پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
در سالهای اخیر تصویر ارتباط بانکها با مشتریان بهظاهر تغییر چندانی نکرده است؛ هنوز هم بسیاری از تراکنشها با پیامک به اطلاع کاربر میرسد و هنوز بخش زیادی از ارتباطات دیجیتال بانک وابسته به کانالی است که بیش از یک دهه ستون بانکداری الکترونیک ایران بوده است. اما زیر این سطحِ آشنا، یک تحول آرام اما تعیینکننده در حال شکلگیری است: ارتقای تجربه کاربری، تصمیمگیری بلادرنگ، و سرعت واکنش سرویسهای دیجیتال دیگر با محدودیتهای پیامک همخوان نیست.
به گزارش روابط عمومی شرکت آراد رایانه لیان، بانکهای پیشرو در دنیا این شکاف را سالهاست با «Push Notification» پر کردهاند؛ کانالی که تنها یک پیامرسان نیست، بلکه تبدیل به بخشی از معماری تصمیمگیرنده و لایه تجربه کاربر شده است. اما پیادهسازی Push در حوزه مالی، سختتر از آن چیزی است که بهنظر میرسد. سرویسهای خارجی مانند OneSignal برای بانک قابلاستفاده نیستند؛ زیرا داده دستگاه، توکن احراز هویت و رویدادهای کاربر را از مرز کشور خارج میکنند و این برای تراکنشهای حساس، خط قرمز محسوب میشود. در نتیجه، بانکها نیازمند سرویسی هستند که هم قدرت تکنولوژی جهانی را داشته باشد، هم تمام الزامات امنیتی بانکی را رعایت کند، و هم ظرفیت مقیاس ملی را پوشش دهد.
اینجا است که سرویس پوش نوتیفیکیشن آراد وارد اکوسیستم بانکی کشور میشود؛ نه بهعنوان یک ابزار جانبی برای پیامرسانی، بلکه بهعنوان یک لایه زیرساختی که میتواند تجربه دیجیتال بانک را بازطراحی کند.
پوش در برابر پیامک؛ داستانی پیچیدهتر از هزینه کمتر
تقلیل Push به «جایگزین ارزانِ پیامک» سادهسازی بیش از حد است. مسئله اصلی، جایگزینی کانال ارتباطی نیست؛ جایگزینی نقش پیام در معماری بانکداری است. پیامک پیام را از نقطه A به B منتقل میکند، اما Push میتواند بخشی از حلقه تصمیمگیری باشد. پیامک تنها اعلان میکند، اما Push تعامل ایجاد میکند. پیامک تحویل میدهد، اما Push بازخورد تولید میکند: پیام دیده شد یا نه؟ کاربر روی آن کلیک کرد یا خیر؟ واکنش چه زمانی رخ داد؟ این دادهها برای بانک یک دارایی تبدیل میشود، نه فقط اطلاعرسانی.
از این نقطه به بعد،Push دیگر یک ابزار پیامرسانی نیست؛ یک حسگر است. بخشی از معماری واقعی زمان، بخشی از تجربه کاربری بانک. و همینجاست که نقش آراد پررنگ میشود.
وقتی مقیاس ملی، کیفیت ارتباط را تعیین میکند
آراد طی دو دهه اخیر یکی از زیرساختهای اصلی پیامک تراکنشی کشور بوده است؛ روزهایی که بیش از ۳۰۰ میلیون پیام در بستر آن جابهجا میشود، محدود به مناسبتهای خاص نیست. این حجم از تجربه، باعث شده آراد Push را نه بر اساس استانداردهای رایج کسبوکارهای اینترنتی، بلکه بر اساس استانداردهای «اپراتوری» طراحی کند. یعنی همان سطحی که در پیامک و سوئیچهای بانکی ضروری است.
معماری Push آراد بهجای یک جریان ساده از اپلیکیشن به سرویس خارجی، روی چند لایه موازی استوار است. در مرکز این معماری، یک گیت وی امن قرار دارد که تمام درخواستها را اعتبارسنجی میکند. پیام پس از ورود به شبکه، نه مستقیماً به سمت اپلیکیشن، بلکه به یک موتور مسیریابی هوشمند داخلی هدایت میشود؛ موتوری که تصمیم میگیرد پیام باید از مسیر اصلی ارسال شود، در صف انتظار بماند، یا به مسیر جایگزین برود.
این تصمیمگیری تنها جنبه عملکردی ندارد؛ بخشی از فلسفه «تحویل تضمینی» است. در بانکداری، نرسیدن یک اعلان، چیزی بیش از یک تجربه بد است؛ میتواند به از دست رفتن اعتماد کاربر منجر شود. به همین دلیل، زمانی که پیام از مسیر Push قابل تحویل نیست، موتور آراد میتواند مسیر دوم (مثلاً SMS) را فعال کند. این رویکرد، بانک را از این نگرانی که «کاربر اعلان حیاتی را دریافت نکرده باشد» کاملاً رها میکند.
چرا معماری پوش آراد برای بانکها متفاوت از سایر کسبوکارهاست؟
بخش زیادی از سرویسهای پوش نوتیفیکیشن موجود در کشور برای اپلیکیشنهای عمومی طراحی شدهاند. این سرویسها اگرچه ویژگیهایی مانند سگمنتیشن، پیام دروناپلیکیشن یا کمپین مارکتینگ را فراهم میکنند، اما نیاز بانک را پوشش نمیدهند. بانکها با دادههای حساس کار میکنند، تحت مقررات خاص فعالیت میکنند، و در لحظات پیک مانند پایان ماه، حجم تراکنش آنها از بسیاری از کسبوکارهای اینترنتی بیشتر است.
در پوش نوتیفیکیشن آراد، رویکرد طراحی از ابتدا مبتنی بر همین واقعیتها بوده است. سرویس داخلی آراد میتواند صدها هزار پیام را در ثانیه مدیریت کند، بدون آنکه سیستم در بارهای ناگهانی دچار اختلال شود. مسیر ارتباطی با اپل و گوگل از طریق اتصال پایدار و خوشهبندیشده مدیریت میشود تا خطاهای لحظهای این سرویسها باعث ایجاد صفهای معکوس یا Delay نشود. همزمان، لایه جمعآوری رویدادها به بانک اجازه میدهد بفهمد کدام بخش اپلیکیشن بیشترین تعامل را گرفته، کدام اعلانها دیده شده و کدامها بیاثر بودهاند؛ دادهای که میتواند در موتورهای امتیازدهی، تحلیل رفتار کاربر و پیشنهادهای هوشمند استفاده شود.
مهمتر از همه این است که تمام این فرایند در یک زیرساخت بومی و داخلی انجام میشود؛ بدون خروج اطلاعات حساس از کشور، بدون وابستگی به ثبتنام در سرویس خارجی، و بدون نگرانی در مورد مسدودسازی یا محدودیت پلتفرمهای بیرونی.
پوش؛ بخش گمشده معماری بانکداری دیجیتال
مدل جدید بانکداری در دنیا بر سه پایه استوار است: لایه داده، لایه تصمیمگیرنده، و لایه تجربه. در ایران، هنوز بخش زیادی از لایه تجربه، تککاناله و وابسته به پیامک است، در حالی که Push میتواند آن را به یک لایه زنده و هوشمند تبدیل کند.
بانکی که رویدادهای کاربر را در چند میلیثانیه دریافت میکند، میتواند کمپین وفاداری را بر اساس رفتار واقعی طراحی کند، تجربه مشتری را لحظهای شخصیسازی کند، و اعلانهای حیاتی را در لحظه تحویل دهد. Push در واقع ورودی و خروجی سیستم Experience Layer است؛ حلقهای که امروز در بسیاری از معماریهای بانکی ایران وجود ندارد، اما بدون آن، تحول دیجیتال کامل نمیشود.
سرویس پوش نوتیفیکیشن آراد، در همین نقطه جای میگیرد: لایهای که نه جای پیامک را میگیرد، نه جای موتور تصمیمگیرنده را؛ بلکه این دو را به هم متصل میکند و تجربه دیجیتال را از یک ارتباط یکطرفه به یک گفتوگوی هوشمند تبدیل میکند.
بانکها امروز بیش از هر زمان دیگری به سرویسی نیاز دارند که سریع، قابلاعتماد، امن و در مقیاس ملی باشد. سرویس پوش نوتیفیکیشن آراد حاصل دو دهه تجربه در زیرساخت پیام و پیامرسانی است؛ تجربهای که حالا از پیامک فراتر رفته و به لایه معماری دیجیتال بانکها وارد شده است.
به گفته عمار حیدری، آنچه آراد ارائه میدهد، فقط یک سرویس Push نیست؛ یک زیرساخت ارتباطی بانکی برای نسلی از خدمات که قرار است فراتر از نوتیفیکیشن عمل کنند.
منبع
آراد رایانه لیان