پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
تهران شوک / گفتوگو با امید ترابی در خصوص فرصتها و تهدیدهای پیشروی بعد از تحریمها
توافق هستهای ایران، مهمترین اتفاقی بود که در یک ماه گذشته در دنیا رخ داده است. چراکه این توافق و نهایی شدندش فصل جدیدی را نهتنها در ایران، بلکه در دیگر کشورهای جهان ایجاد میکند. شرکتهای فعال در صنعت فناوری اطلاعات بانکی و پرداخت کشور نیز از این تأثیرات به دور نخواهند بود و دیر یا زود با پیامدهای مثبت و منفی این توافق مواجه خواهند شد.
امید ترابی معاون تولید و قائممقام شرکت توسن به خاطر فعالیت چندین سالهاش در فضای بینالمللی یکی از افرادی است که میتواند از تأثیرات این توافق برای ما بگوید و اینکه این توافق برای شرکتهای ایرانی یک فرصت است یا تهدید؟ از همین رو برای شناخت بهتر تأثیرات این توافق گفتوگوی کوتاهی با امید ترابی داشتیم.
ترابی صحبتهایش را اینطور شروع میکند: «در هر اتفاقی برای بنگاهها یک سری فرصت و تهدید وجود دارد. مهم این است که آن بنگاه دید استراتژیک خوبی داشته باشد و بتواند تصمیم درستی بگیرد. کسانی که در هنگام وقوع اتفاقات مختلف تحلیل استراتژیک خوبی داشته باشند، برنده هستند و کسانی که نمیتوانند بازنده هستند.
چه در خود تحریم و چه در لغو آن فرصتها و تهدیدهایی وجود داشته است؛ اما در زمان رفع تحریمها چون وضع اقتصاد در کل بهتر میشود، تعداد فرصتهای ایجاد شده از تهدیدهایش بیشتر است.»
قائممقام شرکت توسن در ادامه بهاصطلاح «ایران شوک» و یا «تهران شوک» اشاره میکند و میگوید: «در این ایام اصطلاح تهران شوک را از خارجیهایی که به ایران سفر میکنند زیاد میشنویم، وقتی شرکتها وارد ایران میشوند از وضعیت موجود شوکه میشوند و میبینند که وضعیت ایران بسیار پیشرفتهتر از آن چیزی است که تصورش را داشتند. ابتدا فکر میکردند که اینجا به خاطر تحریمها بسیار عقبافتاده است و میتوانند وارد ایران شوند و همهچیز بفروشند؛ اما بعد میبینند که نه، اینطور نیست. این پدیده باعث میشود که شرکتها بیشتر به سمت شراکت و یا سرمایهگذاری در شرکتهای محلی ایرانی بروند تا اینکه خودشان بخواهند مستقیم وارد میدان رقابت بشوند.
این مسئله برای صنعت نرمافزار بانکی نیز افتاده است و قطعاً یک فرصت بزرگ است ازآنجاییکه صادرات نرمافزار و حضور بینالمللی برای شرکتی مثل توسن بسیار مهم است، این بزرگترین فرصت برای ماست تا به شکل همکاری با دیگر شرکتها حضور و فروش خود را در خارج از کشور توسعه و گسترش دهیم. مطمئنم که در آینده نهچندان دور خبرهای جالب و خوبی به گوش میرسد.»
از ترابی میپرسیم که بعضیها هم نگران خطر ورود دیگر کشورها به ایران هستند. او دراینباره چه فکری میکند. ترابی با پذیرش ریسک ورود رقبای خارجی به داخل کشور میگوید: «بالاخره بحث درباره فضای بینالمللی است. مسلماً در جاهایی که دچار نقطهضعف هستید میبازید و جاهایی که دارای نقطه قوت هستید بزرگتر میشوید. ما مطمئناً نمیتوانیم در تمامی حوزهها گسترش پیدا کنیم و این اتفاق طبیعی است.
بههرحال قیمت محصولات نرمافزاری در ایران بسیار ارزان است شاید یکپنجم تا یکدهم قیمت محصولات درجهیک دنیا، امیدوارم که اگر هم قرار است شرکتهای خارجی به ایران بیایند همه چشمهایمان را باز کنیم و با شرکتهای بزرگ و تراز اول دنیا کار کنیم، در این صورت قیمت محصولات نرمافزاری در ایران هم رشد چند برابری خواهد داشت و ما در توسن از این مسئله بسیار استقبال میکنیم. اگر هم شرکتهای کوچک و بهاصطلاح ارزانفروش خارجی وارد کشور شوند از این همینجا شکستشان قابل پیشبینی است. امیدوارم همه با هوشیاری و چشم باز به سراغ دوران پساتحریم برویم.»
او در خصوص چالشهایی که شرکتهای خارجی در صورت ورود به ایران خواهند داشت میگوید: «شرکتهای بزرگ باید تیمهای توسعه محلی راه بیندازند؛ چراکه با تیم خارجی و با نیروهای گرانقیمت نمیتوان از پس هزینهها برآمد. دانش داخلی لازم است، مدل تسهیلات ما بسیار خاص است، مدل توزیع سود سپردهها و همینطور سیستمهای بین بانکی و … اینها سیستمهای کمی نیستند و بدون تیم محلی قوی هیچ شرکتی نتوانسته و نمیتواند موفق باشد.»
نقل قولی را به خاطر دارم از دکتر رمضانی استاد صنایع دانشگاه امیرکبیر، ایشان میفرمودند جهانیشدن مانند قطاری است که از محل شما در حال عبور است. یا شما باید سوار این قطار بشوید، یا از آن جا میمانید. علاوه بر این، این قطار برای شما توقف نمیکند و برای رسیدن به آن بایستی تمام توان خود را بکار بگیرید و دنبال قطار بدوید و سوارش شوید و هنگام سوار شدن هم احتمالاً دیگرانی که سوار این قطار هستند از ترس کم شدن فضا به شما آسیب هم میرسانند. ترابی بعد از این نقلقول زیبا، میگوید: «بههرحال تمام کشورهای (emerging market) یا اصطلاحاً اقتصادهای در حال ظهور که اکنون تا حدودی توسعهیافته محسوب میشوند مانند ترکیه، برزیل، مالزی، مکزیک و … راهی جز جهانیشدن را انتخاب نکردند. ما هم باید همین کار را انجام دهیم. نکته مثبتی که وجود دارد این است که بازار ایران بهقدری بزرگ است که برای ما ایجاد فرصت میکند. شما در ازای اینکه در بازار ایران با خارجیها شراکت داشته باشد، میتوانید خودتان را در فضای بینالمللی بالا بکشید.