پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
با بررسی جزئیات کدهای WnnaCry و به گفته شرکت‌های Kaspersky و Symantec، مرکز حمله‌های اخیر سایبری در کره شمالی است.
به گزارش سخت‌افزار، این دو شرکت اعلام کردند که بر اساس جزییات موجود، کدهای WannaCry مشابه کدهایی است که در سال 2015 در backdoor که تحت کنترل دولت کره شمالی بود، استفاده شد و نتیجهٔ آن حمله به Sony Pictures و دزدی از یک بانک بنگلادشی بود.
در ادامهٔ ماجرا گروه Neel Mehta، از محققان گوگل طی بررسی‌هایی، اعلام کردند که این حملات به عهدهٔ گروه Lazarus از کرهٔ شمالی است، درواقع همان گروهی که در سال 2015 به دزدی از بانک بنگلادش و هک سونی پرداخت.
البته لازم به ذکر است که همیشه تشابه کدها نشان‌دهندهٔ تیم هکر نیست برای مثال ممکن است گروه دیگری برای گمراه کردن، از کدهای Backdoor استفاده کرده باشند تا به‌راحتی قابل‌شناسایی نباشند. ولی بر اساس تحقیقات Kaspersky، تشابه کدها در ورژن دوم WannaCry حذف شد و این نشان می‌دهد که حملات به عهدهٔ تیم دیگری نیست؛ درنتیجه Lazarus را مسئول این هک اعلام کرده است.
شرکت امنیتی Kaspersky سال‌هاست که در حال بررسی و تحقیق درباره تیم Lazarus است و در ماه آوریل اطلاعاتی درباره آن افشا کرده است. این سطح از پیچیدگی تاکنون در بین مجرمان سایبری یافت نشده بود و قطعاً تحت حمایت سازمان مهمی در کرهٔ شمالی است که تمامی مراحل عملیات را کنترل می‌کند.
به همین دلیل Lazarus را به‌عنوان یک مهرهٔ مهم جرائم خطرناک سایبری می‌شناسند. این حملات دقیقاً زمانی اتفاق افتاد که محققان امنیتی و شرکت‌های تکنولوژی از دولت بابت افزایش حملات سایبری انتقاد کردند و به بحث دربارهٔ جلوگیری از این حملات پرداختند.
چراکه Lazarus توسط WannaCry در سال 2016 به NSA حمله کرد و به سوءاستفاده از اطلاعات آن پرداخته بود. به دنبال این جریان، NSA و دیگر شرکت‌هایی که مورد حملات سایبری قرار گرفتند؛ از دولت امکاناتی را خواستار شدند تا به جنگ‌های سایبری بپردازند.
برد اسمیت (Brad Smith)، رئیس و مدیر ارشد حقوقی مایکروسافت، در وبلاگ خود اعلام کرد:
«جهان باید این حملات را مانند یک زنگ بیدارباش در نظر بگیرد و همیشه آمادگی مقابله با حملات سایبری را داشته باشد. استفاده از سلاح‌ها و حملات سایبری هیچ فرقی با سلاح‌های فیزیکی و جنگ‌های واقعی ندارد. دولت‌ها نیز باید علاوه بر تقویت نیروی‌های نظامی و دفاع از کشورها با سلاح‌های هسته‌ای، به محافظت و جلوگیری از حملات این‌چنینی نیز بپردازد.»