پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
بررسی وضعیت یک ساله توسعه تکنولوژی باند پهن در دنیا؛
امروزه دو اصطلاح «تکامل بلندمدت» (LTE) و شبکه «وایمکس» به‌عنوان دو مفهوم بنیادی در توسعه باندپهن بی‌سیم موبایل شناخته می‌شوند و در شرایطی که LTE هنوز در بسیاری از کشور‌ها نخستین گام‌های رشد خود را می‌پیماید، وایمکس توانسته است به ابزار کاربردی که امکان دسترسی به یک شبکه پرسرعت اینترنت را برای اهداف اقتصادی فراهم می‌کند تبدیل شود. در این گزارش با نگاهی اجمالی به آنچه طی یک‌سال گذشته در دنیا بر توسعه تکنولوژی باندپهن بی‌سیم گذشت، مزایای فن‌آوری‌های جدید ارتباطی و نقش این فن‌آوری‌ها پس از تجاری‌سازی در توسعه اقتصادی کشور‌ها و نیز برنامه‌های کشورهای مختلف جهان در این راستا مورد بررسی قرار گرفته است.
فن‌آوری نسل چهارم (G4) بی‌سیم
فن‌آوری نسل چهارم موبایل که LTE (تکامل بلندمدت) نام دارد نخستین‌بار در سال ۲۰۰۹ از سوی کمیسیون اروپا ارائه شد. این فن‌آوری در واقع نسل چهارم استانداردهای بی‌سیم تلفن‌های‌همراه و جانشین استانداردهای نسل دوم و نسل سوم است.
LTE توانایی اپراتورهای شبکه را افزایش می‌دهد و موجب می‌شود که این اپراتور‌ها پهنای باند با حداکثر سرعت را به تعداد بیشتری از کاربران و با نازل‌ترین قیمت عرضه کنند. این فن‌آوری می‌تواند تحولی در بازار مخابرات موبایل ایجاد کند. همچنین LTE پیشرفته می‌تواند سرعت پهنای باند را تا یک گیگابیت بر ثانیه عرضه کند که این سرویس به کاربران اجازه می‌دهد از تمام سرویس‌های آن‌لاین مثل تماشای تلویزیون اینترنتی با وضوح تصویر بالا یا فیلم آن‌لاین استفاده کنند. در همین حال LTE از طیف رادیویی به روشی بسیار موثر استفاده کرده و شبکه‌های موبایل را به‌طور کامل دیجیتالی می‌کند و موجب می‌شود که تلویزیون‌های آنالوگ تبدیل به تلویزیون‌های دیجیتال شوند. به این ترتیب می‌تواند سیگنال‌ها را از نقاط بسیار دور‌تر نسبت به آنچه فن‌آوری‌های فعلی GSM دریافت می‌کنند دریافت کرده و در عین حال مصرف انرژی را کاهش داد. از آنجا که LTE می‌تواند پهنای باند موبایل را در مناطق کم‌جمعیت نیز عرضه کند شکاف دیجیتالی میان فضاهای شهری و روستایی را کاهش می‌دهد و این درحالی است که بررسی‌ها نشان از آن دارد که تا پایان سال ۲۰۰۸ حدود ۲۳درصد از جمعیت روستایی اتحادیه اروپا هنوز امکان اتصال به اینترنت را از طریق DSL نداشتند.
مفهومی جدید از نسل چهارم
در پایان سال۲۰۱۰ اتحادیه بین‌المللی مخابرات دو شبکه جدید به نام‌های LTE-Advanced و WirelessMAN-Advanced۲ را بر پایه نسل چهارم موبایل معرفی کرد و به این ترتیب، وایمکس نیز به زیرمجموعه نسل چهارم افزوده شد. اواسط سال۲۰۱۱ شرکت سوئدی اریکسون در همکاری با آژانس Post and Telecom (سازمان دولتی مخابرات سوئد) فن‌آوری جدید Advanced LTE (LTEپیشرفته) را در استکهلم آزمایش کرد که می‌تواند سرعت شبکه‌های موبایل را به ۱۰ برابر سرعت شبکه‌های فعلی نسل چهارم برساند.
این فن‌آوری جدید با افزایش سرعت انتقال داده‌ها روی شبکه‌های موبایل از حدود ۱۰۰مگابیت بر ثانیه LTE و وایمکس کنونی به حدود یک گیگابیت امکان بارگذاری یک فیلم در فرمت «دی‌وی‌دی» را تنها در مدت هشت ثانیه امکانپذیر می‌کند. اریکسون در این آزمایش از سه کانال ۲۰مگاهرتزی استفاده کرد و توانست سرعت بارگذاری را به حدود ۹۴۰ مگابیت بر ثانیه (نزدیک به گیگابیت بر ثانیه) برساند. این در حالی است که سرعت پیشرفته‌ترین فن‌آوری نسل فعلی LTE در حدود ۸۰ مگابیت بر ثانیه است. در این راستا دولت سوئد اعلام کرده قصد دارد تا سال۲۰۲۰ بین ۸۵ تا ۹۰ درصد از اینترنت خانگی و شرکتی را به سرعت حداکثر ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه برساند و اریکسون نیز در تلاش است تا اولین مرحله LTE Advanced را تا سال۲۰۱۳ در سطح تجاری عرضه کند. براین اساس سازمان ارتباطات رادیویی اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU-R) نیز «ارتباطات سیار بین‌المللی پیشرفته» (IMT-Advanced) را برپایه نیازهای استانداردهای نسل چهارم تعریف کرد و حداکثر سرعت سرویس G4 را برابر با ۱۰۰ مگابیت برثانیه برای ارتباطات پرحرکت (در قطار‌ها و خودرو‌ها) و یک گیگابیت بر ثانیه را برای ارتباطات کم‌حرکت (عابرپیاده و کاربران بی‌حرکت) پیش‌بینی کرد.
از یک سیستم نسل چهارم انتظار می‌رود که به مودم‌های بی‌سیم رایانه‌های لپ‌تاپ، تلفن‌های‌همراه هوشمند و سایر دستگاه‌های موبایل یک راه‌حل باندپهن IP پایه مطمئن و فراگیر ارائه کند.
کشورهای اروپایی فن‌آوری‌های نسل چهارم را آزمایش می‌کنند
فن‌آوری‌های جدید نسل چهارم LTE از ۱۶ تا ۲۲فوریه ۲۰۱۲ در شهر تورین ایتالیا آزمایش شد. نسل جدید شبکه‌های موبایل که با اصطلاح G4 معرفی می‌شوند پس از Tacs، Gsm (نسل دوم) و Umts (نسل سوم) گامی چشم‌گیر در پیشرفت ارتباطات سیار و به‌ویژه باندپهن بی‌سیم به شمار می‌رود که از نظر تئوری سرعت ۱۰۰ مگابیت در ثانیه در زمان بارگذاری و ۵۰ مگابیت در ثانیه در زمان ارسال فایل را امکانپذیر می‌کند.
اولین آزمایش LTE در فروشگاهی در شهر تورین توسط وودافون و تله‌کام ایتالیا و در حضور مردم انجام شد. نتایج این آزمایش سرعت ۹۰ مگابیت در ثانیه دانلود و بیش از ۳۰ مگابیت در ثانیه ارسال فایل را با دو عملیات هم‌زمان نشان داد که درحال‌حاضر در سطح تجاری تنها از طریق فیبرنوری می‌توان به چنین سرعتی دست یافت.
شاید قابل توجه باشد که برای بارگذاری یک دی‌وی‌دی با حجم حداکثر ۴. ۷ گیگابایت حداقل ۸۰ دقیقه با یک ADSL خانگی با سرعت ۱۰ مگابیت در ثانیه و تقریبا سه ساعت با یک کلید USB اینترنت نسل سوم زمان نیاز است، اما در آزمایشی که روی LTE انجام شد بارگذاری تنها هفت دقیقه به‌طول انجامید.
ولی اپراتور‌ها در عمل و براساس پاسخ به نیاز کاربر می‌توانند سرعت بارگذاری ۲۰ تا ۴۰ مگابیت در ثانیه را ارائه کنند که این سرعت به کاربر اجازه می‌دهد به‌راحتی به‌صورت آن‌لاین بازی ویدئویی درحال حرکت انجام دهد و از تلویزیون اینترنتی استفاده کند.
طبق پیش‌بینی‌های صورت گرفته نه‌تنها تله‌کام، بلکه تمام اپراتور‌ها از سال۲۰۱۳ عرضه تجاری شبکه نسل چهارم را در ایتالیا آغاز می‌کنند.
اجرای شبکه نسل چهارم LTE توسط اپراتور Telstra در استرالیا
پس از یک آزمایش طولانی با شرکت تعداد محدودی مصرف‌کننده تجاری، اپراتور «تلسترا» سرانجام اولین شبکه نسل چهارم را معرفی کرد. این شبکه جدید تلفن‌همراه از «تکامل بلندمدت» یا فن‌آوری LTE برای ارائه دسترسی پرسرعت مشتریان به اینترنت استفاده می‌کند.
برای استفاده از فن‌آوری نسل چهارم به دستگاه‌های سازگار نیاز است. به همین علت و تا رسیدن دستگاه‌های موبایلی که از G4 حمایت می‌کنند «تلسترا» به کاربران مودم‌های باندپهن بی‌سیم و یک دستگاه «یواس‌بی» ارائه می‌کند که اتصال لپ‌تاپ‌های معمولی را به شبکه نسل چهارم امکانپذیر می‌کنند. بسیاری از شرکتهای تولیدکننده تلفن‌های‌همراه هوشمند و تبلت‌ها آماده‌اند تا در سال۲۰۱۲ دستگاه‌هایی با حمایت G4 را به بازار عرضه کنند. این اپراتور استرالیایی اینترنت LTE را به قیمت ۶۰ دلار استرالیا در ماه برای هشت گیگا بایت بارگذاری عرضه می‌کند. شبکه جدید LTE حداکثر سرعت ۱۰۰ مگابیت در ثانیه را ارائه می‌کند، اما مشتریان می‌توانند دسترسی به سرعت ۲ تا ۴۰ مگابیت در ثانیه را انتظار داشته باشند که به گفته «تلسترا» بیش از ۲۵ برابر سریع‌تر از اینترنت نسل سوم است.
همچنین سرعت ارسال فایل نیز در شبکه‌ای که این اپراتور استرالیایی ارائه می‌کند بین یک تا ۱۰ مگابیت در ثانیه است.
استراتژی تجاری‌سازی و نقش آن در توسعه LTE و وایمکس
T-Mobile، چهارمین اپراتور بزرگ امریکا در فوریه ۲۰۱۲ طرح‌های جدیدی را برای کاهش هزینه‌های نسل چهارم، عرضه LTE، گسترش مناطق تحت پوشش و افزایش بسته‌های هدیه ارائه کرد. فیلیپ‌هام، مدیر اجرایی «تی موبایل» اعلام کرد که این اپراتور شبکه تکامل بلندمدت (LTE) را در سال۲۰۱۲ عرضه و تجاری‌سازی آن را از سال۲۰۱۳ آغاز خواهد کرد. درحال‌حاضر «تی موبایل» حدود ۵ درصد از بازار اپراتورهای موبایل امریکا را در اختیار دارد. این اپراتور برای گسترش و توسعه LTE باید حدود چهار میلیارد دلار هزینه کند. این اپراتور در تلاش است تا فن‌آوری نسل چهارم موبایل را در فضایی که تحت‌پوشش کامل قرار دارد با سرعت ۷۲ مگابیت در ثانیه ارائه کند و این درحالی است که این شرکت درحال‌حاضر از سرعت ۴۲ مگابیت در ثانیه روی شبکه HSPA+ نسل سوم حمایت می‌کند. در همین حال «هم کنش‌پذیری جهانی برای دسترسی ریزموج» (WiMAX) نوعی فن‌آوری ارتباطات است که امکان دسترسی به اینترنت پرسرعت را به‌صورت بی‌سیم در یک فضای جغرافیایی وسیع فراهم می‌کند.
بازبینی «وایمکس» در سال۲۰۰۵ دسترسی به سرعت حداکثر ۴۰ مگابیت در ثانیه را ارائه می‌کرد که با بهروزرسانی که در سال۲۰۱۱ ویژه جایگاه‌های ثابت انجام شد این سرعت حداکثر به یک گیگابیت در ثانیه رسید.
براین اساس «وایمکس» را می‌توان بخشی از فن‌آوری نسل چهارم (G4) و زیرمجموعه فن‌آوری ارتباطات بی‌سیم عنوان کرد که قادر است اینترنت را در فضای بیش از ۳۰ متر دامنه بی‌سیم روترهای «وای- فای» رایج در شبکه‌های داخلی (LAN) عرضه کند. عنوان این فن‌آوری در «گردهمایی وایمکس» که در ژوئن۲۰۰۱ با هدف ترویج و توسعه یک «مطابقت و هم کنش‌پذیری استاندارد» شکل گرفت انتخاب شد. این گردهمایی، «وایمکس» را به‌عنوان «فن‌آوری تواناسازی استاندارد پایه تحویل باندپهن بی‌سیم به‌روشی متفاوت از کابل و DSL» توصیف کرد که می‌تواند با سرعت بیش از ۷۵ مگابیت درثانیه داده‌ها را انتقال دهد و به گسترش رشد اقتصادی پس از تجاری‌سازی بینجامد.
رشد توسعه‌پذیر در بازار وایمکس
رشد قوی مشترکان وایمکس در سال۲۰۱۱ در بازارهای جهانی نشان‌دهنده استقبال از فن‌آوری وایمکس است. چراکه درحال‌حاضر، اپراتور‌ها درحال گسترش شبکه‌های خود برای پاسخگویی به نیاز بازار هستند و رشد سریع اشتراک و ترافیک مصرف کاربران نشان می‌دهد که اپراتورهای وایمکس بسیار مورد توجه مشترکان این بازار قرار دارند.
برای مثال، در کمتر از یک‌سال قبل، اپراتو «یوتا» در روسیه ۵۰۰ هزار مشترک وایمکس داشت که بیشتر آن‌ها تنها از دو شهر مسکو و سنپترزبورگ بودند؛ در مالزی نیز اپراتور P1 با در اختیار داشتن ۱۸۰ هزار مشترک از نظر تعداد مشترکان، دومین اپراتور باندپهن این کشور به‌شمار می‌رود. در امریکا، اپراتور وایمکس Clearwire تا پایان سه ماهه نخست سال۲۰۱۰ نزدیک به یک میلیون مشترک و در حدود ۱۰۰هزار اشتراک جدید در ماه داشت.
«موسسه مهندسان برق و الکترونیک» (IEEE) تحقیقاتی درباره اپراتورهای دارای بیش از هزار مشترک در شش منطقه جغرافیایی دنیا انجام داده و در گزارشی به بررسی روند وضعیت وایمکس موبایل در دوره تکامل ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ پرداخته است. این گزارش اطلاعاتی را درخصوص اشتراک، درآمدزایی سرویس، مدل استفاده، دستگاه‌ها، ترافیک، ایستگاه پایه توسعه‌یافته و طرح‌های انجام شده برای رسیدن به نسل جدید وایمکس (WiMax 2.0) ارائه می‌کند. نتایج این بررسی‌ها حاکی از آن است که تا سال۲۰۱۴ بیش از ۹۰ میلیون مشترک وایمکس در سراسر دنیا وجود خواهند داشت که ۴۷ درصد از این تعداد در فضای آسیا- اقیانوسیه سکونت دارند و درآمدزایی این سرویس به ۲۴ میلیارد دلار خواهد رسید.
در همین حال بررسی‌ها نشان می‌دهد که امروز ۶۶ درصد از مشترکان، از وایمکس همانند سرویس باندپهن ثابت (ADSL) استفاده می‌کنند و این درحالی است که در سال۲۰۱۴ این شیوه مصرف تنها مختص ۴۷ درصد از کاربران وایمکس خواهد بود و بیشتر مشترکان از وایمکس به‌عنوان یک سرویس همراه روی دستگاه‌هایی شامل لپ‌تاپ‌ها، تلفن‌همراه هوشمند و سایر دستگاه‌های موبایل استفاده خواهند کرد.
رشد و گستردگی بازار جهانی باندپهن ثابت
برمبنای اطلاعات جمع‌آوری شده توسط Broadband Forum تا سه ماهه چهارم سال ۲۰۰۹ نزدیک به ۴۶۷ میلیون مشترک باندپهن ثابت در سراسر دنیا وجود داشت که ۵۸ میلیون خط باندپهن از این تعداد تنها در طول سال ۲۰۰۹ افزوده شده بود.
موسسه Visant Strategies تعداد مشترکان باندپهن ثابت را در دنیا تا پایان سال ۲۰۱۶ یک میلیارد مشترک پیش‌بینی کرده و این بدان معنی است که ضریب نفوذ باندپهن ثابت تا پایان این دوره ۱۴ درصد خواهد بود درحالی‌که این رقم تا پایان سال۲۰۰۹ برابر با ۷ درصد بود.
این در حالی است که طیف ۳. ۵ گیگاهرتز که بیشتر سیستم‌های وایمکس روی آن توسعه یافته‌اند می‌تواند برای مناطق با تراکم بالا بسیار مفید باشد. هرچند، موانعی نیز در راه توسعه انبوه در این باند‌ها وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به مالکیت شبکه، فقدان پوشش لازم، دسترس‌پذیری دستگاه و رقابت با «وایفای» در بعضی موارد اشاره کرد. باوجود این، وایمکس از یک حمایت عمومی معتبر برخوردار بوده و به سرعت درحال تبدیل شدن به یک استاندارد واقعی برای شبکه‌های ۳. ۵ گیگاهرتز در سراسر دنیاست. به‌نحوی که پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد استفاده از شبکه‌های بی‌سیم موبایل به جای مودم‌های کابلی DSL منتج به ایجاد بازاری با درآمد سالانه دو تا سه میلیارد دلاری خواهد شد و وایمکس نقش مهمی در ترویج این بازار ایفا خواهد کرد.
وایمکس و درآمدزایی کشورهای آسیایی از آن
استاندارد باندپهن نه‌تنها در تایوان به‌عنوان یک فن‌آوری زنده و پویا شناخته می‌شود بلکه درحال‌حاضر به ابزاری پیشرفته و درآمدزا برای این کشور تبدیل شده است.
نتایج تحقیقاتی که در سپتامبر۲۰۱۰ منتشر شد نشان داد که در آن زمان تنها ۳۶۴ اپراتور به ارائه خدمات فعال وایمکس در سطح جهانی مشغول بودند و درحقیقت، این فن‌آوری بی‌سیم پرسرعت که با هدف جایگزین شدن برای فن‌آوری «وایفای» در سطح جهانی عرضه شد با موانع بسیاری مواجه شده که در میان این موانع می‌توان به رقابت با سایر استانداردهایی اشاره کرد که مورد توجه اپراتورهای مخابراتی قرار داشته و دارد. با وجود این، دولت تایوان یک حامی و پشتیبان بزرگ از استاندارد وایمکس شناخته می‌شود. بهطوریکه در سال۲۰۰۷ که این بازار هنوز بسیار نوظهور بود دولت این کشور به شش اپراتور وایمکس مجوز فعالیت داد و در این بخش سرمایه‌گذاری کرد.
کمیته توسعه صنایع ارتباطات (CoCID) و وزارت امور اقتصادی (MOEA) متولی سرمایه‌گذاری و پشتیبانی از استانداردهای وایمکس در تایوان هستند و دولت این کشور در سال۲۰۰۵ به‌عنوان بخشی از برنامه M-Taiwan، اجرای طرح اولیه وایمکس ملی را برای توسعه محصولات و خدمات باندپهن بی‌سیم به تمام شهروندان به‌ویژه کسانی که در محیط‌های دور از دسترسی به شبکه‌های ADSL زندگی می‌کنند آغاز کرد.
برنامه M-Taiwan درحال‌حاضر در چند کلان‌شهر این کشور شبکه‌های باندپهن بی‌سیم ایجاد و اکوسیستم «وایمکس» را در تایوان به پایان رسانده است. اکنون حدود ۸۰درصد از WiMAX CPEs دنیا (تجهیزات مقدماتی- مشتری وایمکس) توسط شرکتهای تایوانی ساخته می‌شود و شهروندان تایوانی در زندگی روزمره خود به شبکه وایمکس متصل هستند و می‌توانند از باندپهن، موبایل و استانداردهای باز سرویس شبکه ارتباطات وایمکس روی پانل‌های لمسی خود لذت ببرند و ارائه‌کنندگان «جیپیاس»، سرگرمی و رستوران‌ها نیز می‌توانند تنها با یک لمس ساده انگشت مهمانان خارجی، در هر نقطه‌ای از کشور به آن‌ها خدمات عرضه کنند.
همچنین وزارت امور اقتصادی تایوان در راستای استفاده بهینه از وایمکس، سال گذشته طرح توسعه وایمکس را تصویب کرد. براساس این طرح، دولت اجازه دارد ظرف مدت سه‌سال ۲۱۵میلیون دلار امریکا در توسعه زیرساختهای وایمکس سرمایه‌گذاری کند.
همچنین این وزارتخانه از کمک موسسه تحقیقات فن‌آوری‌های صنعتی، شرکت سانی تکنولوژی، موسسه فن‌آوری شرقی و موسسه تحقیقات انرژی تایوان برای توسعه پروژه جدید سیستم کنترل از راه دور SCADA(کنترل نظارتی و کسب داده‌ها) بهره می‌گیرد. علاوه‌بر این، تا پایان امسال، خدمات وایمکس در خطوط سریع‌السیر قطارهای تایوان ارائه خواهد شد. در مدت آزمایش، این سیستم اولین دسترسی باندپهن اینترنت از طریق وایمکس را در قطاری که با سرعت بین ۲۵۰ تا ۳۰۰کیلومتر در ساعت حرکت می‌کرد با موفقیت نشان داد.
تایوان از مدت‌ها قبل در تلاش است تا با استفاده از این شبکه پیشرفته مخابراتی به مرکز فن‌آوری‌های بر‌تر آسیا – اقیانوسیه تبدیل شود. به اعتقاد مقامات این کشور، وایمکس به دولت کمک می‌کند که به تمام شهروندان فرصت‌های برابر دیجیتالی مناسب و روزانه ارائه کند.
در ژاپن نیز WiMAX2 سرانجام توانست از لابراتوار‌ها خارج شود و در حضور رسانه‌ها و بازدیدکنندگان ژاپنی در یک طرح آزمایشی در توکیو سرعت ۱۴۰مگابیت برثانیه بارگذاری خروجی را در یک کانال ۲۰ مگاهرتز در ۲. ۶ گیگاهرتز باند و ۴ در ۴ ورودی و خروجی چندگانه (MIMO) عرضه کند.
شرکت UQ Communications به‌عنوان مجری این طرح، از مدت‌ها قبل درحال آماده‌سازی توسعه شبکه «وایمکس۲» است. این اولین آزمایش وایمکس۲ بود که عملکرد بسیار خوبی را در نمایش هم‌زمان چهار فیلم ویدئویی HD آن‌لاین نشان داد. حداقل سرعت خروجی تا شعاع ۳۰۰ متری در بیشتر موارد بالای ۱۰۰مگابیت در ثانیه بود و خروجی «داون لینک» (کانال انتقال سیگنال) تا شعاع ۵۰۰متری به ۴۰مگابیت در ثانیه می‌رسید. این نمونه آزمایشی همچنین مقایس‌های خوب میان فن‌آوری‌های موبایل موجود در بازار شامل وایمکس، HSPA و LTE را ارائه کرد و نشان داد که سرعت کانال انتقال سیگنال برای وایمکس برابر با ۵.۲ مگابیت در ثانیه، برای LTE برابر با ۳. ۷ مگابیت در ثانیه و برای HSPA برابر با ۲. ۱ مگابیت در ثانیه است. توسعه وایمکس۲ نیازمند افزایش توان ظرفیت ترافیک داده‌هاست. امروز متوسط ظرفیت ترافیک مشترکان UQ برابر با هفت‌گیگابایت در ماه است. این شرکت پیش‌بینی می‌کند که تا سال۲۰۱۵ متوسط ظرفیت ترافیک مشترکان به ۱۰ گیگابایت در ماه افزایش یابد و قرار است تا پایان مارس۲۰۱۲ تعداد مشترکان وایمکس UQ به بیش از دومیلیون نفر برسد. در مدت اعلام نتایج آزمایش وایمکس۲، UQ و یک اپراتور جدید در مالزی به نام YTL یک قرارداد همکاری را جهت توسعه گسترده وایمکس در منطقه آسیا- اقیانوسیه به امضا رساندند. پیش‌بینی‌های UQ نشان می‌دهد که عرضه تجاری وایمکس۲ از سال۲۰۱۳ در ژاپن آغاز شود.
اشتهای کاربران جامائیکایی برای دریافت نسل چهارم باندپهن
باندپهن نسل چهارم اپراتور Digicel جامائیکا در آگوست۲۰۱۰ راه‌اندازی شد و در کمتر از یک‌سال توانست ۲۵ درصد از بازار باندپهن این کشور را در اختیار بگیرد که این رشد همچنان رو به گسترش است. بهطوریکه ایستگاه‌های وایمکس «دیجیسل» تنها ظرف مدت سه‌ماه ۴۴درصد افزایش یافت. جیمز مک الوانا، مدیر بخش باندپهن نسل چهارم دیجیسل در این خصوص گفت: «آمارهای ما نشان می‌دهد که شهروندان جامائیکایی از عطش بالایی برای مصرف ظرفیت ترافیک داده‌ها برخوردارند و به‌طور متوسط ۱۲گیگابایت در ماه ترافیک مصرف می‌کنند. این درحالی است که مشترکان Clearwire که یکی از بزرگ‌ترین اپراتوارهای بی‌سیم موبایل در امریکا به‌شمار می‌رود حدود هفت‌گیگابایت در ماه مصرف ترافیک دارند. بنابراین می‌توان به‌راحتی اشتهای کاربران جامائیکایی را برای باندپهن مشاهده کرد و دریافت که چرا ما می‌خواهیم به رشد خود ادامه دهیم». خدمات باند پهن دیجیسل جامائیکا به کاربران خود حجم داده نامحدود ارائه می‌کند و به همین علت شهروندان این کشور به استفاده از باند پهن نسل چهارم این اپراتور تمایل دارند.
مک الوانا دراین‌باره توضیح داد: «در آوریل۲۰۱۱ ارزیابی‌های مدرسه بازرگانی مونا نشان داد که نسل چهارم دیجیسل ۲۲درصد از بازار اینترنت را در اختیار دارد که در مدت سه‌ماه این رقم به ۲۵درصد رسید. یکی از علل این رشد سریع، عرضه طرح پیش‌پرداخت است». در سال۲۰۱۰ زمانی که این سرویس نسل چهارم راه‌اندازی شد پیش‌پرداخت‌ها شامل طرح‌های ۷، ۱۴ و ۳۰روزه بود. در ژانویه۲۰۱۱ دیجیسل برپایه بازخوردهای مشترکان طرح پیش‌پرداخت یک روزه و پس از پنج‌ماه طرح پیش‌پرداخت سه روزه را ارائه کرد. برپایه طرح پیش‌پرداخت یک‌روزه، کاربر می‌تواند به‌مدت ۲۴ساعت با هزینه ۳۰۰دلار جامائیکا آن‌لاین شود. مدیر بخش باندپهن نسل چهارم دیجیسل افزود: «ما در تلاش برای ساخت یک باندپهن در دسترس‌تر و از نظر مالی قابل مدیریت‌تر هستیم. طرح پیش‌پرداخت این انعطاف‌پذیری را در اختیار ما می‌گذارد.»
ارائه خدمات نسل چهارم موجب افزایش ضریب نفوذ باندپهن در این کشور شده است. در واقع، زمانیکه «دیجیسل» سرویس نسل چهارم را عرضه کرد ضریب نفوذ باندپهن ۱۳درصد و ضریب نفوذ «دایل آپ» ۴درصد بود. برپایه تازه‌ترین اطلاعات جمع‌آوری شده توسط مدرسه بازرگانی مونا امروز ضریب نفوذ باندپهن در جامائیکا به ۱۷درصد رسیده است.
جارت؛ هدف اصلی وایمکس
Sprint ارائه‌دهنده جهانی سرویس‌های اینترنت، دیتا و صدا و مهم‌ترین رقیب اپراتور امریکایی Clearwire معتقد است هرچند «تکامل بلندمدت» (LTE) به‌عنوان پیروزی نسل بعدی باندپهن بی‌سیم شناخته می‌شود اما باوجود این، هدف اصلی وایمکس رشد در عرصه تجاری است. درحقیقت، شانس اینکه یک کاربر، تلفن‌همراه هوشمند خود را مجهز به باندپهن وایمکس کند بسیار پایین است به‌رغم این مسئله، Sprint سرویسی با عنوان G4 Enterprise WAN for Business راه‌اندازی کرده است که می‌تواند اتصال پرسرعت را بدون استفاده از کابل‌های فیزیکی تضمین کند. این شرکت تنها در مدت ۱۵روز پس از انعقاد قرارداد یک مودم خارجی کلاس تجاری را نصب می‌کند که انتقال داده‌ها به‌صورت نامحدود و با سرعت بارگذاری سه یا شش‌مگابیت در ثانیه و سرعت ارسال فایل ۲. ۵مگابیت در ثانیه را امکانپذیر می‌کند. به گفته Sprint، درحال‌حاضر که زیرساختهای لازم برای حمایت LTE به حد کافی رشد نکرده است وایمکس می‌تواند به‌عنوان یک راه‌حل مطلوب در استفاده از یک باندپهن پرسرعت بی‌سیم مدنظر قرار گیرد و این اپراتور نیز توانسته است فرصت خوبی را برای به‌کارگیری از پهنای باند سریع به‌دست آورد.
هدا عربشاهی
منبع: همشهری اقتصاد