پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
با توجه به حجم زیاد رویدادهایی که در صنعت پرداخت و بانکداری برگزار می‌شود و به‌صورت مکرر مشاهده می‌گردد که واژه‌ها اشتباه استفاده می‌شود در این متن به‌صورت مختصر درباره واژه‌ها مختلفی که هرکدام یک نوع رویداد را معرفی می‌کنند صحبت می‌کنیم.
.
میتینگ (Meeting)
هر نوع گردهمایی دو نفر یا بیشتر برای تبادل اطلاعات؛ با اهداف تجاری، اجتماعی، مذهبی یا علمی را میتینگ می‌گویند. این واژه در فارسی به معانی جلسه، نشست، انجمن، ملاقات و همایش به کار رفته است. معمولاً میتینگ‌های کوچک بین دو تا 15 نفر و میتینگ‌های بزرگ با بیش از 15 نفر تشکیل می‌شود و می‌تواند انواع مختلفی مانند کنفرانس، کنگره، سمینار، کارگاه، سمپوزیوم و کانونشن (کنوانسیون) داشته باشد.
.
جشنواره (Festival)
واره به معنای نوبت است و زمانی که به انتهای کلمه می‌چسبد معانی مختلف دارد. جشن که مشخص است یعنی چه و زمانی که واره به آن می‌چسبد معنایش می‌شود نوبت شادی و جشن. جشنواره برای این است که برگزارکنندگانش می‌خواهند اتفاق مبارکی که مثلاً سال پیش در عرصه‌های مختلف علمی، هنری، فرهنگی، صنعتی و مانند آن رخ داده است، امسال مورد معرفی و تجلیل و تمجید قرار دهند. سخنرانان جشنواره می‌توانند در باب موضوع جشنواره، از هر دری سخن گویند با این نکته که مطالب باید به‌سوی معرفی و تجلیل و تمجید میل داشته باشد. جشنواره یا فستیوال به برنامه‌های شادمانی و سرور در مناسبت‌های مذهبی، فرهنگی و گاه برنامه‌های غیردینی گفته می‌شود. این نوع جشن اغلب با نمایشگاه و مسابقاتی همراه است و مناسبت آن تکرار می‌شود.
.
کنفرانس (Conference)
کنفرانس یعنی مجلسی که در آن کسی مطالب علمی را برای دیگران بیان می‌کند. معنی دیگر آن اجتماع و انجمنی از عده معدودی برای بحث در مسائل سیاسی، اجتماعی و فنی است. کنفرانس کوچک‌تر از کنگره است. ضمناً به اجتماع گروهی از متخصصان فن برای شور و بحث در باب مسائل فنی و یا اجتماع جمعی از سیاستمداران، روسای دولت‌ها، وزیران به‌منظور حل یک مسائله سیاسی داخلی و بین‌المللی کنفرانس نیز اطلاق می‌شود.
کنفرانس شامل انواع گردهمایی‌ها در زمینه‌های مختلف است اما معمولاً به همایش‌هایی گفته می‌شود که با برنامه کار و دستور جلسه رسمی برای بحث، مذاکره، مشاوره، همفکری و یا تبادل‌نظر و مبادله اطلاعات؛ جهت یافتن راه‌حل، رفع مشکل خاص، گرفتن رهنمود یا تصمیم سازی تشکیل می‌شود. شرکت‌کنندگان از افرادی با علایق یا تحصیلات و یا آموزش‌های مشابه، به جلسه دعوت شده و درصدد یافتن پاسخ برای پرسشی خاص، در زمینه مسائل سازمان، انجمن یا هیئت و گروه خود هستند. کنفرانس دارای تعریف قطعی و محدودیت خاص نیست اما به‌طورمعمول در مقایسه با کنگره، دارای ابعاد کوچک‌تر، زمان کوتاه‌تر و اهدافی محدودتر است. معمولاً کنفرانس‌ها در یک «مرکز اجتماعات Convention Center برگزار شده و می‌تواند شامل انواعی از روش‌های ارتباطی مثل میزگرد، پانل، سخنرانی عمومی و یا بحث‌های پراکنده گروهی در راستای یک موضوع واحد باشد. گاه شرکت‌کنندگان از راه دور، با استفاده از امکانات ارتباطی نوین با هم ارتباط برقرار می‌کنند که به آن تله‌کنفرانس، ویدئوکنفرانس یا کنفرانس از راه دور گفته می‌شود. همچنین «کنفرانس» به برنامه‌های آموزشی که برای گروه کوچکی از دانشجویان سطوح پیشرفته برگزار می‌شود نیز اطلاق می‌گردد.
.
سمینار (Seminar)
دسته‌ای از دانشجویان که تحت نظر یک استاد، در رشته‌ای خاص به تحقیق و تتبع بپردازند و سخنرانی‌هایی در آن رشته ترتیب دهند، همچنین به دوره‌ای از تحصیلات که توسط چنین دانشجویانی تثبیت شود سمینار گفته می‌شود. معنی دیگر سمینار، اتاقی است که دانشجویان در آن گرد هم آیند و به تشریح موضوعی بپردازند.
در کشورمان واژه «همایش» جایگزین سمینار شده است؛ اما دیده می‌شود بسیاری از مجامع با اهداف متفاوت از معنی، با عنوان «همایش» برگزار می‌گردند. سمینار نوعی کنفرانس است که برای تبادل‌نظر گروهی کوچک تشکیل می‌شود؛ یک یا چند نفر از آن‌ها سخنران و بقیه شنونده هستند. این نوع میتینگ می‌تواند شامل جلسات گروهی از دانشجویان سال بالا باشد که تحت هدایت یک استاد، در یک پژوهش یا مطالعه جدی حول موضوعی خاص شرکت می‌کنند و یا واحد درسی پیشرفتهای را می‌گذرانند. در این نوع گردهمایی، نتایج پیش‌بینی شده‌ای مورد انتظار است. در سمینار، بیش از تبادل‌نظر شرکت‌کننده‌ها، تجربهٔ روش تدریس موردنظر است. این برنامه معمولاً به‌صورت خودمانی برگزار شده، روی بخش کوچکی از یک موضوع صحبت می‌شود و شنوندگان در هر بخش از آن می‌توانند سخن گوینده را قطع کرده و سؤال کنند. به‌هرحال انواع مختلف سمینار وجود دارد ولی اساساً نوعی بحث آزاد برای تقویت مهارت‌های اعضاست. این همایش معمولاً در محل سالن کنفرانس یا آمفی‌تئاتر برگزار می‌شود.
.
بزرگداشت
بزرگ داشتن، تعظیم کردن، توقیر کردن، تکریم کردن یاد و خاطره شخصیتی که در عرصه‌های علمی، فرهنگی، هنری و … شاخص بوده است و اینک در میان ما نیست. در مراسم بزرگداشت، چندین سخنران درباره آراء و نظرات و آرمان‌های نیک آن شخصیت سخنرانی می‌نمایند.
.
کنگره (Congress)
کلمه کنگره فرانسوی است که وارد فارسی شده در تلفظ باید گافِ وسط آن ساکن باشد؛ یعنی اجتماع و انجمنی از آگاهان، صاحب‌نظران و دانشمندان برای بحث و گفتگو پیرامون مسائل سیاسی، علمی، هنری و نظایر آن. همچنین به مجمعی که از سران دُوَل، نمایندگان کشورها یا دانشمندان تشکیل می‌شود تا در باب مسائل سیاسی، اقتصادی و علمی بحث کنند، کنگره گفته می‌شود. در تعریف آکادمیک، کنگره به گردهمایی‌های رسمی گفته می‌شود که افرادی متعلق به حرفه، فرهنگ، مذهب یا هر گروه خاص، برای بحث و تصمیم سازی گروهی پیرامون موضوعی ویژه و گاه انجام انتخابات جمع می‌شوند و دارای چند خصوصیت برجسته است:
- تعداد شرکت‌کننده زیاد (صدها یا هزاران نفر)،
- برنامه در فاصله زمانی خاص (اغلب یک، دو یا چند سالانه) تکرارشونده،
- مدت برنامه اغلب به مدت چند روز،
- دارای نشست‌های کوچک‌تر در قالب کارگاه، پانل، کنفرانس و غیره است.
کنگره معمولاً بزرگ‌تر و رسمی‌تر از ورک‌شاپ، کنفرانس و سمپوزیوم است. در کنگره‌ها جز اعضای گروه اصلی تشکیل‌دهنده، معمولاً سازمان‌هایی نیز به‌عنوان «حمایت‌کننده» Sponsor حضور دارند. *کنگره‌های بین‌المللی یا جهانی معمولاً با فواصل بیش از یک سال و کنگره‌های ملی با فواصل یک‌ساله برگزار می‌شوند.
.
سمپوزیوم (Symposium)
مجمعی که هدفش مباحث فلسفی و علمی باشد و یا مجمعی که در آن اشخاص مختلف راجع به موضوعی واحد، مقالاتی ارائه نموده و یا سخنرانی‌هایی ایراد نمایند؛ مانند سمپوزیوم نفت یا سمپوزیوم حکمت و فلسفه و نظایر آن. عنصر اصلی در سمپوزیوم، موضوع واحد آن است. یک نوع کنفرانس که افرادی با تخصص بالا در یک زمینهٔ خاص گرد هم آمده، درباره موضوعی کاملاً تخصصی بحث می‌کنند و در آن پیشنهادها و ایده‌های نو ارائه می‌شود. موضوع اختصاصی می‌تواند شامل تعیین یا تدوین برنامه‌ای خاص برای اجرا در آینده یا موافقت جمعی با آن باشد. هریک از شرکت‌کنندگان ضمن شنونده بودن، در مورد موضوع سخنرانی می‌کنند. سمپوزیوم مانند یک مجله تخصصی، دارای مطالبی با موضوع واحد است. در سمپوزیوم، افراد حرفه‌ای تلاش می‌کنند که با تبادل تجربه و بینش، با آخرین پیشرفتهای حوزه خود در ارتباط باشند، لذا معمولاً روی یک جنبه از حرفه خود متمرکز می‌شوند.
در یونان باستان به جشن جمعی افراد روشنفکر که با نوشیدنی و موسیقی و بحث‌های عقلانی توأم بوده سمپوزیوم می‌گفته‌اند. این واژه به شکل سیمپوزیون نیز به‌کاررفته است. ممکن است یک اتاق کنفرانس برای سمپوزیوم کافی باشد. سمپوزیوم شبیه سمینار است با این تفاوت که اغلب شنوندگان سخنران هم هستند. همه سمینارها و سمپوزیوم‌ها کنفرانس هستند اما هر کنفرانسی سمینار یا سمپوزیوم نیست.
.
گردهمایی
گردهمایی، اجتماع کردن برای بحث و گفتگو پیرامون موضوعی که اصلاً جنبه علمی تحقیقاتی نداشته باشد. مجمعی است که برگزارکنندگانش قصد آن دارند تا موضوع موردعلاقه خود را از زوایای مختلف موردبحث و بررسی قرار دهند. مثل حضور استانداران، یا مدیران کل واحدهای یک سازمان و یا مسئولان انجمن‌های صنفی و تخصصی و نظایر آن … در گردهمایی سخنرانی و یا مقالات تخصصی ارائه نمی‌گردد.
.
ورک شاپ (Workshop)
کارگاه یا ورک شاپ به جلساتی گفته می‌شود که در آن تبادل اندیشه، بحث آزاد و ارائه روش‌های عملی برای کاربرد یک مهارت، جریان دارد. در کارگاه معمولاً تعدادی محدود مشارکت داشته و درباره موضوعی خاص عمیقاً بحث می‌کنند تا با روند خلاقیت و تولید مثلاً یک خط‌مشی یا راه‌حل ویژه آشنا شوند. در این نوع گردهمایی، گروهی خاص حضور داشته، کمترین سخنرانی از سوی مدیر برنامه ارائه می‌شود و در عوض، شرکت‌کنندگان، در موضوع مشارکت جدی دارند. کارگاه بیش از انتقال دانش، محل انتقال تجربیات و رشد مهارت‌هاست.
.
فوروم (Forum)
در شهر روم باستان، فوروم شامل یک محوطه اجتماعات برای دادوستد و همچنین دادگاه وجود داشته است. فوروم به گردهمایی عموم برای گفتگو، مناظره و بحث آزاد پیرامون موضوعات موردعلاقهٔ مردم و همچنین به محل‌های خاصی که برای این منظور ساخته می‌شود خطاب می‌گردد. امروزه به رسانه‌هایی چون روزنامه، رادیو، تلویزیون یا وب‌سایت که نظرات و بحث‌های مردم را پخش می‌کنند نیز فوروم می‌گویند. در مواردی نیز که بحث آزاد بین چند کارشناس جریان داشته و معمولاً امکان حضور عموم و شنیدن نظرات باشد، فوروم می‌گویند که یکی از انواع آن دادگاه است. فوروم، یک‌راه آموزش همگانی و رشد فرهنگ اجتماعی است.
.
کنوانسیون (Convention)
کنوانسیون، کانونشن یا همایش ملی یا بین‌المللی، بزرگ‌ترین نوع گردهمایی است که شامل شکل‌های مختلف بحث و همچنین نمایشگاه می‌شود. این نوع همایش معمولاً به‌عنوان آغاز یک برنامهٔ مهم تلقی می‌شود. مثلاً یک کانونشن ملی می‌تواند برای تصویب قانون اساسی برگزار شود. معمولاً کنوانسیون به همایش‌های سیاسی اطلاق می‌شود مثل جلسات بزرگ احزاب سیاسی، اتحادیه‌های تجاری، انتخابات ریاست جمهوری و امثال آن. توافقات بین‌المللی نیز کنوانسیون نامیده می‌شود.
.
دیسکاشن (Discussion)
یک مذاکره و بحث جدی گروهی را دیسکاشن گویند. در مواردی به سخنرانی رسمی نیز دیسکاشن اطلاق می‌شود. این نوع بحث معمولاً به‌صورت فعال و طولانی است و حول محور موضوعی خاص صورت می‌گیرد. هدف از دیسکاشن پیروزی یک طرف نیست بلکه پیشرفت در موضوع بحث و روشنگری مورد نظر است.
جلسه عمومی Convocation جلساتی که برای مشاوره، کمیسیون و یا جشن، خصوصاً با مشارکت گروهی از اعضای یک دانشگاه یا انجمن تشکیل می‌شود. گاه این نوع جلسات برای اعطای مدرک برگزار می‌شود. هنوز عناوین بسیار دیگری وجود دارد که به دلیل عدم کاربرد عمومی، علاقه‌مندان می‌توانند خود در مورد آن‌ها تحقیق کنند.
.
دو نکته بسیار مهم
1- گذاردن کلمه «اولین» و یا «نخستین» در کنار کنفرانس، کنگره، جشنواره، گردهمایی، همایش و … اساساً صحیح نیست. چنانچه برگزاری آن در موعد دیگری با همان اهداف و موضوع تکرار شد، در آن صورت کلمه شمارش «دومین»، «سومین» و غیره را می‌توان در جلوی تیتر مراسم اضافه نمود.
2- معمول شده است برگزارکنندگان این‌گونه مجامع در پایان مراسم، قطعنامه و یا بیانیه‌ای را منتشر می‌نمایند. قطعنامه و یا بیانیه اصولاً محصول و یا عصاره مطالبی است که در اثر این اجتماع و مشورت و گفتگوها به‌دست‌آمده است؛ اما بین این دو فرق است «قطعنامه» ناظر بر اجرا و مستلزم پیگیری‌های مفاد آن است که بعضاً واجد الزامات حقوقی و یا قانونی هم است اما «بیانیه» سفارش‌نامه است، توصیه است و فاقد هرگونه الزامات. اگر در پایان مراسم، از واژه قطعنامه استفاده شده، باید در مجامع آتی نتایج اجرای قطعنامه مجمع قبلی گفته شود، در غیر این صورت بهتر است از واژه «بیانیه» استفاده گردد.
.
در پایان باید به این نکته اذعان نمود که فارغ از همه انواع عنوان‌ها و تعاریف موجود برای گردهمایی‌ها، دو علت اساسی برای اجتماعات حرفه‌ای در همه دنیا – به‌خصوص ایران – قابل‌تصور است:
نیاز حرفه‌ای‌ها به تجدیددیدار دوستان، همکاران و هم‌کلاسان این موضوع معمولاً بهترین عامل کسب انرژی شرکت‌کنندگان در برنامه‌های جمعی است.
اجبار قوانین مصوب به لزوم کسب میزان مشخصی امتیاز بازآموزی نگارنده خود بارها در کنگره‌های خارج از کشور شاهد وجود سیستم‌های مختلف بارکد خوان در ورودی سالن‌های کنگره برای ثبت ورود و خروج افراد و همچنین صف‌های طولانی شرکت‌کنندگان برای اخذ گواهی حضور در برنامه‌ها بوده است.
