پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
یکی از اولین چالش‌های اولیه هر کسب‌وکار، انتخاب یک نام مناسب است. بسیاری از کسب‌وکارهای ایرانی در مورد این چالش، خلاقیتی به خرج نمی‌دهند و برای نام‌گذاری محصول یا شرکت خود، آنچنان که باید وقتی نمی‌گذارند. بیایید با هم چند روش اسم‌گذاری محصولات و شرکت‌های ایرانی را مرور کنیم.
روش تغذیه از بازار
در این روش شما رقبا را خوب زیر نظر می‌گیرید. به آنها و اسامی‌شان نگاه می‌کنید و سپس با کم و زیاد کردن یک حرف، از اسم تجاری خود رونمایی می‌کنید. بدتان نمی‌آید که افراد شما را با دیگران اشتباه بگیرند. تا حدی اسم محصول یا شرکت‌تان را نزدیک به دیگران انتخاب می‌کنید که دوست دارید مشتریان رقیب، در مواجهه با اسم شما به شک بیفتند که این همان فلانی‌ست یا نه. همیشه در مواجهه با این سوال که چه رابطه‌ای بین شما و فلانی وجود دارد، بسته به موقعیت و فرد سوال‌کننده، جواب‌هایی آماده در آستین دارید.
روش باری به هر جهت
بعضی از کسب‌وکارها اصلا ذهن خود را درگیر مسائلی مانند انتخاب اسم نمی‌کنند. از نظر آنها این یک مسئله پیش پا افتاده است و یک بنگاه خوب، بدون اینکه به این قرتی‌بازی‌ها کاری داشته باشد، راه خود را می‌رود. در روش باری به هرجهت، یک جلسه سرپایی برای انتخاب اسم تشکیل می‌شود. در فرایند نام‌گذاری، یک کلمه از نام طولانی آن کسب‌وکار، اشاره کاملا مستقیم و آوردن نام آن صنعت یا حوزه است. از نظر این عده نام یک شرکت یا یک محصول باید به طور مفصل توضیح بدهد که آن چیست.
روش طوفان بی‌مغزی
بعضی‌ها عاشق جلسه‌اند. آنها بدون اینکه از برگزاری جلسه دنبال نتیجه‌ای مشخص باشند، عادت دارند که دور هم جمع شوند، صحبت کنند و در حالی که دست‌های خود را در هوا تکان می‌دهند، بحث‌های واگرای خود را ادامه دهند. آنها بعد از چند جلسه که برای نام‌گذاری دور هم جمع شده‌اند، درمی‌یابند که تنها کاری که نکرده‌اند، انتخاب نام محصول یا شرکت مورد نظرشان است. آنها در نهایت کار را به بدترین گروه ممکن که از اتفاق، فامیل فلان هیات مدیره هم هست، برون‌سپاری می‌کنند.
روش دوستی در ظاهر
هولدینگ‌ها با شرکت‌های اقماری پرتعداد، همیشه در انتخاب اسم دچار شک و تردید هستند. دیده شده در یک هولدینگ دو شرکت سایه هم را با تیر می‌زنند اما نام، لوگو و محصول‌شان در نگاه اول تفاوتی ندارد. این شرکت‌ها در مواقعی از این مسئله رنجیده‌اند که دیگری آنها را بدنام کرده و در زمان‌هایی از نام‌های یکدیگر استفاده می‌کنند. سال‌ها پیش کسی اسمی انتخاب کرده و هر شاخه‌ای از این کسب‌وکار باید یک پیشوند و یا پسوند با همین نام داشته باشد.
روش کپی از جهان
اکثر کسب‌وکارهای غربی نمی‌توانند در ایران سرویس بدهند و این فرصتی است که ایرانی‌ها در بسیاری از مسائل از آن استفاده کرده‌اند. از نظر این گروه، تمام ویژگی‌های شرکت‌های خارجی موفق را باید در ایران بومی‌سازی کرد تا جایی که برای انتخاب اسم محصول یا شرکت ایرانی هم می‌توان تمام یا تکه‌ای از نام آن شرکت خارجی را برداشت. آنها معتقدند وقتی چیزی در دنیا دارد به خوبی جواب می‌دهد، نیازی نیست که چرخ را از اول انتخاب کنیم.
نتیجه‌گیری
این مسئله به شرکت‌ها و محصولات ایرانی محدود نمی‌شود. در نام‌گذاری بانک‌ها و رویدادها نیز جریان از همین قرار است. در انتخابات دیگر و چه و چه هم وضعیت مشابهی داریم. از آنجایی که اینجا برنامه کلید اسرار نیست، متاسفانه باید بگویم که ما به دنبال گرفتن نتیجه نیستیم. راستی یکی از دوستان برای استارت‌آپ خود دنبال اسمی خوب می‌گردد. شما پیشنهادی ندارید؟
