پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
رضا قربانی؛ از عجایب تاریخ ایران است که دو روز مهم در تاریخ معاصر ایران در دو فصل مختلف قرار دارند. دو فصلی که دقیقا در مقابل هم هستند: تابستان و زمستان. هر چقدر تابستان گرم است و زمستان سرد، دو رویداد در این دو فصل قرار گرفته که حال و هوای‌شان خلاف فصل‌هاست. یکی که در تابستان است مانند یخ سرد است و دیگری که در زمستان مثل چای قند پهلو گرم و چه بسا داغ! احتمالا دریافته‌اید که دارم در مورد نفت حرف می‌زنم. روزی که نفت ایران ملی شد 29 اسفند بود. روزی از روزهای زمستان که سرد است و جانفرسا. کسی که دنبال ملی کردن صنعت نفت ایران بود مصدق بود. او که با همراهی کاشانی نفت ایران را ملی کرد رئیس دولت مستعجلی بود که با حضور مشتی لنگ و لوک و با هدایت بیگانگان فاتحه‌اش خوانده شد. آن هم در یکی از روزهای گرم تابستان یعنی 28 مرداد. از آن روزهای طوفانی تاریخ معاصر ما سال‌ها می‌گذرد. اما با این که مصدق که آغازگر فرایند ملی شدن در ایران بود هیچ وقت از طرف سیاستگذاران رسمی تائید نشده همیشه الگوی عمل مردان سیاست ایران بوده است. مردانی که هر چقدر در عرصه سیاست هنرمند و ورزیده هستند در عرصه‌های علم و عمل اقتصادی حضورشان نفعی نداشته و گاهی ضرر و زیان‌هایی هم همراه داشته است. سال‌هاست که مدیران دولتی به دنبال ملی کردن (یا بهتر بگوییم دولتی کردن) هر موجود مفهوم و هر مفهوم جنبنده‌ای هستند. از اتوموبیل بگیر تا پیغام‌بر نامه‌های مردم در فضای مجازی.
چند روزی هست که نامه وزیر ارتباطات به بانک‌ها و بیمه‌ها بار دیگر موضوع ایمیل ملی را سوژه گزارش‌ها کرده است. همان طور که گفتیم سال‌هاست در این مملکت بسیاری تلاش می‌کنند همه چیز را ملی کنند. آخرین آنها هم اینترنت است و ایمیل و ما یتعلقات به.
شنیدن ایمیل ملی و اینترنت ملی مو بر تن هر شخصی سیخ می‌کند. نه از آن رو که ایرانیان دوست ندارند از ساخته‌های دست خودشان استفاده کنند. بیشتر به آن علت که می‌ترسند از چیزهایی استفاده کنند که چیزی در مورد آن نمی‌دانند. معلوم نیست در این سال‌ها که ایمیل‌های گوگل و یاهو کار ارتباطی مردم را راه انداخته آقایان کجا بودند که حالا و یه یک باره تصمیم گرفتند در عملیات ضربتی همه مردم را مجبور به استفاده از ایمیل ملی کنند. ترفند مدیران محترم هم اجباری کردن استفاده از ایمیل ملی برای استفاده از خدمات بانک‌هاست.
واقعیت این است که هیچ آدم عاقلی از افزایش امنیت ناراضی نخواهد بود. اما مساله اینجاست که چگونه می‌خواهیم از ابزاری که کار مردم را راه می‌اندازد به ابزار دیگری مهاجرت کنیم که هنوز جواب خودش را پس نداده است.
آقایان هنوز قبول نکردند که مردم آزمایشگاه طرح‌ها و ایده‌های آنها نیستند.
برای مطالعه پرونده خبرآنلاین در مورد اجباری شدن ایمیل ملی اینجا کلیک کنید.
در پایان تاکید کنم که نگارنده به هیچ وجه با طرح‌هایی مانند اینترنت ملی و ایمیل ملی مخالفتی ندارد و دست‌بوس همه تلاش‌گران عرصه صنعت این مرز و بوم هم هست. ایراد به مدیریت میلی برخی از مدیران است که هنوز هم فکر می‌کنند با بشود و انجام گردد می‌توان تحول ایجاد کرد. فکر می‌کنم حرف قدیمی شده است این حرف که دوران مدیریت بشود و بگردد و انجام شود به سر آمده است.