پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
غزاله صدر / کتاب «سازمان باز: مقدمه‌ای بر سازمان‌های غیرمتمرکز» با ترجمه محمد رهبان و با حمایت هلدینگ فن‌آوری و نوآوری صاد در انتشارات راه پرداخت به چاپ دوم رسید.
این کتاب نوشته «جیم وایت‌هرست» مدیرعامل سابق شرکت معروف «رد هت»، سازنده سیستم‌عامل معروف «لینوکس» است. وایت‌هرست در سال ۲۰۰۷ به رد هت پیوست و این شرکت در زمان مدیریت او توانست پله‌های موفقیت را یکی پس از دیگری طی کند و در سال ۲۰۱۲ به اولین شرکت ارائه‌دهنده نرم‌افزار منبع باز با درآمد یک میلیارد دلاری تبدیل شود.
جیم وایت‌هرست به اصلی ایمان دارد که پایه و اساس فرهنگ سازمانی رد هت بر روی آن بنا شده است. او معتقد است: «آن دسته از توانایی‌های کارکنان که بیش از همه برای رسیدن به موفقیت ضروری هستند، دقیقاً همان‌هایی هستند که نمی‌توان مدیریت‌شان کرد.» و نتیجه می‌گیرد که هرچه بیشتر بتوانید شور و اشتیاق را در کارکنان‌تان شعله‌ورتر کنید، سازمان موفق‌تری خواهید داشت. او در این کتاب به‌عنوان مدیرعامل رد هت با تمرکز بر این شرکت که
می‌توان آن را یکی از اولین سازمان‌های باز در جهان دانست، تلاش کرده ایده «سازمان باز» را بپروراند. این کتاب به مدیران کنونی و آینده نشان می‌دهد چطور مدل سازمان باز جدیدی توسعه دهند و سازمان‌شان را به سازمانی بازتر تبدیل کنند. جیم وایت‌هرست معتقد است که آموزه‌های
این کتاب صرفاً به درد شرکت‌های بزرگ نمی‌خورد بلکه شرکت‌های کوچک و استارتاپ‌های نوپا نیز می‌توانند از آن بهره ببرند.
صادق فرامرزی و حمیدرضا نورصالحی در بخشی از یادداشت مشترک خود بر «سازمان باز» نوشته‌اند: «در سال ۲۰۱۵ میلادی بشریت به نوعی اجماع بدون هماهنگی رسیده است تا ضمن هوشمندسازی اشیا و ابزارها و ماشین‌ها، از آن‌ها جامعه‌ای در تعامل با انسانها تشکیل دهد که امروزه در هنگامه بازنشر دوم از ترجمه پارسی کتاب «سازمان باز» در سال ۲۰۲۲ میلادی، همگی آن را به نام متاورس می‌شناسیم.
اما آنچه صحت این ادعا و ارزش محتوا در ماهیت سازمان باز را به چالش می‌کشد، به پدیده متاورس به عنوان محلی برای ملاقات و همکاری انسانها و هوش‌ماشینی ختم نمی‌شود، بلکه پیش‌تر در دسامبر ۲۰۱۹ میلادی با شروع همه‌گیری ویروس کرونا آغاز شده است.
در واقع، بحران بیولوژیک سال ۲۰۱۹ میلادی بیش از آنکه یک مسئله پزشکی یا حتی فناورانه باشد، یک ابرچالش مدیریتی برای سازمان‌های بسته و یک ارزیابی جامع برای اثبات کارایی سازمان‌های مجهز به تفکر باز بود.
سازمان‌هایی که تا پیش از این نحوه تعامل مجازی با نیروی انسانی و شرکای تجاری در زنجیره تأمین را در قالب پیاده‌سازی سازمان باز تمرین کرده بودند، بدون احساس خلأ یا وقفه تقریباً همه نوع روال اجرایی و نوآوری را ادامه داده و بعضاً نیروهای ازدست‌رفته سازمان‌های بسته را نیز جذب کرده و به کسب‌و‌کار خود وسعت نیز داده‌اند، اما سازمان‌های بسته – با وجود تجهیز فوری به انواع نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای ارتباط از راه دور- در بهترین شرایط توانستند از ورشکستگی در امان بمانند.
به عبارت دیگر، ظهور متاورس خروجی مشخص و بارز تعمیم تفکر سازمان باز به سطحی فراتر از روش‌های مدیریتی سازمان‌های سنتی، پس از اثبات کارایی آن در دوران همه‌گیری کرونا، است.
و البته این تجربه موفق به صورت غیرمستقیم به توسعه مبحث دیگری در ساختار تصمیم‌گیری درون سازمان‌ها دامن زده است که طی آن تلاش می‌شود یک سازمان باز با مدل‌های موفق مرتبط با سیستم‌های غیرمتمرکز در رمزارزها ادغام شده و یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) را بنا کند.»
کتاب «سازمان باز: مقدمه‌ای بر سازمان‌های غیرمتمرکز» با ترجمه محمد رهبان در ۱۹۲ صفحه با قیمت ۱۰۰ هزار تومان هم‌اکنون در فروشگاه راه پرداخت در دسترس علاقه‌مندان است.