ناگفته‌های قنبریان پس از 15 ماه مدیرعاملی تجارت الکترونیک پارسیان

یکی از تعجب‌برانگیزترین تغییرات مدیریتی صنعت پرداخت در چند سال گذشته در آذرماه 93 در شرکت تجارت الکترونیک پارسیان رقم خورد؛ مهندس عبدالعظیم قنبریان سومین مدیرعاملی بود که تجارت الکترونیک پارسیان در سال 93 به خود می‌دید؛ در زمانی که به تعبیر برخی کِشتی غول‌پیکر تجارت الکترونیک پارسیان در آب‌های کم‌عمق با خطر به گل نشستن دست‌وپنجه نرم می‌کرد، سکان‌دار جدیدش کسی شده بود که به‌ظاهر حتی شنا هم بلد نبود چه برسد به اینکه بتواند چنین کشتی بزرگی را با خدمه‌اش از آب‌های کم‌عمق به‌سلامت بیرون بکشد. این شد که همه منتظر شنیدن خبر قریب‌الوقوع به گل نشستن تجارت الکترونیک پارسیان شدند.

حالا بعد از گذشت 15 ماه از دوره مدیریت مردی که هیچ نام و نشانی در صنعت پرداخت نداشت، نه‌تنها تجارت الکترونیک پارسیان جایگاهش را در بازار از دست نداد، بلکه بعد از یک تجدیدقوا، با قدرت بیش‌ازقبل به میدان بازگشت. در این 15 ماه در تجارت الکترونیک پارسیان چه گذشت و چطور شد که تجارت الکترونیک پارسیان آمارهای رو به افول را کنترل کرد؟ برایمان جالب شده بود که مهندس قنبریان را از نزدیک ببینیم تا سؤالاتمان را از او بپرسیم.

بعد از دو ماه دوندگی برای وقت مصاحبه، سرانجام ظهر یک روز بهاری در طبقه چهارم مرکز تجاری آریو در شهرک غرب مهمان مهندس عبدالعظیم قنبریان مدیرعامل شرکت تجارت الکترونیک پارسیان شدیم تا علامت سؤال‌های ذهنمان را پاک کنیم.

در همان حال‌ و احوال‌های اول جلسه از روی ته‌لهجه او می‌شد به‌راحتی حدس زد که از دیار حافظ است. مردی 46 یا 47 ساله با موهای تقریباً جوگندمی و روحیه‌ای آرام. نکته قابل‌توجه در گفتار او، تقدیر از پیشینیان خود در هر منصب بود و همواره بخشی از موفقیت‌های خود را مدیون مدیران قبل از خود می‌دانست. دفتر کاری بدون تجملات و روحیه‌ای خسته که دومی از نکات مشترک مدیران بانکی است.

قبل از این‌که او را از نزدیک ببینیم کمی از سابقه‌اش می‌دانستیم. می‌دانستیم که پیش از ورودش به صنعت بانکداری و پرداخت، 22 سال خاکِ صنعت مخابرات را خورده است و از سمت کارشناسی سوئیچ‌های مخابرات شروع کرده تا هدایت و مدیریت سازمان‌های چند هزاری نفری مخابراتی. آنچه در ادامه آمده است حاصل گفت‌وگوی دوساعته ما با اوست؛

.

شروع فعالیت‌های مخابراتی از 22 سال پیش

قربانی: قبل از اینکه برویم سر داستان پرسروصدای حضورتان در صنعت پرداخت، کمی از سابقه کاری‌تان در مخابرات بگویید.

قنبریان: کارم را با سمت کارشناسی سوئیچ‌های مخابرات استان فارس شروع کردم و دو سه سالی تعمیر یونیت‌های مخابراتی و بردهای کامپیوتر را انجام می‌دادم. در سال 80 بود که مدیر مخابرات شهرستان فسا شدم و برای دو سال در آن سمت بودم؛ پس از آن مدتی هم مدیر بازرسی و پاسخ‌گویی به شکایات استان فارس بودم و سال 84 جلای وطن کرده و به مدت 2 سال مدیرکل بازرسی و ارزیابی عملکرد شرکت زیرساخت شدم.

پس از آن به دستور دکتر سلیمانی وزیر وقت ارتباطات و فناوری اطلاعات به سمت رئیس هیئت‌مدیره و مدیرعامل مخابرات استان بوشهر منصوب شدم. استان بوشهر ازنظر نیروی انسانی برای شروع کار من خوب بود و ازنظر پرسنلی استان به نسبت کوچکی بود. ولی از حیث درآمدی بسیار برای مخابرات ایران قابل‌توجه بود و تقریباً بیشترین درآمد سرانه موبایل و تلفن ثابت در کشور را در اختیار داشت. سه سالی که آنجا بودم تجربه ارزشمندی کسب کردم. بعد از آن مجدداً به دستور دکتر سلیمانی، رئیس هیئت‌مدیره و مدیرعامل مخابرات استان خوزستان شدم.

.

تجربه چالش‌برانگیزی به نام خوزستان

قربانی: بنا بر شنیده‌ها در خوزستان شما نه‌تنها با چالش‌های محلی مواجه بودید بلکه با خصوصی‌سازی مخابرات هم مواجه شدید؛ تجربه خوزستان را کمی بیشتر برایمان باز کنید.

قنبریان: در استان خوزستان چالش‌های عجیب‌وغریبی داشتم. استان چیزی نزدیک به 6 هزار کارمند و گستردگی بسیار زیادی داشت؛ مسائل سیاسی و اجتماعی استان پیچیدگی‌های خاص خودش را داشت و مدیریت کردن در آن استان مانند راه رفتن در میدان مین بود. بحث‌های قومی طایفه‌ای در آن استان بسیار زیاد است و مدیری که می‌خواهد به آن استان برود اول‌ازهمه باید خودش را به همه ثابت کند و نشان دهد که تمام قومیت‌ها را دوست دارد و از پتانسیل همه استفاده می‌کند. تمام دوره مدیریت من در آن استان مربوط به دوران خصوصی‌سازی شرکت مخابرات ایران بود. دورانی بسیار استثنایی در شرکت مخابرات ایران که اتفاق‌های عجیبی می‌افتاد و من می‌بایست خیال کارکنان و نیروها را راحت می‌کردم که نگران مسئله خصوصی‌سازی نباشند و اطمینان می‌دادم که قرار نیست که هیچ آسیبی به کار آن‌ها وارد شود؛ و همچنین می‌بایست به مخابرات ایران این تضمین را می‌دادم که اهداف خصوصی‌سازی با صحت و دقت پیش خواهد رفت در کل تجمیع این چالش‌ها در استان خوزستان و ناگزیری از چاره‌جویی برای آن‌ها تجربه‌های ارزشمندی برای من در بر داشت. دوست دارم به این موضوع اشاره کنم که مدیر ماقبل من در آن استان خدمات ارزشمندی ارائه کرده بود و بنده از نتایج آن بهره بسیاری برده بودم.

.

قربانی: بعد از آن بود که وارد صنعت بانکداری و پرداخت شدید؟

قنبریان: نه؛ اواسط سال 90 به استان فارس برگشتم. کارم در استان فارس بسیار راحت‌تر از خوزستان بود؛ اول به دلیل شناختی که از فارس داشتم و دوم به دلیل تجربیات گران‌بهایی بود که در خوزستان به قیمت سفید کردن موهایم کسب کرده بودم. مشکل استان فارس در آن زمان عدم تأمین منابع و توسعه‌نیافتگی استان بود.

.

آخرین فعالیت‌های مخابراتی

قربانی: بعد از آن به تهران آمدید؟

قنبریان: بله، مهر و آبان سال 91 مهندس پور رنجبر، مدیرعامل شرکت مخابرات ایران به بنده دستور دادند که به تهران بروم و به تیم آن‌ها برای پروژه سیمرغ بپیوندم. از بهمن و اسفندماه 91 هم کاملاً در شرکت مخابرات ایران مستقر شده بودم. در مخابرات ایران کار اصلی شروع شده بود؛ یعنی خصوصی‌ها مستقر شده بودند و مشاورهای خارجی آمده بودند و می‌خواستند نقشه راه و استراتژی شرکت را مشخص کنند. وظیفه تدوین استراتژی شبکه و ساختار شبکه مخابرات ایران به من محول شده بود و دو پیمانکار داشتم، اولی شرکت اورنج فرانسه بود که دو پیلار از هفت پیلار استراتژی‌های کلی شرکت مخابرات ایران که مربوط به حوزه شبکه و عملیات فنی مخابرات ایران بود از شرکت اورنج تحویل گرفته بودم و شرکت Korean telecom را به‌عنوان مشاور آوردیم که یک سری استراتژی برای شرکت مخابرات ایران تدوین کرد تا اینکه ببینیم مخابرات ایران ازنظر تکنولوژی کجا هست و باید به کجا برود و سیستم‌ها را طراحی کردیم. اواخر سال 92 بود که معاون آی‌تی شرکت مخابرات ایران بازنشست شد.

چون ما طرحی داشتیم که CIO و CTO صنعت تلکام باید ادغام شوند، درنتیجه مهندس پور رنجبر معاون آی‌تی را جایگزین نکرد و سرپرستی معاونت آی‌تی را هم به بنده دادند و من در یک سال آخر هر دو معاونت را اداره می‌کردم و در حوزه آی‌تی مخابرات ایران ‌هم تدوین استراتژی آی‌تی را یک شرکت معروف هندی-انگلیسی به نام tech mahindra انجام می‌داد. درواقع این کارها تا ماه تیر یا مرداد سال 93 ادامه پیدا کرد و ما توانستیم این دو کار، یعنی هم استراتژی شبکه شرکت مخابرات ایران و هم استراتژی آی‌تی شرکت را باهم انجام دهیم. در همین حین با تغییر مدیریتی در شرکت مخابرات مواجه شدیم و مهندس پور رنجبر با فرد دیگری جایگزین شد. مدیر جدید دیدگاه کاملاً متفاوتی با مدیرعامل قبلی داشت. آقای پور رنجبر یک فرد بسیار استراتژیک و با یک دیدگاه کاملاً خصوصی محور و مشتری مدار بودند و مخابرات را یک بنگاه اقتصادی قلمداد می‌کردند؛ ولی مدیر بعدی معتقد بود که مخابرات ایران یک دستگاه ملی است و فارغ از مباحث هزینه و فایده برایش فرقی نمی‌کند که کجا و چطور سرویس دهد.

.

ورود به صنعت بانکداری و پرداخت

قربانی: بعد چه شد؟

قنبریان: متأسفانه با شرایط جدید شرکت، من نتوانستم ادامه دهم و دو ماه بعدازاینکه مهندس پور رنجبر به بانک پارسیان رفته بودند، از من دعوت به همکاری کردند که بنده هم راهی بانک پارسیان شدم. مهرماه 93 به بانک پارسیان رفتم و چند ماهی عضو هیئت‌مدیره شرکت کاسپین بودم و در نهایت در آذرماه 93 وارد تجارت الکترونیک پارسیان شدم.

.

زیرساخت بزرگ‌ترین مشکل تجارت الکترونیک پارسیان

قربانی: روزی که شما تجارت الکترونیک پارسیان را تحویل گرفتید وضعیت این شرکت تعریفی نداشت و در یک سال شما سومین مدیرعامل آن بودید. این خود نشان از آشفتگی وضعیت این شرکت می‌داد و تقریباً کسی انتظار نداشت که یک مخابراتی بتواند از عهده این کار برآید. نسبت به‌روزی که شما وارد تجارت الکترونیک پارسیان شدید تا به الآن چه اتفاقات و تغییراتی در اینجا رخ داده است و در حال حاضر این شرکت در چه وضعیتی قرار دارد؟

قنبریان: قبل از هر چیز از کسانی که قبل از من زحمت کشیده‌اند و ما خوشه‌چین زحمات آن‌ها بودیم تشکر می‌کنم. شرکت تجارت الکترونیک پارسیان از اولین و قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین شرکت‌های این صنعت است و اداره کردن این شرکت پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد. سال 93 که من این شرکت را تحویل گرفتم یکی از مشکلاتی که داشت مشکلات زیرساختی بود. شرکت از یک بحران بسیار بزرگ تازه خلاص شده بود و بعد از تغییر سوئیچی که داشت، شرکت چند ماه آسیب دیده بود و بخشی از مشتری‌های خود را از دست داده بود و شیب تعداد مشتری و تعداد تراکنش در شرکت با یک زاویه قابل‌توجهی منفی شده بود و زمانی که من این سمت را قبول کردم سوئیچ تازه جایگزین شده بود و شرکت همچنان درگیر بهبود آن بود.

.

70 میلیارد تومان هزینه زیرساخت تجارت الکترونیک پارسیان

عمده‌ترین مطلبی که پیش روی ما بود این بود که باید یک برنامه‌ریزی می‌کردیم که زیرساخت‌های شرکت را سروسامان دهیم. خوشبختانه با توجه به سابقه‌ای که در حوزه مخابرات داشتم به‌خوبی شبکه را می‌شناختم و می‌دانستم که زیرساخت یعنی چه و بر آن مسلط بودم و اولین کار تقویت زیرساخت‌ها بود.

اکنون پس از 15 ماه به این نتیجه رسیده‌ام همان‌گونه که در سایر صنایع مصطلح هست «مدیری موفق است که به مسائل مالی آگاهی داشته باشد» به نظر بنده در بنگاه‌های مالی مدیرانی موفق خواهند بود که از مسائل فنی آگاهی داشته باشند زیرا تمامی سرویس‌ها پایه فنی دارند.

یکی دیگر از مشکلات شرکت در سال 93، ناپایداری شرکت بود، در آن سال من سومین مدیرعامل شرکت بودم. اولین نفر مهندس رضا قلی بودند، بعد از ایشان هم آقای باباپور و از ماه نهم هم بنده مدیرعامل بودم و این باعث شده بود که پرسنل روحیه خودشان را از دست داده بودند.

در سال 94 تمام تلاشمان را کردیم که زیرساخت‌های شرکت را آماده کنیم و شرکت چیزی حدود 70 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری کرد و الآن به نقطه خوبی رسیدیم که می‌توانیم بازارهایی که هدف‌گذاری کردیم را پاسخ‌گو باشیم. با توجه به استراتژی شرکت آن بخش‌هایی که نیاز به تغییر داشت را تغییر دادیم.

علاوه بر این‌ها، هم‌زمان در خود بانک پارسیان تغییراتی به وجود آمد، هولدینگ آی‌تی در بانک ایجاد شده بود و این حوزه توجه جدی به تجارت الکترونیک داشت. همگی این‌ها کمک کرد تا شرکت تغییرات خوبی را در زیرساختش ایجاد کند.

.

از کاهش زمان تراکنش‌ها تا حمایت از استارتاپ‌ها

تراکنش دستگاه‌های کارت‌خوان ما در سال 93، 13 الی 14 ثانیه طول می‌کشید و الآن این زمان به کمتر از دو ثانیه رسیده است. ظرفیت‌های ما به‌شدت بالا رفته است. در حوزه‌های صف خود تجدیدنظرهای جدی کردیم و برخی نمایندگان شرکت را عوض کردیم و در برخی جاها نمایندگان را اضافه کردیم.

در شهر تهران صد درصد نمایندگی‌های خودمان را افزایش دادیم. از 5 نماینده به یازده دفتر نمایندگی در تهران رسیدیم. همین‌طور در استان‌های کرج، البرز، فارس، خراسان، اصفهان، آذربایجان شرقی، گیلان و مازندران نمایندگی‌هایمان را اضافه کردیم و صف خود را برای مارکت‌های جدید آماده کردیم. استارتاپ‌هایی که فکر می‌کردیم لایق هستند را زیر چتر خودمان آوردیم و با آن‌ها شریک شدیم. سرمایه‌گذاری‌های بسیاری را با همین استارتاپ‌هایی که در اختیار داریم آغاز کردیم. در حوزه تراکنش‌های آفلاین و آنلاین وارد شدیم و آن قسمت‌هایی که فکر می‌کردیم خلأ دارند را حل‌وفصل کردیم.

.

قربانی: منظورتان از خلأ در حوزه سرویس است؟

قنبریان: بله، به عقیده بنده سرویس‌ها باید بر اساس نیاز مشتریان طراحی شوند که این از وظایف اصلی استارتاپ‌ها است. در واقع به قول استادم مرحوم دکتر وفا غفاریان که مدتی رئیس هیئت‌مدیره مخابرات ایران بودند «به‌جای پاسخگویی به نیازهای کشف شده باید به دنبال کشف نیازهای پاسخ داده نشده باشیم.» به نظرم آن‌قدر عرصه فعالیت بزرگ است که فقط کافی است به نیاز مشتری توجه شود و برای آن نیاز محصولی تهیه شود. استارتاپ‌هایی هم که محصولشان را ارائه کرده‌اند، بیشتر در این مسیر هدایتشان کرده‌ایم. امیدوارم امسال در این جهت شرکت تجارت الکترونیک حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.

.

می‌خواهیم لقمه را از دهان همدیگر دربیاوریم

قربانی: رقابت را در صنعت پرداخت چطور می‌بینید؟

قنبریان: به نظر من از آنجایی که شرکت‌های PSP هم هرکدامشان به یک بانک وصل هستند، رقابت در صنعت پرداخت هم بسیار متأثر از رقابتی است که در حوزه بانکی وجود دارد. علی‌رغم اینکه همه می‌دانیم که این حوزه، حوزه بسیار گسترده‌ای است، همه به یک بخش چسبیده‌ایم و می‌خواهیم لقمه را از دهان همدیگر دربیاوریم.

نمونه بارزش این است که برخلاف همه جای دنیا در صنعت پرداخت، سرویس‌گیرنده هیچ هزینه‌ای بابت سرویسش نمی‌دهد و به‌جایش یک نفر دیگر این هزینه را می‌دهد. رقابت باعث شده که این مدل اشتباه جا بیفتد و این مدل به یک فرهنگ مبدل شده است و این تغییر فرهنگ خودش هزینه‌های زیادی دارد. آدم‌های بزرگی در این صنعت هستند و از آن‌ها انتظار می‌رود که دست‌به‌کار شوند و به یک وحدت نظری برسند که زیبنده بازار است. رقابت ناسالم در این عرصه باعث شده مشتری نهایی از قدرت چانه‌زنی بالایی برخوردار شود و ضمن بالا بردن هزینه‌های کسب‌وکار حاشیه سود را به‌شدت کاهش داده است. این نکته را هم باید متذکر شد که برخی از بازیگران این حوزه مشغول خرید درآمد از طریق اختصاص امتیازات پرهزینه به مشتری نهایی شده‌اند.

.

قربانی: بعد از تغییراتی که در خصوص کارمزد اتفاق افتاد، تمام شرکت‌های PSP تبلیغات کارت‌خوان‌هایش را متوقف کردند. دراین‌بین تجارت الکترونیک پارسیان شروع به تبلیغ کارت‌خوانش کرد. چرا چنین کاری انجام شد؟ در فرآیندی که بانک مرکزی برای اصلاح کارمزدها دیده بود آیا این کار نوعی بر هم زدن بازی نبود؟

قنبریان: برای بانک‌ها بهتر بود که تراکنش سمت آن‌ها نرود ولی برای PSP‌ها فرقی نمی‌کند، چراکه پولش را می‌گیرند. ما در تجارت الکترونیک پارسیان مانند بقیه PSP‌ها به‌شدت علاقه‌مندیم که تراکنش‌هایمان بیشتر شود و فقط به یک بانک هم سرویس نمی‌دهیم که شک و شبهه ایجاد کند. شرکت ما در حال حاضر با 13 بانک طرف قرارداد است.

.

قربانی: این مسئله از طرف بانک‌ها برایتان تهدید کننده نبود؟

قنبریان: خیر. بانک‌ها یک محدودیتی برای ما گذاشتند که اگر قرار است در این ساختار هزینه تراکنش‌های کارت‌خوانی را بپردازند بهتر است تعادلی در کار باشد؛ یعنی سراغ فروشنده‌هایی برویم که علاوه بر تعداد تراکنش مبلغ تراکنش که برای بانک جذاب است را هم مدنظر قرار دهیم. برنامه‌ریزی‌های ما برای انتخاب پذیرنده به این سمت در حال تغییر است.

.

مدل مشارکتی برای پرداخت کارمزد

قربانی: دید شما نسبت به موضوع کارمزد تراکنش خرید دستگاه‌های کارت‌خوان چیست؟ آیا تصمیمات گرفته شده توسط بانک مرکزی درست است؟

قنبریان: من اعتقاد دارم هر کس هر چیزی را که مصرف می‌کند خودش باید پولش را به‌اندازه سهم استفاده‌اش بدهد. اگر این کار را نکند قدرش را نمی‌داند، از آن به خوبی استفاده نمی‌کند و منابع را هدر می‌دهد.

در کل چیز رایگان به کسی دادن خطرناک است؛ بنابراین راه اساسی اصلاح نظام کارمزد این است که مصرف‌کننده سرویس، به‌اندازه سهم مصرفش هزینه را پرداخت کند. بانک پذیرنده و یا خود فروشنده اگر سهمی دارد پس باید سهمش را پرداخت کند. این هزینه باید اندازه‌گیری شود که هرکدام از ذی‌نفعان چقدر سهم دارند و میزان سهمشان را پرداخت کنند؛ یعنی من بیشتر به یک مدل ترکیبی برای پرداخت کارمزد اعتقاد دارم؛ مدلی که در آن همه ذینفعان سهم خودشان را پرداخت کنند.

.

استارتاپ‌ها نقطه عطف صنعت پرداخت

قربانی: در صحبت‌هایتان حرف از استارتاپ‌ها زدید؛ حضور آن‌ها را در این صنعت چطور می‌بینید؟

قنبریان: به نظر من نقطه عطف این صنعت حضور استارتاپ‌ها است. استارتاپ‌ها هستند که می‌توانند به تغییر این فرهنگ غلط کمک کنند. چراکه آن‌ها در بطن جامعه هستند و بر اساس نیازی که وجود دارد سرویسی تعریف می‌کنند و چون سرویس خاص تولید می‌کنند هزینه‌ی آن را نیز دریافت خواهند کرد. به‌طورکلی جای استارتاپ‌ها در این صنعت بسیار خالی است و می‌توانند نقش بسیار خوبی را در صنعت پرداخت داشته باشند.

.

پرسنل بزرگ‌ترین سرمایه تجارت الکترونیک پارسیان

قربانی: شما به‌عنوان مدیرعامل تجارت الکترونیک پارسیان، مهم‌ترین بارزه مثبت امروز تجارت الکترونیک پارسیان را چه می‌دانید؟

قنبریان: نیروی انسانی بزرگ‌ترین سرمایه‌ای است که ما داریم و واقعاً می‌توانیم به آن‌ها تکیه کنیم. تعصب و وفاداری آن‌ها به تجارت الکترونیک پارسیان بسیار زیاد است و حتی اگر از اینجا هم رفته باشند، رفاقتشان‌ همچنان برقرار است. این خودش برند تجارت الکترونیک را ساخته است. سرمایه دوم ما اعتباری است که نزد مردم داریم. ما فکر می‌کنیم که اعتبار و اطمینانی که مردم به برند پارسیان دارند، سرمایه بزرگی برای تجارت الکترونیک پارسیان است و ما خیلی خوب می‌توانیم از این برند استفاده کنیم.

.

از درگاه‌های رو به غروب تا درگاه‌های رو به طلوع

قربانی: دید شما در تجارت الکترونیک پارسیان نسبت به تکنولوژی‌های روز دنیا در صنعت پرداخت چیست؟

قنبریان: فکر می‌کنم که ما اگر نخواهیم به توسعه تکنولوژی توجه کنیم، قطعاً بر روی فرکانس میرایی خواهیم افتاد. اگر نگاه ما به سمت توسعه مارکت نباشد از بین خواهیم رفت. در صنعت پرداخت درگاه‌هایی وجود دارند که رو به افول دارند و حتماً شرکت‌هایی موفق خواهند بود که راهکار‌های جدید با تکنولوژی‌های جدید را به مردم ارائه کنند. در این صنعت نو شدن و نو فکر کردن بسیار مهم است.

.

تمرکز روی سرویس‌دهی در حرکت

قربانی: با توجه به صحبتی که در مورد میرایی برخی از بسترها کردید، از میان سه بستر کارت‌خوان، اینترنت و تلفن همراه تمرکز آینده تجارت الکترونیک پارسیان روی کدام بستر است؟

قنبریان: مشتری احتیاج دارد همان‌طور که در حال حرکت است بتواند تمامی کارهایش را انجام دهد. این یعنی اینکه صنعت به سمت Mobility می‌رود. به این معنی که مصرف‌کننده احتیاج دارد هم‌زمان که حرکت می‌کند، سرویس‌دهنده‌هایش هم قابلیت حرکت را داشته باشند. در حال حاضر در کشور ما اپراتور و موبایل خودشان را نشان داده‌اند و به نظر بستر خوبی برای ارائه سرویس با قابلیت حرکت هستند. باید بگویم که ما یکی از 6 شرکتی هستیم که موافقت اصولی اپراتور مجازی موبایل را گرفته‌ایم و الآن در فرصتی هستیم که بتوانیم سرویس‌هایمان را طراحی کنیم و با اپراتورها به قرارداد برسیم. در این حوزه با همکاری استارتاپ‌ها برنامه‌ریزی‌های جدی در حوزه سلامت، بانکداری، آموزش، گردشگری و حوزه‌های دیگر کرده‌ایم. علاوه‌بر این یکی از اپراتورهای معروف اروپایی را با خودمان شریک کردیم تا بتوانیم از تجربه‌اش بهره ببریم. تجربه‌ای که خارجی‌ها می‌توانند داشته باشند بسیار مهم است و استفاده از این تجربیات برای رشد داخل کشور لازم است. با همین دید موافقت‌نامه ما با آن‌ها امضا شده است و در حال نهایی کردن کارها هستیم.

چون ما می‌دانیم که رویکرد صنعت به سمت حرکت است؛ بنابراین پلتفرم‌های آن را آماده می‌کنیم و سرویس‌های موردنظر را طراحی می‌کنیم. البته این به این معنا نیست که از کارت‌خوان و درگاه‌های اینترنتی غافل می‌شویم، برنامه‌هایی جدی روی آن‌ها هم داریم. در حال نو کردن درگاه IPG هستیم و برنامه جدی برای نوسازی ناوگان کارت‌خوان داریم؛ اما در حوزه موبایل و اپلیکیشن تمرکز بیشتری داریم.

.

قربانی: چندی پیش در رسانه‌ها خبری منتشر شده بود که قرار است کارت‌های ویزا و مستر از طریق سوئیچ تجارت الکترونیک پارسیان به شبکه شتاب و شاپرک وصل شوند. آیا این خبر درست است؟

قنبریان: ما یک وجهی در شرکت تجارت الکترونیک پارسیان داریم که سایر شرکت‌ها آن را ندارند و به قولی دوگانه‌سوز هستیم. وجه تمایز ما این است که ما در حوزه صدور کارت به نیابت از بانک پارسیان، کارگزار بانک هستیم؛ یعنی اینکه بانک پارسیان معاونت حوزه صادرکنندگی ندارد. درواقع ما در حوزه صادرکنندگی فعالیت جدی به نیابت از بانک پارسیان داریم. در این حوزه خود بانک مرکزی با ما صحبت می‌کند. ما خودپردازهای خارج از شعبه بانک پارسیان را توسعه می‌دهیم و پرستاری می‌کنیم. ما ماشین پول‌گذار و خزانه داریم و پول این دستگاه‌ها را تأمین می‌کنیم که چیزی حدود 600 تا 700 دستگاه خودپرداز خارج شعبه‌ای را شامل می‌شود و در کل استان‌ها نیرو داریم.

اما در خصوص سؤالی که پرسیدید باید بگویم که بانک مرکزی به بانک‌ها اعلام کردند که می‌توانند مذاکراتشان با دیگر شرکت‌های خارجی را شروع کنند و اگر به مرحله تصمیم‌گیری رسیدند باید حتماً بانک مرکزی را مطلع کنند تا به آن‌ها بگوید که چه‌کار کنند. ما هم با شرکت‌های خارجی زیادی صحبت کردیم. اتفاقاً شرکتی که موضوعش رسانه‌ای شد یک شرکت PSP در ترکیه است که با تعدادی فروشنده در داخل و خارج ترکیه قرارداد دارد و صرفاً از طریق درگاه IPG تراکنش‌هایش را انجام می‌دهد. مذاکرات ما روی این بود که نمی‌خواستیم هیچ اتفاقی در سیستم بانک مرکزی بیفتد. تا وقتی بانک مرکزی می‌خواهد تصمیم بگیرد و استانداردها را برای خارجی‌ها بگوید زمان زیادی طول می‌کشد. مسئله‌ای هم که وجود دارد این است که برای مثال اگر فردی می‌خواهد بلیتی از یک ایرلاین خارجی بگیرد با مشکل مواجه است و یا اینکه اگر کسی می‌خواهد یک ژورنال خارجی بخرد برای پرداخت آن با مشکل مواجه است. ما بر روی این مسائل تمرکز کردیم و اگر بتوانیم موافقت بانک مرکزی را بگیریم، درگاه ما از طریق این PSP ترکیه‌ای بر روی سایت‌های دیگر فروشندگان قرار می‌گیرد و فرد می‌تواند با کارت شتابی از درگاه IPG شرکت تجارت الکترونیک پارسیان خریدش را انجام دهد. در حال حاضر ما سناریو را خدمت بانک مرکزی اعلام کردیم و منتظر اجازه آن‌ها هستیم. ولی در حوزه ویزا و مستر بانک می‌تواند تحت پروتکل یکی از شرکت‌هایی که لایسنس دارند و با لوگوی مشترک کارت‌هایی را بفروشند و روی شبکه آن‌ها هم تراکنش انجام شود. برای مثال ما با همکاری بانک تاجیک صادرات کارت‌های ویزا را می‌فروشیم. پس خبر به آن شکلی که قبلاً منعکس شده بود اشتباه بود.

.

قربانی: کمی هم راجع به اسپانسری سریال قرعه به ما بگویید؟

قنبریان: در مورد سریال قرعه باید بگویم که اگر نگاه ما نگاه صِرف اقتصادی و تجاری بود نباید این کار را می‌کردیم. بخشی از نگاه ما نگاه فرهنگی و آسیب‌های اجتماعی بود. در این سریال چند بخش وجود داشت. یک بخش آن این بود که کارت‌خوان در اعماق زندگی مردم رفت و می‌خواستیم که به جامعه بگوییم که قصه پرداخت الکترونیک تا کجا می‌تواند پیش رود و تا کجا می‌توان اعتماد کرد. البته بخشی از کار هم مربوط به نمایش نام و لوگوی شرکت ما بود و خب این غیرقابل‌انکار است. همچنین در کنار داستان کارت‌خوان موضوع دیگری که وجود داشت این بود که به خاطر اعتماد خانواده‌های داخل قصه به مؤسسه‌های غیرقانونی آسیب جدی به آن‌ها وارد شده بود و ما هم به‌عنوان کسی که در این حوزه هستیم باید دست‌به‌کار می‌شدیم تا کمی به مردم آگاهی دهیم که این اعتماد بی‌مورد به مؤسسات غیرمجاز چه دردسرهایی برایشان خواهد داشت. این سریال پیامی داشت که چرا باید این اتفاقات بیفتد و مردم باید آنجاهایی که حاکمیت تأیید می‌کند پولشان را قرار دهند. ما دیدیم که به‌عنوان یک نقش اجتماعی می‌توانیم و باید به حل این مسئله کمک کنیم. از خروجی کار هم راضی هستیم و در سریال قرعه ما توانستیم شب‌های عید هم در کنار مردم باشیم.