راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

پرداخت الکترونیکی اهمیت زیادی ندارد ولی مهم است

یک‌بار که پای صحبت یکی از قدیمی‌های پرداخت الکترونیکی ایران نشسته بودم، تازه بعدازاین‌که چند ساعت پشت سر هم درباره پرداخت الکترونیکی در ایران صحبت کرده بودیم، وقتی پرسیدم راستی پرداخت الکترونیک چقدر مهم است، کمی مکث کرد و خیلی آرام گفت مهم نیست.

برای من که چند سال است همه حوزه‌های دیگر روزنامه‌نگاری را رها کرده‌ و برای این حوزه کار می‌کنم قبول این جمله کمی سخت بود؛ اما من هم قبول می‌کنم که پرداخت الکترونیکی اهمیت زیادی ندارد اما مهم است. بیاد بیاوریم روزهایی را که پرداخت الکترونیکی در این کشور وجود نداشت. پرداخت قبض آب و برق و گاز و تلفن یکی از مصائب روزگار بود. اکنون کمتر کسی پیدا می‌شود که از اینترنت و تلفن و تلفن همراه برای پرداخت قبض استفاده نکند. یا روزی را تصور کنید که قرار بود خریدی از مغازه‌ای انجام دهید. چقدر سخت می‌شد وقتی مبلغ معامله بالا می‌رفت.

یا باید دست به دامان چک می‌شدیم، البته اگر داشتیم، یا خطر حمل پول نقد را به جان می‌خریدیم. چقدر حداقل در فیلم‌های سینمایی این صحنه آشنایی بود که کسی با کیفی پر از پول از بانک بیرون می‌آمد و دزدها کیفش را می‌دزدیدند. این روزها دیگر بانک‌ها از مقداری بالاتر پول نقد نمی‌دهند. یا تصور کنید زمانی را که خرید اینترنتی وجود نداشت. این روزها بارها درباره برخی فروشگاه‌های اینترنتی بسیار گفته و نوشته می‌شود و بسیاری از رسانه‌های غیر ایرانی هم به این فروشگاه‌های اینترنتی توجه کرده‌اند، یا سایت‌های تخفیف گروهی که حدود 3 سال است در ایران راه افتاده و طرفداران خودش را پیداکرده است. پرداخت الکترونیک و البته بانکداری الکترونیک، همه و همه ابزارهایی هستند که به توسعه در بخش‌های مختلف کمک می‌کنند.

هرگز پرداخت الکترونیک هدف نیست و قرار است از این طریق ما بتوانیم زندگی بهتری و آسان‌تری داشته باشیم. پرداخت الکترونیک بستری است مانند اینترنت و مخابرات و خیلی چیزهای دیگر که در زندگی امروز موردنیاز ماست. یک‌بار یکی از مدیران ارشد فناوری اطلاعات آذربایجان که آمده بود ایران با تعجب گفت من تا پیش از آمدن به ایران تصور وجود پرداخت الکترونیک بدون ویزا و مستر کارت را محال می‌دانستم. به هر دلیل پرداخت الکترونیکی در ایران پیشرفت‌های فوق‌العاده‌ای داشته است.

شاید اگر در بسیاری بخش‌های دیگر هم ما این‌چنین اوضاع سروسامانی داشتیم امروز راه‌اندازی و توسعه کسب‌وکارهای فناورانه آسان‌تر بود. کم‌تر کسب‌وکاری را می‌توانید پیدا کنید که بگوید برای تجارت در ایران، سامانه‌های پرداخت و بانکداری موجود جوابگوی من نیست.

جوانان زیادی می‌توانند از این فرصت‌ها استفاده کنند و وارد فضای کسب‌وکارهای نوآورانه شوند. بیش از 15 سال پیش جوانانی که سعی کردند زندگی مردم را بهتر کنند به امروزی فکر می‌کردند که ما در آن ایستاده‌ایم و چقدر خوب است که ما به 15 سال دیگر فکر کنیم و چیزهایی که امروز در آن مشکل‌داریم 15 سال دیگر به دست ما به یک موضوع روزمره لذت‌بخش تبدیل‌شده باشد.

رسول قربانی

منبع: هفته‌نامه عصر ارتباط، شماره 678

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.