راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

صنعت پرداخت به کدام سو می‌رود؟

هرقدر علم انسان بیشتر پیش می‌رود، بیشتر به اصل خود پی می‌برد و به سمت طبیعت وجودی خود حرکت می‌کند. یکی از نمودهای آن را در علم رباتیک که موردعلاقه شدید دانشمندان است مشاهده می‌کنید. ما دوست داریم موجوداتی مانند خودمان بسازیم تا کمال خالقانه پروردگارمان را درک کنیم. با توجه به این نکات، مسیر پیش روی هر گرایشی از علم هم بر همین منوال خواهد بود.

پرداخت الکترونیک نیز از این جریان مستثنا نیست، باید مسیر خود را مانند تمام علوم بپیماید. اگرچه آن را به‌عنوان یک علم پایه نمی‌شناسیم لیکن به‌عنوان یکی از پر دسترس‌ترین فناوری‌های موردنیاز انسان که تبلور تجمیع بسیاری از علوم پایه در کنار هم جهت رفع نیاز انسان است باید آن را پذیرفت. لازم نیست چشم‌هایمان منتظر آن باشد که اپل‌ها و گوگل‌ها یا هر شرکت پیشرویی در این زمینه چه کرده است. بدیهی است که پرداخت الکترونیک باید به سمت عجین شدن با انسان حرکت کند. این رفتار را در هر ابزاری که انسان خود را با آن همگن کرده است، می‌بینید.

این یعنی پرداخت الکترونیک خود را به سمت هر ابزاری می‌کشد که به شما نزدیک‌تر است. یک روز کارت‌ها این نقش را با خود یدک می‌کشیدند و امروز چه بخواهیم یا نه، چون تلفن همراه به دست و جیب ما چسبیده است، پرداخت الکترونیک خود را در آنجای خواهد داد. گام بعدی را تکنولوژیی‌های دیگر روزمره تعیین خواهند کرد ولی می‌توان با اطمینان گفت که گام آخر خود انسان است و همان‌طور که کمابیش دیده می‌شود، روزی را خواهیم دید که قاطبه پرداخت الکترونیک از علوم زیستی نهفته در بدن ما بهره خواهند برد. لذا اگر هنوز در این کشور دانشمند و دانشگاهی مانده است که تنها در پی تعقیب علوم صاحبان علم در دیگر کشور‌ها نباشد، بانک‌ها می‌توانند سرمایه‌گذاران خوبی در گسترش پایه‌های پرداخت الکترونیک باشند.

حمیدرضا آموزگار؛ قائم‌مقام پروژه میدکو فناپ

منبع: ماه‌نامه بانکداری و پرداخت عصر ارتباط؛ شماره 15

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.