پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
همه ما می‌دانیم که تغییرات دیجیتال، صنعت بانکداری را متحول می‌کند. دو رقیب اصلی این انقلاب را رهبری می‌کنند. در یک طرف، بانک‌های بزرگ قرار دارند که بازیگرانی مشخص با جیب‌هایی پر از پول، مشتریان زیاد، با مشکلات زیاد به جا مانده و روش‌های قدیمی برخورد با مشتریان هستند. در طرف دیگر هم رقبای فین‌تکی با پول کمتر، مشتریان کمتر (در حال حاضر) و روش‌های فوق‌العاده و جدید ارائه ارزش قرار دارند. هر دو طرف با یک چیز انگیزه می‌گیرند: تغییرات فنّاورانه، کارایی پردازش واقعی، افزایش تقاضای مشتری و افزایش قوانین تقاضا.
اخیراً ما شاهد همکاری محتاطانه و رویارویی آرامی هستیم. دو بخش ماجرا کم‌کم به هم ملحق می‌شوند. حاکمان بازار در حال خرید رقبا هستند (بانک BBVA توانست Simple، Atom و Holvi را خریداری کند و همچنین BPCE هم فیدور را خریداری کرد.)
گاهی عکس این اتفاق می‌افتد و رقبای کوچک‌تر حاکمان را می‌خرند (برای مثال Tandem توانست بانک Harrods را خریداری کند) وقتی دستاورد‌ها ماندنی نیستند، بانک‌های بزرگ به دنبال سرمایه‌گذاری در فین‌تک‌های امیدوارکننده هستند (Santander Innoventures یا Uncredit EVO را ببینید). درنهایت بانک‌های بزرگ حتی با ایجاد شتاب‌دهنده‌ها، اتاق‌های فکر و آزمایشگاه‌های نوآوری (تنها به عنوان مثال Commerzbank Main Incubator یا Barclays Techstars را ببینید) به ایجاد رقبای کمک می‌کنند.
همه این اتفاقات هیجان‌انگیز است. حاکمان و فین‌تک‌ها برای ساخت آینده بهتر بانکداری برای ما به هم ملحق شده‌اند. واقعیت این است که این روند فرضیه جدیدی برای گروه دیگری از ارائه‌کنندگان خدمات مالی ایجاد می‌کند که به‌شدت به چالش کشیده می‌شوند: بانک‌های کوچک‌تر.
این شرکت‌ها با طوفان عظیمی مواجه‌اند. مشتریان و قانون‌گذاران از آن‌ها انتظار قابلیت‌های دیجیتالی اساسی‌تری دارند. شرکت‌کنندگان در بازار سرمایه، شرکت‌های خصوصی سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذاران حقوقی و حتی افراد، پول خود را به فین‌تک‌ها داده و از سرمایه‌گذاری در بانک‌های کوچک خودداری می‌کنند. درعین‌حال، شرکت‌کنندگان بزرگ‌تر در نوآوری‌های دیجیتال در مقیاسی که بانک‌های کوچک‌تر هرگز نمی‌توانند در آن رقابت کنند، سرمایه‌گذاری می‌کنند. تمام این‌ها هزینه جذب و نگهداری استعدادهای دیجیتال کمیاب را غیرقابل‌دسترس می‌سازد. برای بسیاری از بانک‌های کوچک‌تر، نوآوری‌های دیجیتالی دارد به یک تهدید تبدیل می‌شود.
.
گونه‌های در معرض خطر
پارادوکس نوآوری دیجیتال این است که به‌جای هدایت تغییر و رقابت تنها می‌تواند مانع تنزل آن شود. همان‌طور که بانک‌های بزرگ و رقبایشان به دنبال همکاری هستند، مؤسسات مالی کوچک‌تر مستقل در معرض خطر قرار می‌گیرند. برای مقابله با چنین اتفاقی یک موسسه مالی کوچک چه باید بکند؟ چند ایده در اینجا آمده است:
اندازه خود را تبدیل به نقطه قوت کنند: بانک‌های کوچک‌تر اغلب دارای مزایای داخلی هستند: آن‌ها کمتر پیچیده هستند و مشکلات کمتری نسبت به بانک‌های بزرگ‌تر دارند. این بدان معناست که می‌توانند سریع‌تر از رقبای بزرگ خود سازگار شوند. در محیطی که معلوم نیست که چه حرکتی منجر به موفقیت می‌شود توانایی آزمایش و یادگیری سریع یک مزیت اساسی است.
بانک‌های کوچک‌تر به دلیل چابکی بیشتر می‌توانند شریکی مؤثرتر برای رقبا باشند. بانک‌های بزرگ‌تر اغلب نه‌تنها به دلیل مشکلات فناوری اطلاعات و عملیات بلکه به دلیل سازمان‌دهی پیچیده داخلی نیازمند خرید همکاران متعدد قبل از تغییر کند هستند. بانک‌های کوچک‌تر با مشارکت فین‌تک می‌توانند سرعت اجرا را به یک پیشنهاد فروش منحصربه‌فرد تبدیل کنند.
اگر یک استارت‌آپ بتواند بین راه‌اندازی یک پیشنهاد همکاری با بانک‌های کوچک‌تر در چند هفته و یا بانک‌های بزرگ‌تر در چند ماه (حتی سال‌ها) انتخاب کنند، شرکای کوچک‌تر را انتخاب خواهند کرد.
روی پشتیبانی مشتریان خود حساب کنید: بانک‌های کوچک‌تر اغلب با مشتریان خود نسبت به همتایان بزرگ‌تر روابط بسیار نزدیک‌تری دارند. با استفاده هوشمندانه، این امر به آن‌ها این امکان را می‌دهد که در طراحی، آزمون و پذیرش پیشنهاد‌های دیجیتالی همکاری بیشتری از مشتریان خود بگیرند. مشتریان خوب به‌عنوان سلاح مخفی بانک‌های کوچک‌تر هستند و با آن‌ها همکاری می‌کنند و آزمون‌وخطا را راحت‌تر می‌پذیرند. اکثر بانک‌های کوچک‌تر برندهای قوی‌تری دارند، اعتماد بیشتری جلب می‌کنند و مشتریان بیشتری نسبت به رقبای فین‌تکی دارند. استفاده مؤثر از این نقاط قوت هنگام راه‌اندازی یک پیشنهاد دیجیتالی جدید به بانک‌های کوچک امکان توسعه سریع‌تر مقیاس را نسبت به استارت‌آپ‌ها (ولو با بودجه مناسب) می‌دهد.
به‌هم‌پیوستن به قدرت‌ها: بانک‌های کوچک‌تر می‌توانند با مؤسسات مشابه که با هم در حال رقابت نیستند همکاری کنند. بانک‌های کوچک در جغرافیا، محصولات یا بخش‌های مشتری، می‌توانند با دیگران برای به دست آوردن مقیاس مناسب برای سرمایه‌گذاری در فناوری‌ها و موقعیت‌های جدید همکاری کنند. بانک‌های کوچک‌تر، به کمک سرعت، نام تجاری و مشتریانی که دارند می‌توانند با دیگران در زمینه‌هایی مانند احراز هویت، پرداخت، امنیت سایبری یا فناوری زنجیره بلوک همکاری کنند تا سریعاً با به اشتراک‌گذاری فرصت‌ها و هزینه‌ها مزیت رقابتی با بانک‌های بزرگ و فین‌تک‌ها ایجاد کنند.
با اکوسیستم ارتباط برقرار کنید: بانک‌های کوچک‌تر می‌توانند از خطاهای رقبای بزرگ‌تر و فین‌تک‌ها درس بگیرند. بانک‌های کوچک‌تر با بررسی فعالیت‌های دیگران و مطالعه دلایل موفقیت و شکست آن‌ها، یاد می‌گیرند چگونه انتخاب درست انجام دهند.
بانک‌های کوچک‌تر باید نقش داشتن در اکوسیستم فین‌تک (کنفرانس‌ها، رویدادها، خبرنامه‌ها و …) را به‌عنوان راهی مؤثر و ارزان برای برون‌سپاری R&D(تحقیق و توسعه) و جذب و حفظ استعدادها محسوب کنند. بانک‌های کوچک‌تر زمانی که فرصت مناسب را شناسایی کنند می‌توانند با استفاده از سرعت و پایگاه مشتریان خود وارد چالش با بانک‌های بزرگ و استارت‌آپ‌های فین‌تکی شوند.
نوآوری‌های دیجیتالی
بسیاری از بانک‌های کوچک‌تر احساس می‌کنند که در برابر انقلاب فین‌تک‌ها آسیب‌پذیر هستند زیرا هزینه‌ها و پیچیدگی ورود به این تغییرات دلهره‌آور است. واقعیت این است که نوآوری دیجیتال می‌تواند مؤثرترین راه برای بانک‌های کوچک برای رقابت با رقبای بزرگ باشد.
برای این صنعت و مشتریان بهترین راه، ورود بانک‌های کوچک و درهم آمیختنشان با فین‌تک است. متأسفانه بسیاری از بانک‌های کوچک‌تر از چالش دیجیتال دور نگه داشته شده‌اند. این دور نگه داشتن ممکن است برای مدتی کوتاه قابل‌پذیرش باشد اما در بلندمدت مهلک است.
منبع: banknxt.com
