راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

درباره انواری در گفت‌وگو با علی کرمانشاه، عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد شریف / مدرسه عالی کامپیوتر، یک نهاد توسعه‌ای

علی کرمانشاه، عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف، مدرسه عالی کامپیوتر را یک نهاد توسعه‌ای می‌نامد و مرحوم انواری را کارآفرینی نهادی

ماهنامه عصر تراکنش / عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف درباره تاسیس مدرسه عالی کامپیوتر می‌گوید: «مرحوم دکتر انواری با تأسیس مدرسه عالی کامپیوتر و تربیت صدها دانش‌آموخته در رشته‌های مرتبط با علوم و فناوری کامپیوتر در بین سال‌های 1352 تا 1357 نقشی بی‌بدیل در توسعه و گسترش صنعت فناوری اطلاعات در کشور ایفاد کرد. به گمان بنده تأسیس این مدرسه در سال‌های ابتدایی دهه 50؛ یعنی در سال‌های نخست توسعه تکنولوژی در دنیا، تنها یک نهاد و موسسه آموزش عالی نبود؛ بلکه فراتر از آن یک نهاد توسعه‌ای بود که در ادامه نهادهای توسعه‌ای این زمان که از دهه 1340 شروع شده بود، تأسیس شد. نهادهایی چون سازمان مدیریت صنعتی، سازمان گسترش و نوسازی صنایع و سازمان توسعه تجارت؛ از جمله نهادهایی بودند که با هدف کمک به امر توسعه صنعتی کشور شکل گرفته بودند.»

او ادامه می‌دهد: «سخن گزافی نیست اگر مرحوم دکتر انواری را از جمله کارآفرینان نهادی کشور تلقی کنیم و یاد و خاطره او را گرامی بداریم. شاید یکی از ویژگی‌هایی که مدرسه او را فراتر از یک نهاد صرفاً آموزشی برده و به یک نهاد توسعه‌ای تبدیل می‌کند، توجه به ابعاد مختلف نظری و کاربردی، چندرشته‌ای، توجه همزمان به جنبه‌های فناوری علوم کامپیوتر و نیز توجه به جنبه‌های غیرفنی شامل ابعاد سازمانی، مدیریتی، اقتصادی، برنامه‌ریزی، سیستم‌ها و تحقیق در عملیات است. به اعتقاد بنده، غیر از یک وقفه و کم‌توجهی ناشی از سال‌های اولیه انقلاب، فعالیت‌های مرتبط با دانش و کاربرد کامپیوتر و فناوری اطلاعات؛ به‌خصوص در ابعاد آموزش و گسترش کمی و همچنین جنبه‌های تجاری و بازرگانی، هم در بخش دولتی و نیز در بخش خصوصی در چهار دهه گذشته به‌طور فزاینده گسترش یافته است.»

کرمانشاه با بیان اینکه ارزیابی راه طی‌شده نیازمند وقت و حوصله بیشتری است که در این مقال کوتاه نمی‌گنجد، می‌گوید: «اگر با الهام از مرحوم انواری بخواهم نکته‌ای را در این زمینه تاکید کنم، می‌توان به مقوله فقدان توسعه نهادی، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چالش‌ها اشاره کرد؛ چراکه در مقایسه با جنبه‌های سخت‌افزاری، نرم‌افزاری، تجاری و کاربردی فناوری اطلاعات، به ابعاد فرهنگی، ساختاری و نهادی این صنعت کمتر پرداخته‌ایم و این موضوعی بود که در چند دهه گذشته به‌خصوص در اوایل دهه‌های 70 و 80 که توفیق دیدار، تعامل و همکاری بیشتری با مرحوم دکتر انواری برای اینجانب حاصل می‌شد، از دغدغه‌های اصلی او بود.»

به گفته کرمانشاه یکی از نکاتی که مرحوم انواری مکرر یادآوری می‌کرد، این بود که در صنعت فناوری اطلاعات، بعضی از فعالیت‌های پایه‌ای و دشوار وجود دارد که کمتر کسی به‌دنبال آنها می‌رود و بیشتر به‌دنبال کارهای ساده، زودبازده، سطحی و نمایشی هستند و به کارهای زیربنایی مرتبط با فناوری، تحقیق، توسعه و نهادی که در بلندمدت نتیجه می‌دهد، نمی‌روند. به همین دلیل او در سال‌های آخری که در کشور بود، با علاقه و انگیزه فراوان و حتی با کمترین امکانات، با صبر و حوصله، فعالیت‌هایی را در زمینه فناوری‌های پایه‌ای مرتبط با کسب‌وکارهای تجارت الکترونیک و روندهای آتی اینترنت آغاز کردند که متاسفانه دست تقدیر و اجل، مهلت به ثمر رسیدن کامل آنها را نداد و همه ما، علاقه‌مندان او و جامعه مرتبط با صنعت انفورماتیک کشور را از تداوم برکات او محروم ساخت.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.