پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
Paypal مرکب از دو کلمه Pay و Pal می باشد. Pay به معنای پرداخت و Pal واژه ای مهجور در انگليسی به معنای رفيق، شريک و هم دست است.
بر اساس گزارش موسسه تحقیقات بازار GfK ، در سال 2011، Paypal در حضور بزرگانی همچون مسترکارت و ويزا، مورد اعتماد ترين و برترين برند در حوزه پرداخت های موبايلی شناخته شده است.
در مقام مقايسه با رقبايي همچون Google Checkout و ديگران، ميزان استقبال مردم از Paypal قابل مقايسه نيست. اين موضوع را در سايت هايي که امکان خريد اينترنتی آنلاين روی آنها فراهم بوده و چندين گزينه را در اختيار مشتری قرار می دهند قابل مشاهده است. اين در حالی است که هزينه استفاده از درگاه Paypal برای فروشندگان اينترنتی بيش از ساير رقبای آنان نظير Google chechout است.
هم چنين Paypal از نظر واقع شدن در برابر حملات Phishing ، برترين برند دنيا است.
در فوريه سال 2010، 52.95% از حملات Phishing صورت پذيرفته در دنيا با هدف شبيه سازی سايت (سرويس های) PayPal بوده است. رتبه های بعدی در اختيار eBay (9.93%)، Facebook(7.37%) و HSBC Bank(6.33%) می باشد که اين نشان دهنده جذابيت فوق العاده برند Paypal در نزد مردم و Haccker ها است.
از نظر مدل کسب و کار PayPal موفقیت این شرکت در تعداد کاربر و حجم تراکنش عمدتا به دلیل سه فاز استراتژی است که توسط مدیر عامل eBay چنین شمرده می شوند: اول از همه تمرکز PayPal بر گسترش سرویس هایش میان کاربران eBay در امریکا. دوم گسترش سرویس های PayPal به سایت های بین المللی eBay. و سوم شروع به ساختن PayPal به عنوان یک سرویسی جدای از eBay.
هر چند اعضای Pay pal با افتتاح PayPal Account می توانند وجوهی را بانام خود نزد آن موسسه نگاه دارند ولی دقت شود که يک بانک نيست، چرا که اقدام به اعطای سود به سپرده ها نمی کند.
قبل از تولد درگاه های پرداخت آنلاين وجوه نظير PayPal، آنچه مرسوم بود سرويس هايي بود که از سوی غول های فناوری کارت دنيا نظير مسترکارت، ويزا و امکس ارائه می شد طی آن روش، افراد با مراجعه به سايت فروشنده و برای خريد کالا يا خدماتی اقدام به ورود اطلاعات کارت خود نزد سايت فروشنده نموده، سايت فروشنده آنها را در فرصتی مناسب برای سامانه صادر کننده کارت (مستر کارت، ويزا و …) می پرداخت. اين يک روش بدون اتکا بر رمز بود (No-PIN) و با توجه به اينکه خصوصا در آمريکا افراد زيادی دارای کارت اعتباری بدون رمز بوده و تنها ملاک تاييد امضای آنان بود، زمانی مورد استقبال فراوانی قرار گرفت، ولی از سال 1984 که موضوع استفاده از کارت های با نوار مغناطيسی اجباری شده و نيز تراکنش های مالی برخط متولد شدند؛ هم چنين صدور کارت نقدی (کارت متصل به کارت) در همين دهه ، باعث شد که نياز به انجام تراکنش های مبنی بر رمز کارت بيش از بيش افزايش يابد.
مسلما روش قديمی بدين معنا که شما کل اطلاعات کارت تان را به همراه رمز اش در اختيار يک فروشنده ناشناس قرار دهيد مورد قبول نبود و همين باعث وجود نياز بازار به سامانه های پذيرش آنلاين تراکنش مالی شد. بازاری که PayPal در آن به عنوان برترين برند مطرح است.