پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
آنچه در بحث اینترنت ملی مورد تاکید است دسترسی سریع‌تر، آسان‌تر و راحت‌تر کاربرانی است که در بعد ملی به دنبال کسب اطلاعات و یا انجام یکسری از فعالیت‌ها هستند. در ایده راه اندازی اینترنت ملی هیچ بحثی پیرامون موضوع قطع دسترسی به اینترنت جهانی وجود ندارد و این مباحث هم به دلیل ابهاماتی که برای کاربران درخصوص اینترنت ملی وجود دارد هرچند وقت یکبار بوجود می‌آید.
ماجرای اینترنت ملی و حواشی آن مدت هاست که تایید و تکذیب می‌شود. طی روزهای گذشته نیز خبری دیگر به تقل از وزیر ارتباطات در رسانه‌ها منتشر شد که در آن وزیر عنوان کرده بود اینترنت ملی از شهریورماه جایگزین اینترنت جهانی می‌شود خبری که به سرعت با تکذیب این وزارتخانه روبرو شد و در نهایت مشخص شد این خبر تحت عنوان دروغ سیزده منتشر شده است. اما فارغ از دروغ و راست بودن این خبر آنچه که نمی‌توان در صحت آن شک کرد یا آن را تکدیب کرد نگرانی کاربرانی است که از همان ابتدای طرح این ایده واکنش‌های منفی به آن نشان دادند.
اما ماجرا از آنجا آغاز شد که در زمستان۱۳۸۵ که بحث لایحه بودجه سال۸۶ مطرح شد، ابتدا بودجه‌ا‌ی ۱۰میلیارد تومانی برای شبکه ملی اینترنت یا همان اینترنت ملی در کمیسیون صنایع و معادن تصویب شد اما در کمیسیون تلفیق به تصویب نرسید و به‌رغم اینکه این پیشنهاد کمیسیون صنایع و معادن بود و در لایحه دولت نیامده بود اما کمیسیون تلفیق به‌دلیل توجیه نبودن در مورد مفهوم اینترنت ملی آن را تصویب نکرد و لذا در صحن علنی مجلس نیز تصویب نشد.
با این حال چند ماه بعد، هیات وزیران در خرداد سال۸۶ برنامه‌های عملیاتی راه‌اندازی و بهره‌برداری این شبکه را در سال‌های ۸۶ تا ۸۸ تصویب کرد که براساس آن شرکت مخابرات ایران و شرکت‌های مخابراتی وابسته و شرکت‌های مخابراتی استانی مجاز شدند در طول سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ تا مبلغ ۵۶۶۰ میلیارد ریال از منابع داخلی خود جهت ایجاد شبکه ملی اینترنت سرمایه‌گذاری کنند.
چندی بعد نیز در تاریخ ۲۸ مرداد ماه۱۳۸۶ شورای اقتصاد با درخواست وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات درخصوص سرمایه‌گذاری در طرح شبکه ملی دیتا به مبلغ ۳۵۰میلیارد تومان موافقت کرد. البته بار‌ها گفته شد که این طرح تا فلان مرحله پیش رفته و مثلا در سال ۸۹ راه‌اندازی می‌شود اما هر بار وعده‌ها تحقق نیافت و کسی هم سر در نیاورد که اینترنت ملی چیست؟ حتی بر سر نام این پروژه نیز بحث و جدل‌هایی درگرفت و برخی آن را اینترنت ملی، برخی شبکه ملی اینترنت و بعضی دیگر آن را اینترانت کشوری نامیدند، درحالی که در برنامه پنجم از آن به‌عنوان شبکه ملی اطلاعات نام برده شده است.
تکالیف قانون درباره اینترنت ملی
برنامه پنجم توسعه کلیتی از ایده اینترنت ملی را مطرح می‌کند و تهیه آیین‌نامه اجرایی و مشخصه‌های عملیاتی آن را برعهده وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌گذارد. رضا تقی‌پور، وزیر ارتباطات در توضیح ویژگی‌های اینترنت ملی مشخصه‌هایی را مطرح کرده و اجرای این طرح را طبق برنامه پنجم از اهداف مهم دولت در حوزه توسعه ارتباطات و شبکه‌های الکترونیک کشور دانسته است. به گفته تقی‌پور شبکه ملی اینترنت یا شبکه اطلاعات ملی بر پایه پروتکل اینترنت طراحی شده و یکی از زیرساخت‌های اصلی دولت الکترونیک محسوب می‌شود. در این طرح ارسال تصویر، صوت و عکس با حجم زیاد اطلاعات به سهولت و با سرعت بالائی انجام می‌شود. همچنین پهنای باند اینترنت ملی در حد استاندارد خواهد بود و محدودیتی در سرعت دسترسی کاربران ایجاد نخواهد شد.
آیا اینترنت ملی دسترسی جهانی را محدود می‌کند؟
اما باوجود توضیحات وزیر درباره زمان راه‌اندازی و ویژگی‌های شبکه اینترنت ملی، هنوز مسائل بسیاری در این بحث با ابهام روبرو است و برخی از کاربران اینترنت را در ایران با نگرانی‌هایی مواجه کرده است. یکی از نگرانی‌های عمده کاربران در ایران دسترسی به شبکه جهانی اینترنت است. «اینترنت» ملی از بسیاری جهات شبیه به «اینترانت» ملی به نظر می‌رسد که شبکه‌ای محلی با دسترسی محدود و داخلی خواهد بود. حال این سوال مطرح است که آیا اینترنت ملی قرار است دسترسی کاربران را به شبکه‌ها و پروتکل‌های داخلی محدود کند و دسترسی به اینترنت جهانی را با حذف و محدودیت روبرو سازد یا خیر. به گفته برخی از متخصصان اینترنت ملی قرار است در کنار شبکه اینترنت جهانی در دسترس کاربران قرار بگیرد و تنها میزبانی داده‌ها در داخل، حمایت و حفاظت از اطلاعات و اتصال شبکه‌های داخلی با یکدیگر را برعهده بگیرد.
قطع ارتباط با اینترنت جهانی امکانپذیر نیست
یک عضو هیات رییسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس نیز با تاکید براینکه راه اندازی اینترنت ملی باید در کنار اینترنت جهانی مورد بررسی قرار گیرد و حذف اینترنت جهانی تبعات زیادی برای کشور خواهد داشت، خاطرنشان ساخت: ما نمی‌توانیم در هیچ شرایطی ارتباط خود با دانش و اطلاعات جهانی را قطع کنیم.
سید شریف حسینی در گفتگو با فردا با تاکید براینکه اینترنت ملی باید در جهت رفع مشکلات کاربران ایرانی ایجاد شود نه ایجاد مشکل یا مانع برای فعالیت‌های آن‌ها، گفت: اینترنت ملی در کنار اینترنت جهانی معنا پیدا می‌کند؛ آنچه در بحث اینترنت ملی مورد تاکید است دسترسی سریع‌تر، آسان‌تر و راحت‌تر کاربرانی است که در بعد ملی به دنبال کسب اطلاعات و یا انجام یکسری از فعالیت‌ها هستند.
وی بحث جایگزینی اینترنت ملی به جای اینترنت جهانی را رد کرد و خاطرنشان ساخت: در ایده راه اندازی اینترنت ملی هیچ بحثی پیرامون این موضوع وجود ندارد و این مباحث هم به دلیل ابهاماتی که برای کاربران درخصوص اینترنت ملی وجود دارد هرچند وقت یکبار بوجود می‌آید.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس ادامه داد: اینترنت جهانی برای بسیاری از دانشجویان، متخصصان و کاربران به عنوان یک مرجع مورد استفاده قرار می‌گیرد و قطعا اینترنت ملی نمی‌تواند جایگزین این مرجع جهانی شود باید تلاش‌ها به سمتی سوق داده شود که در بعد ملی کاربران مرجع خود را اینترنت ملی و در بعد جهانی نیز به شکلی بهینه از اینترنت جهانی استفاده کنند.
حسینی درباره معایب راه اندازی این نوع از اینترنت نیز اظهار داشت: بهرحال راه اندازی این طرح در مراحل اولیه قطعا با اشکالات و معایبی روبرو خواهد بود ولی نباید با این نگرش به استقبال از آن رفت باید اجازه داد راه اندازی شود و در مرحله بعد با استفاده از نظرات کاربران اصلاحات لازم بر روی آن انجام گیرد.
فیلترینگ سیاسی و اخلاقی مجاز است
دبیر کمیسیون صنایع مجلس همچنین بخشی از فیلترینگ موجود را به حق دانست و تصریح کرد: براساس موازین و قوانین موجود در کشور برخی سایت‌ها باید به دلیل فضای بداخلاقی و تخریبی و خلاف موازین و شرعی که دارند فیل‌تر شوند اما در ابعاد دیگر اینکه برخی تصور می‌کنند اینترنت ملی نوعی فیلترینگ است را معتقدم اینگونه نیست چرا که اگر قرار باشد چنین اقدامی صورت گیرد مطمئنا تبعات زیادی برای کشور خواهد داشت چرا که ما نمی‌توانیم در هیچ شرایطی ارتباط خود با دانش و اظلاعات جهانی را قطع کنیم.
منبع: فردا نیوز