رگولاتوری باید نگاه حرفه‌ای به ارزهای دیجیتال داشته باشد

آرمان رحیمی، مدیر مارکتینگ فینیکس / ماهیت ارزهای دیجیتال تقریباً برای همه آشناست. فعالان این حوزه به‌خوبی می‌دانند که این بازار در کنار رشد خوب، سقوط‌هایی را نیز تجربه کرده است. همین موضوع به آنها آگاهی داده تا بیشتر مراقب سرمایه‌ خود باشند و آن بخش از پول‌شان را وارد بازار کنند که توان ریسک‌کردن روی آن را دارند و در کوتاه‌مدت به آن نیازی ندارند.

علاوه‌ بر این مسئله باید به این نکته هم توجه داشت که تجربه‌ بازار بورس یک درس همیشگی به مردم داد تا همه‌ سرمایه‌ خود را وارد هیچ بازاری نکنند. پیچیدگی بازار ارزهای دیجیتال از بورس بیشتر نیست؛ چراکه تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال بسیاری در خصوص این بازار و روندهای آن وجود دارد و دیدی که نسبت به آن وجود دارد، دیدی به‌عنوان یک دارایی قابل سرمایه‌گذاری است؛ درست مانند بازار بورس. بیشتر پیچیدگی ارزهای دیجیتال مربوط به مسائل فنی و زیرساختی است؛ بخشی که برای فعالان حوزه‌ سرمایه‌ای اولویت اول نیست و نیازی به آموختن آن احساس نمی‌شود.

البته باید روی این نکته تأکید کرد که شناخت ارزهای دیجیتال جدید و بررسی توانایی‌های فنی آنها می‌تواند به فعالیت بهتر و کم‌خطرتر در بخش سرمایه‌ای این ارزها کمک شایانی کند. افرادی که می‌خواهند سرمایه‌ خود را وارد بازار ارزهای دیجیتال کنند، نیازی ندارند بدانند این ارزها دقیقاً چطور کار می‌کنند، اما آموختن کلیت کارکرد این ارزها چندان سخت به نظر نمی‌رسد.

بازار ارزهای دیجیتال فرازونشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشته و اخیراً این فرازوفرودها چشم‌گیرتر از پیش هم شده‌اند. اما در حالت کلی نمی‌توانیم این بازار را به بازار بورس تشبیه کنیم؛ چراکه این بازار از پشتوانه‌ای استفاده نمی‌کند که حباب باشد و نهادها و دولت‌ها بتوانند آن را کنترل کنند. بالا و پایین‌شدن قیمت رمزارزها تحت نظارت هیچ ارگان و نهادی نیست، اما در بازار بورس عکس این اتفاق می‌افتد. به گفته‌ بسیاری از فعالان حوزه‌ بورس، در ایران تصمیمات شتاب‌زده و غیرکارشناسی‌ سال گذشته باعث آسیب جدی به سرمایه‌ عمومی در این بازار شد. می‌توان گفت چنین تصمیماتی در حوزه‌ ارزهای دیجیتال وجود ندارند. البته این به معنی نبود ریسک در بازار ارزهای دیجیتال نیست.

شباهت‌ این دو بازار رشد سریع و چشم‌گیر آنهاست. همین رشدهای سریع، افراد زیادی را به چنین بازارهایی جذب می‌کند. البته با شناختی که مردم نسبت به بازار ارزهای دیجیتال دارند، آگاهانه‌تر عمل می‌کنند و سقوط‌های این بازار برای آنها موضوع غریبی نیست و در آن به‌دنبال مقصر نمی‌گردند؛ مسئله‌ای که پیش از این در برخی تنش‌های مرتبط به سقوط بازار بورس شاهد آن بودیم.

جهان در حال حاضر ارزهای دیجیتال را به‌عنوان یک کالای سرمایه‌ای پذیرفته و مردم به‌دنبال سود بردن و حفظ ارزش سرمایه‌ خود از این بازار هستند.  باید گفت تا فراگیر شدن ارزهای دیجیتال زمان بیشتری نیاز است، اما این ارزها در آینده می‌توانند جایگزین پول فیات شوند.

نکته‌ای که حتماً باید به آن اشاره شود، لزوم آگاهی‌بخشی دقیق جامعه نسبت به ارزهای دیجیتال است. ممکن است افرادی که تازه با این بازار آشنا می‌شوند، بر خلاف دیگرانی که پیش از آن در این حوزه فعالیت اقتصادی داشته‌اند، ندانند که چطور می‌توانند بهترین خروجی را داشته باشند. مهم‌تر از این، ممکن است ندانند که سقوط‌های قیمت حاصل چه روندهایی هستند و چطور می‌توان از آنها به سلامت عبور کرد. این مأموریت صرافی‌هاست که مردم به آگاهی دقیقی در خصوص کریپتوکارنسی برسند. بسیاری از آکادمی‌ها هم تیم‌های تحلیلی شکل می‌دهند و می‌خواهند دیگران را در مسیر آگاهی‌بخشی آموزش دهند.

مهم‌ترین دلیلی که فعالیت در حوزه‌ رمزارزها را مثبت ارزیابی می‌کند، شناسایی این بازار به‌عنوان یک داینامیک اقتصادی است. چنین چیزی کمک می‌کند تا حجم نقدینگی در بازارهای موازی جابه‌جا شود. ورود نقدینگی به بازار ارزهای دیجیتال به کاهش تورم کمک می‌کند و پس از رشد بازار بورس، نقدینگی به سمت آن حرکت می‌کند.

نکته‌ مهمی که نباید فراموش کرد، پویایی بازارهای مالی است که ممکن است سودآور باشد یا گاهی معامله‌گران را متحمل ضرر کند، اما این سود و زیان بین افراد تقسیم می‌شود. می‌توان گفت بزرگ‌ترین کمکی که رمزارزها به بازار ایران می‌کند، جلوگیری از تورم‌های وحشتناک است و آن را جذب خود می‌کند. افراد با رشد سرمایه‌شان، آن را وارد بازار کار می‌کنند و باعث توسعه و حیات اقتصادی می‌شوند.

ممنوعیت فعالیت چنین بازاری به صلاح شرایط اقتصادی هیچ کشوری نیست. باید شاخص‌های تولید را بهبود بخشیم، شرایط بورس را اصلاح و صنایع را تقویت کنیم تا افراد به صنایع روی بیاورند و مسیر تولید را در پیش بگیرند؛ چراکه نتیجه‌ این رشد و فعالیت‌ها، توسعه‌ پایدار است. یکی از بازوهای مهم و پرقدرت این بخش، ارزهای دیجیتال است. این حوزه می‌تواند سدهایی مثل تحریم را از سر راه توسعه‌ اقتصادی کشور بردارد و به فعالان بخش‌های دیگر کمک کند تا بدون نگرانی از چنین مسائلی به فعالیت‌های بین‌المللی خود ادامه دهند. ارزهای دیجیتال همچنین می‌توانند نیروهای انسانی را داخل کشور جمع و تقویت کنند؛ نیروی انسانی بدون تردید اولین نیاز هر کشوری برای توسعه‌ بخش‌های مختلف به‌شمار می‌رود.

این فناوری نوظهور است و باید از بخش خصوصی، صرافی‌های فعال داخلی و متخصصان حوزه کمک گرفت و با دید تخصصی عمل کرد؛ در غیر این صورت سرمایه مردم به ‌خطر خواهد افتاد. ممکن است آنها به سمت صرافی‌های خارجی بروند که نتیجه‌ آن می‌تواند بلوکه‌شدن حساب‌ها و سرمایه‌ آنها باشد. همچنین این پلتفرم‌ها می‌توانند به گسترش سایر فناوری‌های مستقر بر بستر بلاکچین کمک کنند؛ فناوری‌هایی که می‌توانند کشور را به یکی از پیشگامان فناوری‌های فوق‌پیشرفته‌ نوین تبدیل کنند. قوانین و مقرراتی که قرار است در خصوص ارزهای دیجیتال وضع شود، باید کاملاً حرفه‌ای باشد تا از خروج سرمایه‌ مردم جلوگیری کند و از ثمرات مثبت فعالیت صرافی‌ها و این بازار  بهره‌مند شویم.