پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
امروزه یکی از روش‌های مهم و توصیه شده برای ذخیره سازی داده‌ها استفاده از رایانش ابری است اما هنوز بسیاری از افراد با این قضیه مشکل دارند و ترجیح می‌دهند اطلاعات خود را هنوز روی هارد دیسک‌ها و فلش و… ذخیره سازی کنند تا محیط مجازی و علت اصلی آن هم موضوع رعایت امنیت است و آن گونه که باید و شاید هنوز رایانش ابری نتوانسته است تا نظر کاربران را برای استفاده به طور کامل جلب کند و در صورتی که بتواند امنیت خود را تقویت کند قطعا این روش یکی از بهترین روش‌های ذخیره سازی خواهد شد.
یکی از فواید رایانش ابری این است که برای کاربران به راحتی و سهولت دسترسی به منابع آی‌تی را فرآهم می‌آورد و این قابلیت به دلیل اینکه دارای انعطاف پذیری بالا و کاربرد خوبی می‌باشد به یک زمینه برای نسل جدید در مورد ارتباطات تبدیل شد است.
اما هنوز به دلیل اینکه صحبت‌هایی پیرامون برقراری امنیت است و اینکه آیا این قابلیت می‌تواند امنیت خوبی برای اطلاعات ما فرآهم کند یا نه برای استفاده از این مورد با ریسک همراه است. بنابراین شاید دلیلی که این استفاده هنوز گسترش پیدا نکرده است همین موضوع امنیت باشد.
اگر چه موضوع ذخیره سازی داده‌ای در سطح مجازی قابلیت‌های خوبی را فرآهم کرده و هزینه‌ها را برای کاربران از نظر فضادهی برای ذخیره اطلاعات به خوبی فرآهم کرده است اما هنوز نتوانسته به طور کامل رضایت را جلب کند.
بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌ها یا با این تکنولوژی آشنا نیستند و یا اگر هم آشنایی نسبی داشته باشند اولین چیزی که در ذهنشان می‌آید این است که این اطلاعات در برابر هک ایمن نیست.
اما جالب است بدانید که رایانش ابری دارای چندین مبانی و موضوع امنیتی است و مطمئن باشید کمپانی‌های معروف مانند گوگل و مایکروسافت که دو سرویس خوب را برای این امر ارائه نموده‌اند قبل از ایجاد آن از تمامی نظر‌ها روی امنیت آن کار کرده‌اند و سال‌ها زمان برده است تا به این نتیجه برسند که ایا اصلا این سرویس را راه‌اندازی کنند یا خیر. پس طبیعتا به میزان مورد قبولی از امنیت داده‌ای رسیده‌اند که اکنون آن را به عنوان یک سرویس مستقل برای ذخیره سازی به کار می‌بریم.
یکی دیگر از دغدغه‌های مهم استفاده از رایانش ابری موضوع محرمانه بودن و اینکه آیا همیشه در دسترس ما هست یا خیر.
.
حریم خصوصی
اما ذخیره سازی داده‌ای مبتنی بر ابر و فضای مجازی در واقع وابسته به آن سازمان و ارائه دهنده سرویس ابر می‌باشد و اینکه چون قرار است اطالاعات ما بر روی یک سرور شخص ثالثی قرار بگیرد باید مطمئن شد که آیا خود آن سرویس قابل اعتماد هست؟
در واقع حریم خصوصی در این باره خلاصه می‌شود به اینکه آیا سرویس مورد نظر می‌تواند از نظر سرویس‌دهی و تعیین سطح دسترسی‌ها و اینکه آیا می‌تواند اطلاعات را آن‌گونه که باید و شاید کنترل کند.
درست است در صورتی که یک ابر کاملا از نظر کاربران خودش مورد اعتماد نباشد نمی‌توان به آن برای ذخیره سازی هر گونه داده مانند تصاویر و اسناد و … مطمئن بود. در واقع میزان اعتماد به سرویس مورد نظر به این موارد خلاصه می‌شود که باید دید آیا به میزان کافی می‌تواند در برابر هک و نفوذ ایمن باشد.
اما یکی از سو‌‌ءاستفاده‌هایی که ممکن است در این زمینه رخ دهد این است که شاید کاربری در حساب رایانش ابری خود بخواهد اطلاعاتی مانند نام و نام خانوادگی و اطالاعات حساب بانکی و آدرس و…. را نگهداری کند این در صورتی که به خوبی محافظت نگردد می‌تواند برای شخص کاربر از نظر سرقت اطلاعات مضر باشد.
یکی دیگر از مواردی که باید به آن توجه کرد بحث هم استقراری ماشین مجازی است و این‌گونه تعریف می‌شود که چند کاربر که بر روی محیط مجازی در حال ذخیره سازی اطلاعات خود هستند باید بر روی یک سرور فیزیکی ذخیره سازی انجام شود و این موضوع می‌تواند شما را از نفوذ‌های خطرناک هشدار دهد زیرا اطلاعات چندین کاربر بر روی یک سرور ذخیره شده است.
اما ممکن است این موضوع هم مورد طرح باشد که آیا اطلاعات ما کنترل فیزیکی دارند یعنی ممکن است شما برنامه‌های کاربردی و یا اسناد و مدارک مهمی را بر روی این گونه سرویس‌ها نگهداری کرده باشید اما پس از مدتی شاهد از دست رفتن آن‌ها باشید و یا از بین رفتن قسمتی از آن. پس حتما به این موضوع مهم که آیا به خوبی این خواسته ما را برآورده می‌کند یا خیر تحقیق کنید.
و به عنوان مطلب آخر باید گفت یکی از موارد دیگری که مطرح است این است که آیا سرویس ابری مورد نظر علاوه بر اینکه محرمانه بودن اطلاعات را برای دیگر کابران حفظ می‌کند آیا می‌تواند به خوبی این حرکت را برای خود کارکنان سرویس دهنده هم فرآهم آورد؟ زیرا نمی‌توان به طور کامل به تمامی کارکنان سرویس مورد نظر اعتماد داشت و باید به گونه‌ای باشد که اجازه دسترسی به اطلاعات و حریم‌های افراد فقط توسط تعدادی از افراد بسیار مورد اعتماد شرکت مورد نظر انجام پذیرد.
منبع: بزرگراه رایانه