پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
الیزابت وارن سناتور پرنفوذ ایالت ماساچوست و امید ریاست جمهوری حزب دموکرات است. او یکی از منتقدان قدیمی انحصار قدرت توسط آمازون، گوگل و فیسبوک بوده و از همین رو، انحلال این شرکت‌ها را به عنوان یکی از وعده‌های کلیدی برنامه‌ی نامزدی ریاست جمهوری خود مطرح کرده است.
وارن اخیرا برنامه‌ی خود با مضمون انحلال شرکت‌های بیگ‌تک را به شکل علنی منتشر کرد. این کار او تاثیر زیادی روی شغل وی به‌عنوان یک دموکرات دارد. از زمانی که آل گور (Al Gore) اینترنت را اختراع کرد (البته این فقط یک شایعه است!)، کاندیداهای حزب دموکرات از اعمال قوانین جدی بر شرکت‌های تکنولوژیکی ممانعت کرده و صرفا از این شرکت‌ها انتظار داشته‌اند که از کمپین‌های تبلیغاتی آن‌ها حمایت کنند.
همان‌طور که اریک اشمیت (Eric Schmidt) و گوگل نقش به‌سزایی در کمپین انتخابی اوباما داشتند و سایر شرکت‌های بیگ‌تک نیز از مهم‌ترین حامیان وی بودند.
اما براساس عقاید وارن، قدرت عظیم شرکت‌های گوگل، فیسبوک و آمازون تهدید بزرگی به‌شمار می‌آید و برای مهار این قدرت باید تمهیدات مناسبی اندیشیده شود.
در متنی که وارن نوشته اینطور آمده است که:
25 سال پیش شرکت‌های گوگل، فیسبوک و آمازون وجود خارجی نداشتند. هم اکنون این شرکت‌ها در زمره‌ی مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین شرکت‌ها در سراسر جهان هستند. این یک داستان خارق‌العاده است. با این حال خیلی عجیب است که هیچ‌کس از دولت توقع انحصارشکنی و تقویت حس رقابت در بازار را ندارد.
او در ادامه‌ی سخنانش به سقوط مایکروسافت، که آن را «غول تکنولوژی زمان خود» می‌خواند، اشاره میکند. البته لازم به ذکر است مایکروسافت هنوز هم یک غول در بازار تکنولوژی به‌شمار می‌رود. وارن مایکروسافت را آخرین نمونه از مقابله‌ی دولت با صنعت تکنولوژی می‌داند.
وارن مینویسد: «پرونده‌ای که دولت با نام آنتی‌تراست علیه مایکروسافت باز کرد، راه را برای ظهور شرکت‌های اینترنتی مانند گوگل و فیسبوک هموار کرد».
بنابر استدلالی که او میکند شرکت‌هایی که در پی پرونده‌ی مایکروسافت رشد و توسعه یافته‌اند، اکنون بسیار قدرتمند شده‌اند.
وارن می‌گوید این شرکت‌ها مثل بولدوزر از روی رقبای خود رد می‌شوند و آن‌ها را نابود می‌کنند. آن‌ها از اطلاعات خصوصی ما به نفع خودشان سواستفاده کرده و میدان را بر هر کسی که قصد وارد شدن به این حوزه را دارد، تنگ می‌کنند. در طی این روند، کسب‌وکارهای کوچک و نوآور در نطفه خفه شده و جلوی ظهور نوآوری گرفته می‌شود.
برنامه‌ی وارن شامل تصویب قانون برای شرکت‌هایی با درآمد بالای 25 میلیارد دلار است، چرا که این شرکت‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در بازار دارند.
دامی که وارن پهن کرده است آلفابت (Alphabet) و آمازون را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد، اما نویسنده گمان نمی‌کند که این دام تاثیر خاصی روی فیسبوک داشته باشد. تعریف یک استاندارد جدید برای کاربرد منصفانه و غیر تبعیض‌آمیز کاربران و محدود شدن پلتفرم‌ها در به اشتراک‌گذاری داده با شرکت‌های شخص ثالث، از الزامات قانون مورد نظر وارن هستند.
شرکت‌هایی با درآمد زیر 25 میلیارد دلار نیز باید تابع یک استاندارد برای استفاده‌ی عادلانه از سرویس‌ها باشند.
طبق اعلام وارن، اگر پلتفرم‌ها الزامات قانونی را نقض کنند، وکلای ایالتی و افراد خصوصی می‌توانند از آن‌ها شکایت کنند. همچنین دولت می‌تواند شرکت خاطی را به پرداخت 5 درصد از سود سالانه‌ی خود ملزم کند.
بنابر نوشته‌های وارن، فروشگاه آمازون، تبلیغات گوگل (Google’s ad exchange) و جستجوی گوگل پلتفرم‌هایی هستند که تحت‌تاثیر این قانون خواهند بود. طبق این قانون، آمازون مارکت‌پلیس (Amazon Marketplace)، آمازون بیسیکس (Amazon Basics) و قسمت تبلیغات گوگل منحل خواهند شد. سرچ گوگل نیز باید تفکیک شود.
بخش دوم (و خشن‌تر) بیانیه‌ی وارن، عبارت است از منحل کردن کسب مالکیت‌هایی که وارن آن‌ها را ضد رقابتی می‌داند. در مورد آمازون، بخش هول فودز (Whole Foods) و زاپوس (Zappos)، باید حذف شوند. در مورد آلفابت، این شرکت موظف خواهد بود دسترسی گوگل به ویز (Waze)، نست (Nest) و دابل‌کلیک (DoubleClick) (منهای یوتیوب) را مسدود کند. نهایت فیسبوک نیز باید از واتس‌اپ (WhatsApp) و اینستاگرام (Instagram) جدا شود.
وارن در ادامه بیانیه‌ی خود به این نکته اشاره میکند که «این جداسازی‌ها منجر به ایجاد یک رقابت سالم در بازار خواهد شد. این رقابت باعث می‌شود تا شرکت‌های بیگ‌تک به نگرانی‌های کاربران مثل حریم خصوصی آن‌ها بیشتر توجه کنند.»
تصمیم وارن برای اجرای قوانین نامبرده، قدم بزرگی در صنعت تکنولوژی به حساب می‌آید. این قوانین برای شرکت‌های بزرگ هم باید به‌عنوان یک زنگ خطر تلقی شود تا بیش از پیش، به عواقب ناخوشایند تسلط خود بر بازار توجه کنند.
در نوشته‌های وارن آمده است:
ما باید کنترل نحوه‌ی جمع‌آوری، به اشتراک‌گذاری و فروش اطلاعات شخصی را به خود افراد محول کنیم. این کار باید طوری انجام شود که مزایای رقابتی زیادی برای شرکت‌هایی که مقدار زیادی از اطلاعات را در دست دارند ایجاد نشود.
ما باید به تولید‌کنندگان محتوای آمریکایی از روزنامه‌های محلی گرفته تا کمدین‌ها و موزیسین‌ها کمک کنیم تا ارزش محتوای خود را حفظ کنند و نگذارند شرکت‌هایی مانند گوگل و فیسبوک، به سادگی این اطلاعات را از چنگشان دربیاورند.
ما باید اطمینان حاصل کنیم که روسیه یا هرکشور قدرتمند دیگری، با استفاده از فیسبوک یا سایر فضاهای مجازی رایج، توانایی تاثیرگذاری در انتخابات ما را ندارد.
این مشکلات جدی هستند، اما هر گامی که در راستای افزایش رقابت برداشته شود، به ما کمک میکند تا در حل مشکلات پیشرفت کنیم. رقابت بیشتر به معنای انتخاب‌های بیشتر برای کاربران و تولید‌کنندگان محتوا و فشار بیشتر بر روی شرکت‌هایی مثل فیسبوک برای حل مشکلات موجود در سرویس‌های آن‌هاست.
منبع: Techcrunch
