پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
فعالیت در حوزه فناوری اطلاعات در کشور ما با شرکت‌های دولتی شروع شد اما اکنون سال‌ها از ورود رسمی شرکت‌های خصوصی به این حوزه می‌گذرد به نظر می‌رسد با خصوصی شدن این فعالیت و نظارت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای باید شاهد رشد سریع چنین فعالیت‌هایی باشیم. به خصوص که استفاده از فنارری‌های ارتباطی و اطلاعی در سراسر دنیا با شتاب زیادی رشد می‌کند.
اما گفتگویی که روزنامه جام جم با پرویز رحمتی رئیس نظام صنفی رایانه‌ای کشور انجام داده نشان می‌دهد در کشور ما چنین اتفاقی نیفتاده و صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) تنها چهار دهم درصد تولید ناخالص ملی را به خود اختصاص داده است.
به گفته رحمتی دلیل اصلی این اتفاق وجود رقیب قدرتمندی به اسم دولت در این عرصه است. او می‌گوید:
صنف فناوری اطلاعات با توجه به اهداف مشخص شده در برنامه پنجم توسعه امیدوار بود تا با توجه به تمرکزی که دولت بر موضوع دولت الکترونیک کرده بود سال نخست اجرای برنامه رشد بزرگی داشته باشد، اما تصمیم گیری در این حوزه بسیار با تاخیر است و گاهی هم‌جهت نیست.
ضمن اینکه رقابت ناعادلانه باعث شده تعداد پورت‌های پرسرعت ما با تعداد مورد نظر فاصله بسیار زیادی داشته باشد. همچنین انحصاری بودن پهنای باند و قیمت بسیار بالای آن در داخل کشوراز دیگر مسائل ماست، درحال حاضر هزینه اینترنت در کشور 10 تا 12 برابر ترکیه است.
او درباره فعالیت شرکت‌های خصوصی و در پاسخ به اینکه این شرکت‌ها نگاه بلند مدت به ماجرا ندارند و به دنبال لقمه‌های آماده می‌گردند می‌گوید: شرکت‌ها هم وقتی نتوانند در مقابل رقیبی که به خاطر بنیه مالی با قیمتی بسیار نازل، اینترنت ارائه می‌کند رقابت کنند طبیعی است که از گردونه خارج شوند.
مهندس رحمتی درباره سایر موانع موجود در رشد صنعت فناوری اطلاعات به بانک‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید بانک‌ها کل فعالان این حوزه را به عنوان شرکت‌های خدماتی می‌دانند و در نتیجه تسهیلات تولیدی نمی‌دهند. شرکت‌های شبه دولتی یکی دیگر از مواردی است که رحمتی به آن می‌پردازد و می‌گوید:
برخی شرکت‌ها در ظاهر خصوصی هستند، اما مدیریت آن‌ها صدرصد دولتی است. آن‌ها به جای ارجاع کار‌ها به شرکت‌های خصوصی، خودشان شرکت تاسیس کرده و کار‌هایشان را به شرکتی که به ظاهر مستقل است واگذار می‌کنند آن شرکت‌ها هم با ارتباطاتی که دارند به طور شفاف کاریابی نمی‌کنند و به نوعی از رانت‌ها برای کاریابی بهره می‌برند.