راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

معاون مدیرعامل بانک تجارت در رویداد برند کارفرمایی مطرح کرد / چه زمانی وقت رفتن از شرکت است؟

 امیرحسین داودیان، معاون مدیرعامل بانک تجارت در رویداد برند کارفرمایی که هشتم شهریورماه توسط  کارخانه نوآوری راه‌کار برگزار شد، اعلام کرد که 86 درصد متخصصان نیروی انسانی معتقدند فرایند جذب نیرو به مارکتینگ شرکت تبدیل شده و افراد نسبت به گذشته بیشتر به اعتبار و وجهه یک کسب‌وکار اهمیت می‌دهند.

داودیان نهمین سخنران رویداد برند کارفرمایی بود و در ابتدای سخنرانی خود تصریح کرد که با توجه ‌به صحبت‌هایی که تا این لحظه شنیدیم، به نظر می‌رسد مشکل شرکت‌ها درباره نیروی انسانی تنها به عدم آگاهی از به‌کارگیری آنها بازمی‌گردد و مشکلی درباره جذب و نگهداری و دستمزد و پرداخت و… وجود ندارد. او توضیح داد که به‌عنوان فردی که تاکنون در مجموعه‌‌های گوناگونی فعالیت داشته، سال‌هاست که با چالش جذب نیرو مواجه است، اما منشاء این دغدغه چیست؟

داودیان روایت می‌کند تنها افرادی را برای استخدام انتخاب می‌کند که خودش با آنها مصاحبه کرده باشد. در این جریان‌ها، روزی با یکی از مینیاتوریست‌های فرشچیان برای استخدام او در بانک مذاکره کرده است. رؤیای این فرد هنرمند شدن بوده، اما به دلایل اقتصادی این راه را برگزیده و گفته به‌دنبال درآمدی است که با آن توانایی ادامه هنرش را داشته باشد. او می‌گوید این نمونه‌ها کم نیستند و تاکنون موارد زیادی وجود داشته‌اند که برای گذران زندگی از رؤیاهای خود دور شده‌اند یا در حوزه غیرمرتبط درس ‌خوانده‌اند.

داودیان تاکنون تجربه فعالیت در بانک‌های انصار، تجارت، ملی و… را داشته و می‌گوید تا‌به‌امروز هر بانک یا مجموعه‌ای را به این دلیل که دیگر رؤیایی در آنجا نداشته، ترک کرده است: «این به معنای پیشرفت عمودی و افزایش درآمد نیست. رؤیا نداشتن یعنی به‌صورت متقابل مجموعه و نیروی انسانی برای آینده چشم‌انداز مشخصی ندارد.» داودیان می‌گوید افراد بسیار زیادی هستند که به دلایل اقتصادی و کاری از رؤیای خود گذشته‌اند.

معاون مدیرعامل بانک تجارت خطاب به حضار گفت که از نگاه او اگر روزی از ساعت کاری دیرتر به محل کار رفتیم و نگران عدم حضورمان و دغدغه کاری نبودیم، آن لحظه وقت رفتن است. واقعیت این است که کارفرمایان نیروهای ساختارشکن را پس می‌زنند و به ساعات متغیر علاقه‌ای ندارند و درخواست‌های جابه‌جایی نیرو در واحدها را نمی‌دهند، اما این پیوندی که افراد و شرکت‌ها را کنار هم نگه داشته، چیست؟ «بی‌شک همان رؤیا و تلاش برای رسیدن به آن، به روش‌های مستقیم و غیرمستقیم.»

او در ادامه صحبت‌هایش به توازن میان زندگی و کار اشاره کرد و توضیح داد: «توازن میان زندگی و کار در بازار ریالی و افزایش قیمت‌های دلاری معنایی ندارد و امروز حتی این مفهوم در شرکت‌های دیجی‌کالا و اسنپ (که به نظر می‌توانند برقرارکننده توازن باشند) و حتی بانک از بین رفته است. واقعیت این است که در ایران رؤیا، زندگی را از دست می‌دهد و زندگی بیش از اینکه مفهوم زندگی دهد، با کار مترادف شده است.» طبق صحبت‌های داودیان، آمارهای گارتنر نیز می‌گوید زندگی و کار مفهوم‌های پیوندخورده‌ای شده‌اند.

او معتقد است ما با شانس در سازمانی پا می‌گذاریم و خوشبخت کسی است که انتخابی را اتخاذ کند که او را به رؤیاهایش نزدیک کند. اگر نیروی انسانی اعلام کند ارزشمندی، مراقبت‌شدن، سرمایه‌گذاری و درک‌شدن را دارم، یعنی کسب‌وکار به ‌اندازه کافی در ایجاد برند کارفرمایی موفق بوده است. درست است که منابع انسانی با فرایند جذب و استخدام درگیر است، اما الگوی منابع انسانی به این موارد محدود نمی‌شود و خلاقیت‌های زیادی وجود دارد.

نمونه موفق آن گوگل است که دودهه‌ای است اجازه می‌دهد هر کارمند 20 درصد از زمانش را به پروژه‌هایی که دوست دارد، بپردازد. خروجی این رویکرد جیمیل و گوگل‌نیوز است.

داودیان با بیان اینکه عمده افراد بعد از 30‌سالگی دوستان خود را از محل کارشان پیدا خواهند کرد، به مفهوم اکستندفمیلی اشاره کرد و گفت از برهه‌ای  از زمان به بعد، ما با افرادی به‌جز اعضای درجه یک خانواده، مشورت و ارتباط می‌گیریم. آنها نقش بسیار مهمی در زندگی ما ایفا می‌کنند و نقش همکار به‌عنوان دوست پررنگ‌تر می‌شود. برای همین آف‌بوردینگ به ‌اندازه آن‌بوردینگ مهم است.

او با تأکید دوباره بر اهمیت نحوه خروج از سازمان‌ها گفت: «اکوسیستم بسیار کوچک و تغییرات سریع است، به همین دلیل رفتار شایسته و دوستانه بسیار مهم و آینده‌نگرانه است.»

داودیان در ادامه سخنرانی خود از شرکت‌کنندگان در رویداد برند کارفرمایی درخواست کرد چشمان‌شان را ببندند و به شرکت‌ها فکر کنند و بعد بگویند دوست دارند از درون کدام شرکت آگاه باشند و درباره آنها کشف و شهود انجام دهند و بفهمند آنجا چه خبر است.

او خطاب به حضار گفت: «آن شرکت که در ذهن‌تان تداعی شد، برنده برند کارفرمایی است.»

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.