هند دیجیتال: پذیرش دیجیتال و نقش فناوری در ایجاد یک «ملت متصل»

اسمهان حکاک، تحلیلگر و مشاور توسعه سیستم‌های بانکی / هما زاهدپاشا، تحلیلگر سیستم‌های بانکی / براساس شاخص‌هایی از جمله ضریب نفوذ اینترنت، رشد سرویس‌های دیجیتال، دانلود اپلیکیشن‌ها، استفاده از شبکه‌های اجتماعی و در اختیار داشتن حساب دیجیتال، هند یکی از کشورهایی است که بیشترین و سریع‌ترین رشد را در بازار دیجیتال داشته است. اما این رشد در کسب‌وکارهای مختلف متفاوت است.

شاخص‌های پذیرش دیجیتال به سه دسته تقسیم می‌شوند:

• زیرساخت دیجیتال (هزینه، سرعت و قابلیت اعتماد سرویس‌های دیجیتال)
• دسترسی دیجیتال (تعداد دستگاه‌های موبایل، دانلود اپلیکیشن‌ها و مصرف دیتا)
• ارزش دیجیتال (میزان مشارکت مصرف کنندگان از طریق چت‌های آنلاین، توئیت، خرید آنلاین و …)

بخش‌های دولتی از طریق ایجاد برنامه‌هایی مانند هویت دیجیتال بیومتریک ملی و یا شبکه مالیاتی کالا و خدمات، کسب‌وکارها را به سمت دیجیتالی کردن فرایندها سوق می‌دهد. بخش‌های خصوصی نیز با فراهم‌کردن سرویس‌های اینترنتی در جهت دیجیتالی‌شدن حرکت می‌کنند و بدین ترتیب هر دو در دیجیتالی شدن سریع هند تأثیر دارند. کسب‌وکارهای دیجیتال محلی و جهانی با درک این فرصت در هند در حال خلق سرویس‌هایی برای مشتریان با شرایط خاص این کشور هستند.

سرعت رشد فناوری‌های دیجیتال به کاهش شکاف دیجیتال میان استان‌های قوی‌تر و ضعیف‌تر کمک می‌کند. استان‌های با درآمد کمتر با سرعت بیشتری نسبت به استان‌های متمول‌تر در حال گسترش زیرساخت اینترنت و افزایش نفوذ اینترنت هستند. با وجود تمام این پیشرفت‌ها، هند همچنان قابلیت رشد دیجیتالی زیادی دارد.

تحقیقات به عمل آمده از بیش از 600 کمپانی بزرگ و کوچک در هند در زمینه سطح دیجیتالی بودن در بخش های مختلف نشان می‌دهد کمپانی‌هایی که رهبران دیجیتال در این کشور محسوب می‌شوند، تنها 58.2 درصد امتیاز کسب کرده‌اند. کمپانی‌هایی که از این لحاظ در پایینترین رده قرار دارند 33.2 درصد امتیاز داشته‌اند و متوسط امتیاز کمپانی‌ها 46.2 است. امتیاز بالاتر نشاندهنده استفاده گسترده‌تر و سازمان یافته‌تر کمپانی‌ها از فناوری دیجیتال در فعالیت‌های روزانه‌شان است.

میزان تفاوت در داخل بخش‌ها بیشتر از تفاوت میان بخش‌های مختلف است. بعضی بخش‌ها راهبران دیجیتال بیشتری نسبت به بخش‌های دیگر دارند با این حال شرکت‌های برتر در تمام بخش‌ها، حتی بخش‌هایی که نسبت به فناوری مقاوم هستند نیز دیده می‌شود.

راهبران دیجیتال در هند در موارد زیر اشتراک دارند:

• استراتژی دیجیتال: راهبران دیجیتال 30 درصد بیشتر نسبت به سایرین از یکپارچگی استراتژی‌های عمومی و دیجیتال و 2.3 برابر بیشتر از بسترهای تجارت الکترونیک استفاده می‌کنند.
• سازمان‌دهی دیجیتال: راهبران 14.5 برابر بیشتر از سایرین از مدیریت دیجیتال استفاده می‌کنند.
• قابلیت‌های دیجیتال: راهبران 2.6 بیشتر از سایرین از ابزارهای دیجیتال به منظور مدیریت روابط با مشتری و 2.5 برابر بیشتر از سایرین از این ابزارها به منظور مدیریت فرایندهای اصلی کسب‌وکارشان استفاده می‌کنند.

شکاف میان راهبران دیجیتال و سایر کمپانی‌ها برطرف نشدنی نبوده و در برخی موارد حتی زمانیکه این شکاف زیاد باشد، کمپانی‌ها قادر خواهند بود با دیجیتالی شدن از طریق روش‌های ساده و نسبتاً آسان مانند بازاریابی در شبکه‌های اجتماعی این شکاف را از بین ببرند. با اینکه کمپانی‌های بزرگ منابع مالی و متخصصین بیشتری به منظور سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پیشرفته مانند هوش تجاری در اختیار دارند، اما افزایش سرعت اینترنت و کاهش هزینه‌های دیتا موجب می‌شود در آینده نه چندان دور این فناوری‌ها در اختیار شرکت‌های کوچک‌تر نیز قرار بگیرد.

تحقیقات نشان داده است که کسب‌وکارهای کوچک در زمینه به‌کارگیری پرداخت‌های دیجیتال از کمپانی‌های بزرگ جلوتر هستند. 70 درصد از کسب‌وکارهای کوچک از وب‌سایت خودشان برای برقراری ارتباط با مشتریان استفاده می‌کنند. در حالیکه این عدد برای کمپانی‌های بزرگتر 82 درصد است. کسب‌وکارهای بزرگ از تبلیغات در صفحات وب بیشتر استفاده می‌کنند اما کسب‌وکارهای کوچک ارتباط بیشتری با مشتریان از طریق شبکه‌های اجتماعی دارند. همچنین از بهینه‌سازی‌های موتورهای جستجو بهره بیشتری می‌برند.

کمپانی‌هایی که سریع‌تر دیجیتالی شوند و نوآوری داشته باشند بهتر می‌توانند از مزایای بازارهای هند استفاده کنند. تأثیر اقتصادی دیجیتالی شدن در سه حوزه قابل بررسی است:

• بخش‌های دیجیتالی مرکزی مانند IT-BPM، ارتباطات دیجیتال و تولیدات دیجیتالی که می‌تواند منجر به افزایش 8 تا 10 درصدی GDP در هند تا سال 2025 شود.
• بخش‌هایی که به تازگی دیجیتالی شده‌اند مانند خدمات مالی، کشاورزی، بهداشت و درمان، لجستیک و تولید.
• خدمات دولتی و بازارهای کار که می‌توانند از فناوری‌های دیجیتال به شیوه‌های جدید بهره برده و موجب افزایش بازدهی بخش عمومی و بهره‌وری شوند.

ارزش اقتصادی متناسب با میزان نفوذ اپلیکیشن‌های دیجیتال در فرایندهای تولید از زنجیره تأمین تا کانال‌های تحویل خواهد بود. درصورت آمادگی بالای بخش خصوصی و حمایت دولت، پذیرش بالا بوده و رشد ارزش اقتصادی بین 60 تا 80 درصد خواهد بود. در غیراین صورت تنها شاهد 20 تا 40 درصد رشد خواهیم بود.

تغییراتی که پذیرش دیجیتال پدید می‌آورد علاوه‌بر صنعت می‌تواند با فراهم آوردن موقعیت‌های شغلی جدید، خودکارسازی و یا حذف برخی از مشاغل موجود بر نیروی کار نیز تاثیرگذار باشد. در مشاغلی نیز نیاز به آموزش مجدد نیروی کار وجود خواهد داشت. مشاغل در آینده نیاز به مهارت‌های شناختی، اجتماعی و احساسی بیشتری از جمله خلاقیت، حل مسائل غیرساخت یافته، کارگروهی و برقراری ارتباط خواهند داشت.

کسب‌وکارها به منظور دست‌یابی به ارزش اقتصادی در سطوح بالا باید از فناوری‌های دیجیتال در سطوح پایین استفاده کنند. این کار از سه طریق انجام می‌شود:

• سهولت بیشتر در برقراری ارتباط، همکاری و اشتراک اطلاعات.
• افزایش بهره‌وری از طریق خودکارکردن کارهای روزمره
• سهولت بیشتر تجزیه و تحلیل داده‌ها برای ایجاد بینش و بهبود تصمیم‌گیری

در ادامه به بررسی نقش فناوری‌های دیجیتال در کشاورزی، بهداشت و درمان، خرده‌فروشی و لجستیک می‌پردازیم:

کشاورزی دیجیتال

• ارائه خدمات مشاوره‌ای دقیق با استفاده از داده‌های مربوط به دانه‌ها به منظور بهینه‌سازی ورودی‌ها مانند کود و سموم دفع آفات
• امکان استفاده از بازارهای آنلاین جهت فروش محصولات
• فراهم کردن اعتبارات بانکی ارزان‌تر برای کشاورزان با استفاده از داده‌های مالی در بانکداری آنلاین
• در دسترس بودن امکان بیمه محصولات

بهداشت و درمان دیجیتال- تله‌مدیسن (پزشکی از راه دور)

• کاهش اثر کمبود متخصصان پزشکی از طریق افزایش بهره‌وری پزشکان و پرستاران با فراهم کردن امکان مشاوره بیماران با پزشکان از طریق صدا یا تصویر
• کاهش هزینه‌های ویزیت بیماران

خرده‌فروشی دیجیتال

• امکان گسترش خرده‌فروشی‌ها بدون در اختیار داشتن فروشگاه‌های فیزیکی از طریق تجارت الکترونیک
• امکان استفاده از وب‌سایت‌هایی مانند آمازون به منظور فروش کالاها و استفاده از امکانات این وب‌سایت‌ها از جمله لجستیک، انبارگردانی، سرویس‌های پرداخت و تحلیل داده‌های مشتری
• ایجاد گواهی اعتبار برای خریدار و فروشنده از طریق ارائه سوابق مالی
• ایجاد وفاداری به برند در مشتریان با هزینه اندک

لجستیک دیجیتال

•  ایجاد ارتباط بین آژانس‌های حمل‌ونقل، انبارهای کانتینر، مسئولین بنادر، بانک‌ها، بیمه‌ها، ادارات گمرکی و مدیران راه آهن، از طریق ایجاد یک بازار الکترونیکی معاملاتی به منظور به اشتراک‌گذاری اطلاعات و هماهنگی برنامه‌ها در جهت کاهش زمان تحویل کالاها و افزایش سرعت پردازش سفارشات
• ساده شدن فرایندها از طریق ایجاد امکان رزرو آنلاین
• خودکارسازی فرایندهای خدمت‌رسانی به مشتریان
• نصب دستگاه‌های ردیابی برای نظارت بر جابجایی محموله‌ها
• استفاده از داده‌های ترافیکی لحظه‌ای به منظور مسیریابی بهتر
• مجهز شدن وسایل نقلیه با سنسورهای مرتبط با اینترنت جهت اعلام هشدار نیاز به سرویس

نقش راهبران کسب‌وکار، مسئولین دولتی و شهروندان در افزایش مزایای دیجیتالی شدن و کاهش مشکلات انتقال به اقتصاد دیجیتال:

کسب‌وکار

رهبران کسب‌وکار باید ارزیابی کنند که چگونه و کجا دیجیتالی شدن ممکن است که شرکت و صنعت آنها را دچار اختلال کند و اولویت‌هایی را برای چگونگی سازگاری تعیین کنند. شرکت‌ها باید سریع و قاطعانه هم برای تطبیق مدل‌های تجاری موجود و هم برای دیجیتالی کردن عملیات داخلی اقدام کنند. در این راستا باید:

• ریسک‌های هوشمندانه داشته باشند.
• مطابق با برنامه‌های اجرایی پیش بروند.
• با به خدمت‌گیری افرادی با مهارت‌های لازم برای شروع و تسریع تحول دیجیتالی در زمینه ایجاد قابلیت‌های دیجیتال سرمایه‌گذاری کنند.
• شرکت‌ها باید چابک باشند و خود را به عنوان سازمانی با اولویت دیجیتالی شدن تصور كنند.

دولت

حکومت‌های ملی و منطقه‌ای می‌توانند با فراهم کردن بازاری برای راهکارهای دیجیتال و استفاده از فناوری در تمامی فرایندها، با همکاری بخش خصوصی به سمت دیجیتالی شدن پیش بروند. همچنین ایجاد و مدیریت منابع داده عمومی، با پرورش یک محیط نظارتی که از پذیرش دیجیتال پشتیبانی و از حریم خصوصی شهروندان محافظت کند و با تسهیل گسترش بازار کار می‌تواند به بهبود کالاها و خدمات موجود و همچنین ایجاد موارد جدید کمک کند.

افراد

افراد باید آگاه باشند که چگونه دیجیتالی شدن می‌تواند موجب تغییرات اساسی در کار و زندگی آنها شده و مهارتهای لازم جهت تطبیق با این تغییرات و حفاظت از دیتاهای شخصی خود را کسب کنند.

جامعه آزاد کسب و کار هوشمند خاورمیانه و شمال آفریقا- منا – MSBC