پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
رضا قربانی / «طرح‌های بزرگ در حوزه بانکداری الکترونیک معمولاً از یک نقطه شروع می‌شوند اما در ادامه مانند دوایر متحدالمرکز، بزرگ و بزرگ‌تر می‌شوند و بر لایه‌های آن افزوده می‌شود.» این جمله اولین بار ۲۴ بهمن‌ماه سال ۹۰ در وب‌سایت بانک مرکزی منتشر شد و از آن زمان تاکنون کمتر از ۵ سال گذشته است. آن جمله پیش‌درآمدی بود برای طرح «سامانه متمرکز بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران». آن زمان گفته شد که سامانه متمرکز بانک مرکزی در سال جاری به‌طور کامل آماده بهره‌برداری است، هرچند این نشد و دبیر کل بانک مرکزی در ۱۶ تیرماه سال ۹۲ گفت که پروژه سیستم متمرکز بانکداری در سال 1394 راه‌اندازی می‌گردد. بالاخره بعدازاین همه سال آن چیزی که امروز با نام نسیم از آن یاد می‌شود راه افتاد و هفته پیش هم رویدادی برگزار شد که به‌نوعی جشن رونمایی این سیستم بود و فراهم شدن امکانی فنی برای انتقال حساب‌های دولتی نزد بانک مرکزی. آن زمان گفته شد هر جا که تمرکز وجود داشته باشد کنترل نیز به‌آسانی صورت می‌گیرد و گویا دقیقاً هنوز بعدازاین همه سال مسئله ما تسهیل کنترل است و جالب است که در این مسیر تا امروز همه این فسادهای عجیب‌وغریب در سیستم بانکی رخ‌داده است. هرچقدر کنترل‌هایمان هوشمندانه‌تر و قوی‌تر شده در مقابل فسادها هم بزرگ‌تر و پیچیده‌تر شده‌اند. بانک مرکزی تصور می‌کند «داشتن یک سیستم متمرکز لازمه نظارت قوی، مؤثر و کارآمد است. تجربه نشان داده است نظم و انضباط دادن به بازارهای مالی و عمل کردن به‌صورت توزیع‌شده، چندان موفقیت‌آمیز نبوده است که امیدواریم با اجرای کامل این طرح این نقص جبران شود.» برخی در این راستا پیشنهاد می‌دهند که بانک مرکزی برای این‌که قال قضیه را بکند می‌تواند همه بانک‌ها را جمع کند و بگوید از این به بعد همه آن‌ها شعبه‌هایی از بانک مرکزی هستند و تمام. بیایید همه آن چیزهایی که در این سال‌ها درباره سیستم‌های گسترده یاد گرفتیم را بگذاریم کنار. بیایید تصور کنیم که همه دنیا به این نتیجه رسیدند که تمرکزگرایی بهتر از گستردگی است. بیایید باور کنیم که دنیا هم به این نتیجه رسیده است که همه را باید در صف خودمان نگه‌داریم و چون توان ما به‌اندازه توان همه نیست آن‌ها را محدود کنیم به توان خودمان. بیایید باور کنیم که در همه دنیا تفاوتی بین بانکداری مرکزی و بانکداری تجاری وجود ندارد.
حیف است در این نوشته نامی از معمار و مدافع تمرکز در سیستم بانکی ایران نیاید؛ سید محمود احمدی دبیر کل بانک مرکزی که در دوره‌ای مدام دستاوردهای درخشان بانک مرکزی را معرفی می‌کرد این سامانه متمرکز را هم ارمغان دیگری از بانک مرکزی می‌دانست. ازنظر او این سامانه باعث افزایش رضایت‌مندی مشتریان به دلیل ارائه محصولات و خدمات متنوع، تسهیل یکپارچه‌سازی و خدمت‌دهی به سیستم‌ها و فناوری‌های جدید در نظام بانکی، ضرورت حضور مؤثر و فعال در بازار رقابت و سرعت در ارائۀ محصولات جدید، حصول معماری انعطاف‌پذیرتر در اتوماسیون نظام بانکی کشور، افزایش چابکی در پیاده‌سازی سرویس‌های جدید در بانک‌ها، تطابق با تغییرات و توسعه در صنعت بانکداری داخلی و خارجی، کاهش هزینه‌های توسعه و استفاده از سیستم در حوزه‌های نرم‌افزار، سخت‌افزار و شبکه، افزایش کارایی و بهره‌وری منابع انسانی و مدیریت هزینه‌های عملیاتی و نگهداشت و توانایی بیشتر خواهد شد.
به قول شهریار آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری! به نظرم بیایید خودمان را خسته نکنیم. یک بانک برای انجام همه امور بانکی بس است. در این صورت مردم هم گمراه نمی‌شوند که بروند سراغ موسسه‌های مالی غیرمجاز! بهتر نیست؟
منبع: هفته‌نامه عصر ارتباط
