راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

خودرگولاتوری در عرضه‌های اولیه سکه / نگاهی نو به سرمایه‌گذاری

در این‌که عرضه‌های اولیه سکه (ICO) به نوآوری می‌انجامند شکی نیست. کارآفرینی و ریسک، همواره دو روی یک سکه بوده‌اند. عرضه‌های اولیه سکه، راهی مهیج برای ریسک‌پذیرانی هستند که آرزوی پول بیشتر را در سر خود می‌پرورانند؛ همان‌طور که سرمایه‌گذاران می‌توانند با تکیه بر ریسک‌پذیری و مشارکت در این عرضه‌های اولیه سکه، ‌شانس خود را برای افزایش سرمایه‌شان بیازمایند.

عرضه‌های اولیه سکه، باعث جذب پذیرندگان اولیه شده و موتور محرکی برای خلاقیت‌هایی نظیر تامین مالی جمعی یا کراودفاندینگ (crowdfunding) در استارت‌آپ‌ها می‌شوند. با این حال، هنوز هم شاهد غیرقانونی بودن آن‌ها هستیم که باعث شده استارت‌آپ‌ها، از مسیر‌ها و فرایند‌های قانونی و مناسب افزایش سرمایه در بازار‌های تثبیت شده باز بمانند.

همین امر، باعث بروز برخی معضلات پیرامون ارز‌های رمزنگاری‌شده و زمینه‌ساز پیداش برخی پلتفرم‌های کلاهبرداری در این حیطه شده است. تا جایی که طبق برآورد‌های گروه کاری ضد فیشینگ (Anti-Phishing Working Group)، تا اوایل سال 2017 میلادی بالغ بر 1.2 میلیارد دلار ارز رمزنگاری‌شده به سرقت رفته است و به دلیل ماهیت غیرقانونی عرضه‌های اولیه سکه نیز کسی پاسخ‌گو نیست.

برخی معتقد هستند که دنیای ارز‌های رمزنگاری‌شده مستعد تقلب است؛ چرا که صرافی‌های مبتنی بر این ارزها، کفایت و درایت لازم برای ردیابی و ممانعت در قبال خراب‌کاران را ندارند و از طرفی، ماهیت بی‌ثبات بازار ارز‌های رمزنگاری‌شده و نوسانات ذاتی بهای آن‌ها نیز سبب شده است تا دست‌کاری‌های مغرضانه در ارزش این ارز‌ها آسان‌تر شود.

 

وایت پیپر‌ها، اولین گام در مسیر خودرگولاتوری

وایت پیپر‌ها، عموماً نظم خوبی به فهرست‌بندی استارت‌آپ‌ها می‌دهند؛ ضمن این‌که شفافیت قابل قبولی را پیرامون موضوعاتی از قبیل اهداف پروژه، بودجه موردنیاز، توکن‌های مجازی و زمان‌بندی کمپین عرضه اولیه سکه ارائه می‌کنند که می‌تواند مفید واقع شود.

پاول آنینگ (Paul Anning)، یکی از اعضای گروه موسسات مالی شرکت حقوقی آزبورن کلارک (Osborne Clarke) در لندن، ضمن اظهار موافقت با این موضوع عنوان می‌کند: «زمانی که یک وایت پیپر منتشر می‌شود، توجهات زیادی را به خود جلب می‌کند؛ اما توجه به روند رو به جلوی پروژه نیز به همان میزان اهمیت دارد».

خودرگولاتوری
پاول آنینگ (Paul Anning)، یکی از اعضای گروه موسسات مالی شرکت حقوقی آزبورن کلارک (Osborne Clarke)

دنیس ویتز (Dennis Uitz)، هم‌بنیان‌گذار بی‌دی‌ایکس‌ کوین (BDXCoin)، معتقد است که شرکت‌های تجاری باید به مقررات صرافی‌های مبتنی بر ارز‌های رمزنگاری‌شده پایبند بوده و روی روند ثبت پافشاری کنند.

وی با اشاره به عرضه اولیه سکه اخیر صورت گرفته توسط استارت‌آپ آلمانی سیودروید (Savedroid)، که پس از جذب سرمایه‌ای 50 میلیون دلاری در خلال عرضه اولیه سکه خود به شکل عجیبی ناپدید شده است، گفت «این دیوانگی است. شرکت‌ها نباید به سرمایه‌های مشتریان دست بزنند. نحوه استفاده از این وجوه باید به روشنی تمام مشخص شود؛ همه‌چیز باید در وایت پیپر‌ها شفاف باشد. ارز‌های رمزنگاری‌شده، خطوط ارتباطی دوجانبه‌ای میان شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران هستند».

وی می‌افزاید: «من زمانی که از رگولاتور‌ها می‌شنوم که به ارز‌های رمزنگاری‌شده و بیت‌کوین به چشم یک تهدید می‌نگرند، نگران می‌شوم. خودرگولاتوری به وقوع خواهد پیوست و این می‌تواند از بسیاری از جهات برای نوآوری اید‌ه‌آل باشد، اما همواره افرادی وجود دارند که موافق نیستند؛ به همین دلیل نیز نیازمند چارچوبی به گستره‌ی اروپا هستیم تا از اصول حفاظت کرده و استاندارد‌سازی کند. در هر حال، ما نباید نوآوری را بکشیم».

خودرگولاتوری

 

پشتوانه‌ای قانونی برای فرار از قانون‌گذاری!

پشتیبانی خزانه علیاحضرت (HM Treasury) از شرکت‌های مبتنی بر ارز‌های رمزنگاری‌شد‌ه‌ای که برای خودرگولاتوری می‌جنگند

کریپتو یوکی (CryptoUK)، فوریه‌ی سال گذشته توسط هفت مورد از بزرگ‌ترین شرکت‌های مبتنی بر ارز‌های رمزنگاری‌شده جهان تشکیل شد، تا نیروی محرکه‌ای باشد برای توسعه خودرگولاتوری در صنعت رمزنگاری‌ بریتانیا.

این انجمن، رگولاتور‌ها را وادار می‌سازد تا روی صرافی‌ها، دلالان و پلتفرم‌های تجاری مبتنی بر ارز‌های رمزنگاری‌شده متمرکز شوند تا روی خود این ارز‌ها؛ و بر این باور هستند که خزانه علیاحضرت نیز باید با متقاعد کردن مرجع راهبرد امور مالی انگلستان (Financial Conduct Authority) جهت صدور پروانه‌ها و مجوز‌های جدید برای غرب وحشی ارز‌های رمزنگاری‌شده، از چنین طرح‌هایی حمایت کند.

با توجه به این‌که مرجع راهبرد امور مالی انگلستان تحت نظارت مستقیم وزارت خزانه‌داری و پارلمان بریتانیا فعلیت می‌کند، احتمال موفقیت کریپتو یوکی در مسیر ترویج خودرگولاتوری در این منطقه بسیار بالا است.

خودرگولاتوری
اقبال گاند‌هام (Iqbal Gandham)، مدیرعامل ای‌تورو (eToro) و عضو ارشد هیئت مدیره گروه کریپتو یوکی

اقبال گاند‌هام (Iqbal Gandham)، مدیرعامل ای‌تورو (eToro) و عضو ارشد هیئت مدیره گروه کریپتو یوکی، در نشست اخیر کمیته خزانه‌داری بریتانیا اذعان کرد: «معرفی یک الزام برای مرجع راهبرد امور مالی انگلستان به منظور وضع یک قانون‌گذاری صفر و یک (یا به‌عبارتی آن-آف) میان ارز‌های رمزنگاری‌شده و ارز‌های فیات، دقیقاً همان چیزی است که خزانه‌داری نیز به دنبال‌اش است.

بر اساس تحلیل‌های ما، این مهم می‌تواند به سادگی میسر شود، بدون این‌که حتی به قانون‌گذاری‌های اولیه نیاز باشد، و تاثیری شگرف در پی خواهد داشت، چه در حوزه کاهش ریسک کاربران و چه در حوزه ارتقای سطح استارندارد‌های صنعت».

«این رویکردی است که در حال حاضر، در بسیاری از کشور‌های دیگر نیز اتخاذ شده است، که اکنون، نسبت به بریتانیا تقدم یافته‌اند؛ به‌عنوان مثال، در ژاپن و جبل‌الطارق». گفتنی است، خطوط مشی صادره از سوی مرکز استراتژی‌های قانون‌گذاری دانشگاه تاما (Tama University) در ژاپن، اعلام کرده است که پروژه‌های عرضه اولیه سکه در این کشور ملزم به ارائه توضیحاتی شفاف پیرامون توزیع سرمایه‌ها، قوانین و استراتژی‌های تحقق اهداف، احراز هویت خریداران توکن‌ها و محدود‌سازی دادوستد‌های داخلی هستند و همین امر نیز توانسته بخش اعظمی‌ از عرضه‌های اولیه سکه و خریداران این کشور را به سمت مسیری که باید هدایت کند.

 

قانون‌گذاری، اما نه به هر قیمت!

قانون‌گذاری‌ها نباید مانع نوآوری در عرضه‌های اولیه سکه باشند.

ممنوعیت فعالیت صرافی‌های مبتنی بر ارز‌های رمزنگاری‌شده و رویکرد‌های یک سایز به اندازه همه (one-size-fits-all) می‌تواند نوآوری در عرضه‌های اولیه سکه را کور کند؛ به همین دلیل نیز حمایت زیادی برای تمرکز روی رویکرد‌های کاربردی پیچیده‌تر نیاز است تا بتواند سوخت لازم برای هدایت نوآوری‌ها به سمت موفقیت را تامین کند.

قرار نیست همه مشکلات و خلا‌های موجود با یک رویکرد ثابت پاسخ داده شوند و رویکرد‌های زیادی وجود دارند که می‌توانند چاره‌ساز باشند. یکی از این رویکرد‌ها سرمایه‌گذاری است، که ابزاری برای سیالیت هرچه بیشتر موسسات مالی نیز هست. رویکرد دیگری که می‌توان اتخاذ کرد، تمرکز روی ریسک‌های کاربران و تلاش برای حذف آن‌ها است که ناخودآگاه به جریان سرمایه‌گذاری نیز منتهی خواهد شد.

راهکاری که می‌تواند رویکرد تمرکز روی ریسک را نشانه گرفته و روی کاهش خطرات سرمایه‌گذاری در عرضه‌های اولیه سکه کار کند، ارائه و به عبارت دیگر تحمیل چارچوب‌های مجاز ویژ‌ه‌ای است که در حقیقت، منافع و نگرانی‌های کاربران را پوشش داده است.

پرواضح است که در صورت ارائه چنین چارچوب‌های برخواسته از خودرگولاتوری، کاربران با اطمینان بیشتری به سمت عرضه‌های اولیه سکه و سرمایه‌گذاری روی توکن‌ها سرازیر خواهند شد و با توجه به کاهش ریسک‌های احتمالی دیگر نیازی به منع مبادلات و سد کردن مسیر نوآوری نخواهد بود.

خودرگولاتوری
رایان زاگون (Ryan Zagone)، مدیر روابط رگولاتوری ریپل (Ripple)

رایان زاگون (Ryan Zagone)، مدیر روابط رگولاتوری ریپل (Ripple) می‌گوید: «من امیدوارم که آن‌ها یک راهکار صدور مجوز انتخاب کنند. ما باید این سوال را از خودمان بپرسیم که چه نیازی به مقررات است؟

دلیل این امر (نیاز به مقررات) فزونی استفاده‌های موردی جدید است، و ما ناچاریم این استفاده‌های موردی را تشخیص دهیم؛ استفاده‌هایی نظیر استفاده‌های کاربری، و به قانون‌گذاران نیاز داریم تا از آن‌ها حفاظت کنند. مقررات، یک پیشنیاز اساسی برای ورود بازیگران به این عرصه پرتبوتاب و ت‌هاجمی‌ است».

آنینگ نیز همسو با وی می‌افزاید: «سوال مهم این است که هدف از رگولاتوری چیست؟» اگر بتوانید پاسخ این سوال را بدهید، قطعاً هدف خودرگولاتوری در دنیای عرضه‌های اولیه سکه را نیز درک خواهید کرد.

منبع: Raconteur

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.