پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
با ورود جدی بانک‌های خصوصی به صنعت بانکداری، یکی از روش‌های استراتژیک جذب و نگهداری مشتری ارائه سرویس‌های جدید بانکداری بوده، همین مسئله نیز باعث ارائه خدمات بانکداری و پرداخت بر روی بسترهای متنوعی نظیر اینترنت و موبایل شده است، خوب این روش بسیار موفق بوده، به نحوی که شاهد هستیم یکی از دغدغه‌های اصلی بانک‌های دولتی جذب مشتریان جوان است-به نظر می‌رسد بسیاری از بانک‌های دولتی دارای مشتریان با سن بالا هستند که این هم به خاطر پرداخت حقوق بازنشستگی و یا تعلق خاطر آن مشتری به بانک است- حال این سوال پیش می‌آید که چرا بانک‌های دولتی با این توان بالقوه مالی و گستردگی زیاد موفق به ارائه خدمات درخورشان مشتریان خود نیستند؟
مهم‌ترین دلیل این مسئله بی‌توجهی مدیران ارشد به بدنه و کادر کارشناسی بانک و فضای نامطلوب حاکم است، سوال اساسی این است که بانک‌های دولتی نظیر بانک تجارت چرا باید در بین پرسنل خود نیز با نامی دیگر صدا شود؟
چرا پرسنل بانک نیز از ارائه خدمات به مشتریان راضی نیستند، واقعا تا کی بایستی صبر کرد و منتظر بود تا بانک‌هایی نظیر سپه و تجارت به خودشان زحمت داده خدمت درخورشان ایرانی به مشتریانشان ارائه دهند.
طبق اصل ۴۴ قانون اساسی دولت‌های نهم و دهم به دستور رهبر معظم انقلاب اقدام به خصوصی سازی بانک تجارت نمودند اما چرا این مهم هیج تاثیری بر عملکرد این بانک نداشته است؟
مهم‌ترین ضعف بانک‌های یاد شده، توان پایین ایشان در ارائه سرویس‌های بانکداری الکترونیک به مشتریان می‌باشد، به عنوان نمونه هیج کدام از این بانک‌ها دارای یک سامانه بانکداری متمرکز نیستند و این در دنیای امروز چیز تجملی برای بانک نیست، تا کی باید در اخبار از تخلف‌های مالی کوچک و بزرگ در این نهادهای مالی که به علت نبود سامانه‌های مناسب و نبود نظارت رخ می‌دهد شنید و قلب هر ایرانی آزاده از شنیدن این اخبار بهم فشرده می‌شود.
خواهش می‌کنم نگاهی به آمار جریمه‌های سوییچ پرداخت بانک مرکزی بیندازید، جریمه‌های سنگین شتابی، واقعا تهیه یک سامانه پرداخت مناسب بیش از ۱ میلیارد هزینه دارد؟
اینکه یک بانک با این حجم جرایم روبرو می‌شود به معنای آن است که بسیار ی از افراد نظیر بنده و شما به پای ATMهای این بانک رفتیم و پس از گذشت چند دقیقه و اتلاف وقت دست خالی بازگشته‌ایم.
اخیرا رخدادی در خصوص خودپرداز‌ها و پایانه‌های فروش بانک تجارت روی داده است که مسئولان این بانک را بر آن داشت تا رخوت را کنار زده و به دنبال سامانه پرداخت مناسبی حرکت نمایند، مناقصه برگزار گردید اما در اتفاقی نادر بین شرکت‌های معظم PSP ایران که هر کدام سابقه ارائه خدمت به چندین بانک را دارند، شرکت مپنا کارت آریا که فقط مجوز PSPگری داشته و هیچ گونه تجربه عملی در این خصوص نداشته است برنده مناقصه شده، واقعا بانکی با گستردگی تجارت، چرا باید خود را محل آزمون و خطا قرار دهد، این تصمیم از کجا نشات می‌گیرد؟ تا کی بایستی منتظر یک سرویس مناسب از ایشان باشیم، و چطور ایشان انتظار جلب اعتماد مشتریان را پس از آن حادثه که توسط PSP قبلی رخ داده را دارند؟
در پایان مایلم با ذکر یک بیت از مثنوی معنوی حضرت مولانا این مقاله را به پایان برسانم:
در نیابد حال پخته را هیچ خام
پس سخن کوتاه باید کرد والسلام
آریو شمس؛ کارشناسی بانکی