پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
رسول قربانی؛ سردبیر راه پرداخت؛ در هفته‌های گذشته بحثی در شبکه‌های اجتماعی در جریان است که شروع آنها مربوط به برگزاری یک رویداد در زمینه دیجیتال مارکتینگ بوده است. گروهی از افرادی که فالوئرهای بالایی در اینستاگرام دارند گردهم جمع شدند و به بهانه دیجیتال مارکتینگ درباره رازهای موفقیت و پول‌دار شدن صحبت کردند. همین موضوع باعث شد که برخی از چهره‌های دیجیتال مارکتینگ ایران ناراحتی خود از برگزاری چنین رویدادی را اعلام کردند. در این میان یکی از چهره‌های فنی اپلیکیشن ایران با شدت بیشتری نسبت به بقیه وارد میدان شد و بین او و یکی از سخنران‌های حاضر در رویداد بحثی در اینستاگرام شروع شد. ماجرا به اینستاگرام محدود نماند و سخنران موردنظر از تریبون روزنامه‌ها و رادیو با نام بردن از منتقد به انتقاد از او پرداخت. برخی از چهره‌های وب و دنیای دیجیتال ایران خواستار پایان این دعوا بودند و برخی دیگر معتقد بودند این مسیر باید ادامه پیدا کند. واقعیت این است که این دیالوگ‌ها من را یاد دو سال پیش انداخت.
ماجراهایی که در هفته‌های گذشته رخ داده را می‌توان از یک منظر به فال نیک گرفت؛ این که هرچند وقت یک بار یکی از فعالان واقعی کسب‌وکارها در ایران عافیت‌اندیشی را به کناری می‌گذارد و صریح شروع به نقد رفتارهای اشتباه فردی می‌کند اساسا کار درستی است. متاسفانه در ایران به دلیل عدم رشد رسانه‌های مستقل و متکثیر و تک‌صدایی شدید در فضای رسانه‌ای شاهد رشد علف‌های هرزه هستیم. این علف‌های هرزه بزرگ‌ترین آسیبی که به اکوسیستم می‌زنند نابودی گیاهان مفید و اثربخش است. در جایی که علف‌های هرزه رشد می‌کنند نمی‌توان انتظار داشت که زمین حاصلخیزی خود را حفظ کند و به مرور شاهد از بین رفتن قدرت باروری زمین خواهیم بود. مگر این که در زمان مناسب کشاورزی وارد میدان شود و علف‌های هرزه را از ریشه بکند.
بنابراین این کوسیستم کوچک نیازمند افراد بیشتری است که عافیت‌اندیشی را کنار بگذارند و هوشمندانه شروع به نقد کسانی کنند که در حال سو استفاده از خلاهای موجود هستند. متاسفانه شکاف‌هایی که بین بخش‌های مختلف کسب‌وکاری، بازار، سرمایه و نهادهای قانون‌گذاری و اجرایی و قضایی وجود دارد در بخش‌های مختلف شاهد رشد هرزه علف‌هایی هستیم که به مرور عرصه را بر همه تنگ خواهند کرد. در این یادداشت نمی‌خواهم به مورد خاصی اشاره کنم ولی در صورتی که به دور و برمان با دقت بیشتر نگاه کنیم بسیاری از مصادیق را خواهیم دید.
در صورتی که تصور کنیم این موضوع به ما ربطی ندارد دیرزمانی می رسد که می‌بینیم این موضوع مانند شتری در خانه ما هم می‌خوابد. همان‌طور که زمانی که کسب‌وکارهای فین‌تک را فیلتر کردند بسیاری از فعالیت اکوسیستم به شکل‌های مختلف اعتراض خود از این همه سروصدا را بیان می‌کنند. اما دیدیم که این شتر به مرور در خانه همه کسب‌وکارها خوابید. اگر تصور می‌کنیم فردی گوشه‌ای از این اکوسیستم با شیادی در حال رشد است و سکوت می‌کنیم در نهایت نه فقط رقبای آن شیاد بلکه این همه ما هستیم که ضرر می‌کنیم.
منبع: هفته‌نامه شنبه
با سلام و عرض ادب بابت یادداشت خوب و به موقع
از آنجایی که تصور بدست آوردن مشتری در هر صورت که همانا استراتژی فروش در بازاریابی است که مربوط به دوران اولیه ظهور بازاریابی و استراتژی دولت امریکاست که می خواست به هر طریقی کارخانه های خود را در حال تولید نگه دارد، مدتهاست منسوخ شده است.
با توجه به روند منسوخ شده این سبک بازاریابی، متاسفانه از سوی افرادی که در حوزه فضای مجازی فعالیت می کنند و به نوعی پیشرو می باشند، متوجه جلب توجه به هر طریقی می شویم. این جلب توجه از فحش دادن به خود در صفحات افراد معروف یا به اصطلاح غول های فضای مجازی آغاز می شود و تا بسیاری از بی اخلاقی های دیگر پیش می رود.
این استراتژي نخ نما که تا حالا توانسته است نمایندگان بسیاری را روانه مجلس شورای اسلامی یا شورای شهر نماید یا حتی موجب افزایش شهرت و جلب توجه شود، درست است که در کوتاه مدت افراد را به اهداف صرفاً مادی می رساند، لیکن با ترویج فرهنگ بی اخلاقی و جمله معروف “هدف وسیله را توجیح می نماید.” در دراز مدت آسیب جدی به بدنه فرهنگی جامعه وارد می سازد. از آنجایی که جوان های بسیاری در حال ورود به این بازار کسب و کار می باشند، به رویای خام ره صد ساله را یک شبه رفتن، به دام بی اخلاقی گرفتار آمده و چنانچه از بدروزگار در کوتاه مدت، موفق به کسب ثروت هنگفتی شوند، بدا به حال آن سازمان یا زیردستان این بزرگواران و در نهایت جامعه خواهد بود.
شاید تشکیل اتحادیه، تدوین مرام نامه یا مقرراتی که امکان نظارت حرفه ای را فراهم آورد، بتواند به شکستن فضای سنگین این سکوت، کمک نماید.