پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
حامد اکبری؛ پژوهشگر سیاستگذاری دولت الکترونیک / ضمن تبریک به مناسبت تحویل سال ۹۸ و امیدواری برای بازگشتن عقلانیت به کشور و داشتن ایرانی بهتر، باتوجه به فراگیر شدن خدمات مبتنی بر اپلیکیشنهای تلفن همراه در تمامی سطوح کسبوکارها، دولت و جامعه باتوجه به پیش افتادن استارتآپها در رشد و توسعه خدمات خود نسبت به جامعه و با نگاه به تجربه جهانی در مسیر توسعه استارتآپها و مخصوصاً فینتکها معقول است انتظار رشد و توسعه رگتکها در سال جدید و احتمالاً دو یا سه سال آینده برای پر کردن شکاف ایجاد شده بین آمادگی الکترونیک جامعه و اکوسیستم کسبوکارها و خدمات اینترنتی را داشته باشیم.
رگتک که مخفف Regulation Technologies است اصطلاحاً به فناوریهای خلاقانهای گفته میشود که وظیفه خود را افزایش تطابقپذیری کاربران فضای مجازی (جامعه) با قوانین تعریف کردهاند. این قوانین میتواند قوانین بالادستی و کلی اعم از آییننامهها و دستوالعملها باشد و یا حتی قوانین و راهنماهای داخلی استارتآپها و کسبوکارها برای استفاده از خدماتشان باشد.
تجربه جهانی مخصوصاً در ایالات متحده نشان میدهد در دورهای که سونامی فینتکها در امریکا نوعی تفوق گفتمانی در فضای استارتآپها و بالتبع جامعه پدید آورد و تعداد کاربران فناوریهای مالی به شدت افزایش پیدا کرد، به دلایل متعددی استارتآپها و نقشآفرینان اصلی کسبوکارها به سوی تسهیل اخذ خدمات و کمک به کاربران برآمدند و مسیر استفاده از خدمات را با فناوریهای خلاقانهای در قالب انواع رگتکها در دستور کار خود قرار دادند.
دلیل نخست، افزایش حجم تقلب و اصطلاحاً Fraud در فضای اینترنتی پولی و مالی بود که وجود انواع رگتکها مخصوصاً احراز هویت دیجیتال را لازم کرد.
دلیل دوم، تعدد کاربران و افزایش حجم مراجعه به سرویسها بود که بهینهسازی و کاهش فرایندها را ضروری میکرد. بنابراین رگتکهایی که وظیفه خود را کاهش فرایندها قرار داده بودند به جمع استارتآپها وارد شدند.
دلیل سوم، زنجیرههای ارزش خدمات و محصولات در فضای مجازی بود که ظرفیت فوقالعادهای برای ادغام کسبوکارهای همسایه و یا مشابه از نظر زنجیره ارزش و یا کسبوکارهایی که در امتداد هم در زنجیره ارزش قرار داشته را ایجاد کرد. به عنوان مثال ایجاد فینتکهای داخل مجموعههای فروشگاهی و یا ادغام باهم و در نمونههای دیگر ادغام یا ایجاد رگتک واسط احراز هویت دیجیتال برای کلیه کسبوکارهای فضای دیجیتال، مهمترین رگتک در دنیای استارتآپها که هویت دیجیتال بود و هست را به بازار وارد و نهادینه کرد.
دلیل چهارم، ظرفیت همافزایی کسبوکارها و خدمات دولتی و عمومی که رگتکهای بسیاری را در فضای تعاملی جامعه، استارتآپها و نهادهای عمومی و دولت به وجود آورد و عملاً پلتفرمهای دولت الکترونیک را تبدیل به یک رگتک واسط بزرگ کرد که وظیفه تطابقپذیری کاربران و مشتریان بخش خصوصی و ایجاد ظرفیت ارائه خدمات دولتی به آنان با حداقل فرایند را فراهم نمود.
دلیل پنجم، مراجعه کاربران بینالمللی به کسبوکارهای جا افتاده کشورهای پیشرو مخصوصاً ایالات متحده بوده که احراز هویت و سایر تطابقپذیریهای قانونی را برای طرفین عرضه کننده و کاربر بسیار واجب میساخت که رگتکها این وظیفه را به دوش گرفتند.
پیشبینی می شود دست کم در دو یا سه سال آینده شاید شیوع رگتکها با پیش قراولی رگتکهای حوزه هویت دیجیتال و افزایش آمادگی الکترونیک و تطابقپذیری کاربران برای تعداد زیادی از خدمات مبتنی بر اینترنت را شاهد باشیم. به عقیده نگارنده استقبال عمومی جامعه از رگتکها در کوتاه مدت بسیار زیاد خواهد بود و تا همسان شدن سرعت رشد استارتآپها و سرعت رشد آمادگی الکترونیک کاربران و جامعه پیش خواهد رفت و در مرحله بعد سونامی ادغام استارتآپها برای توسعه، بقا و بین المللی شدن استارتآپهای ایرانی را شاهد خواهیم بود.
لازم به ذکر است سهلانگاری دولت در موضوع رگتکها و عدم هماهنگی با این جریان میتواند فرصت طلایی همگانی کردن دولت الکترونیک در کشور را سوزانده و فرصت این چنینی هیچگاه دیگر حاصل نشود و عملاً فعالیتهای رگتکی بخش عمومی هم در آینده نزدیک به دست غولهای فناوری دنیا مثل گوگل، فیس بوک، اپل و تلگرام بیفتد.