پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
به دلیل نبود یک سیستم یکپارچه، روش فعلی ردیابی مواد غذایی و شناسایی تقلب در آن، کارآمدی لازم را ندارد. پیاده‌سازی سیستم دفتر کل تغییرناپذیر بلاکچین در صنایع غذایی می‌توان راهکاری باشد بر حل این مشکل جهانی.
در سال 2013، مرجع ایمنی مواد غذایی ایرلند (FSA) چندین نمونه آزمایش را بر روی گوشت گاو یخ‌زده که از سوپرمارکت‌های مختلف موجود در منطقه جمع‌آوری شده بودند، انجام داد. هدف از آزمایش، این بود که ببینند آیا گوشت‌ها تغییر شکل داده و فاسد شده‌اند یا خیر. در کمال تعجب آن‌ها دریافتند که در بیش از یک سوم گوشت‌های مورد آزمایش، DNAهایی وجود دارد که به بدن اسب‌ها مربوط می‌شود. از آن‌جایی که برخی از سوپرمارکت‌ها هم در لندن، شعبه دارند و هم در ایرلند، مرجع ایمنی مواد غذایی ایرلند، نتایج یافته‌های خود را به مقام اجرایی معادل خود در بریتانیا ارسال کرد. در گوشت‌های سوپرمارکت‌های این منطقه نیز DNA اسب مشاهده شد.
از آن زمان به بعد، یک بازی برای پیدا کردن مقصر شروع شد و هر عضو زنجیره‌ی تامین، انگشت اشاره‌ی خود را به سمت عضو ماقبل خود گرفت. پیچیده و خارج از رده بودن سیستم‌های زنجیره‌ی تامین، کار ردیابی منبع تولید گوشت تقلبی را به شکل قابل ملاحظه‌ای به تاخیر انداخت.
تقلب غذایی، به یک معضل فراگیر در صنعت مواد غذایی جهانی تبدیل شده است. درست است که یک تعریف مشترک جهانی برای تقلب غذایی وجود ندارد، ولی در حالت کلی می‌توان گفت: هر اقدامی در راستای دستکاری غذا، ارائه‌ی تبلیغات غلط از طریق برچسب‌ها و افزودن مکمل‌های مضر غذایی با هدف کسب سود مالی، در حیطه‌ی تقلب غذایی جای می‌گیرند.
در سال 2013 و در واکنش به بحران گوشت اسب، اتحادیه‌ی اروپا اقدام به توسعه‌ی یک شبکه‌ی تقلب غذایی (FFN) کرد. وظیفه‌ی این کارگروه، تنظیم موارد رگولاتوری برای صنعت تولید مواد غذایی در سراسر اروپا بود. سازمان غذا و دارو (FDA)، که مرجع رگولاتوری غذایی ایالات متحده است نیز گام‌هایی را در راستای مقابله با تقلب غذایی برداشته است. مقررات کشورها با یکدیگر متفاوت است، ولی در حالت کلی، مقررات وضع می‌شوند تا مواد غذایی را در تمامی مراحل زنجیره‌ی تامین تحت نظارت قرار دهند. مواد غذایی مدام از یک دست به دست دیگر در زنجیره‌ی تامین منتقل می‌شوند، از این‌رو پیاده‌سازی قوانین رگولاتوری مشکل است. ردیابی مواد غذایی یکی از راهکارهای پیشرو در پیشگیری از تقلب غذایی به شمار می‌رود، ولی سیستم موجود نقص‌های فراوانی داشته و قابلیت پشتیبانی از ردیابی کامل را ندارد.
نقص‌های سیستم ردیابی مواد غذایی فعلی
یکی از شایع‌ترین و مهم‌ترین مشکلات سیستم فعلی ردیابی مواد غذایی، عبارت است از: فقدان یکپارچگی و برقراری ارتباط. مقررات وضع شده برای مواد غذایی، به یک استاندارد جهانی پایبند نیستند و استانداردهای رگولاتوری از کشوری به کشور دیگر متفاوت است.
در نتیجه‌ای این امر، خرده‌فروشان مقداری زیادی از پول خود را هدر می‌دهند و دست آخر با انبوهی از اسناد و مدارک کاغذی روبرو می‌شوند که احتمال خطای انسانی و دستکاری در آن‌ها بالاست. چنین فرآیندی به کند شدن سرعت شناسایی منبع تقلب می‌انجامد؛ درست مثل آن‌چه که در بحران گوشت اسب اروپا پیش آمد.
واقعیت این است که به دلیل نبود یک سیستم یکپارچه، روش فعلی ردیابی مواد غذایی و شناسایی تقلب در آن، کارآمدی لازم را ندارد. پیشرفت‌های اخیر بلاکچین می‌تواند راهکار مناسبی باشد برای از میان برداشتن سیستم معیوب کنونی انتقال مواد غذایی مصرفی مردم.
تکنولوژی‌های جدید به ارتقای شفافیت زنجیره‌ی تامین مواد غذایی کمک می‌کنند
در تمامی صنایع می‌توان موارد کاربردی را برای تکنولوژی بلاکچین تعریف و پیاده‌سازی کرد. این تکنولوژی مزایای فراوانی دارد . همین موضوع باعث شده تا بر میزان مقبولیت آن در صنعت غذایی، دارویی و امور مالی افزوده شود. دفتر کل توزیع شده‌ی این تکنولوژی، ابزار مناسبی است برای ردیابی اقلام در طول زنجیره‌ی تامین.
یک نظرسنجی که توسط د گروسر (The Grocer) انجام گرفته، نشان می‌دهد که برای 65 درصد از خریداران گوشت، ردیابی اهمیت بالایی دارد. بدین منظور، تمامی نقاط حاضر در زنجیره‌ی تامین باید مورد نظارت و ردیابی کاملی قرار بگیرند. ایده‌ی اصلی این است که تمامی نقاط موجود در زنجیره تامین به دفتر کل بلاکچین افزوده شوند و داده‌های مربوط به نقل‌وانتقال غذا بر روی بلاکچین بارگذاری شوند.
به عنوان مثال، زمانی‌که یک آیتم غذایی مورد حمل‌ونقل قرار می‌گیرد، داده‌های مربوط به آن بر روی بلاکچین افزوده می‌شود. این عمل برای فرآیند تغییر یا افزودن مواد جدید به آن آیتم غذایی نیز تکرار می‌شود و بدین ترتیب، زمانی که محصول نهایی بر روی قفسه‌های فروشگاه‌ها قرار گرفت، تمامی نقاط موجود در زنجیره‌ی تامین مربوط به آن، بروزرسانی و کامل شده‌اند. داده‌ها، به صورت یکسان هم برای رگولاتورها و هم برای مصرف‌کنندگان در دسترس خواهد بود و همین امر، سطح بالایی را از شفافیت را فراهم می‌کند.
درست است که داده‌های ثبت شده در دفتر کل توزیع شده، با تمامی اعضای شبکه به اشتراک گذاشته می‌شوند، ولی امنیت بالایی بر آن‌ها حاکم است و اعمال تغییر در داده‌های قدیمی، تنها زمانی امکان‌پذیر می‌شود که اکثریت اعضای زنجیره، برای این تغییر، به اجماع برسند. بنابراین، داده‌ها به صورت دیجیتالی ذخیره شده و با تمامی اعضای زنجیره‌ی تامین به اشتراک گذاشته می‌شوند. ثمرات چنین اقدامی، عبارتند از افزایش بهره‌وری و کاهش خطاهای انسانی.
آیا یک تکنولوژی که به دست یک شرکت توسعه‌دهنده‌ی معمولی بلاکچین ارائه می‌شود، راهکار مناسبی برای مشکلات صنعت مواد غذایی خواهد بود؟ گذر زمان، پاسخ این سوال را خواهد داد. در حال حاضر، چند پروژه در حال انجام است. به عنوان نمونه، کره‌ی جنوبی در حال توسعه‌ی یک بلاکچین برای گوشت گاو است که تمامی فرآیندها را از گله تا تولد و ذبح و توزیع، تحت ردیابی قرار می‌دهد. این راهکار قرار است جایگزین سیستم گزارش‌دهی مبتنی بر کاغذبازی در کره‌ی جنوبی شود. یونهاپ (Yonhap) که آژانس خبرگزاری محلی این کشور است، اعلام کرده: «سیستم فعلی ردیابی مواد غذایی مستلزم صرف هزینه و زمان بالایی است و در معرض ریسک گواهی‌های تقلبی قرار دارد.»
انتظار می‌رود که با اتمام فاز آزمایشی، این بلاکچین در سال 2019 به شکل کامل پیاده‌سازی شود. کره‌ی جنوبی این تکنولوژی نوظهور را با هدف جلوگیری از صدور گواهی‌های تقلبی و کسب اطمینان از کیفیت بالای محصولات گوشت گاو به کار گرفته است؛ ولی فناوری بلاکچین را می‌توان در تمامی زنجیره‌های تامین مواد غذایی مورد استفاده قرار داد و بدین ترتیب، به ارتقای شفافیت و کاهش کلاهبرداری کمک کرد.
منبع: Theinnovationenterprise
