پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
در سال ۲۰۱۷ رویترز نتایج تحقیقات انجام شده توسط آی‌بی‌ام (IBM)، اکسنچر (Accenture)، سلنت (Celent) و چند گروه دیگر را در زمینه‌ی تکنولوژی‌های پشتیبانی سیستم‌های بانکی و جایگاه زبان برنامه‌نویسی کوبول در بانکداری منتشر کرد. بر اساس این گزارش مشخص شد که:
- ٪۴۳ از سیستم‌های بانکی بر پایه زبان برنامه‌نویسی کوبول ایجاد شده‌اند.
- در ٪۸۰ از تراکنش‌های شخصی از زبان برنامه‌نویسی کوبول استفاده می‌شود.
- ٪۹۵ از تراکنش‌های دستگاه‌های خودپرداز (ATM) به سیستم‌هایی بر پایه کوبول متکی هستند.
- امروزه بیش از ۲۲۰ میلیارد خط برنامه که با زبان کوبول نوشته شده‌اند در سیستم‌های بانکی مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.
کوبول یک زبان برنامه‌نویسی کامپیوتری است که در سال ۱۹۵۹ توسط گریس هاپر (Grace Hopper) طراحی شده است. این طراحی زمانی اتفاق افتاد که سالانه معاملات و تراکنش‌هایی به ارزش تریلیون‌ها پوند در بریتانیا انجام می‌شد. از طرفی نیز با توجه به اینکه اقتصاد بریتانیا وابسته به شش بانک اصلی آن بود و سیستم این بانک‌ها مبتنی بر زبان کامپیوتری با قدمت ۶۰ سال بودند. در این شرایط بی‌شک طراحی و استفاده از زبانی قدرتمند که سیستم‌های کامپیوتری بانک‌ها را قدرتمندتر و دقیق‌تر کند، تحول عظیمی را شکل می‌داد.
از همین رو، مطمئنا متوجه شدید که چرا پیدایش فین‌تک می‌تواند اتفاق هیجان انگیزی در صنعت مالی باشد؟ نیکولای استورونسکی (Nikolay Storonsky) بنیانگذار ریولوت (Revolut) در این زمینه می‌گوید:
«من تا کنون بانک بزرگی را ندیده‌ام که قادر باشد کارهای متفاوت و هیجان‌انگیزی انجام دهد. احتمالا این پدیده زمانی شکل می‌گیرد که حیات انسان از روی زمین برچیده شود.»
استفاده از نوآوری در صنعت بانکداری در بهترین حالت بسیار کند است. درک چرایی این امر بسیار ساده است. تکنولوژیی که در سال ۱۹۶۰ وعده‌ی آزادی بانکداری را می‌داد، اکنون این صنعت را به سمت پردازش‌های آنالوگ سوق داده است و چگونگی پیشرفت در آن در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. اما سوال اینجاست که چرا هنوز ٪۸۰ در تراکنش‌ها و ٪۹۵ از نقل و انتقالات خودپردازها بر زبان کوبول متکی است؟
بسیاری از فعالان صنعت بانکداری معتقدند که ایجاد تغییرات اساسی در سیستم بانکداری می‌تواند بسیار زمانبر، هزینه‌بر و پرریسک باشد. از این رو ترجیح می‌دهند که جایگاه کوبول در بانکداری را حفظ کنند.
اگر شما مدیرعامل یکی از بانک‌های مطرح دنیا باشید، آیا ریسک مهاجرت به یک سیستم بانکی جدید را می‌پذیرید؟ یا به عبارت دیگر آیا حاضر هستید که مدیریت پروژه‌ی مهاجرتی را به عهده بگیرید که معلوم نیست سیستم بانکی شما را به نابودی بکشاند و یا بهبود بخشد؟ مطمئنا پاسخ به این سوال چندان هم آسان نیست.
آیا تا کنون به این موضوع فکر کرده‌اید که اگر دیگر متخصصی برای پشتیبانی از سیستم‌های مبتنی بر زبان کوبول وجود نداشته باشد، چه مشکلاتی برای فعالان صنعت بانکداری به وجود خواهد آمد؟ به نظر شما دیگر کسی به بانک‌ها اعتماد خواهد کرد؟
بسیاری از ما فین‌تکی‌ها احساس می‌کنیم که بانک‌ها در حال افت هستند، چرا که از دیدگاه‌های قدیمی در ارتباط با مشتریان استفاده می‌کنند و اهمیتی به خواسته‌های آن‌ها قائل نیستند، اما این بخشی از ماجراست. پشت این جریان، حقایق مهم‌تری وجود دارد. بانک‌ها هنوز که هنوز است از فناوری ۶۰ سال پیش خود استفاده می‌کنند، کدهایی که سیستم‌های آن‌ها براساس آن طراحی شده است مربوط به سال ۱۹۵۰ است، دقیقا اندکی پس از پایان جنگ بوئر(Boer).
منبع: BANKNXT
قبل از اینکه با کوبول کار کنم چنین ایده ای رو داشتم ولی حقیقت اینه که این موضوع اگر فاکتور اصلی هم باشه کم اهمیت تر از مسئله پرفورمنسه!
کوبول در پردازش دیتاهای بزرگ و حجیم سرعت بیشتری نسبت به زبان های سطح بالاتری مثل جاوا داره
البته ریسک و هزینه هم یه بحث جدا هستش
بله ریسک و هزینه هم بحث دارد.ولی ریسک رو باید بیشتر اهمیت داد.هزینه مهم نیست فعلا