پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
روایت مدیرعامل تپسی از هزارتوی رگولاتوری پذیرش در بورس / اقتصاد دیجیتال کشور نیازمند یک استراتژی مشخص است
همایش فرصت‌های ایران در عصر دیجیتال روز یکشنبه بیست‌‌وپنجم تیرماه با حضور جمعی از کارشناسان، مسئولین دولتی، صاحبان کسب‌وکارها و… آغاز شد. میلاد منشی‌پور، مدیرعامل تپسی در ارائه‌ای با عنوان هزارتوی رگولاتوری در این همایش به توضیح روند دشوار پذیرش تپسی در بورس پرداخت و اصلی‌ترین دلیل طولانی‌شدن این روند را تعدد تصمیم‌گیران دانست و در ادامه تأکید کرد که قانون‌گذاران و تصمیم‌گیران کشور باید استراتژی اقتصاد دیجیتال کشور را مشخص کنند تا بتوان در این حوزه استانداردسازی و تصمیم‌گیری کرد.
منشی‌پور با بیان اینکه ورود تپسی به‌عنوان اولین استارتاپ به بورس سه سال طول کشید، گفت: «اگر ما یک شرکت فولادی، سیمانی، یا هر شرکت صنعتی دیگر بودیم پروسه ورود به بورس برای ما شش ماه، 9 ماه و اگر خیلی تنبلی می‌کردیم، نهایتاً یک سال طول می‌کشید.»
طبق توضیحات منشی‌پور پروسه ورود تپسی به بورس دو بخش اساسی داشت؛ یکی بخش فنی و مالی و دیگری بخش نظارتی و هردوی این بخش‌ها هر کدام یک سال و نیم به طول انجامید.
منشی‌پور با توضیح اینکه برای تمام بدنه اقتصادی کشور مبرهن بود که استارتاپها و شرکت‌های فناوری باید وارد بازار سرمایه شوند بیان کرد: «اما نمی‌دانستند چطور با این موضوع مواجه شوند؛ چراکه شیوه برخورد بیشتر مدیران به موضوعات مالی شیوه حسابداری است و حسابداری هم به گذشته می‌نگرد؛ اما استارتاپها به آینده نگاه می‌کنند.»
او با بیان اینکه در نهایت ما سخت‌ترین مسیر بروکراتیک یک کشور را طی کردیم، گفت: «به کمیته فنی سازمان حسابرسی رفتیم و در انتهای این مسیر یک استاندارد جدید برای شناسایی دارایی نامشهود شرکت‌های فناوری شناسایی شد.»
منشی‌پور در ادامه روند پذیرش تپسی در بورس توضیح داد: «بعد از این مرحله هیئت پذیرش اول تا سوم را طی کردیم و در آخر از نظر فنی تأیید شدیم و یک سال و نیم در مرحله نظارتی متوقف شدیم.»
مدیرعامل تپسی ادامه داد: «در حوزه نظارت هم دغدغه‌‌های زیادی مطرح شد که همگی آنها هم قابل درک و درست هستند؛ اما تعداد این دغدغه‌ها آنقدر زیاد بود که تبدیل به فشار شد و گاهی فکر می‌کردیم در مملکت خودمان دچار خشونت خانگی شده‌ایم.»
به گفته منشی‌پور اصلی‌ترین دلیلی که مسیر پذیرش تپسی در بورس را دشوار و طولانی کرد همین تعدد دغدغه‌ها و تعدد تصمیم‌گیران بود.
او گفت: «در این پروسه ما با یک فهرست طولانی از تصمیم‌گیران و سردمداران کشور از جمله رئیس‌جمهور، معاون اول ریاست‌جمهوری، دادستان کل کشور، دبیر شورای عالی فضای مجازی، وزیر اقتصاد، وزیر ارتباطات و… مواجه بودیم و پروسه به قدری برای ما طولانی شده بود که سه دوره ریاست سازمان بورس را دیدیم و در نهایت توانستیم موفق شویم.»
تعدد تصمیم‌گیران آسیب‌زاست
منشی‌پور ادامه داد: «تعدد تصمیم‌گیران شاید در همه موارد کشور از جمله واردات خودرو، تأمین آب، برق و حتی موضوع حساسی نظیر برجام وجود داشته باشد و به همین دلیل است که تعدد دغدغه ایجاد می‌شود و تصمیم‌گیری را دچار چالش می‌کند.»
او با بیان اینکه چند دلیل عمده در خصوص چالش تصمیم‌گیری در کشور وجود دارد گفت: «نبود تصمیم‌گیر واحد و تعدد تصمیم‌گیران، فقدان قوانین استانداردها و رویه‌ها، مقاومت مدیران در مقابل پذیرش موضوعات نوین و ریسک‌پذیری پایین مدیران از چالش‌های اصلی رگولاتوری کشور هستند.»
منشی‌پور توضیح داد: «اگر یک سازمان، مجموعه یا شرکتی بخواهد به صورت مؤثر در مجموعه خود تصمیم‌گیری کند باید ساختار سازمانی تصمیم‌گیری خوبی داشته باشد و برای هر تصمیمی یک تصمیم‌گیر واحد تعیین کند.»
او ادامه داد: «در مرحله اول یک مسیر تصمیم‌گیری درست، افراد و رویه‌ها باید با هدف و استراتژی سازمان هم‌راستا باشند.»
به گفته مدیرعامل تپسی در ادامه این روند فرهنگ سازمانی هم باید هدف سازمان را پوشش دهد.
او ادامه داد: «بدیهی است که در این مسیر وجود فناوری و اتوماسیون هم ضروری است و نکته مهم اینجاست که همه این موارد باید در راستای استراتژی و هدف غایی سازمان باشند.»
به عقیده منشی‌پور در مقیاس‌های بزرگ نظیر بخش اقتصاد دیجیتال کشور هم همین روند باید حاکم باشد.
به گفته او تصمیم‌گیری در ایران معمولاً از انتهای این چرخه آغاز می‌شود و بدون توجه به نکات زیربنا سعی می‌شود نکات روبنا اجرایی شوند.
منشی‌پور تأکید کرد: «مشخص و واضح بودن استراتژی‌ها در تمام مراحل تصمیم‌گیری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و اگر استراتژی واضح نباشد و هدف غایی مشخص نشده باشد و ما ندانیم چه می‌خواهیم، بدیهی است که در تصمیم‌گیری شکست می‌خوریم.»
به گفته او ما سه راه برای تعیین استراتژی داریم: اول اینکه بنشینیم و هیچ کاری نکنیم. دومی این است که نواقص اقتصاد دیجیتال کشور را به حساب مشکلاتی که در سایر بخش‌ها وجود دارد بگذاریم و بگوییم بقیه بخش‌های کشور مشکلاتی دارند و لزومی ندارد اقتصاد دیجیتال را بهبود بخشیم. استراتژی سوم هم این است که اقتصاد دیجیتال پیشران کل اقتصاد کشور باشد. با اتخاذ این استراتژی سایر صنایع می‌توانند از اقتصاد دیجیتال الگو بگیرند، روند مهاجرت معکوس شود و GDP به طرز معناداری تحت تأثیر قرار گیرد.»
او در انتها با تأکید بر اینکه ایران هنوز از فناوری دنیا فاصله زیادی ندارد، گفت: «تصمیم‌سازان کشور باید یکی از این استراتژی‌ها را انتخاب کنند تا شیوه تصمیم‌گیری، رویه‌ها و استانداردها به طور کامل مشخص شوند.»
دومین روز از نخستین همایش فرصت‌های ایران در عصر دیجیتال (IDEAS) با حمایت گروه توسن و شرکت‌های زیرمجموعه، همکاری دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه تهران و توسط شرکت مشاوره مدیریت رهنمان، فردا دوشنبه بیست‌وششم تیرماه برگزار می‌شود.
