پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
آیا مزارع استخراج رمزارز تابستان تعطیل می‌شود؟ / چینی‌ها تنها ماینرهای خارجی در ایران
پیگیری‌های راه پرداخت ازمنابع مطلع نشان می‌دهد، لهستانی‌ها، ترکیه‌ای‌ها و هندی‌ها در ایران مشغول به استخراج رمزارز نیستند. هرچند پیش‌ازاین برای مدتی کوتاه لهستانی‌ها وارد رفسنجان شدند و خیلی زود فعالیت خود را متوقف کردند.
«هیچ می‌دانید علاوه بر چینی‌ها ماینرهای لهستانی، ترک و هندی هم در ایران مشغول به کار هستند؟ آیا اصلاً از این موضوع خبر دارید که ایران تبدیل به مزرعه بزرگی برای ماینرهای دیگر کشورها شده و دلیل اصلی قطعی برق همین استخراج‌های گسترده است. چقدر درباره مبادله و تجارت بر بستر بلاکچین می‌دانید؟ اصلاً خبر دارید این رمزارزها دلیل و راه خوبی برای دورزدن تحریم‌هاست و همین موضوع باعث شده نه دولت و نه نهادهای امنیتی به سراغ ماینرها نروند.»
جمله‌های شبیه به این و البته چندین برابر عجیب‌تر از این حرف‌ها را این روزها در شبکه‌های اجتماعی با دنبال‌کردن هشتک ماینینگ و رمزارز می‌توان دید. فاصله حقیقت تا سرابی که هیجان‌انگیزتر از حقیقت است را فقط با کمی پیگیری و رصد اخبار واقعی می‌توان پیدا کرد.
رصد اخبار و تشخیص سره از ناسره کار ساده‌ای نیست و در نهایت راهکار ساده‌تر پذیرش شایعات است. اگر حضور و سرمایه‌گذاری چینی‌ها و لهستانی‌ها و چندین کشور دیگر را در صنعت ماینینگ ایران بپذیریم، نزدیک‌ترین و ساده‌ترین پاسخ به پرسش‌ها درباره قطعی برق را هم به دست آورده‌ایم. در چنین شرایطی دیگر لازم نیست به دنبال پاسخی برای چرایی قطع برق در زمستان که اوج مصرف برقی هم در کار نیست، باشیم.
سرمایهگذاران خارجی یا راهی برای فرار از پاسخ
بحث ماینینگ و حضور خارجی‌ها در ایران بعد از واکنش به چرایی حضور چینی‌ها و استخراج رمزارز توسط سرمایهگذاران چینی آغاز شد. زمستان سال گذشته نیز بحث بر سر فعالیت بی‌حساب‌وکتاب ماینرهای چینی در مزارع استخراج رمزارز رفسنجان کرمان نیز بالا گرفت تا جایی که این مزارع مجبور به خاموش کردن دستگاه‌های استخراج رمزارز خود شدند. اما کماکان واکنش‌های منفی به این اتفاق ادامه داشت.
این واکنش‌ها تا جایی ادامه پیدا کرد که مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین چندی پیش نسبت به واکنش‌ها درباره ماینینگ چینی‌ها در ایران واکنش نشان داد. او طی مصاحبه‌ای اعلام کرد اطلاع دقیقی از نحوه فعالیت و قانونی بودن یا غیرقانونی بودن حضور چینی‌ها در مزارع بیت کوین ایرانی ندارد، اما در ادامه خود موضوع دیگری را مطرح کرد: «می‌دانم که غیر از چینی‌ها سرمایه‌گذارانی از هند و لهستان و ترکیه هم مشغول ماینینگ در کشور ما هستند. اما سؤالی که این روزها بسیار پرسیده می‌شود این است که سود برق ارزان ایران چرا باید نصیب خارجی‌ها شود. در پاسخ به این سؤال باید گفت که بر اساس مصوبه دولت برق استخراج‌کنندگان رمزارز به قیمت صادراتی محاسبه می‌شود و همانند صادرات برق بوده و به همین میزان درآمد برای وزارت نیرو دارد.»
اظهارنظر ناگهانی حریری مبنی‌بر ماینینگ در ایران نگرانی مردم را نه‌تنها نسبت به چینی‌ها کاهش نداد بلکه دغدغه تازه‌ای را هم در ذهن مردم ایجاد کرد. از همین نقطه بود که فعالان شبکه‌های اجتماعی باری دیگر نسبت به ماینینگ و چرایی فعالیت ماینرهای ترکیه، هند و لهستان واکنش نشان دادند. این در حالی است که وزارت صمت، وزارت نیرو و مجلس همچنان نسبت به چنین اظهارنظرهایی سکوت کرده‌اند و واکنشی نشان نمی‌دهند.
تابستان، ماینینگ تعطیل می‌شود
پیگیری‌های راه پرداخت ازمنابع مطلع نشان می‌دهد، قیمت برق در تابستان و پیک مصرف برق به‌قدری برای ماینرهای خارجی بالا است که فعالیت به‌هیچ‌عنوان صرفه اقتصادی ندارد و پیش از اعلام هر دستوری نسبت به تعطیلی مزارع استخراج رمزارز در ماه‌های گرم سال اقدام می‌کنند و این صنعت خودبه‌خود در 8 ماه سرد سال فعال می‌شود. از سویی دیگر به‌هیچ‌عنوان لهستانی‌ها، ترکیه‌ای‌ها و هندی‌ها در ایران مشغول به استخراج رمزارز نیستند. هرچند پیش‌ازاین برای مدتی کوتاه لهستانی‌ها وارد رفسنجان شدند و خیلی زود فعالیت خود را متوقف کردند. شنیده‌های راه پرداخت نشان می‌دهد که وزارت نیرو قصد دارد به زودی لیستی از مزارع قانونی استخراج رمز ارز را با میزان مصرف و صاحبان آن را منتشر کند.
این مقام آگاه همچنین با تشریح چگونگی فعالیت ماینرهای چینی در ایران به راه پرداخت گفت: «یک نکته مهم درباره فعالیت ماینرهای چینی وجود دارد. آنها به شکل مستقل در ایران فعالیت نمی‌کنند. شیوه فعالیت بر اساس مشارکت با سرمایهگذاران ایرانی است. ازآنجایی‌که تکنولوژی ماینینگ بیشتر در اختیار چینی‌ها قرار دارد به شکل مشارکت 59 درصد سرمایه‌گذار ایرانی و 41 درصد سرمایه‌گذاری چینی است. ازآنجایی‌که تأمین زمین، زیرساخت و شبکه از طریق سرمایه‌گذار ایرانی انجام می‌شود و تکنولوژی و دستگاه‌ها نیز از طرف سرمایه‌گذار چینی، در نهایت ماینینگ به شکل مشارکت بین ایرانی‌ها و چینی‌ها انجام می‌شود.»
حال باید دید واکنش وزارت صمت درباره فعالیت لهستانی‌ها و دیگر سرمایهگذاران خارجی در صنعت ماینینگ ایران بر چه اساسی است. نکته جالب‌توجه دیگر علاوه بر نوع مشارکت، تعطیلی مزارع استخراج رمزارز در فصل گرم سال است. این موضوع همچنان این سؤال را در ذهن پررنگ‌تر می‌کند که اصرار بر نقش ماینینگ در قطعی برق و کمبود توان نیروگاه‌ها برای تولید برق در کشور به نفع کدام افراد یا نهاد است؟
