پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
قطره‌قطره تا دراپز / درباره ارسلان یارویسی، محمدسجاد فلاح و امید جعفری، بنیان‌گذاران دراپز چه می‌دانید؟
ماهنامه عصر تراکنش / ارسلان یارویسی، محمدسجاد فلاح و امید جعفری سه بنیان‌گذار دراپز هستند. جعفری و فلاح هردو فارغ‌التحصیل امیرکبیرند و سابقه آشنایی آنها با یکدیگر به پیش از یارویسی بازمی‌گردد. یارویسی اما از جرگه دانشجویان دانشگاه تهران است و با دو نفر دیگر در رویداد تدکس کیش آشنا شده است. جالب آنکه هیچ‌کدام تا پیش از دراپز فعالیتی در حوزه فین‌تک نداشته‌اند.
یارویسی که در این تصویر نیست، می‌گوید حوزه‌محور نبودند و می‌خواستند برای مسائل و مشکلاتی که دوروبرشان وجود دارد، راه‌حل پیدا کنند. با مشکل پس‌انداز مواجه شدند و این دغدغه جدید به‌مرور آنها را به حوزه فین‌تک سوق داد و فهمیدند این حوزه بازیگران زیادی دارد.
دراپز در حوزه مدیریت مالی فعالیت می‌کند و روزانه با بررسی حساب بانکی کاربر و تحلیل رفتار مالی او، بخشی از موجودی‌اش را به‌صورت خرد ذخیره می‌کند. این مبالغ کم است و کاربر تحت فشار مالی قرار نمی‌گیرد و همچنین می‌تواند مدیریت بهتری روی پس‌انداز خود داشته باشد. دراپز پس‌انداز کاربران خود را برای آنها نگهداری می‌کند و زمانی که آنها به این پس‌انداز نیاز دارند، آن را در اختیار آنها قرار می‌دهد. اپلیکیشن‌های زیادی برای ارائه درگاه پرداخت اینترنتی، کیف پول، خرید و فروش بیمه و مدیریت مالی و مخارج روزانه وجود دارد، اما لزوما همه آنها به پس‌انداز توجهی ندارند. دراپز به‌خوبی این خلأ را حس کرده و سراغ آن رفته است.
از نام غربی و غربتی اش مشخص است که به درد نمی خورد.
قبلا هم درباره این ها نوشته ام که هر وقت رفتید کنار رود تایمز لندن کسب و کار راه انداختید آن وقت نام انگلیسی برای کسب و کارتان گزینش کنید!
اینجا ایران است و شما با این نام گذاری ها به فرهنگ و هویت ملی مان آسیب می زنید.
دراپز !!
این همه اسم انگلیسی روی محصولات و شرکت های ایران هست؛ شما گیرتون همین یه دونه هست؟ ظاهرا مشکل شخصی ای با این تیم دارید!
الان دامستون و سافتلن و صدها محصول دیگه که صبح تا شب دارن توی تلویزیون تبلیغ میدن و توی همه فروشگاه ها هم هستند و اسمشون خارجی هست برای شما مسئله نشدن! یک استارتاپ که شاید هنوز 10هزار نفر هم ازش استفاده نمیکنند برای شما مسئله شده که ظاهرا بارها هم این ور و آن ور به گفته خودتان این موضوع را درباره این استارتاپ گفته اید!؟
منافع شخصی تان جایی با آمدن این استارتاپ به خطر میفتد که دغدغه تان شده اسم این استارتاپ؟ شما برو ببین این استارتاپ چه خدمتی داره ارائه میده و چطور میده به مدیریت مالی مردم کمک کنه تا زندگی بهتری داشته باشند. نگران اسمش نباش.
چرا تئوری توطئه؟
همین ها دور روز دیگر کسب و کارشان تعطیل خواهد شد و در دلِ ماهی بزرگ ها جای خواهند گرفت سپس به عنوان مدیر، درحالی که قصد انتخاب نام دارند، همه هنرشان می شود این که یک کلمه انتخاب کنند و آن را به pay بچسبانند و به عنوان محصول به سرمایه گذاران و مدیران بالا دستی معرفی کنند.
آن برند های سافتلن و غیره و کلا برند هایی که نام خارجکی دارند در همین دور و بر تهران تولید می شوند و بیشترشان هم به هولدینگ گلرنگ وابسته هستند.
به هر روی، همه سر و تهِ یک کرباس هستند، کرباسی که عده ای غربتی را خودی و متمدن نشان می دهد!