ما چگونه ما نشدیم؟ ما ما…

عده‌ای از ما بدبختی‌هایی مانند گرانی و افزایش تورم را به سخره می‌گیریم، با تک‌تک این اتفاقات جوک می‌سازیم و دور هم می‌خندیم. گروه دیگری از ما به آن عده اول گیر می‌دهیم که چرا با همه چیز شوخی می‌کنید؟ گروه دوم معتقدند که هر چه بر سرمان بیاید حق‌مان است و از ماست که بر ماست.

عده سومی از مردم ایران هم هستند که به گروه دوم ایراد می‌گیرند و از اینکه این عده همیشه در حال نق زدن هستند، به شدت شاکی شده‌اند.

یک بار همه چیز را با هم مرور می‌کنیم. تا این جای کار، سه گروه معرفی شدند. گروه اول آنهایی بودند که همیشه می‌خندیدند، گروه دوم آنهایی که از این خندیدن بی‌مورد ناراضی‌اند و گروه سوم عده‌ای هستند که از عده دوم گله دارند و اعتقاد دارند که آنها بسیار غر می‌زنند. برای راحتی در خوانش، گروه‌های اول تا سوم را به ترتیب هابولی‌ها، نابولی‌ها و چابولی‌ها صدا می‌زنیم.

گروه چهارمی وجود دارند که به تمام گروه‌های قبلی می‌خندند. این گروه معتقدند که هابولی‌ها بی‌مزه‌اند. همچنین به اعتقاد این گروه، نابولی‌ها بسیار کسل‌کننده و چابولی‌ها بیش از حد فضول هستند. این گروه در حالی که فقط با شصت دست، صفحه اینستاگرام خود را اسکرول می‌کنند، به تناوب در حال تمسخر گروه‌های یک تا سه هستند. این گروه را به اختصار آبولی می‌نامیم.

گروه پنجمی هم وجود دارند که تخصص آنها به سخره گرفتن گروه‌های یک تا 4 است. این گروه خود را از سایر مردم برتر می‌دانند و این پتانسیل را دارند که در طرح‌های مختلف روزانه، هفتگی، ماهیانه و سالیانه پوزخند بزنند. هرچند پوزخند زدن مخرج مشترک هابولی‌ها، نابولی‌ها، چابولی‌ها و آبولی‌هاست ولی «پوزخند» علامت اختصاری گروه پنجم است. جمله طلایی این عده این است که «کار خودشونه بابا شما چه ساده‌این.» اسم آنها را هم می‌گذاریم پابولی.

اسم گروه ششم یا سابولی‌ها را زیاد می‌شنویم. آنها منتقد رفتار سایرین هستند. اگر از پوسته اول سابولی‌ها که فقط ایرادگرفتن است عبور کنید، متوجه می‌شوید که پوسته‌های بعدی این افراد، حمله به آبولی‌هاست و پوسته‌های بعدی آنها تا هسته بر روی انتقاد از هابولی‌ها، نابولی‌ها و چابولی‌ها متمرکز است. بیش از ۹۷ درصد از سابولی‌ها بدون سیگار نمی‌توانند صحبت کنند.

داستان گروه هفتم متفاوت است. «شابولی‌ها» که از تمام گروه‌های دیگر خسته و رنجوده‌خاطر هستند، حتی حوصله انتقاد به هیچ کسی را ندارند و در عمل آنها منفعل‌ترین گروه به حساب می‌آیند. شابولی‌ها در گذشته کتاب می‌خواندند و فیلم می‌دیدند اما دیگر حوصله هیچ کاری را ندارند.

کار اصلی عده هشتم یا همان مابولی‌ها که از اتفاق حضور پررنگی در بدنه‌ها دارند، به گفته‌های وزیر بهداشت بسیار نزدیک است. آنها در صورت نیاز تا کمر خم می‌شوند،‌ نگاهشان از پایین به بالاست و کار مابولی‌ها چیزی شبیه به فیزیوتراپی بدون دستگاه است.

زابولی‌ها عده نهم هستند. زابولی‌ها خود را به در و دیوار می‌زنند و سعی می‌کنند روی کار خود تمرکز کنند. آنها تا جاهایی هم پیشرفت می‌کنند اما سقف بسیار مشخصی برای این عده تعریف شده است. مسیر انگیزه زابولی‌ها در طول زمان اگر نزولی نباشد، صعودی هم نیست.

گروه دهم همانند خمیری هستند که هر کس به هر شکلی که دوست داشته باشد، می‌تواند آنها را شکل بدهد. این گروه همیشه تحت تأثیر آخرین حرفی که می‌شنوند هستند و هیچ وقت از خودشان استدلالی ندارند. خابولی‌ها بعد از وقوع هر رویداد، صبر می‌کنند و پس از شنیدن اولین استدلال، همان حرف را تحویل اطرافیان خود می‌دهند. جمعیت زیادی در این گروه عضویت دارند.

من و شما ممکن است در هر یک از گروه‌های بالا قرار داشته باشیم. فعالیت و حضور افراد می‌تواند محدود به یک گروه باشد ولی در طول زمان انسان‌ها از گروه‌های خود خسته می‌شوند و سعی می‌کنند به گروه‌های دیگری وارد شوند.

زیاد پیش می‌آید که هابولی‌ها، نابولی‌ها، چابولی‌ها، آبولی‌ها، پابولی‌ها، سابولی‌ها، شابولی‌ها، مابولی‌ها و زابولی‌ها به صورت یک به یک، دو به دو، یک به دو، سه به یک،‌ دو به چهار و چند به چند با هم درگیر شوند و از خجالت هم دربیایند. خابولی‌ها هم حرف هر گروه را آخر از سایرین بشنوند، به همان سمت گرایش پیدا می‌کند و مدام سرشان را تکان می‌دهند.

در حالی‌که گروه‌های یک تا 10 روی مخ هم راه می‌روند و حواس‌شان پرت یکدیگر است،‌ گروه یازدهم از آن گوشه کار خود را می‌کند و در دل خود به تمام گروه‌ها می‌خندد. درصد کمی از مردم حق عضویت در گروه یازدهم را دارند و روی هم رفته آنها به هیچ وجه انسان‌های محبوبی نیستند.