پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
انتقال قدرت در برکشایر هاتاوی؛ سرانجام وارن بافت بازنشسته شد
وارن بافت، اسطوره دنیای سرمایهگذاری، در ۹۴ سالگی رسماً اعلام کرد که مدیریت شرکت برکشایر هاتاوی را به جانشینش گرگ آبل میسپارد. این تصمیم، که در مجمع سالانه سهامداران اعلام شد، حاصل تدریجی پی بردن بافت به نشانههای پیری و کاهش توان جسمیاش بود. بافت در گفتوگویی صریح با والاستریت ژورنال از پذیرش این واقعیت گفت که دیگر زمان واگذاری قدرت رسیده، هرچند قصد ندارد بهطور کامل از دنیای کسبوکار خداحافظی کند. او همچنان رئیس هیئتمدیره باقی خواهد ماند و هر روز به دفترش در اوماها خواهد رفت. انتقال قدرت از بافت به آبل، پایان یک دوره تاریخی در والاستریت و آغاز فصلی تازه برای برکشایر است
وارن بافت، یکی از بزرگترین نامهای دنیای سرمایهگذاری، در حال عقبنشینی از امپراتوری عظیمی است که خودش ساخته؛ شرکتی به نام برکشایر هاتاوی که مالک بیمهها، راهآهنها، شرکتهای خدماتی و برندهای معروف خانگی است. حالا، در سن ۹۴ سالگی، او تصمیم گرفته زمام امور را به گرگ آبل، جانشین منتخبش، بسپارد. اما این تصمیم یکشبه گرفته نشده؛ داستانش به تدریج و با حس کردن نشانههای پیری شکل گرفته است.
لحظهای که بافت پیری را حس کرد
وارن بافت در گفتوگویی با وال استریت ژورنال میگوید نمیتواند دقیقاً بگوید که چه زمانی تصمیم گرفت سکان شرکت برکشایر هاتاوی را به گرگ آبل بسپارد؛ اما در سالهای اخیر متوجه شد که جانشین منصوبش با انرژی زیادی هر روز سر کار حاضر میشود؛ در حالی که خودش به تدریج کندتر شده بود. انگار این دو نفر با سرعتهای متفاوتی حرکت میکردند و این فاصله روزبهروز بیشتر میشد.
بافت میگوید: «هیچ لحظه جادوییای نبود. چطور میفهمی چه روزی پیر شدی؟» او که حالا ۹۴ سال دارد، تا همین چند سال پیش احساس پیری نمیکرد. به قول خودش: «تا حدود ۹۰ سالگی، به دلایلی عجیب، اصلاً احساس پیری نکردم. اما وقتی پیری شروع میشه، دیگه برگشت نداره.»
بافت میگوید گاهی تعادلش را از دست میدهد، گاهی اسم کسی یادش نمیآید، و اخیراً هم متوجه شده روزنامههایی که میخوانَد، انگار جوهر چاپ کافی ندارند. در سال گذشته، این احساسات در ذهنش منسجم شدند و منجر به یک تصمیم مهم شدند. در سوم می، در مجمع سالانه سهامداران برکشایر، بافت در لحظات پایانی بخش پرسشوپاسخ، دنیا را غافلگیر کرد: او اعلام کرد قصد دارد مدیریت شرکت را به گرگ ایبل واگذار کند.
با وجود آگاهی از کاهش تواناییهایش، بافت در مصاحبه نشان داد که هنوز به قابلیتهایش افتخار میکند. او گفت: «من هیچ مشکلی در تصمیمگیری درباره چیزهایی که ۲۰ سال پیش، ۴۰ سال پیش یا ۶۰ سال پیش تصمیم میگرفتم، ندارم. اگر بازار دچار وحشت شود، من همچنان مفید خواهم بود، چون وقتی قیمتها پایین میآید یا همه میترسند، من وحشت نمیکنم.»
با این حال، او صراحتاً پذیرفت که پیر شده است. این پذیرش برای کسی که دههها با ذهن تیز و اعتمادبهنفس بینظیر کار کرده، لحظهای تعیینکننده بود.
مقایسه با بایدن و بازنشستگی نسلها
بحث درباره کنارهگیری بافت همزمان با گفتوگوها درباره تصمیم جو بایدن برای عدم نامزدی مجدد مطرح شد. کتابی درباره سلامت جسمی و ذهنی بایدن در آستانه این تصمیم، بحثهایی را درباره دیرکرد او در واگذاری قدرت به کامالا هریس برانگیخت.
بافت و بایدن هر دو از نسل خاموش (متولدین پیش از ۱۹۴۶) هستند، نه بیبیبومرها (متولدین ۱۹۴۶-۱۹۶۴). با این حال، موضوع بازنشستگی بیبیبومرها نیز در آمریکا داغ است. طبق مطالعهای، کارفرمایان آمریکایی در پنج سال آینده باید ماهانه بیش از ۲۴۰,۰۰۰ نفر را استخدام کنند تا جای بازنشستگان را پر کنند. اما دادهها نشان میدهد که نزدیک به ۲۰ درصد از آمریکاییهای ۶۵ سال به بالا هنوز کار میکنند، تقریباً دو برابر نرخ ۳۵ سال پیش، و بسیاری از آنها نه از روی نیاز، بلکه برای لذت به کار ادامه میدهند.
وارن بافت و جو بایدن هم در این دستهاند. هر دو مدتها پس از سن بازنشستگی به کار ادامه دادند، بدون فکر به توقف. اما بافت گفت: «فکر میکردم تا وقتی احساس کنم از هر کس دیگری برای مدیرعاملی مفیدترم، در این نقش میمانم. و واقعاً تعجب کردم که این مدت چقدر طول کشید.»
جایگزینی بافت یک چالش بزرگ
برای سهامداران برکشایر و ناظران بازار، همیشه این سؤال مطرح بود: چه کسی میتواند جای وارن بافت را پر کند؟ او نهتنها یک سرمایهگذار افسانهای است، بلکه شخصیتی کاریزماتیک و تأثیرگذار در تاریخ مالی آمریکا به شمار میرود. استراتژیهای او در خرید شرکتها، تمرکز بر ارزش بلندمدت و اجتناب از هیجانات زودگذر بازار، برکشایر را به یکی از باارزشترین شرکتهای جهان تبدیل کرده است. اما وقتی از ۹۰ سالگی گذشت، حتی خود بافت هم پذیرفت که سنوسال چیزی نیست که بتوان نادیدهاش گرفت.
او در گفتوگو با وال استریت ژورنال گفت: «پیری یه دفعه سراغم نیامد، ولی وقتی اومد، دیگه راه برگشتی نبود.» این پذیرش برای کسی که دههها با اعتمادبهنفس و دقت بینظیر کار کرده، لحظهای تعیینکننده بود.
با این حال بافت قرار نیست کاملاً بازنشسته شود. او همچنان رئیس هیئتمدیره برکشایر هاتاوی باقی خواهد ماند و هر روز هفته، مثل ۶۰ سال گذشته، به دفترش در اوماها، نبراسکا خواهد رفت.
غول اقتصادی ساخته بافت
برکشایر هاتاوی، که در اصل یک شرکت نساجی بود، تحت رهبری بافت به یک امپراتوری متنوع تبدیل شد. این شرکت حالا در حوزههای مختلفی فعالیت میکند:
- بیمه: شرکتهایی مثل گایکو، که یکی از بزرگترین بیمهگران خودرو در آمریکا است.
- راهآهن: BNSF، یکی از بزرگترین شرکتهای راهآهن باری در آمریکا.
- خدمات عمومی: شرکتهایی که در تولید و توزیع انرژی و خدمات زیرساختی فعالاند.
- برندهای خانگی: مثل Duracell (تولیدکننده باتری) و Fruit of the Loom (تولیدکننده پوشاک).
این تنوع و مدیریت هوشمندانه باعث شده برکشایر به یکی از باارزشترین و پایدارترین شرکتهای جهان تبدیل شود. ارزش بازار این شرکت، که سهامش در بورس نیویورک معامله میشود، نشاندهنده اعتماد سرمایهگذاران به میراث بافت است.
وارن بافت با اعلام کنارهگیریاش، نهتنها به دوران درخشان خود پایان میدهد، بلکه پیامی عمیق به همه رهبران میفرستد: حتی بزرگترینها هم روزی باید صحنه را ترک کنند. او با انتخاب گرگ آبل، که سالها در کنارش کار کرده و مورد اعتمادش است، و با اعلام عمومی این تصمیم، نشان داد که میخواهد این انتقال تا حد ممکن روان و بدون حاشیه باشد. حالا همه نگاهها به گرگ آبل است: آیا او میتواند میراث بافت را حفظ کند و برکشایر هاتاوی را در مسیر موفقیت نگه دارد؟ دنیای مالی منتظر است تا داستان فصل بعدی این شرکت افسانهای را ببیند.
گرگ آبل، ۶۲ ساله، از طریق سرمایهگذاری برکشایر در شرکت MidAmerican Energy در سال ۱۹۹۹ به این مجموعه پیوست. عملکرد موفق او در حوزه انرژی باعث شد بافت در سال ۲۰۱۸ او را به معاونت ارتقاء دهد و مسئول کلیه فعالیتهای غیر بیمهای شرکت کند. در سال ۲۰۲۱ نیز او بهعنوان جانشین رسمی بافت معرفی شد. بافت میگوید آبل هم مدیر توانمندی است و هم در معاملهگری مهارت دارد: «تفاوت سطح انرژی بین من و او روزبهروز مشهودتر میشد. واقعاً بیانصافی بود اگر این شغل را به گرگ نمیدادیم. هرچه سالهای بیشتری از گرگ در برکشایر بهرهمند شویم، بهتر است.»
بافت میگوید که سنش تواناییهایش را کمی کُند کرده، اما هنوز بزرگترین تواناییاش را حفظ کرده است: «هیچ مشکلی در تصمیمگیری در حوزههایی که ۲۰، ۴۰ یا ۶۰ سال پیش تصمیم میگرفتم، ندارم. اگر در بازار ترس و وحشت شود، من هنوز مفید هستم، چون نمیترسم.» او میگوید آبل هم همین ویژگی را دارد. اگرچه تمرکز ایبل روی عملیات شرکتهای تابعه بوده، اما تواناییهای سرمایهگذاریاش را هم دارد.