راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

دستورالعمل «مدیریت ریسک اعتباری در مؤسسات اعتباری» به شبکه بانکی ابلاغ شد

اعتباردهی رتبه‌محور شد؛ محاسبه ماهانه زیان مورد انتظار و گزارش‌دهی به بانک مرکزی الزامی است

«دستورالعمل مدیریت ریسک اعتباری در مؤسسات اعتباری» در پنجاهمین جلسه هیئت‌عالی بانک مرکزی، مورخ ۱۴۰۴.۰۹.۲۵ تصویب و به شبکه بانکی ابلاغ شد. بر اساس این دستورالعمل، الگوی مدیریت ریسک اعتباری به‌گونه‌ای تعیین شده است که اقدامات لازم جهت مدیریت مؤثر ریسک باید از زمان تشکیل پرونده اعتباری آغاز شود و بعد از پرداخت‏‏‏‏‏‏ / ایجاد تسهیلات و تعهدات و وصول مطالبات مؤسسه اعتباری نیز ادامه داشته باشد.

پیرو بخشنامه شماره ۱۷۲۷۴۵‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏/۰۲ مورخ ۲۰‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏.۷‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏.۱۴۰۲ موضوع ابلاغ اصلاحیه «حداقل الزامات مدیریت ریسک اعتباری در مؤسسات اعتباری» به شبکه بانکی، به منظور بروزرسانی و تکمیل ضوابط ناظر بر مدیریت ریسک اعتباری در مؤسسات اعتباری بر اساس مفاد بند (ب) ماده (۲۰) «قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران» و همچنین در راستای تحقق هدف مذکور در جزء (۲) بند (ب) ماده (۳) «قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران» مبنی بر ایجاد ثبات و سلامت شبکه بانکی، تدوین نسخه جامع و اجرایی مدیریت ریسک اعتباری در مؤسسات اعتباری با عنوان «دستورالعمل مدیریت ریسک اعتباری در مؤسسات اعتباری» در دستور کار این بانک قرار گرفت که در نهایت در پنجاهمین جلسه مورخ ۲۵‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏.۰۹‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏.۱۴۰۴ هیئت‌عالی بانک مرکزی به تصویب رسید.


مدیریت ریسک اعتباری مبتنی بر رتبه‌بندی مشتریان و پایش مستمر


در دستورالعمل مزبور، الگوی مدیریت ریسک اعتباری به‌گونه‌ای تعیین شده است که اقدامات لازم جهت مدیریت مؤثر ریسک باید از زمان تشکیل پرونده اعتباری آغاز شود و بعد از پرداخت ‏‏‏‏‏‏/ ایجاد تسهیلات و تعهدات و وصول مطالبات مؤسسه اعتباری نیز ادامه داشته باشد. امور مذکور بر مبنای یک نظام تعیین اهلیت اعتباری مشتریان و مبتنی بر نتایج حاصل از سیستم رتبه‌بندی داخلی مؤسسه اعتباری می‌باشد.

  • بر اساس ماده ۲۱، مؤسسه اعتباری مکلف است به‌منظور ارزیابی اهلیت اعتباری مشتری، از اطلاعات و مدارک مربوط به پرونده اعتباری، وضعیت مالی، جریان‌های نقدی و سایر اطلاعات مرتبط استفاده کرده و امتیاز اعتباری مشتری را تعیین کند.
  • طبق ماده ۲۲، مؤسسه اعتباری موظف است سیستم رتبه‌بندی داخلی مشتریان را بر اساس احتمال نکول طراحی و اجرا کرده و مشتریان را در طبقات اعتباری مختلف دسته‌بندی کند. این طبقه‌بندی باید مبنای تصمیم‌گیری در اعطای اعتبار قرار گیرد.
  • همچنین بر اساس ماده ۲۳، مؤسسات اعتباری مکلف‌اند سقف، شرایط و استمرار اعطای اعتبار را متناسب با رتبه اعتباری داخلی مشتری تعیین کرده و در صورت تغییر وضعیت اعتباری، نسبت به بازنگری تصمیمات اعتباری اقدام کنند.
  • همچنین طبق ماده ۳۹، محاسبه زیان مورد انتظار اعتباری (EL) با استفاده از مؤلفه‌های احتمال نکول، زیان در صورت نکول و مانده در معرض نکول، به‌صورت ماهانه الزامی شده و نتایج آن باید به بانک مرکزی گزارش شود.
  • این دستورالعمل همچنین خط قرمز جدیدی برای مطالبات غیرجاری تعیین کرده و در صورتی که نسبت مطالبات غیرجاری از حدود تعیین‌شده عبور کند، ارائه برنامه اصلاحی به بانک مرکزی را الزامی دانسته است (مواد ۴۳ و ۴۴).
  • انجام آزمون بحران ریسک اعتباری حداقل هر شش ماه یک‌بار و تصویب نتایج و برنامه‌های مواجهه با بحران توسط هیئت‌مدیره، از دیگر الزامات این دستورالعمل عنوان شده است (مواد ۴۶ تا ۵۰).

لازم به ذکر است، از تاریخ ابلاغ این بخشنامه، «دستورالعمل مدیریت ریسک اعتباری در مؤسسات اعتباری» به شرح پیوست، جایگزین «حداقل الزامات مدیریت ریسک اعتباری در مؤسسات اعتباری»، موضوع بخشنامه شماره ۱۷۲۷۴۵‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏/۰۲ مورخ ۲۰‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏.۰۷‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏.۱۴۰۲ می‌شود.

در خاتمه، ضمن ایفاد نسخه‌ای از «دستورالعمل مدیریت ریسک اعتباری در مؤسسات اعتباری»، مقتضی است مراتب به قید تسریع و با لحاظ مفاد بخشنامه شماره ۱۴۹۱۵۳‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏/۹۶ مورخ ۱۶‏‏‏‏‏‏.۰۵‏‏‏‏‏‏.۱۳۹۶ به تمامی واحدهای آن بانک ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏/ مؤسسه اعتباری غیربانکی ابلاغ شود و اقدامات و هماهنگی‌های لازم به منظور اجرای دقیق آن به عمل آید.

منبع بانک مرکزی
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.