راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

لطفاً اندکی تلفن همراه!

دو هفته پیش این فرصت را داشتم که در سمینار «تحولات دیجیتال در صنعت بانکداری و نظام‌های پرداخت» حضور داشته باشم. مطالب طرح شده در این رویداد با اینکه متمرکز بر موضوع بانک دیجیتال بود اما گستره وسیعی را دربرمی‌گرفت که من از آن به دیوانه‌کننده تعبیر می‌کنم . شاید تعبیری رادیکال باشد اما شدت تغییرات و حجم این تغییرات آنقدر زیاد است که مانند سیلی می‌ماند که همه چیز را با خودش می‌برد و پس سرش دنیایی جدید باقی می‌گذارد. سیل فناوری همهٔ چیزهای سست و بی‌پایه را چنان از روی صفحه روزگار محو می‌کند که گویی اصلاً از ابتدا هم وجود نداشته‌اند؛ فقط و فقط آن‌هایی باقی می‌مانند که پایه و اساس محکمی دارند و بس.

گفتم که در این سمینار مطالب متعددی طرح شد. اگر بخواهم کلیدواژه‌ای که مدام تکرار می‌شد را بیان کنم چیزی نیست جز تلفن همراه. باورکردنی نیست که تلفن همراه این چنین مرکز تغییرات فناورانه شده است و همه چیز حول آن در حال شکل گرفتن است. باورکردنی نیست که قدرت نهفته در این ابزار کوچک هزاران برابر صدها تن تی‌ان‌تی است و همین ابزار کوچک همه چیز را حول خودش جمع کرده است. گویی انفجاری بزرگ در جهان اتفاق افتاده و همه چیز دوباره از نو متولد شده است.

همین چند روز پیش داشتم با دوستی در مورد وایبر صحبت می‌کردم و اینکه چرا وایبر را از روی گوشی‌ام پاک کردم. وایبر تا همین چند وقت پیش مهم‌ترین اپلیکیشن ارتباطی در ایران بود. دقت کنید که در مورد چند سال قبل صحبت نمی‌کنم و درباره همین شش ماه پیش حرف می‌زنم. تا همین شش ماه پیش بسیاری از ایرانیان از وایبر استفاده می‌کردند و در همین چند ماه گذشته بسیاری از ایرانیان کوچ بزرگی را آغاز کردند از وایبر به تلگرام.

حالا ما در این روزهایی که همه چیز به این شدت در حال به هم ریختن و دوباره از نو ساخته شدن است، درگیرودار چه هستیم؟ چند درصد از مدیران ما، فناوری را هسته تغییر و نه لایه رویی آن می‌بینند؟ چند درصد از مدیران ما از اعماق قلب‌شان ایمان دارند به اینکه فناوری موتور محرکه بانکداری ماست؟ چند درصد تصور می‌کنند که فناوری می‌تواند روش جدیدی برای مدیریت پیش پای آن‌ها بگذارد؟

روزنامه‌نگارانی که ۲۰ سال پیش مطبوعات ایران را تجربه کردند هنوز یادشان هست که چگونه با قیچی و چسب صفحه‌آرایی انجام می‌شد. ۱۵ سال پیش زرنگار فناوری متحول‌کننده‌ای بود که دنیای جدیدی را با خودش آورد. ۱۰ سال پیش کوارک و بعد هم این‌دیزاین. این روزها صفحه‌آرایی در مطبوعات عالم دیگری دارد و بسیاری از بزرگان صفحه‌آرایی زیر چرخ‌های تغییر له شدند و چیزی از آن‌ها باقی نمانده است. متوسط سنی صفحه‌آراهای امروزی زیر ۳۰ سال است.

حکایت ماست. بانکداری ما اگر در برابر تغییر مانند علفزاری نباشد که بادها آرام تکانش بدهند و بخواهد مانند درختی سخت در برابر توفان تغییر ایستادگی کند، دیر یا زود، با ریشه از زمین جدا می‌شود. هیچ زمینی تا ابد هیچ درختی را در خودش نگه نمی‌دارد. تلفن همراه، توفان وحشتناکی را به راه انداخته است. کاش مدیران ما اخبار هواشناسی را گوش کنند!

رضا قربانی

منبع: هفته‌نامه عصر ارتباط

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.