پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
روشهای نوین به کارگیری کارتهای بانکی موضوعی بود که در برنامه رادیویی «اقتصاد مجازی» روز چهارشنبه 14 آذر با حضور حسین نوریخواه، پژوهشگر تجارت الکترونیک و مدرس دانشگاه و سیاوش دخانچی، کارشناس فناوری اطلاعات و ارتباطات مطرح شد.
در این برنامه دخانچی درباره معایب و مزایای کارتهای مغناظیسی و هوشمند در خدمات بانکی توضیح داد و گفت: «ابزار ذخیرهسازی در کارتهای مغناطیسی مشابه همان نواری است که در نوارکاست وجود داشت. این کارتها ارزان هستند و صدور آنها هم ارزان است. ولی از معایب آن این است که امکان کپی شدن بالایی دارند و به راحتی میتوان تقلبهایی روی آن انجام داد. به همین دلیل امنیت پایینی دارند.»
دخانچی درباره مزایای کارت هوشمند گفت: «برای صدور کارت و شخصیسازی این کارتها احتیاج به کلیدهایی است که هر کسی نمیتواند آن را در اختیار داشته باشد. بنابراین کپی کردن آن برای بقیه تقریباً غیرممکن است. از مزایای دیگر آن این است که این کارتها پردوامتر هستند و فضای ذخیرهسازی اطلاعاتشان نسبت به کارتهای مغناطیسی بیشتر است.»
چند کاربرد بودن کارتهای هوشمند از مزیت دیگر آنهاست. این کارشناس فناوری اطلاعات با بیان این جمله گفت: «بخشهایی از حافظه را میتوان برای کاربردهای مختلف تخصیص داد و از آن استفاده کرد. نقطه منفی در این تکنولوژی گران بودن و فرآیند پیچیده صدور آن است. علاوه بر آن خوانش این کارتها نسبت به کارتهای مغناطیسی گرانتر است.»
نوریخواه در ادامه بیان کرد: «آن چیزی که کارت هوشمند را از کارتهای مغناطیسی متمایز میکند، پردازندهای است که بر روی کارتهای هوشمند وجود دارد و کمک میکند که کارهای پردازشی را انجام دهد و کاربران میتوانند از حساب برداشت کنند یا عملیاتی را انجام دهند. اما روی کارتهای مغناطیسی اعدادی ذخیره شده که وقتی کارت را میکشیم نمایانگر کد کارت ماست. کارتهای هوشمند با دستگاههای کارتخوان وارد تعامل و به نوعی پردازش در آن انجام میشود.»
در ادامه دخانچی وجه تمایز کارتهای مغناطیسی در ایران و کشورهای غربی را برشمرد و گفت: «کارتهای مغناطیسی در غرب برای استفاده از کارتهای اعتباری است و تسویه در لحظه ندارد. این نکته حائز اهمیت است. چراکه در این روش باعث میشود همیشه صورت حساب برای فرد ارسال شود و تخلف کمتری صورت گیرد. اما در ایران نوع زیستبوم کارتها بر مبنای نقدی بودن آنهاست و برداشت سپرده در آنها انجام میشود که این کار ضریب امنیتی آن را پایین میآورد.»
نوری زاده در همین مورد اضافه کرد: «به دلیل اینکه در فیشینگ، از رمز دوم استفاده میشود، این مساله آسیبزا است و بلافاصله مورد سوءاستفاده توسط خلافکاران قرار میگیرد. متاسفانه در ایران این اتفاق زیاد دیده میشود.»
دخانچی درباره تولید فیزیکی کارتها گفت: «در ایران تولید کارت هوشمند را داریم، اما هنوز در تیراژ و حجمی که پاسخگوی کل شبکه بانکی کشور باشد، نیست. مواردی مانند کارت ملی هوشمند نمونهای از آن بود که به دلیل اینکه نتوانستیم کارتها را وارد کنیم، صدور آن متوقف شد و به حد کفایت نرسید.»
او در پایان اشاره کرد: «مزیتی که در کشورهای دیگر برای کارتهای هوشند وجود دارد این است که صادرکنندههای کارت، بانکها نیستند و موجودیت مستقلی دارند.»