پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
گزارش آماری راه پرداخت از کیفیت بد اینترنت در ایران / رابطه معکوس کیفیت و قیمت
کیفیت بد اینترنت همچنان سوژه شکایت روزانه شهروندان است. طی هفتههای اخیر قطعی مکرر اینترنت و سرعت پایین در اکثر نقاط تهران و شهرستانها باعث شده بسیاری از کاربران برای انجام امور خود با مشکل مواجه باشند و از آن سو دولت در برابر این شکایتها با استفاده از منطق وارونه این مسئله را تکذیب میکند. اما در گزارش سرویس جهانی تست سرعت اینترنت در ماه می (اردیبهشت و خرداد امسال) ایران در اینترنت ثابت بعد از کشورهای آنگولا، صحرای غربی و وانواتو جایگاه ۱۴۱ را دارد. در اینترنت موبایل نیز در رتبه ۷۱ قبل از کشور بوسنی و هرزگوین قرار دارد.
اینترنت در ۱۴۰۱ چطور نزولیتر شد؟
بحران کیفیت بد اینترنت با وجود پیشرفت هرروزه جهان، در ایران همچنان جدی است و حالا دیگر در کنار آلودگی هوا، قطعی آب و برق و تورم جزء معضلات هرروزه زندگی در این سرزمین شده است. سال ۱۴۰۱ اما حتی اوضاع سختتر هم شد. همزمان با اعمال گرانی اینترنت و افزایش چشمگیر نرخ تعرفهها هر روز از کیفیت اینترنت کاسته شد و دیگر تقریباً هیچ شهروند عادی نیست که حداقل یک بار در روز به قطعی اینترنت برنخورد و برای آپلود کردن یک فایل ساعتها چشم به مانیتور ندوزد.
عیسی زارعپور، وزیر ارتباطات بارها در اظهارات خود بر افزایش سرعت اینترنت تأکید کرده است. او حتی در یک اظهارنظر برای صحهگذاشتن بر صحبت خود که معتقد است «وضعیت اینترنت در ایران خوب است»، گفته: «سرعت اینترنت در ژاپن فقط ۲۰ برابر بیشتر از ماست.»
با وجود این، تجربه مردم و گزارشهای جهانی کاملاً متفاوت است. طبق دادههای سرویس جهانی تست سرعت اینترنت، از اردیبهشت امسال تا پایان خردادماه امسال تقریباً هر روز حداقل یک شهر با قطعی اینترنت مواجه بوده یا دستکم اختلالات جدیای را تجربه کرده است.
اگر میانگینهای جهانی آخرین گزارش speedtest در ماه می ( اردیبهشت و خرداد امسال) را نگاه کنیم، شاهد فاصله جدی سرعت اینترنت در ایران با جهان هستیم. میانگین سرعت دانلود شبکههای ثابت در دنیا ۶۴.۷ و میانگین آپلود ۲۷.۷ مگابایت بر ثانیه است، در حالی که میانگین سرعت اینترنت ثابت در ایران ۱۰ مگ و میانگین آپلود ۱.۶ مگابایت بر ثانیه است. به تعبیر دیگر سرعت اینترنت ثابت ایران در بهار امسال ششبرابر کمتر از سطح میانگین جهانی بوده است.
میانگین سرعت اینترنت موبایل جهانی نیز در دانلود ۳۰.۳ و در آپلود به ۸.۶ مگابایت بر ثانیه با میانگین تأخیر ۲۹ میلیثانیه رسیده، اما در ایران میانگین سرعت آپلود موبایل ۹.۶ و دانلود ۲۶.۱ است. البته باید توجه کرد این اعداد اینترنت موجود در کشور است، اما با توجه به سطح دسترسیهای متفاوت و آنتندهی در مناطق و ساعات مختلف، سرعت اعلامی توسط speedtest به این معنا نیست که در تمامی ساعات و تمامی کاربران با این سرعت میتوانند به اینترنت موبایل متصل شوند.
جالب است که بر اساس دادههای جهانی سرویس تست سرعت اینترنت، قطر و امارات بعد از کشور نروژ سریعترین کشورها در اینترنت موبایل هستند.
سرعت اینترنت موبایل در نروژ (بهعنوان دارنده سریعترین اینترنت موبایل دنیا)، طی دو ماه اخیر، ۱۲۹ مگابایت بر ثانیه بوده است و در ایران ۲۶.۱؛ یعنی ۱۰۲.۹ مگابایت بر ثانیه کمتر از نروژ.
در اینترنت ثابت اما این فاصله بسیار شدیدتر است. فاصله ایران که در جایگاه 141 جهان قرار دارد، با جایگاه اول، بیش از 20 برابر است. به عبارت دقیقتر سرعت اینترنت ثابت در کشور سنگاپور که سریعترین اینترنت ثابت در جهان را دارد، 209 مگابایت بر ثانیه است، در حالی که سرعت اینترنت ثابت در ایران 10.3مگابایت بر ثانیه است.
تمامی این اعداد و ارقام نشان میدهد نه اظهارنظرات مسئولان با سرعت واقعی اینترنت همخوانی دارد و نه قیمت تعرفههای دریافتی با توجه به کیفیت ارائهشده انصاف را رعایت میکند.
واکنشهای اعتراضی به وضعیت اینترنت
این وضعیت در میان عموم مردم نیز بازتاب زیادی داشته و اینترنت بد به مجموع نارضایتیهای آنها اضافه شده است. گواه این نارضایتی را میتوان در واکنشهای کاربران در شبکههای اجتماعی دید.
کاربری در توئیتر نوشته: «اینترنت افتضاحه! با زور ویپیانم وصل میشه! عجیبه سرعت نت گوشی از TDL-TD مبیننت خیلی بهتر.»
کاربر دیگری گفته: «شما هم حتماً سرعت کُند اینترنت را تجربه کردهاید. چای میخورید و چرت میزنید تا یک صفحه بالا بیاید، فایلی آپلود یا دانلود شود یا ارتباطی برقرار گردد. هیچ از خود پرسیدهاید هزینه ملی این کُندی اینترنت چقدر است؟»
برخی از کاربران هم وضعیت سرعت اینترنت را به ماجرای طرح صیانت ربط داده و نوشتهاند: «بررسی طرح صیانت داره تموم میشه، حالا چطوری اجراش کنیم؟! به بهانه کنکور این طرح رو اجرا کنین. هرجا هم سرعت مشکل داشت، بگید تقصیر سازمان سنجشه، مشکل از اینترنت نیست. کمکم برای همه عادی میشه.»
اعتراض به سرعت اینترنت حتی به برخی از نمایندگان مجلس نیز رسیده است. رحیمیجهانآبادی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی گفته: «اگر ما به جهان بگوییم اینترنت با سرعت بالا خطرآفرین است، به ما میخندند؛ چراکه جهان در حال فراهمکردن زیرساختهای خود برای افزایش سرعت اینترنت است. از طرفی همزمان به شهروندان خود برای استفاده صحیح از اینترنت آموزش میدهند، ولی ما با شیوه محدودسازی و فیلترینگ رفتار میکنیم که تاکنون هم نتیجهای از آن نگرفتهایم. بنابراین تکرار کردن راه نادرست و شیوهای نادرست، نه به نفع کشور است، نه به نفع جامعه.»
با وجود تمامی اینها هنوز کُندی سرعت اینترنت و قطعی مکرر آن پابرجاست و دیگر به مشکلات روزمره مردم تبدیل شده است. مشکلی که نهتنها بر طبل نارضایتیهای سیاسی و اجتماعی میکوبد، بلکه بسیاری از کسبوکارهای وابسته به اینترنت را نیز دچار تبعات اقتصادی زیادی کرده است. این روزها برای بسیاری از مردم پرسش اساسی این است که «اپراتورها پول یک بسته ۱۵ گیگی ۸۰ هزار تومانی را بابت ارائه چه خدماتی از ما میگیرند؟»