پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
پروژه‌های کلاهبرداری در زمینه رمزارز روش‌های مشخصی را دنبال می‌کنند؛ یا کلاهبرداری پانزی هستند، یا فعالیت‌های هرمی و بازاریابی شبکه‌ای دارند یا دروغ می‌گویند و عدم شفافیت دارند و وعده‌های غیرمنطقی می‌دهند. آنهایی که فعالیت‌های پانزی انجام می‌دهند، قطعاً کلاهبرداری هستند. در این شیوه از کلاهبرداری افرادی که تازه وارد می‌شوند، تأمین‌کننده سود کسانی هستند که قبلاً وارد شده‌اند و این کلاهبرداری تا زمانی که افراد جدیدی وارد شوند، ادامه می‌یابد. در روش‌هایی مانند فعالیت هرمی یا بازاریابی شبکه‌ای لزوماً با کلاهبرداری مواجه نیستیم، بلکه با پروژه‌ای روبه‌رو‌ییم که ریسک بالایی دارد و باید به همه کسانی که می‌خواهند وارد این پروژه‌ها شوند، هشدار داد و افراد با در نظر گرفتن همه جوانب وارد این پروژه‌ها شوند. در برخی موارد هم شاهد پروژه‌هایی هستیم که وعده‌های غیرمنطقی می‌دهند؛ این پروژه‌ها هم لزوماً کلاهبرداری نیستند، ولی باید دقت کنیم که در عمل وعده‌های منطقی هم به‌آسانی عملیاتی نمی‌شوند، چه برسد به رؤیاپردازی‌های غیرمنطقی. در این موارد ما نمی‌توانیم نیت‌خوانی کنیم و شاید افراد به رؤیاهای خود ایمان داشته باشند، اما مردم مسئول رؤیاپردازی‌های دیگران نیستند و اگر کسی می‌خواهد از عملی‌شدن رؤیای کسی حمایت کند، باید بداند که ریسک بزرگی را برداشته است.
یکی از پروژه‌هایی که با قطعیت می‌توان گفت کلاهبرداری است، پروژه ووجک با نماد WOJ است. معمولاً تمام پروژه‌های موفق نرم‌افزاری در گیت‌هاب صفحه دارند و اتفاقاً صفحات آنها معمولاً شلوغ است و مدام به‌روز‌رسانی می‌شود. اولین چیزی که در WOJ محل ایراد است، صفحه این توکن در گیت‌هاب است که با مشاهده آن متوجه می‌شویم متن‌باز نیست و تقریباً هیچ فعالیتی جز درخواستی برای فهرست‌شدن مشاهده نمی‌شود.
آدیت یا حسابرسی قرارداد هوشمند این توکن توسط شرکت eNebula انجام شده که گویا شیطنتی اینجا انجام شده و قرارداد هوشمندی که آدیت شده، با قرارداد هوشمندی که پیاده‌‌سازی شده، متفاوت هستند. در قرارداد هوشمند توابعی وجود دارد که مالک می‌تواند هر کیف پولی را که مایل باشد، بلاک کند یا هر لحظه که اراده کند، قرارداد را متوقف کند. در کیف پول‌های مالکان نیز مقدار بسیار زیادی توکن وجود دارد که به کار پامپ و دامپ می‌آید. این در حالی است که چهره‌های اینستاگرامی و تلویزیونی ایران این توکن را تبلیغ کرده‌‌اند.
شرکتی که ادعا می‌شود توسعه‌دهنده این توکن است، آدرس‌های جعلی دارد و بنیان‌گذاران این پروژه مشخص نیستند و اقتصاد توکن ووجک هم کاملاً نامشخص است. گاهی اوقات در اقتصاد توکن پروژه‌ها چیزهایی گفته می‌شود که غیرمنطقی و نشدنی است؛ این پروژه خاص اساساً ادعا و پیشنهادی در این زمینه ندارد.
در ایران افرادی مانند علی حسنی، باربد معصومی، ماهان تیموری و خشایار مرادوردی ملقب به آدام مرادی در حال تبلیغ این پروژه کلاهبرداری هستند و به نظر می‌رسد حجم کلاهبرداری در این رمزارز تقلبی به حدود ۱۰ میلیون دلار هم برسد.
امیدواریم با ورود به‌موقع دستگاه‌های امنیتی شاهد فاجعه دیگری در زمینه رمزارزهای تقلبی نباشیم. از آن سو امیدوارم فعالان حوزه رمزارز هم به دور از هیجان و به‌صورت منطقی درباره این پروژه تقلبی بگویند و زمینه سوءاستفاده را کاهش دهند.
منبع
هفته‌نامه رمزارز