پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
سنگ‌های غلتان / سال ۱۴۰۰، سال رگ‌تک است؛ رگ‌تک کلان‌روند این سال است و ما را در دوراهی سختی قرار می‌دهد
ماهنامه عصر تراکنش شماره ۴۳ و ۴۴ / کلان‌روند سال ۱۴۰۰ رگ‌تک است! دو حالت دارد؛ یا در مسیر درست می‌افتیم؛ یا کماکان شیپور را از سر گشاد آن می‌دمیم. رگ‌تک به معنای کاربرد فناوری برای رگولاتوری است. زمینه‌های شناخته‌شده رگ‌تک هم در حال حاضر موضوعاتی مانند نظارت، احراز و تأیید هویت، گزارش‌های مبتنی بر داده و هوشمند، تطبیق با قوانین و مقررات و مواردی مانند این است.
رگ‌تک هنوز، چه از نظر مفهومی، چه از نظر مصداق‌ها و کاربرد کامل نیست و در سال ۱۴۰۰ نقطه‌عطف رگ‌تک رقم می‌خورد. رگ‌تک مانند برق می‌ماند؛ همین‌طور مانند اینترنت و موبایل و همه آن ابزارهایی که زندگی مدرن را شکل داده‌اند. نمی‌توانیم نسبت به این پدیده و روند بی‌تفاوت باشیم و به همین خاطر معتقدم سال ۱۴۰۰ مسیر آینده ما را مشخص می‌کند. دوراهی ۱۴۰۰ سال سختی است و تصمیمات سختی باید گرفته شود.
ممکن است برخی مهم‌ترین رخداد مرتبط با رگولاتوری و نظارت و همین‌طور قوانین و مقررات را انتخابات پیش روی ریاست‌جمهوری بدانند. نکته ریز این گزاره این است که مهم‌ترین اتفاقات رگولاتوری معمولاً در سال اول ریاست‌جمهوری رقم می‌خورد. بنابراین تصمیم مهمی که در سال ۱۴۰۰ باید گرفته شود، این است که از فرصت سال اول ریاست‌جمهوری چگونه استفاده شود.
رگولاتوری در ایران دچار چالش‌های جدی شده و اگر بخواهیم به روش‌های گذشته اصرار داشته باشیم، قطعاً فرصت تاریخی پیش رو را از دست خواهیم داد و به نظرم استاد از دست دادن فرصت‌ها شده‌ایم. در دو سالی که مفاهیم مرتبط با رگ‌تک در ایران مطرح شده تا حدودی محتوای مناسب و مفید هم تولید شده است. کتاب رگ‌تک مرجع مناسبی برای کسانی است که می‌خواهند مفاهیم، ابزارها و روش‌ها را بشناسند.
در نهادهای مرتبط هم محتواهای خوبی تولید شده و همه اینها نشان می‌دهد که لزوم تغییر در چارچوب‌های رگولاتوری برای همه مثل روز روشن شده است. همه می‌دانند که چارچوب‌های موجود پاسخگوی فناوری، ابزار، فرهنگ و مهم‌تر از همه نسل جدید نیست. نسل جدید را هرچه بنامیم، دیگر روش‌های قدیمی را برنمی‌تابد.
این موضوع در صورت درک نادرست، به یک امر سیاسی و کنش و واکنش‌های سیاسی منجر می‌شود؛ در حالی که به نظر می‌رسد هم نسل جدید دیگر مانند قدیمی‌ها سیاسی نیست و هم اینکه راه‌حل‌های سیاسی پاسخگوی مناسبی برای این مسائل نیست. ما در یک پیچ تاریخی قرار گرفته‌ایم و متأسفانه ستون‌های بسیاری از باورها و ارزش‌ها فروریخته است. در شرایطی که فرهنگ امروز ما مبتنی بر ستون‌هایی سست است، در صورت اصرار به ادامه روش‌های موجود، همین پوسته موجود هم ترک برمی‌دارد. نیاز داریم با بازتعریف بسیاری از ارزش‌ها، روش جدیدی برای رگولاتوری خلق کنیم و در این شرایط قطعاً فناوری چاره کار است.
بسیاری از مسائل امروز زاییده فناوری است و فناوری شرایطی را بر ما تحمیل کرده که هیچ‌کدام از حل‌المسائل‌های قدیمی پاسخ آن را ندارد؛ اصرار به اینکه مدل‌های ذهنی قدیمی قطعاً پاسخگوی شرایط امروز است، در نهایت بن‌بست موجود را سخت‌تر می‌کند و فرایند اصلاح سخت‌تر و طولانی‌تر می‌شود.
فرصت کم است و قطعاً برای مهار فناوری و فرهنگ و دنیای جدیدی که بر ما تحمیل کرده، چاره‌ای نداریم جز اینکه از خود فناوری کمک بگیریم. فناوری به ما کمک می‌کند تا فناوری را مهار کنیم و ارزش‌هایی مانند کیفیت زندگی در اولویت قرار بگیرد.
درست است که ایران ۱۴۰۰ با چالش‌های ریزودرشت زیادی سروکله خواهد زد و مسائل زیادی آینده ما را تحت تأثیر قرار داده است، اما فناوری اگر زمینه خلق بسیاری از مشکلات بوده، قطعاً همین فناوری نیز می‌تواند به ما کمک کند تا چالش‌ها را مهار کنیم و بتوانیم مشکلات و چالش‌های موجود را حل کنیم.
در این زمینه لازم است تکلیف را با خودمان روشن کنیم و یک بار برای همیشه مفاهیمی مانند دارایی دیجیتال را در چارچوب‌های حقوقی تعریف کنیم. همان‌طور که زمانی فضای مجازی را به رسمیت شناختیم، لازم است دنیای جدید را نیز قبول کنیم. قبول دنیای جدید به معنای پذیرش همه شرایط نیست؛ بلکه قبول دنیای جدید به این معناست که ما مسائل این دنیای جدید را درک و خودمان را برای کنترل امور آماده کرده‌ایم.
بسیاری از موضوعاتی که در فضای عمومی مطرح می‌شود، صرفاً معلول‌هایی هستند که علت آنها بلاتکلیفی در برابر دنیای جدید است. طبیعی است که پاسخ بسیاری از این مسائل در دیدگاه‌های فلسفی و اقتصاد سیاسی نهفته است و تا زمانی که بسیاری از تناقضات را برای خودمان حل نکرده‌ایم، نباید انتظار داشته باشیم که با تغییر روبنا مسائل حل شوند.
رگ‌تک فرصتی تاریخی است برای اینکه با کمترین هزینه چالش‌های موجود را مدیریت کنیم. ساختن و توسعه زیرساخت‌های احراز و تأیید هویت یکی از مهم‌ترین ابزارهای رگ‌تک است. با توسعه این زیرساخت‌ها شرایط سالم‌تری بر دنیای دیجیتال حاکم می‌شود. استفاده از قدرت داده برای خلق گزارش‌های هوشمند، راهکاری جدی است که به ما کمک می‌کند تصمیمات را مبتنی بر واقعیت بگیریم و عواقب آن را بسنجیم. نظارت و کنترل یکی از مهم‌ترین ابزارهای رگ‌تک است که به ما کمک می‌کند چارچوب‌های قانونی موجود را به‌درستی در دنیای جدید پیاده کنیم.
تطبیق و بررسی مطابقت با قوانین و مقررات موجود و حتی تطبیق قوانین موجود با همدیگر، راهی است برای اینکه چارچوب‌های قانونی را شفاف‌تر و عملیاتی‌تر کنیم. مطمئناً در آینده نزدیک راه‌حل‌های قوی‌تری ارائه خواهند شد؛ ولی نکته مهم این است که مدل ذهنی‌مان را تغییر دهیم و آینده محتوم را بپذیریم و خودمان را مسلح کنیم تا بتوانیم آن را کنترل کنیم. سال ۱۴۰۰ سال رگ‌تک است و در این دوراهی باید تصمیم بگیریم که می‌خواهیم به کدام راه برویم.
امیر هامونی: به نظر بنده با شروع به کار فناوری بلاکچین در صنعت مالی و بانکی کشور، موضوع رگ‌تک می‌تواند به یکی از محورهای اساسی سیاست‌گذاران، قانون‌گذاران و بنگاه‌های اقتصادی بدل شود و انقلابی که این فناوری در تبدیل دارایی به توکن‌های دیجیتالی ایجاد خواهد کرد، لاجرم قانون‌گذاران و فعالان اقتصادی را به تغییر پارادایم‌های فکری سوق خواهد داد.
کتاب رگ‌تک به صورت تخصصی به کندوکاو ابن موضوع و تازه‌ترین تحولات حوزه رگ‌تک پرداخته است، قطعا در تغییر نگاه مدیران نهادهای مالی و سازمان‌های رگولاتوری نسبت به بهره‌مندی از خدمات و فناوری‌های صنعت آی‌تی در تنظیم مقررات اثرگذار خواد بود.
نویسنده / مترجم
رضا قربانی