائه شوند که در این بین نیز وزنه خرید شارژ به شدت بر وزنه پرداخت قبوض می‌چربد و می‌توان در شرایط فعلی عملاً بستر یو‌اِس‌اِس‌دی را درگاه فروش شارژ بادآورده برای اپراتورهای تلفن همراه دانست که البته حالا پس از گذشت یک سال از دومین موج محدودیت‌های بانک مرکزی روی این بستر، با موج سوم محدودیت‌ها از مهرماه ۹۵ باید شاهد این باشیم که بادآورده را باد ببرد.