پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
چند سالی میشود که هر چند وقت یکبار بحث کارمزدهای بانکی مطرح میشود. بعد از مدتی بحثها فروکش میکند و هر بار استدلالهای مشابهای مطرح میشود. چیزهایی مانند این که مردم هنوز آماده پذیرش پرداخت کارمزد نیستند. یا این که از اول ورود پرداخت الکترونیک به ایران اشکال داشته و از همان ابتدا باید این موضوع جدی گرفته میشده یا این که بانکها برای بازاریابی و نفوذ در بازار از درآمد کارمزدی گذشتهاند تا بتوانند پولهای مردم را در حسابهای بانکی نگه دارند و از این طریق درآمد داشته باشند. خلاصه این که همه میدانند که تراکنش هزینه دارد و فعلا هم مشتریان تراکنشها حاضر به پرداخت هزینه نیستند. به نظر نمیرسد نه صاحبان کسب و کار و نه مردم از اینکه کارمزد برای تراکنش نمیدهند ناراحت باشند. فعلا این پول به روشهای دیگری پرداخت میشود و آن چیزی در حال از بین رفتن است ماهیت صنعتی نحیف به نام صنعت پرداخت الکترونیک ایران است
در همه جای دنیا صنعت پرداخت الکترونیک و صنعت بانکداری الکترونیک دو مقوله جدا هستند و ارتباط ارگانیکی با هم ندارند که حیات و مماتشان به همه وابسته باشد. شرکتهایی مانند ویزا و مستر و پیپال شرکتهای پرداخت هستند و کارتهای پرداخت بدهی یا اعتباری تولید میکنند و از آنها پشتیبانی میکنند و بانکهایی مانند سیتیگروپ کارت صادر میکنند. مردم هم از این کارتها استفاده میکنند و به ازای هر تراکنش به شرکتهای پرداخت کارمزد میدهند. همه جای دنیا گرفتن خدمت هزینه دارد و در ایران هم در بیشتر موارد این موضوع جا افتاده است. متاسفانه هنوز در ایران عادت نکردهایم برای برخی خدمات نرمافزاری هزینه بپردازیم. نمونهاش پرداخت هزینه برای تراکنش. مردم تصور میکنند بانکها پولدارند و باید هزینه تراکنش را بدهند. در حالی که این بار کج در طولانیمدت به منزل نمیرسد. آیا وقت تغییر نرسیده؟ آیا انتظار زیادی است که 32 ماه بعد از راهاندازی شاپرک بخواهیم مساله کارمزد یک بار برای همیشه حل شود؟ برنامه چیست؟ آیا قرار است بار دیگر موانع را بشماریم و کار را به فردا بیندازیم؟
رضا قربانی
منبع: هفتهنامه عصر ارتباط، شماره 659